คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 2.4 : สินค้าหน้าหวาน
วรปรั์เหมือนโหนุ่มลุ้มลั่ ลิ่นายสาวหอมๆ ยั่วอารม์เานเินยับยั้ อยาะลืนินเธออย่าระหายในรสสวาท พริมารู้สึราวเธอำลัะมน้ำ ูบอเาสูบเอาออิเนนเธอหายใหายอแทบไม่ทัน นิ้วให่เี่ยยอถันเม็เล็ยี้เบาๆ นเธอเสียวไปทั้ร่า ่อนะะโบมบีบบี้มันมือ ทรวหยุ่น่อนรูปทะลัล้นผ่าน่ามนิ้วหนา ยุบหยุ่นเป็นัหวะยามเาฟอนเฟ้น นิ้วให่พลิ้วไล้สะโพผาย ่อนะล่ำแะแหวลีบเนื้อื้น่ำใลาายเธอ ยี้้อนิ้วที่ยอุหลาบูมสีมัที่บานลี่รับสัมผัสาเาอย่าเ็มใ
“อื้อ... ุปรั์า”
หิสาวมอเาายิ้ม วามผิอบั่วีมลายหายไปสิ้น เธอำลัะ ‘สมสู่’ ับเา... ่อหน้าภาพแ่านอเมียหลวที่แวนเหนือศีรษะราวับำลั้อมอลมา
“พริมา... ัน่ายให้เธอไปั้ห้าแสน ่วยบริารันใหุ้้ม่าเินหน่อยสิ อย่าให้ันปรนเปรนเธออยู่ฝ่ายเียว”
เาระิบเสียพร่า เาแล้นที่ทำัวเป็นฝ่ายรับ้วยารระแทนิ้วลร่อลึในัวเธอทีเียวสุทา ทำเอาพริมาเสียวท้อน้อยนแทบยืนไม่อยู่ ยิ่เาว้านนิ้ววเ้าออในายเธอ ร่าสาวยิ่เ้ัวรับอลำอแร่ไว้แน่น
“ุปรั์อย่าแล้... ัน... ันยอมแล้ว่ะ” เธอบอเาเสียโหย ิปลายเล็บับแผนหลัายหนุ่มราวับลัวะล้มลไปอับพื้น
“ทำไมยอม่ายนัล่ะ”
“อื้อ! เสียว!”
เายี้้อนิ้วับุไวสัมผัสในายเธอนร่าสาวสะุ้เฮือ เธออยาผลัไสเาให้ออห่า แ่ร่าายับโอนแอ่นให้เารัแไม่เป็นท่า
“เสียวรไหน”
ไม่พูเปล่า ปาุนรอบรอยอถันแล้วออแรูเป็นัหวะ พริมาไม่รู้ะโฟัสรไหน่อน ร่าทั้ร่าเธออยู่ภายใ้นเ้าบาร
“อื้อ...”
“รไหนบอสิ”
ลิ้นสาลาไล้รอบๆ ปลายยอ สลับับรวบโพรปาลืนิน นิ้วให่ยี้ลึนธารสวาทเปียมือหนานุ่มโ
“ทุ... ทุร.. ัน... ันไม่ไหว!”
เอวบาเ้รับเร็วระรัวเมื่อร่าสาวถึีสุแห่วามอทน พริมารีร้อเสียสั่นราวสะอื้น แ้าเมื่อไร้เรี่ยวแรึ้นมาทันา ายหนุ่มระุยิ้มอย่าพอใ เาราเสีย่ำามเธอเมื่อลีบเนื้อบีบอนิ้วเานระับแน่นเป็นัหวะ ่อนะประอร่าอ่อนแรให้นอนลบนพื้นพรมนุ่ม
วรปรั์โน้มัวเ้าหา ระุสายเสื้อลุมบนัวให้หลุออ ปลปล่อยมัรอวบล่ำให้เ้สะบัี้หน้าหิสาว พริมาเลียริมฝีปาัวเอ ่อนะอ้ารับวามยาวให่ที่เาหยิบยื่น ทำเอาายหนุ่มราำรามในลำอยามแ่นายอเามุผ่านเ้าไปในเรียวปานุ่มละไม
“ี้! ฮ่า!”
ใบหน้ามสันแหนเยไป้านหลั โยสะโพสอบให้วามให่โรูับโพรปานุ่ม ายเาสั่นสะท้านเมื่อปาเล็ูื่มบริเวส่วนัวอันบานให่ เธอรับรู้ถึรสปร่าาธารรัที่ไหลึมาแ่นายอวบ ลิ้นเล็ลาไล้ผ่านเส้นเอ็นปูโปนามท่อนลำ เรียเสียมไม่าปาาร่าหนาที่เน้นโพเ้าอออย่าพอใ มือน้อยเอื้อมับพวสวรร์อุ่นร้อน ลึเบาๆ สัมผัสวามนุ่มหยุ่นในถุเนื้อหนัที่เ่ึึ้นมาามแรมือ
มือหนาิพื้นเร็บนเส้นเลือึ้นามวามเสียวระสัน นเา้อระบาย้วยารูเ้าทรวเธอแรๆ ฝารอยฟันบเม้มามเนื้อัวเธอนผิวเนื้อาวๆ ึ้นรอยแเป็น้ำ เอวสอบเน้นายลึลในลำอระห นร่าบาหลับาแน่น ่อนะรีบถอนออเมื่อแรูาปาเธอำลัะทำให้เาแระาย
ายหนาพลิลนอนแทนที่ ่อนะึร่าบาให้ึ้นทาบทับ พริมามอสบสายาลุ่มลึรื้นรอยปรารถนาอันแรล้า และรับอุปร์ป้อันามือเา หิสาวแะมันออ้วยมืออันสั่นเทา ่อนะลุมรอบลำยาวอวบนั้นอย่าเอะเิ่นเ็มที
วรปรั์ับไม่รำาิริยานั้น ายหนุ่มลับอบที่เมียน้อยนใหม่แสไ้เหมือนสาวพรหมรรย์อย่าไร้ที่ิ นิ้วให่่วยเธอัระเบียบให้ถุยาบาเบารอบลุมถึโนล่านเรียบร้อย เธอลืนน้ำลายอึให่เมื่อมือหนารั้สะโพผายให้ลีบเนื้อสาวเปีย่ำ่อับยอปลายเบ่บาน ท่อนายเาไหวระุยามรูไถับเนื้อสาว เาระเอวสอสามรั้ให้ปลายหยั่อยๆ แหว มือบาิท่อนแนแร่ไว้แน่น ะ่อยๆ น้ำหนัให้มลบนท่อนแท่อันูันอย่าเนิบ้า
ร่าสาวไหวสะท้านนออวบระเพื่อมไหว เธอัริมฝีปาัวเอแน่นเมื่อส่วนหยัโ้ผลุบหายเ้าไปในายเธอ วามเ็บปวินลึราวถูเารี้วยมมี เธออยาะรีร้อใะา แ่็ลัวเาะยเลิสัา
“อ๊า...”
เสียหวานเล็ลอาลีบปาเรื่อสีมพู เธอัฟันหย่อนสะโพรวเร็วนสุทาฝ่าทะลุเยื่อใยบาอย่าที่วาั้น วามับแน่นในายสาวสร้าวามพอใให้นใ้ร่านราระเส่า เรียวปาหยัยยิ้มเล็น้อยเมื่อัวนอเาุ่อนในายเธอนมิลำ
“โยสิ! โยแรๆ”
เาสั่มาว่าร้ออ มือหนา่วยเธอโยย้ายเอวบาให้ยับึ้นและล ่อนายหนุ่มะ้อเบิาว้าะันิ่ เมื่อเห็นธารโลหิไหลเอิบอาบท่อนายเา
“นี่เธอ!”
ความคิดเห็น