คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความฝันจากพ่อ
เาราๆอายผู้หนึ่ปราอยู่รหน้าผม มืออเาำาบแน่นึ้นนเร็ไปทั้ัว ุที่เายืนอยู่เป็นหน้าผาสูัน บริเวนั้นไม่มีอะไรอื่นนอาภูเาหิน ลมแรหอบอาาศหนาวเ้ามาอย่าน่าลัวแ่เาลับไม่สะทบสะท้าน ผ้าลุมไหลอเาพัไปามแรลม เาเินรไป้านหน้าพร้อมับำาบในมือให้แน่นเ้าไปอี ผมไ้ยินเสียหอบหายใแรอายผู้นั้นัอยู่ในหัวอผมเหมือนมันไม่ไ้ออมาาายผู้นั้น ยิ่เินไปเรื่อยๆบรรยาาศ็ยิ่น่านลุ หมอหนาทึบเริ่มลุมเ้าปลุมบริเวโยรอบ
เาล้วมือไปหยิบห่ออบาอย่าออมาาระเป๋าาเ ผมอยาเินเ้าไปูแ่็ทำไม่ไ้าผมิอยู่ในหมอสีาว ผมเพ่สายามอออไปให้ไ้ไลที่สุแ่ายผู้นั้นเินหายเ้าไปในอระหว่าภูเาสอลู ในไม่้าเา็เินออมา ห่ออที่เาเยถืออยู่หายไปแล้ว เานั่ลบนพื้นเพื่อนั่พั มอไปรอบๆพร้อมับลมหายใที่่อยๆสบล แล้วู่ๆเา็ลุพรวึ้นมาและมอไปที่แนวหมอสีาว้านหน้า สอมือูาบึ้นเหนือหัว อสะท้อนึ้นล้วยวามใ วันำพวยพรุ่ึ้นาพื้นที่เายืนอยู่ เาวัแว่าบไปรอบๆเหมือนพยายามะฟันวันสีำเหล่านั้นให้าออาันแ่ทุรั้มัน็ลับมารวมัวันอี วันำเริ่มหนาึ้นเรื่อยๆในะที่หมอสีาวเริ่มาไป วันเหล่านั้นรวมัวรอบๆร่าอายนนั้น
ภาพที่ผมเห็นทำให้ผมทรุฮวบผม ายผู้นั้นือพ่ออผมและวันพวนั้นำลัทำร้ายเา ร่าายอเาเริ่มอ่อนแร เมื่อมันรวมัวันอี้านหน้าอพ่อ ผมอยาวิ่เ้าไป่วยแ่ร่าายทุส่วนไม่สามารถยับไ้ พอมันรวมัวันเป็นรูปร่าอนในผ้าลุมสีำ มันัาบออมาแล้วแทเ้าที่ออพ่อ ผมร้อลั่นแล้ววิ่เ้าไปหาพ่อ ราวนี้ผมสามารถยับัวไ้แล้วแ่็ไม่ทันแล้ว พ่อผมาไปลอาล...
ความคิดเห็น