คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : .: Chapter 5 (100%)
Chapter 5
Home35 … รักของฉันเรียกว่าเธอ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บรรยากาศในห้องพักเงียบสงบ มีเพียงแต่เสียงร้องไห้ของ “ซีดี” ที่นั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่มุมห้องพักเพียงคนเดียวในห้อง
CD Part”
ฮือ ออ ๆ TT คนใจร้าย ไม่ฟังเหตุผลกันบ้างเลย คนไม่มีเหตุผล ครับตอนนี้แก้มทั้ง 2 ข้างของผม เปรอะเปื้อนไปด้านรอยของน้ำใส ๆ ที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่นี้ของผม ผมไม่อยากเห็น ไม่อยากเจอหน้าเค้าคนนั้นอีกแล้ว
ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้
“ซีดี !”
“ครับ ?” ผมแสดงอาการงงงวยใส่คำเรียกชื่อของพี่กั้ง ทำไมพี่กั้งต้องตะคอกผมด้วยย TT
“กับพี่ทำเป็นห่วงเนื้อห่วงตัว แต่ที่กับผู้ชายคนอื่น “อ่อย” ไปทั่วใช่ไหม !!!!!!!!”
“พี่กั้ง...” ทำไมพี่เค้าพูดกับผมแบบนี้
“........”
“พี่ตั้มเค้า มาลวนลามผมก่อน ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย” ผมพยายามอธิบายให้พี่กั้งฟัง แต่ดูเหมือนว่าพี่เค้าจะโกรธมาก ไม่ฟังที่ผมอธิบายเลย
“พี่ไม่เชื่อ ! ซีดีไม่ต้องมาแก้ตัว !!” ทำไมพี่กั้งไม่ฟังผม ผมทนไม่ไหวแล้วน้ะ TT น้ำใส ๆ เริ่มไหลออกมาจากทั้ง 2 ของผม
“ทำไม พี่ไม่เชื่อผม” ตอนนี้ถึงผมจะพูดอะไรออกไปคนตรงหน้าผม ก็ไม่ฟังผมอยู่ดีหรอก ผมรู้
“พี่เห็นอยู่กับตา ! ”
“ใช่ ผมอ่อยพี่ตั้ม ผมยั่วพี่ตั้มมาเอง พอใจแล้วใช่ไหม ! ” ขณะที่ผมพูดน้ำตาก็ไหลออกมาไม่ขาดสาย เมื่อผมพูดจบประโยคนั้น ผมก็วิ่งขึ้นห้องมาทันที
ผมไม่อยากคุยกับคนไม่มีเหตุผลอีกแล้ว ฮือ ๆ ๆ ผมไม่น่าไปหลงรักคนแบบนั้นเลย
.
.
K Part”
ใช่ครับ เมื่อกี้ผมทะเลาะกับซีดีมา ผมโมโหมาก ที่เห็นซีดีกับไอ่พี่ตั้มมัน ......... น้องพยายามอธิบายครับ ผมรู้ว่าผมไม่ฟังสิ่งที่น้องพูดเลย แล้วผมก็รู้ว่าผมทำน้องเสียใจมาก เห้ออออ ! ผมก็ไม่นั่งถอนหายใจอยู่ที่ม้านั่งตัวนั้น ตัวที่ผมสั่งให้ซีดีนั่งรอผม แล้วเราจะขึ้นห้องไปพักผ่อนด้วยกัน ผมไม่กล้าขึ้นไปหาน้องเค้าหรอกครับ ผมรู้ว่าผมผิด ไม่ใช่ผิดธรรมดา ผิดมากกด้วย
ไอ่เต้ เดินมานู้นแล้วครับ
“เกิดไรขึ้นว่ะ เมื่อกี้กูเดินสวนกะน้องซีดีมา กูเห็นน้องร้องไห้หนักเลยนะมึง มึงไปทำไรน้อง”
“กูผิดเองหว้ะ กูผิดเอง” แล้วผมก็เล่าทุกอย่างให้ไอ่เต้ฟังครับ
.
.
.
.
.
.
.
“แล้วนี่มึงจะเอายังไงต่อ ?"
“กูไม่รู้” ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ ตอนนี้ผมคิดอะไรไม่ออกจริง ๆ ได้แต่นั่งก้มหน้ามองเท้าตัวเองอยู่อย่างนั้น
“งั้นก็ขอถามอะไรมึงสักอย่างสองอย่างหน่อยได้ไหม ?”
“ว่ามา”
“ที่มึงหึงซีดีขนาดนี้ นี่หมายความว่ามึงชอบซีดีแล้วจริง ๆ ใช่ไหม ?” จึกคำถามนี่เจ็บปวดครับ
“กูไม่รู้ กูไม่รู้ว่ากูชอบน้องมันจริง ๆ หรือป่าว กูรู้แค่ว่า กูไม่ชอบให้ซีดีอยู่กับคนอื่น กู้เห็นหน้าซีดีกูมีความสุขมาก กูรู้แค่นี้”
“นั่นไงมึง อย่างเนี่ยเค้าเรียกว่า “รัก” นะมึง”
“รัก” เหรอนี่ผมตกหลุมรักน้องมันจริง ๆ แล้วใช่ไหมเนี่ย
“ยอมรับเหอะมึง”
“คง....งั้นมั้ง”
“แล้วเรื่องการแก้แค้นอะไรของมึงนั่นอ้ะ มึงจะเอาไง ?”
“เอาจริง ๆ ไหมมึง กูหมดความคิดเรื่องแก้แค้นไปตั้งแต่บนรถบัสแล้วหล้ะ ตั้งแต่ซีดีบอกว่าไว้ใจกู ตั้งแต่กูเรื่องราวในครอบครัวของน้องมัน กูทำไม่ลงจริง ๆ หว้ะ” ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ
“แล้วมึงจะบอกพ่อมึงว่าไง” ...ใช่ ผมจะบอกพ่อผมว่าอย่างไง -0-
“เรื่องนั่นเดี๋ยวค่อยคิดก็ได้มึง มันเป็นอนาคต แต่เอาปัจจุบันให้รอดก่อนดีกว่าหว้ะ”
“โอเคมึง”
“กูจะเอายังไงต่อไปดีหว้ะ”
“อย่างแรกเลยน้ะมึง ไปขอโทษน้องมัน แล้วค่อย ๆ ปรับความเข้าใจมันเชื่อกู”
“กูไม่กล้า”
“ป๊อดสัสอ้ะมึง -.- เดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อน แต่กูรออยู่ข้างนอกน้ะ”
“อืม” ใช่ครับผมต้องไปขอโทษน้อง ครั้งนี้ผมผิด ผมผิดเต็ม ๆ
.
.
.
.
.
.
.
ผมมาถึงหน้าห้องแล้วครับ ผมได้ยินเสียงน้องร้องไห้จากข้างไหน ผมกับไอ่เต้ยืนอยู่หน้าห้องสักพัก
“เข้าไปได้แล้วมึง”
“เอาจริงหร้อว้ะ”
“อย่าลีลามึง”
ก๊อก ๆ ๆ ๆ ผมเคาะประตูครับ
“ซีดี พี่เข้าไปน้ะ” ไม่มีเสียงตอบรับครับ มีแต่เสียงร้องไห้อย่างเดียว
แอ้ดดดดดดดดดดดด
ภาพแรกที่ผมเห็น คือซีดีนั่งกอดเข่าอยู่มุมห้องข้าวเตียงครับ ผมเห็นแล้วถึงกับสะพรึง ผมทำอะไรลงไปครับเนี่ยยยย
ผมลงไปนั่งข้าง ๆ น้องครับ
“ซีดี” ผมเรียกน้องอีกครั้ง แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเงียบครับ ความเงียบแบบนี้มันชั่งน่ากลัวเหลือเกิน
“.....”
“พี่ขอโทษ คือพี่ ...”
“คนใจร้าย ฮึกๆ ออกไปเลย ออกไป” ซีดีพูดทั้งน้ำตาครับ แล้วก็เอามือเรียว ๆ มาดันผมให้ออกไป
“ซีดี คุยกันก่อนน้ะ”
“ไม่ผมไม่คุยกับคนไม่มีเหตุผล ฮึก ๆ ออกไป !” น้องตะคอกใส่ผมครับ ผมก้มหน้าไม่ยอมหันมามองหน้าผมเลย
“ซีดี...”
“ผมบอกว่าให้ออกไปไง !!! ฮึก ๆ ” น้องโหดใส่ง่า TT
“เอาไว้ซีดีอารมณ์เย็นก่อนแล้วเราค่อยคุยกันนะ”
“ผมไม่คุย ฮึก ๆ ออกไป !!” น้องไล่ผม เสียงสั่นมากครับ
ผมเดินออกมาจากห้องแต่โดยดีครับ น้องคงไม่อยากคุยกับผมตอนนี้ -.-
“เป็นไงบ้างว้ะมึง”
“มึงกูนอนด้วยหล้ะกันคืนนี้”
“ไมหว้ะ ? ” ไอ่เต้มันทำหน้าเอ๋อครับ ผมพูดจนาดนี้แล้วมันยังไม่รู้เรื่องอีกรึไงงงงงง -0-
“น้องไม่อยากคุยด้วยตอนนี้หว้ะ”
“อือ กูเข้าใจ”
ก่อนผมไปผมแอบแง้บประตูดูซีดีด้วยความเป็นห่วงครับ น้องยังนั่งร้องไห้อยู่มุมเดิม อยู่ท่าเดิม เห้อออออออออออ ผมจะทำอย่างไรดี -0-
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Kang Vorakorn : ฝันดีนะครับ คนดีของพี่ ^^
Kang Vorakorn : พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้วครับ TT
Kang Vorakorn : ยกโทษให้พี่น้ะ น้ะครับ TT
คำคืนนี้ มีเพียงแต่เสียงร้องไห้ตลอดทั้งคืนของหนุ่มน้อยหน้าหวาน ...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#จบแล้วจ้า ^^
#น่าสงสารซีดี TT
#อ่านแล้วเม้นด้วยน้า
#อย่าลืมโหวตให้สองพี่น้องน้า *49303 *49305 โทรออก
#รักรีดเดอร์ทู้กกกกคน <3
ความคิดเห็น