คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : .: Chapter 13 (100%)
Chapter 13
Home35 … รักของฉันเรียกว่าเธอ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tae Part”
“ไอ่เต้ ฮือๆ TT”
“อะไรมึง ?”
“นี้มัน 1 อาทิตย์เต็ม ๆ แล้วน้ะเว้ย ทำไมกูยังไม่เจอซีดีสักที โฮ TT0TT” ครับหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ กั้งมันพยายามตามหาซีดีโดยทุกวิถีทาง แต่มันก็หาไม่เจอ มันก็นั่งร้องไห้อย่างนี้มาตลอดหนึ่งอาทิตย์เต็มเหมือนกัน ผมมาอยู่เป็นเพื่อนมันทุกวันครับ บางวันก็นอนที่นี้เลย กลัวมันคิดอะไรบ้า ๆ ขึ้นมา ไม่ไหวครับ ไม่ไหว -..-
“มึงใจเย็น ๆ เดี๋ยวก็เจอ” ผมก็ปลอบมันไปตามเดิมครับ ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ ผมเป็นห่วงมัน ข้าวปลาก็กินนิดกินหน่อย ร่างกายผอบซูบอย่างเห็นได้ชัด เห้ออออออออออออออออออ ผมก็ได้แต่ถอดหายใจยาว ๆ แบบนี้แหละครับ
“ซีดีอยู่หน้ายยยยยย TTTT0TTTT” วันนี้มันเป็นเอามากครับ -..-
ติ้ง ติ่ง ....
ออดหน้าบ้านดังขึ้น ผมลุกขึ้นไปดูกับแขกผู้เยี่ยมเยือน หญิงสาวผิวเข้ม ผมหยักศก ดวงตาคม ทาลิปสติกสีแดง ส่งพลังจัดจ้านออกมาอย่างเห็นได้ชัด สวมใส่ชุดเดรสสีชมพูอ่อน ยืนบนรองเท้าสนสูงสีขาวนวล มือด้านซ้ายถือกระเป๋าใบพอเหมาะ
เมื่อพบพิจาราณาลักษณะทางกายภาพแล้วก็บอกได้เลยว่าเธอผู้นี้ชื่อ “มุก” คนที่ทำให้ไอ่กั้งกับน้องซีดีทะเลาะกัน ผมไม่เข้าใจว่านางจะมาที่นี้อีกทำไม ความละอายแก่ใจ นี่ไม่มีบ้างหร้อ ??? ร้ายได้ใจจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้
“มาที่นี่ทำไม ?”
“มาหาพี่กั้ง สามีสุดที่รักยังไงหล้ะ”
“เธออย่ากล้ามาให้ไอ่กั้งเห็นหน้าอีกหร้อ ? ไม่ละอายใจมั้งรึไง”
“ไม่จำเป็น หึ ! หลบไป !!”
“โอ๊ยย ! ” ผมอุทาน หลังจากที่ยัยนี่ผลักพบให้หลบทางเดินของเธอ
“มุก !”
“เป็นอย่างไงบ้างค่ะพี่กั้ง สบายดีไหม ? ^^”
“มาทำไมที่นี่ !!!?”
“.....” ผมยืนมองมุกและกั้งสนทนากันอย่างเงียบ ๆ
“มาหาพี่กั้งไงค่ะ แหม ! ผอมไปน้ะค่ะพี่กั้ง” พูดจบ มุกเอื้อมมือทั้งสองไปจับลำแขนของกั้ง
“เอามือสกปรกของเธอออกไปจากร่างกายฉันเดี๋ยวนี้น้ะ !” กั้งปัดมือของมุกออกทันที
“จะอาลัยอาวรณ์อะไรกับไอ่เด็กนั่นนักหนา ถ้ามันรักพี่กั้งจริงปานนี้มันกลับมาแล้ว นี่อะไรไม่เห็นมีวี่แว่ว ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่ามันไม่ได้รักพี่ !”
“เรื่องราวทั้งหมด มันก็เป็นเพราะ “เธอ” ไม่ใช่รึไงห้ะ !” สีหน้าและแววตาของกั้งเต็มไปด้วยความโกรธมุกมากก กั้งลุกขึ้นจากเก้าอี้หันไปบีบแขนของมุกให้ลุกขึ้นตาม
“โอ้ย ! มุกเจ็บน้ะค่ะ ปล่อยมุกน้ะพี่กั้ง !”
“แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับคนอย่างเธอ !!” กั้งสะบัดมุกสุดแรง แต่มุกก็ยังสามารถทรงตัวไว้ได้
“ความรักของพีกับไอ่เด็กนั่น มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ พี่เลิกฝันลม ๆ แรง ๆ สักที”
“...”
“มุกจะทำทุกหนทาง ที่จะให้พี่กั้งกลับมารักมุกเหมือนเดิมให้ได้ ไม่ว่าจะแลกด้วยอะไรก็ตาม !!”
“เธอจะทำอะไรซีดี !!!?”
“ตอนนี้ยังไม่คิดจะทำอะไรเด็กนั่นหรอกค่ะ แต่ต่อไปก็ไม่แน่ ถ้ามันยังเป็นก้างขว้างคอของมุก !”
“มุกขอลากลับก่อนน้ะค่ะ เดี๋ยวจะมาหาใหม่ ! ฟอดดดดดดดดดดด ” มุกกดจมูกของเธอลงบนแก้มของกั้ง แล้วก็เดินจากไป
“บาย บาย ค่ะพี่เต้ ดูแลพี่กั้งของมุกดี ๆ น้ะค่ะ”
ตอนนี้ทรุดลงไปกองกับพื้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมทั้งปล่อยน้ำตาออกมาทันที ผมบอกเลยว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นไอ่เพื่อนของผมคนนี้มันอ่อนแอขนาดนี้ ปกติกั้งมันจะเข้มแข็งมาก อึดทนสุด ๆ ตอนมันเลิกกับแฟนคนก่อน ๆ ของมัน รวมถึงยัยมุกด้วยมันไม่ร้องไห้สักนิด ไม่เคยมันสีหน้าเศร้าเลย จนมาถึงครั้งนี้ ผมได้เห็นเพื่อนของผมในอีกมุมหนึ่งอย่างสุดทึ่ง !! ไม่อยากจะเชื่อว่าคุณชายกั้ง ทายาทนักธุรกิจพันล้านจะมีมุมอ่อนแบบนี้กับเค้าด้วย ซีดีคงจะมีความสำคัญต่อจิตใจของมันมากเลยทีเดียว ซีดีจะรับรู้ถึงความักที่กั้งส่งให้บ้างไหมม
“เต้ TT”
“อะไรมึง ?”
“กูเป็นห่วงซีดี”
“มึงอย่าพึ่งซีเรียส มุกมันไม่ทำอะไรหรอก”
“มุกมันร้ายกว่าที่มึงคิดหลายเท่า”
“ใจเย็นมึง ใจเย็นๆ”
“กูจะทำยังไงดี TT”
“กูว่ามึงทำจิตใจของมึงในตอนเนี่ยให้เข้มแข็งก่อนดีกว่า กินข้าวกินปลามั้ง จะได้มีแรงออกไปหาซีดีต่อ ขืนมึงยังดื้อไม่กินข้าวน้ะ มึงได้เข้าโรงพยาบาลแน่ ๆ”
“กูทำไม่ได้ ยิ่งคิดถึงซีดีมากเท่าไหน จิตใจกูยิ่งอ่อนแรงมากเท่านั้น”
“มึงก็เป็นซะอย่างงี้ไงหล้ะ ไอ่กั้งเพื่อนคนเดิมของกูที่เข้มแข็งหายไปไหนแล้วหว้ะ ทำไมกลายเป็นไอ่กั้งขี้แพ้เงี่ยอ้ะ”
“ไอ่เต้ ! มึงว่ากูไม TT”
“มึงจะได้มีแรงหึดสู้ต่อไปไงหล้ะ”
“TT”
“มึงรักซีดีไหม ?”
“รัก”
“แล้วมึงอยากให้เค้ากลับมาหามึงไหม ?”
“อยาก”
“แล้วมึงมานั่งร้องไห้เงี่ยเค้าจะกลับมาหามึงหร้อฮ้ะ”
“...”
“ไปลุก ไปกินข้าว เดี๋ยวกูจะอยู่ข้าง ๆ มึงเอง”
“อือ TT”
ถึงวิธีปลอบใจของผมจะเถื่อนไปหน่อยก็ตาม 555 ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยจริง ๆ
.
.
.
.
.
CD Part”
1 อาทิตย์แล้วครับที่ไม่ได้เจอพี่กั้งเลย ครับผมหลบหน้าพี่กั้งทุกที่ ผมรู้ว่าพี่เค้าพยายามตามหาผมอยู่ ไม่ว่าจะไปที่โรงเรียน หรือที่ไหนก็ตามที่พี่เค้าคิดว่าผมจะอยู่ ผมไม่อยากเจอ หรือพบหน้าพี่เค้าในตอนนี้ครับ ทุกครั้งที่ผมเจอพี่เค้าเรื่องราว เหตุการณ์ต่าง ๆ ในวันนั้นมันจะย้อนกลับเขามาให้หัวสมองผมเสมอ สิ่งที่ผมทำได้ในตอนนี้คือ “ตัดใจ” ตัดใจจากพี่เค้าให้ได้เสียที ผมเป็นคนบอกเลิกพี่เค้าเองนิ แต่ไม่ว่าจะพยายามเท่าไรก็ไม่สำเร็จ ยิ่งพยายามก็ยิ่งเจ็บ มันเจ็บมากเลยนะครับ เจ็บตรงกลางอกข้างซ้าย ตรงนี้ !
“ซี”
“...”
“ซีดี !!”
“...”
“ไอ่ซีดี !!!!”
“โอ้ยย... อะไรเนี่ย เสียงเบา ๆ ก็ได้ อยู่ใกล้แค่นี้เอง” ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนแล้วครับ พวกเรา 3 คน ผม บิว แล้วก็อาเมน นั่งอยู่ที่ศาลาในข้าง ๆ สนามบอลที่โรงเรียนครับ ผมแค่นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเอง อยู่ๆ ไอ่บิวมันเขกหัวผมครับ เจ็บมาก ผู้หญิงอะไรแรงเยอะขนาดนี้
“กูเรียกมึงตั้งหลายที มึงก็ได้ยินเอง มึงเหม่ออะไรอยู่หว้ะห้ะ ?”
“ปะ ป่าว..”
“มึงกูไม่ชอบเลยนะเว้ยที่มึงเป็นแบบนี้ ตั้งแต่มึงหนีออกมาจากบ้านพี่กั้งมา มึงก็เอาแต่เหม่อลอยแบบเนี่ย !! กูมองหน้ามึงที่ไรก็หาความสดใส ในแบบไอ่ซีดีคนเดิมที่พวกกูรู้จักไม่เจอสักที” อาเมนชวนเสริมขึ้นมา
“มึงเล่าให้พวกกูฟังบ้างก็ได้น้ะเว้ย ไม่ต้องเก็บไว้คนเดียว อย่างไงเราก็เพื่อนกันอ้ะ” บิวพูดต่อหลังจากที่อาเมนพูดจบ
“อือ”
“มึงคิดถึงพี่กั้งใช่ไหม ?” บิวเริ่มตั้งคำถามกับผม
“แล้วไงว้ะ ถึงกูคิดถึงพี่เค้า กูมีสิทธิ์อะไรมั้ง กูมีสิทธิ์เรียกร้องด้วยหร้อ พี่เค้าก็มีคนของเค้าอยู่แล้ว กูต่างหากที่มาที่หลังอ้ะ” พูดเรื่องนี้ที่ไรกลั้นน้ำตาตัวเองไม่อยู่สักที T_T
“แล้วเรื่องที่พ่อพี่กั้งให้พี่กั้งมาแก้แค้นพ่อมึงอ้ะ มึงเอาไง” อาเมนยิงคำถามต่อ
“ฮึก ก ก็ไม่รู้หรอกน้ะเว้ยว่าเค้าไปหมางใจอะไรกันตอนไหนอ้ะ แต่พี่กั้งทำไมเค้าไม่บอกกูตรง ๆ หว้ะ กูไม่รู้หรอกว่าตอนแรกเค้าจะใช้กูเป็นเครื่องมือหรืออะไร แต่ในเมื่อกูก็ทำให้เค้ารักกูได้แล้วในตอนหลังอ้ะ เรื่องแค่เนี่ยเค้าน่าจะบอกกูมั้ง ให้กูได้ช่วยคิดหาทางออกมั้ง ไม่ใช่คิดคนเดียวแบบนี้อ้ะ T_T”
“มึงใจเย็นๆ”
“กูก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะ แล้วนี่กูยังไปรู้จากปากแฟนเก่าเค้าอีก กูไม่มีอะไรสู้แฟนเก่าเค้าได้เลย ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่าเค้าจะไม่เลือกกูอ้ะ TT”
“หน้ากูหนาไม่พอว้ะที่จะทนอยู่กับคนที่มีเจ้าของแล้วอ้ะ”
“มึงไปกันใหญ่และมึง พอๆ ไม่ต้องร้อง ขี้แยชิบหาย หน้าหล่อยังมึงเปื้อนน้ำตาบ่อยไปแล้วน้ะ ไม่เอา ๆ โอ้ ! กู 2 คนไม่ถามแหละพอ ไปกลับบ้าน ๆ” บิวเข้ามาโอบและลูบหัวผม ปลอบให้ผมหยุดร้อง แต่ไม่ไหวจริง ๆ ครับ ยิ่งพูดยิ่งร้อง
ตอนนี้ผมโดนบิวลากกลับบ้านครับ ผมเช็ดน้ำตาออกจากหน้าของผม แล้วเดินตามบิวไป แต่อยู่ ๆ ไอ่บิวมันก็หยุดที่หน้าประตูโรงเรียนกะทันหัน ทำเอาผมกับอาเมนที่เดินตามมันมาแทบจะชนมันล้มเลยทีเดียว
“นี่มึงคิดจะหยุดก็หยุดไม่บอกกันสักคำ มึงหยุดทำไมเนี่ย” ผมหันไปทำเสียงดุใส่บิว
“มึง ๆ”
“อะไรเล่า ! พะ พี่กั้งงงงง !!!!!!” ผมสบตาเข้าอย่างจังกับคนที่อยู่ตรงหน้า ครั้งนี้ผมหลบไม่พบจริง ๆ ฮือ ๆ TT
“ซีดีครับ ฟังพี่พูดก่อนน้ะ” พี่กั้งถือโอกาสจับมือผมขึ้นทั้งสองข้าง
“พี่จะตามหาผมทำไม พี่ก็มีคนของพี่อยู่แล้ว”
“ซ๊ดี มุกกับพี่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วน้ะ จริง ๆ ซีดีต้องเชื่อพี่น้ะ ๆ ๆ”
“ทำไมผมต้องเชื่อพี่ !”
“กลับไปกลับพี่เถอะน้ะ พี่ขาดซีดีไม่ได้จริง ๆ พี่คิดถึงซีดีมากน้ะ พี่รักซีดี พี่รักซีดีคนเดียวน้ะ”
“ผมก็คิดถึงพี่ คิดถึงพี่มากด้วย แล้วก็รักพี่ด้วย และไม่คิดที่จะรักใครอีก แต่ผมกลับไปกลับพี่ไม่ได้หรอก พี่มีคนของพี่อยู่แล้ว T-T”
“ไม่ ! พี่ไม่มีใครทั้งนั้น พี่ขอโทษ ต่อจากนี้พี่มีเรื่องอะไรพี่จะเล่าให้ซีดีฟัง ไม่ปิดบังซีดี ไม่ให้ซีดีไปรู้เรื่องจากคนอื่นอีกแล้ว”
“มันสายไปแล้วล้ะครับ ฮึก ๆ พี่อย่าทำให้ผมเจ็บไปมากกว่านี้เลย แค่นี้ผมก็เจ็บเจียดตายอยู่แล้ว ปล่อยผม !” ผมพยายามแกะมือของพี่กั้งออก แต่ยิ่งแกะพี่กั้งก็ยิ่งบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ
“พอเถอะค่ะ พี่กั้ง พี่อย่ามาทำร้ายเพื่อนหนูตอนนี้เลย แค่นี้มันก็เจ็บมากพอแล้ว” บิวที่ยืนฟังอยู่นานสองนาน เค้ามาดึงผมออกจากพี่กั้ง
“พวกหนุลาล้ะค่ะ สวัสดี” บิวลากผมขึ้นรถไปทันที
“ซีดี ! ซีดี !” พี่กั้งตะโกนเรียกผมแต่ก็ไม่ทัน
ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะเสียน้ำตาให้กับเรื่องบ้า ๆ เรื่องนี้ ผมต้องเข้มแข็ง ท่องไว้กันต์ธีร์ นายต้องเข้มแข็ง นายต้องอยู่ได้ ถึงไม่มีเค้าก็ตาม !!!!
----------------------------------------------------------------------------------------------
บทเพลงในความรู้สึกของนายวรกร ..
“...แล้วเธอก็เดินจากไป ปล่อยให้วันเวลาดีๆ เป็นเพียงแค่ฝุ่นผง ทุกอย่างคงต้องเดินต่อไป แต่ถ้าฉันต้องรอให้เธอกลับมาเริ่มใหม่ คงไม่ทัน....”
----------------------------------------------------------------------------------------------
#100 เปอร์แล้วจ้า ! เย้ ! ยังอ่านฟิคของเค้ากันอยู่รึป่าวเอ้ย หรือหายไปกันหมดแล้วอ่า
#ขอบคุณทุก ๆ เม้นน้า ที่เป็นกำลังใจ ติชมให้ไรท์ ไรท์สัญญาจะพัฒนาฝีมือขึ้นไปเรื่อย ๆ ยังไงก็เม้นให้ไรท์ต่ออีกนิดหนึ่งละกัน 555
#รักพี่น้อง 35 กันต่อไปน้า >//////< #กั้งคาวาอี้ซีดีเด็กแรด
#รักรีดเดอร์ทุกคน >/////////////////////< <3
เครดิตภาพ : จากทวิตเตอร์ อินสตราแกรม เฟสบุ๊ค ไลน์ ทุกที่เลยย
ความคิดเห็น