[TS10][กั้งซีดี] Home35... รักของฉันเรียกว่าเธอ

ลำดับตอนที่ #3 : .: Chapter 2 (100%)

Chapter 2
Home35 ... รักของฉันเรียกว่าเธอ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

CD Part"

ผมกำลังแต่งตัวเพื่อเตรียมไปโรงเรียนอยู่ในห้องของผมครับ ห้องของผมอยู่ชั้น 2 ครับ เดินขึ้นบันได แล้วเดินตรงมาห้องที่ 2 จะเป็นห้องของผม ห้องแรกเป็นห้องของพี่กั้งครับ เข้าวันที่ 2 แล้วครับที่ผมได้อยู่บ้านเช่าหลังนี้ หลังจากเมื่อวานพี่กั้งเค้าพาผมไปกินข้าวที่ห้างดังสุดหรู แล้วแถมยังซื้ออะไรให้ผมมากมายสารพัด และความจำสุดท้ายของผมเมื่อวานคือ ผมกับพี่กั้งกำลังจะกลับบ้านครับ แล้วผมก็หลับไป ตื่นมาอีกทีผมก็อยู่บนเตียง ด้วยชุดหมีน้อยแสนน่ารัก -////- พร้อมผ้าห่มที่คลุมตัวผมอยู่ ผมช็อกมากครับ =[]= ผมจำได้ลาง ๆ ว่าเมื่อวานผมใส่เสื้อยืดสีขาว และกางเกงยีนส์ขาสั้น แล้วทำไม ม ???? แล้วผมมาอยู่ในห้องนอนได้อย่างไร
.
.
.
ใช่ครับ ทุกคนก็กำลังคิดเหมือนผม พี่กั้ง พี่กั้งแน่นอนที่พาผมมาบนห้อง และก็น่าจะ ... จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าผม ใช่ครับทุกคน ถึงพี่เค้าจะน่ารักมากกกกกก ก็ตามน่ะครับ -///- แต่ผมไม่ชอบให้ใครมาโดนตัวผมโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต -3- ผมหวงเนื้อหวงตัวน้ะะ ะะะ -////- พี่เค้าไม่น่าทำแบบนี้เลยย TT ผมไม่ชอบเลยน้ะ ใช่ครับ ตอนนี้ถ้าผมออกไปนอกห้อง ผมคงไม่กล้าสู้หน้าพี่เค้าแน่ ผมกลัวพี่เค้าแล้วน้าาาา TToTT ผมจะทำอย่างไงดี ??? ไม่เป็นไรครับ แม่ผมสอนว่า "สติ" คือสิ่งสำคัญที่สุด ผมจะต้องตั้งสติ แล้วรีบไปโรงเรียนให้เร็วที่สุด ผมไม่กล้าคุยกับพี่เค้าหรอก TT นี่ก็ยังเช้าอยู่ ผมคิดว่า พี่เค้าอาจจะยังไม่ตื่น 



ผมเดินออกมาจากห้อง และเดินลงบันไดมากะว่าจะไปใส่รองเท้า แล้วไปหาไรกินหน้าโรงเรียนเอา ผมเดินแบบติดเทอร์โบเลยครับบบบ

"จะไปไหน ?" เสียงเย็น ๆ ดังมาจากหน้าทีวี TT ซวยแล้วซีดี ไม่นึกเลยว่าพี่เค้าจะตื่นเร็วขนาดนี้

"อะ เอิ่มม ไปโรงเรียนครับ"

"เดี๋ยวพี่ไปส่ง..." ซวยเป็ด เหยดดไก่แล้วไงทุกคน TT

"ไม่เป็นไรครับ โรงเรียนอยู่แค่นี้เอง เดี๋ยวผมเดินไปเองก็ได้ครับ" ใช่ ผมต้องหาข้ออ้าง

ผมกำลังรีบเดินไปใส่รองเท้าครับ แต่...ไม่ทันครับพี่กั้งเค้าลุกจากเก้าอี้ตัวเก่งของเค้ามาล็อกมือผมไว้แล้ว ตอนนี้หร้อครับ ไม่ต้องบรรยาย พี่กั้งกับผมตัวชิดกัน ไม่มีช่องว่างระหว่างเราเลย พี่กั้งจองมองมาที่ผมด้วยสายตาโหดเหี้ยม ผมไม่กล้าสู้หน้าพี่เค้าหรอกครับ

"พี่บอกว่าจะไปส่ง อย่าดื้อได้ไหมม ?"

"ครับ TT" ผมไปไหนไม่รอดแล้วครับทุกคนนนน

.
.
.
.
.
.
.
.

.
โรงเรียนกับบ้านที่เราอยู่มันไม่ได้ไกลกันมากมายเลยน้ะครับ เดินมาก็ถึง แต่พี่เค้าจะใช้รถยนต์คันหรูของเค้าทำไม ??? -.- ครับ ตั้งแต่พี่เค้ายัดผมใส่รถ ตลอดระยะเวลาที่อยู่บนรถผมไม่คุยกับพี่เข้าเลย นั่งก้มหน้าตลอดทางครับ ผมกลัวพี่เค้ามากแล้วน้ะครับ TT

"เป็นอะไร ?" เสียงทำลายความสงบบนรถมาแล้วครับ พี่กั้งถาม ผมจะตอบว่าอะไรดี YY

"ปะ ะ ะ ป่าว ครับ" 

"ทำไม ? ไม่คิดจะคุยกับพี่หน่อยหร้อ " พี่เค้าไม่พอใจครับ ที่ผมไม่คุยกับเค้า

"อะ เอิ่ม ม แล้ววันนี้พี่จะไปไหนหร้อครับ ?

"ไปส่งเราที่โรงเรียนไง แล้วพี่ก็จะไปมหาลัย"

"ห้ะ ! พี่ยังเรียนอยู่หร้อครับ ?" ผมตะลึงมากครับ นึกว่าพี่เค้าจบแล้วซะอีก

"ก็ใช่น้ะสิ ! พี่ก็ยังเรียนอยู่น้ะ"

.
.
.
.

แล้วมันก้เงียบอีกครั้งครับ ผมอยากรู้ครับว่าเมื่อคืนใครพาผมขึ้นห้อง แล้วใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผม ผมรวบรวมความกล้า ถามพี่เค้าไปตรง ๆ เลยครับ

"พี่กั้ง ..."

"ว่าไง ?"

"เมื่อคืนพี่ อะ เอิ่มมม ....."

"ใช่ เมื่อคืนพี่อุ้มเราไปส่งที่ห้องเองแหละ ทำไมรึป่าว ?" น่านนนไงครับ เป็นไปอย่างที่ผมคิดเป๊ะ

"แล้วเสื้อผ้า ...."

"พี่ก็เปลี่ยนให้นายเองนั่นแหละ 55555 ทำไมอายพี่หร้อ ?" อยากจิร้องไห้ TT คนที่ 3 ที่กล้าเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ รองจากพ่อและแม่ ก็เป็นพี่เค้าเนี่ยแหละครับ

"พี่เห็นอะไรบ้าง ?" TT

" 555555 เห็นทุกอย่างแหละแหมมมม ! ไม่ต้องอายหรอก "

"พี่กั้งงงงงงงงงงงงงงงงงงง TT"

"55555555"

.
.
.
แล้วพี่เค้าก็หัวเราตลอดทางเลยครับ ผมอายมากเลยน้ะะะะะะ
ถึงโรงเรียนแล้วครับ ผมบอกลาพี่เค้าเตรียมจะลง

"ผมไปก่อนน้ะ ครับ สวัสดีครับ"

"เดี๋ยว !!! " ผมตกใจมากครับ พี่เค้าอุทานดังมากกก

"ว่าไงครับ ?"

"เย็นนี้ไม่ต้องไปไหนน้ะ เดี่ย๋ยวพี่มารับ"

"อะ เอิ่มมม ...."

"พี่ - ไม่ - ชอบ -ให้ ใคร - ขัด - ใจ - พี่ - โอ - เค - มั้ย ?"

"ครับ TT" พี่เค้าเน้นทุกคำขนาดนั้น ผมจะกล้าปฏิเสธไหมครับ TOT

"บาย ๆ ครับ "

"ครับ"

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"มึง เมื่อเช้าใครมาส่งมึงหว้ะ ?" เสียงอาเมนเพื่อนสนิทของผมครับ รู้จักกันตั้งแต่มาเรียนซัมเมอร์ ผมถามผม ขณะพวกเรากินอาหารกลางวันกันอยู่ที่โรงอาหาร

"เจ้าของบ้าน ที่ไปกูไปเช่าบ้านเค้าอยู่"

"...."

"มึงมีไร ?"

"ชื่อไรหว้ะ ?"

"พี่กั้ง"

"ทำงานไรหว้ะ ?"

"พี่เค้าเรียนอยู่มึง"

"ห้ะ ! เรียนอ่อ ?"

"เอออะดิ เมื่อเช้ากูยังตกใจเลย เออแล้วมึงจะซักประวัติพี่เค้าทำไมหว้ะ ?"

"นั่นดิ กูนั่งฟังมานานแหละ เมนมึงจะซักประวัติพี่เค้าไหม ?" บิว สตรี 1 เดียวในกลุ่มผม เข้ามาร่วมแจมครับ

"กูว่าน้ะมึง พี่กั้งอะไรของมึงเนี่ย ไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอกมึง ระวังตัวไว้น้ะมึง"

"คิดมากมึง พี่เค้าใจดีจะตาย พี่เค้าให้กูอยู่ฟรี โดยไม่เสียตังค์สักบาทเลยน้ะเห้ย"

"มันแปลก ๆ น้ะมึง มึงเชื่อกู อยู่ห่าง ๆ พี่เค้าไว้ดีที่สุดมึง"

"กูไม่เชื่อมึง จบปร้ะ ? -.- "

"เออ จำไว้น้ะมึง อย่าหาว่ากูไม่เตือน"

"เออ พวกมึง เย็นนี้ไปเดินสยามกัน " บิวกล่าวขึ้นชวน

"เออ ดีกูอยากไปพอดี" ดูเหมือนว่าอาเมนจะตกลง

"เออ กูไม่ว่างหว้ะ พวกมึง โทดที พี่กั้งเค้าจะมารับกูเย็นนี้ กูคงไปไหนไม่ได้"

"โห้ยยยยย ! ไรหว้ะ พี่มันเป็นเจ้าของบ้าน หรือแฟนแกกันแน่ห้ะะะะ เสียรมมากกกก ขึ้นเรีนแหละแม่ง !" บิวตะโกนด้วยอารมณ์ไม่สู้ดีนัก

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

@เย็นวันนั้น

"กูไปก่อนน้ะมึง เที่ยวกันให้สนุกหล้ะ " ผมกล่าวลาบิว และอาเมน

"สวัสดีครับ พี่กั้ง"

"ใคร ?" พี่กั้งถามผม

"เพื่อนครับ"

"อืม"

แล้วก็พี่เค้าก็เงียบตลอดทาง เอาจริง ๆ ไหมครับ ผมไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย น่ากลัว TT

ถึงบ้านแหละครับ พี่กั้งไม่พูดอะไรกับผมเลยตั้งแต่บนรถ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่เค้าเป็นอะไร
แต่ผมมีการบ้านต้องทำ เลยหยิบการบ้านมาทำหน้าทีวี พี่กั้งก้อ่านหนังสืออยู่บ้นโต๊ะของเค้าแหละครับ

ระหว่างผมทำการบ้านอยุ่นั้น เสียงโทรศัพท์พี่กั้งก็ดังขึ้น แล้วพี่ฮั่นก็ลุกออกไปคุยข้างนอกทันที


ไม่นานพี่เค้าก็กลับมานั่งที่เดิมครับ

"หิวไหม ?" พี่กั้งเอยขึ้น

"นิดหน่อยครับ" จริง ๆ ผมหิวมากเลยน้ะ -.-

"เราทำกับข้าวเป็นไหมหล้ะ ที่ของอยู่ในตู้เย็นน้ะ"

"โอเคครับ" ผมลุกไปดูของในต้เย็น อุ๊ต๊ะ !!!! เยอะมากกกก ผมพึ่งรู้ว่าตู้เย็นบ้านนี้มีของเยอะขนาดนี้ ผมเลือกที่จะหยิบออกมาไม่กี่อย่าง แล้วก็เข้าครัวไปทำกับข้าว

.
.
.
.
"เสร็จแล้วครับบบบบ " ผมฟินมาก เวลาผมทำกับข้าวเสร็จ พี่กั้งไม่ได้พูดอะไร วางมือจากหนังสือที่พี่เค้าอ่านอยู่มานั่งกินข้าวฝีมือผม

ระหว่างกินข้าวนะครับ ไม่มีเสียงอะไรเกินขึ้นเลย ผมรู้สึกเย็นหลังวูบ ๆ

"ซีดี "

"ครับ ?"

"นายมีแฟนยัง ?"

"........" -///////////////////- ฉ่าาาาา หน้าผมร้อนฉ่าขึ้นทันที พี่เค้าถามผมอย่างงี้ทำไม

"เคยมีครับ แต่ตอนนี้โสดซิงจิงกะเบลครับ " ผมก็ตอบพี่เค้าไปตามความจริง แล้วผมก็ก้มหน้ากินข้าวต่อ

"เราน่ารักมากเลยรู้ไหม ?" แปร้ดดดดดดดดดดดดดดดด พี่เค้าพูดอะไรออกมาครับเนี่ย

"5555 พี่อำผมช้ะ ?" ผมหัวเราะกลบเกลื่อนอาการเขิน

"พี่พูดจริง" -0- ช๊อค ซินีม่ามากครับบบ

"เอิ่มมมม 55 ขอบคุณครับ"

"พี่ชอบนายน้ะ " ผมถึงกับสำลักข้าวเลยครับ พี่เค้าพูดอะไรออกมาเนี่ย แอร๊ยยยยย -/////-

"55 ครับ"

"เป็นแฟนกันไหม ?" ทุกคน ๆๆๆๆ พี่เค้าขอผมเป็นแฟนนนนน เอาไงดี >///<

"เอิ่ม ผมอิ่มแล้ว ผมขึ้นห้องไปอาบน้ำนอนก่อนน้ะครับ  ราตรีสวัสดิ์ครับ" ผมรีบใส่เกียร์หมา ทยานสู่ห้องนอนของผมเลยครับ

"แล้วพี่จะรอคำตอบน้ะ" พี่กั้ง พูดทิ้งท้ายไว้ก่อนที่ผมจะเดินขึ้นห้องครับ

.
.
.

.
.
.
.
.
.
.

หึหึ ! ถ้าขั้นนี้สำเร็จ นายก็เป็นของฉัน โดยสมบูรณ์ หึหึ J


-------------------------------------------------------------------------------------------------------
#จบตอน 2 ล่าวววววว -/////-
#หู้ยยยย พี่กั้งขอน้องซีดีเป็นแฟนเฉย ๆ ซะงั้น
#อ่านแล้ว เม้นด้วยน้ะะะะ ติชมได้ ไรท์จะเอาไปพัฒนาฝีมือน้ะ
#จะตั้งใจเเต่งให้ดีที่สู๊ดดดดดดดดด><
#อย่าลืมโหวตพี่น้องคู่นี้น้ะ *49303 *49305 โทรออก (ค่าบริการครั้งละ 6 บาท)
#เจอกันตอนหน้าน้ะะะ <3