Dead

ข้อมูลเบื้องต้น

วันนั้นเป็นวันที่ 12/5/2013

เป็นวันที่ผมกับครอบครัวของผมต้องย้ายบ้านไปที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งวันนั้นผมมองบ้านหลังเก่าของผม ผมเดินยกกล่องเก็บของใส่ในรถของพ่อแล้วแม่ของผมก็ได้บอกผมว่า “ได้เวลาไปแล้วละ”แม่ของผมพูดขึ้นมา “ครับ”ผมพูดขึ้นพร้อมกับเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งที่รถพร้อมกับมองไปที่หน้าต่างรถเพื่อมองบ้านหลังเก่าของผมเป็นครั้งสุดถ้ายก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไป ผมมองข้างทางไปเรื่อยๆพร้อมกับบรรยากาศชวนง่วงนอนในตอนนนั้นผมได้เผลอหลับไปในไม่กี่นาทีตอนนั้นผมฝันเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุน่าจะเท่ากับผมเขามองมาที่ผมพร้อมคำพูดที่ทำให้ผมนั้นถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยคำว่า              “ไอ้ฆาตกร”ทันใดนั้นผมก็ได้สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนนั้นผมกลัวมากแต่ในตอนนั้นรถก็ได้จอดที่บ้านหลังหนึ่ง“เรามาถึงแล้วหละลูกรัก”พ่อของผมพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่มีความสุขของพ่อแล้วแม่ของผม ผมมองไปที่บ้านใหม่ของผม แม่ของผมปดประตูรถไปหยิบของออกมาจากรถกับพ่อผมเปิดประตูลงไปช่วยพวกเขายกของลงจากหลังรถพอผมยกของเสร็จแม่ของผมก็พูดขึ้นว่า“ไปหาอะไรทำก่อนนะลูก”แม่ของผมบอก“ลูกน่าจะไปหาเพื่อนใหม่นะเพื่อเตรียมพร้อมกับเพื่อใหม่ของลูกที่โรงเรียนนะ”พ่อของผมพูดขึ้นมาก่อนที่จะเดินยกของเข้าไปในบ้านผมเดินไปที่สนามเด็กเล่นในหมู่บ้านผมนั่งที่ชิงช้าพร้อมกับมองไปที่เด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังเดินมาหาผมเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ในกลุ่มนั้นพูดใส่ผมว่า“นายชื่ออะไร” ผมตอบกลับไปว่า “Deadครับ”ผมตอบกลับ “หรอแกรู้ไมถ้าแกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้”เด็กผู้ชายคนนั้นพูดใส่ผมพร้อมกับกระชากมีดออกมาและใช่มีดจ่อคอของพร้อมกับพูดขึ้นว่า

“ถ้าแกไม่อยากเป็นเหมือนชื่อของแกละก็ส่งเงินมาให้หมดสะ”เด็กผู้ชายพูด ใส่ “แต่ผมไม่มี?!?”ผมพูดได้ไม่กี่คำเด็กผู้ชายคนนั้นได้กระชากคอผมพร้อมกับเรียกเพื่อนของเขาทั้ง2คนที่เดินมาเป็นกลุ่มกับเขาด้วย “ส่งเงินมาสะ!!”เด็กผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นก่อนที่จะใช่มีดแทงผมแต่จู่ๆผมก็รู้สึกแปลกๆเหมือนตอนที่ผมฝันในตอนนั้น“ไม่ฉันจะไม่ให้อะไรกับแกทั้งนั้น?!?!?”ผมใช้มือจับที่มือของเด็กผู้ชายที่ใช่มีดแทงผมพร้อมกับผมใช่มือต่อยที่หน้าของเด็กผู้ชายคนนั้นก่อนที่ที่ผมจะหยิบก้อนหินปาใส่เด็กผู้ชายคนที่2และใช้ขอนไม้ฟาดไปที่หน้าของเด็กผู้ชายคนที่3ที่กำลังจะวิ่งมาต่อยผม ผมรีบวิ่งหนีกลับบ้านหลังใหม่ของผมพร้อมกับเปิดประตูบ้านของผมแล้วทำตัวปกติเหมือนเดิม “ไงลูกรักเป็นไงบ้างลูกได้เพื่อนใหม่บ้างไม”แม่ขแงผมถามผม“...”ผมเงียบไปสักแปบก่อนจะพูดพร้อมกับรอยยิ้มอันหน้ากลัวแล้วพูดว่า“ผมได้เพื่อนใหม่ครับพวกเขาเล่นกับผมด้วยวันนี้ผมมีความสุขมากๆเลยครับ... ”ผมพูดขึ้นก่อนที่ผมจะเดินไปกินข้าวและอาบนํ้าเตรียมตัวเข้านอน “ราตรีสวัสดิ์นะลูกรักของแม่และพ่อ”แม่ของผมหอบแก้มผมก่อนที่จะปิดไฟและเดินออกไปด้านนอกห้องของผม

ผมหลับตาลงแต่ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงออกมาจากหัวของผมมั้นพูดขึ้นว่า“ไอ้ฆาตกรแกกำลังจะได้ปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงของนายมากกว่านี้เรื่องเมื่อเช้าของแกนี้มันแค่นึดเดียวยังมีเรื่องสนุกที่กำลังรอนายอยู่ในไม่อีกอึดใจเดียว”เสียงในหัวของผมได้หายไปอย่างลึกลับ ผมกลัวมากจนไม่รู้จะทำยังไงดีผมพยามยามนอนในตอนที่ผมนอนนั้นผมก็ได้ฝันเห็นศพนอนอยู่เต็มไปหมดและที่มือของผมนั้นได้ถือมีดที่มีเลือดอยู่ในมือพร้อมกับที่มือของผมนั้นก็มีรอยเลือดเต็มไปหมด ผมสะดุ้งตื่นในตอนเช้าพร้อมกับเสียงของแม่ของผมที่กำลังปลุกผมให้ไปอาบนํ้าผมลุกขึ้นไปที่ห้องนํ้าและอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันและเดินไปที่โต๊ะอาหารที่มีอาหารเช้าเต็มไปหมดผมกินอาหารเช้าและเดินไปนั่งที่โซฟาก่อนที่จะมีเสียงคนกดกริ่งหน้าบ้านของผม “มาแล้วคะ”แม่ของผมเปิดประตูมาเจอพี่ชายของผมที่พึ่งกลับจากโรงเรียนในหมู่บ้านที่พวกเรากำลังอยู่กำลังยื่นอยู่หน้าบ้าน “Life ลูกมาแล้ว”แม่ของผมกอดพี่ชายของผมก่อนที่จะพาพี่ชายของผมมาเจอผม“ลูกทั้งสองไปเล่นกันก่อนนะแม่จะทำความสะอาดห้องนํ้า “Dead เราไปสนามเด็กเล่นกันเถอะ”พี่ของผมพูดขึ้นก่อนที่จะจับมือผมเดินไปที่สนามเด็กเล่นที่ๆผมเจอเด็กผู้ชายกลุ่มที่ทำร้ายผมเมื่อวานนี้ พวกเราเล่นด้วยกันอย่างมีความสุขพร้อมกับเดินกลับบ้านในตอนเย็นแต่ทั้งๆที่พวกเราจะได้เห็นพ่อกับแม่ยิ้มรับพวกเรากลับบ้านแต่สิ่งที่พวกเราทั้งสองเจอนั้นคือตำรวจทั้ง2คนกำลังยืนสอบปากคำแม่ของพวกเราอยู่

“ลูกชายของคุณได้ทำร้ายเด็กๆทั้งสามคนนะครับคนแรกโดยต่อยที่หน้าอีกสองคนโดนใช้ขอนไม้กับหินฟาดและปาใส่ที่หน้านะครับ”ตำรวจคนนึงพูดขึ้น

“แม่ครับเกิดอะไรขึ้น? ”พี่ชายของผมพูดขึ้นมาพร้อมกับถามเรื่องที่เกิดขึ้นมาทั้งหมดตำรวจเลยพูดขึ้นมาและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งกมดให้ฟัง“ผมทำเองครับ”ผมพูดขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าเศร้าแต่ทันใดนั้นพี่ชายของผมได้พูดขึ้นว่า“ผมเองครับน้องชายของผมเขาไม่ได้ทำครับผมมีหลักฐาน”พี่ชายของผมถือขอนไม้พร้อมกับเปิดแผลที่เหมือนโดนต่อยให้ดูทั้งที่จริงแล้วเป็นแผลปลอมที่พี่ชายของผมสร้างขึ้นเอง ตำรวจทั้ง2ได้ยกปืนขึ้นพร้อมกับพูดพร้อมกันว่า“วางขอนไม้ลงสะ”พี่ของผมเลยวางขอนไม้ลงและยกมือขึ้นวางไว้บนหัวของตนเองและเดินขึ้นรถตำรวจ “เขาไม่ได้ทำนะผมทำเอง?!? ”ผมร้องไห้และตะโกนมองรถตำรวจที่ขับไป “อย่าพยายามเลยลูกเรารู้แล้วว่าLifeทำ”แม่ของผมพูดขึ้นพร้อมนํ้าตาที่ไหลนองหน้าของแม่ “แม่ครับ... ”ผมพูดขึ้นก่อนที่แม่ของผมจะวิ่งเข้าไปในบ้าน พอถึงเวลานอนผมก็ได้ยินเสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง“อีกไม่นานไอ้ฆาตกร”เสียงนั้นก็ได้หายไปอีกครั้ง เช้าวันต่อมาผมได้ตื่นขึ้นมามองไปด้านนอกหน้าต่างพร้อมกับสีหน้าเศร้าๆก่อนที่ผมจะไปอาบนํ้าและกินข้าว พอผมกินเข้าเสร็จผมก็ได้ไปนั่งที่ชิงช้าที่สนามเด็กเล่นเหมือนเดิมแต่ไม่กี่นาทีก็มีเด็กผู้ชายคนนึงใช้แท่งเหล็กฟาดหัวของผม ผมเจ็บมากผมเลยหันไปมองคนที่ฟาดหัวของผมคนที่ฟาดหัวของผมก็คือกลุ่มเด็กผู้ชายกลุ่มเดิมที่ทำให้พี่ของผมต้องติดคุกผมเห็นพวกมันใช้นํ้ามันสาดใส่ผมก่อนที่จะพูดขึ้นว่า“ไอ้กากอย่างแกตายไปสะก็ดี”ก่อนที่พวกมันจะใช้มีดแทงผม“... ถ้าแกจะฆ่าฉันละก็รอตอนที่พระเจ้าต้องการให้ฉันตายนะ”ผมยิ้มเหมือนคนโรคจิตและผมใช้มือจับแขนของเด็กผู้ชายคนที่จะใช้มีดแทงผมพร้อมกับใช้มีดแทงเด็กผู้ชายคนนั้นจนถึงแกความตายแล้วผมก็ได้แทงเด็กอีกคนจนถึงแกความตายเช่นกันจนเด็กคนสุดถ้ายพูดขึ้นว่า“โดนไฟเผ่าตายไปสะ”เด็กผู้ชายคนนั้นจุดไฟเผ่าผมก่อนที่จะวิ่งหนีไป ผมโดนไปเผ่าเต็มร่างกายก่อนที่พ่อกับแม่ของผมจะใช้นํ้าสาดใส่ตัวผมก่อนที่จะรีบนำตัวส่งโรงพยาบาล ผมตื่นขึ้นมาในที่มืดมากมืดจนแทบมองไม่เห็นอะไรเลยผมพยายามลุกขึ้นแต่ผมก็ล้มลงตลอดพร้อมกับเสียงพยาบาลพูดขึ้นทุกครั้งว่า“ตอนนี้คิดว่าน่าจะขยับตัวไปไหนนะค่ะนอนพักผ่อนไปก่อนนะค่ะ”จนวันนึงผมได้ยินเสียงแม่พูดขึ้นว่า“ลูกรู้ไมว่าพี่ชายของลูกถูกปล่อยตัวแล้วนะพวกเราจะได้อยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้ง”พอแม่พูดจบไม่นานคุณหมอก็ได้เปิดผ้าพันแผลให้ผมก่อนที่ผมจะเดินไปที่หน้าต่างพร้อมกลับพบว่าหน้าของผมนั้นเปลื่ยนไปหน้าของผมมีแต่แผลที่โดนไฟไหม้เต็มไปหมดจนวันที่ผมได้กลับบ้านผมได้มีความรู้สึกแปลกๆอีกครั้งผมรู้สึกเหมือนถูกปลดปล่อยออกจากความทุกข์ผมได้เดินไปใส่เสื้อกันหนาวที่มีฮูดสีดำพร้อมกับใส่หน้ากากสีขาวที่มีรอยยิ้มและดวงตาที่เหมือนปากที่ยิ้มอยู่สีดำกับกางเกงยีนสีดำพร้อมกับหยิบมืดมาที่ห้องแม่ของผม “Dead นั้นลูกหรอ!!?!!”

แม่ของผมโดนผมใช้มีดกรีดคอพร้อมกับพ่อของผมก่อนที่ผมจะเดินไปที่ห้องพี่ชายของผม“.... Dead?!?! . .”พี่ของผมพูดขึ้นก่อนที่ผมจะใช้มีแทงเข้าที่กระดูกสันหลัง “ราตรีสวัสดิ์”ผมพูดเสร็จและผมก็ได้หนีเหตุการนั้นไปและไม่มีใครรู้เลยว่าใครเป็นฆ่าคนในครอบครัวของผมตำรวจคิดว่าผมทุกนำศพไปซ้อนและหาไม่เจออีกเลย..... (จบ)