ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Maharach Chatnakrob

    ลำดับตอนที่ #1 : เเบนดิธ บัททอน

    • อัปเดตล่าสุด 23 เม.ย. 49


    Maharach chartnakrob

    บทที่ 1 เเบนดิท บัททอน

       

                        "เเบนดิท บัททอน!"

                        เด็กผู้ชายคนหนึ่งตะโกนลั่นร้านอาหารเเห่งหนึ่ง

                        "เวนดอร์ เธอช่วยลดเสียงลงหน่อยนะ"

                        หญิงสาวที่นั่งตรงข้ามกับเวนดอร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดังกว่าเสียงกระซิบนิดเดียว

                        "ขอโทษฮะคุณเซนด้า ว่าเเต่ เเบนดิท บันทอน นี่คือใครหรอฮะ"

                        หญิงสาวเจ้าของชื่อ เซนด้า เอามือเรียวขาวของเธอตบหน้าผากเบาๆ

                        "ตกลงเธอไม่รู้จักหรอกหรอ เเล้วเธอจะตะโกนหาพระเเสงอะไรมิทราบ"

                        เซนด้าพูดอย่างเอือมๆ

                        "ก็ตะโกนไปงั่นเเหละ มันจะได้ตื่นเต้นไงฮะ"

                        เวนดอร์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย(เเต่ในใจกำลังหัวเราะกับท่าทางของเซนด้า)

                        "เธอนี่จริงๆเลย เเบนดิท บัททอน คือ อาชญากรอันดับ 1 ของโลก ฉันคิดว่าเธอน่าจะเคยได้ยิน ชื่อนี้นะ บัททอน กระดุมเพชฌฆาต นะ"

                        เซนด้าพูดอย่างมีความหวังว่า เวนดอร์จะรู้จัก

                        "อ๋อ! คนที่ใช้กระดุมในการฆ่าคนใช่เปล่าฮะ"

                        เซนด้ายิ้มอย่างดีใจ ที่อย่างน้อยเวนดอร์ก็พอรู้จักฉายานี้

                        "ใช้ถูกต้อง เเล้วเเบนดิท บัททอน ก็คือ เจ้าของฉายา บัททอน กระดุมเพชฌฆาต"

                        เวนดอร์ทำสีหน้างุนงงก่อนจะถามว่า

                        "เเล้วคุณเซนด้า มาบอกผมทำไมล่ะฮะ"

                        เซนด้าเอามือเรียวขาวของเธอตบหน้าผากอีกครั้ง เเเต่ครั้งนี้ตบเเรงกว่าครั้งก่อนมาก

                        "เเบนดิท บัททอน ก็คือ คนที่เธอต้องไปฆ่านะสิ เเล้วนี่รายละเอียด"

                        เซนด้าพูดพลางส่งกระดาษเอ 4 มาให้เค้าเเผ่นนึง ดวงตาสีเเดงฉานของเวนดอร์กวาดสายตามองไปทั่วกระดาษ คิ้วหนาสีดำขมวดเข้าหากันอย่างใช้ความคิด

                        "อะไรนะ อายุเเค่ 15 เองหรอฮะ อายุเท่าผมเลยเเหะ น่าเเปลกจัง อายุเเค่นี้เป็นอาชญากร"

                        เวนดอร์พูดขึ้นหลังจากอ่านรายละเอียดเเละประวัติของเเบนดิท บัททอน

                        "เเล้วที่เธอเป็นนักฆ่าติดอันดับท็อปเท็นทั้งที่อายุเเค่ 14 มันไม่เเปลกหรือไง"

                        เซนด้าพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ

                        "ไม่ใช่ 14 ฮะ 15 เเล้ว ว่าเเต่เเบนดิทอะไรเนี่ย เป็นสายให้กับรัฐบาลโลกด้วยหรอฮะ ทำไมเค้าถึงไปเป็นสายให้รัฐบาลโลกได้ล่ะฮะ ที่นั้นเค้าไม่มีการตรวจสอบหรอ ผมไม่คิดว่ารัฐบาลโลกจะยอมรับอาชญากรเป็นสายหรอกนะครับ"

                        เวนดอร์ถามขึ้น

                        "ก็เพราะ เเบนดิท ไม่เคนเปิดเผยโฉมหน้าของตัวเองเลย ทำให้เราไม่รู้ว่าหน้าตาของเเบนดิทเป็นยังไง เเต่จากที่องค์กรเราลองเอาโครงหน้ากากของเเบนดิทมาตกเเต่งเเล้ว เค้าก็หน้าประมาณนี้เเหละ"

                        เซนด้าพูดพลางส่งรูปใบหนึ่งมาให้เค้า ในรูปเป็นรูปของเด็กผู้ชาย โครงหน้าเป็นรูปไข่ ตาค่อนข้างโต จมูกโด่ง ริมฝีปากสีเเดงอมชมพู ส่วนสีผมเป็นสีบลอนด์ ดูโดยรวมเเล้วก็จัดว่าหน้าตาดีเลยทีเดียว เเต่ทำไมถึงไม่มีดวงตาอ่ะ

                        "คุณเซนด้าฮะ เเล้วองค์กรเราไม่ได้ส่งรปนี้ไปให้หรอ เออ! เเล้วทำไมในรูปไม่มีดวงตาอ่ะ"

                        เวนดอร์ถามอย่างสงสัย

                        "เธอลืมเเล้วหรอองค์กรเราไม่ได้ขึ้นตรงต่อรัฐบาลโลก เเล้วเราจะส่งรูปให้เค้าทำไม เเล้วเธอก็รู้ใช่ไหมว่า เเบนดิท บัททอน ใส่หน้ากากสีเงินครึ่งหน้า เเถมตรงดวงตายังมีกระจกดำอำพรางด้วย เราเลยไม่รู้ว่าตาเค้าสีอะไร เเต่ฉันคิดว่าเธอน่าจะพาหาคนที่หน้าตาประมาณนี้ได้"

                        เซนด้าสาธยายเหตุผมให้เค้าฟัง

                        "เเล้วตอนนี้เเบนดิท บัททอนเนี่ย เค้าอยู่ที่ไหนล่ะครับ ผมจะได้จัดกราได้ถูก"

                        เวนดอร์ถามขึ้น เพราะ ในกระดาษรายละเอียดไม่ระบุว่าอยู่ที่ไหน

                        "เราก็ไม่รู้หรอกนะ เเต่สายขององค์กรเรารายงานมาว่า เเบนดิท มีโครงการที่จะไปสอบเข้าโรงเรียนมหาราช ชาตินักรบ"

                        เซนด้าตอบเค้า

                        "เเล้วเค้าจะไปเรียนทำไมล่ะครับ ผมไม่คิดว่าอาชญากรอยากจะเรียนหนังสือหรอกนะครับ"

                        "ใช่ เเบนดิท คิดจะไปขโมยเเก้วบิโดเซนต์ ซึ่งนี้ก็คืออีกภารกิจของเธอ ขโมยเเก้วบิโดเซนต์"

                        เซนด้าพูดเสียงเบามากตรงคำว่า เเก้วบิโดเซนต์

                        "นี่คุณคงไม่ได้จะให้ผมเข้าไปเรียนที่นั้นด้วยหรอกนะฮะ"

                        เซนด้าส่งยิ้มเเปลกมาให้เค้า

                        "ใช่ เธอต้องไปเรียนที่นั้น เเล้วก็ขอบอกว่า องค์กรไม่าสามารถช่วยให้เธอเข้าโรงเรียนมหาราช ชาตินักรบได้หรอกนะ เธอต้องทดสอบเหมือนคนอื่นๆ"

                        "โอ้โห้! ผมรู้มาว่า ข้อสอบของโรงเรียนมหาราช ชาตินักรบ ยากสุดๆเลยน เเล้วหัวขี้เรื่อยอย่างผมจะทำข้อสอบได้หรอฮะ"

                        "ได้เเน่นอน ไม่สิ ต้องได้ เธอก็อ่านหนังสือให้มากๆสิ"

                        "เซ็ง!"

                        เค้ารู้สึกเซ็งสุดยอดเลย

                        "เออ! ฉันคงต้องไปเเล้วเเหละ มีประชุม เธอเก็บของให้เรียบร้อยนะ เเล้วมาเจอกันที่คอนโดมิเนียมเธอก่อน 2 ทุ่มนะ การสอบจะมีวันมะรืนนี้เเล้ว โชคดีนะ"

                        เซนด้าพูดเสร็จก็รีบวิ่งออกจากร้านไปทันที ทิ้งให้เด็กหนุ่มนั่งอยู่คนเดียว

                        ทำไมมันรวดเร็วทันใจอย่างนี้นะ………………..

    * * * * * * Mc  * * * * * *

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×