Not love fiction but It’s Alright, It’s Love

 " หื้ม? ชื่ออะไรนะ? " ชายร่างสูงถามด้วยน้ำเสียงกวนโอ้ยพลางยื่นหน้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนจมูกเราเกือบจะชนกัน

" ชื่อหนูจู มีอะไรรึไง! " ฉันมองจิกชายร่างสูงที่หน้าตาดี แต่สายตากวนประสาทที่สุด 

" ลักษณะแบบนี้...ไม่น่าจะเป็นหนูนะ ถ้าหมูก็ว่าไปอย่าง หึๆ " ร่างสูงพูดจบก็ยื่นหน้ากลับไปที่เดิม

" นี่นายหยาบคายที่สุด พ่อแม่ไม่เคยสั่งสอนรึไง พึ่งเจอกันไม่กี่ครั้งก็ปากหมาใส่แล้วเนี่ย ออกไปจากบ้านฉัน ที่นี่ไม่ต้อนรับคนสันดารหมาอย่างนายออกไปซะ! " 

" นี่ยัยหมู เธอควรบอกตัวเองนะเจอกันครั้งแรกเธอก็ด่าฉัน อีกอย่างฉันเป็นเจ้าของตึกนี้! เธอต่างหากที่เสนอหน้า ปากอย่างเธอไม่น่าทำงานในโรงพยาบาลฉันนะ ให้ออกเลยดีมั้ยล่ะ :) " ผู้ชายตรงหน้าฉันยืนยิ้มอย่างกวนประสาท หมายความว่ายังไง จ...เจ้าของตึกหรอ?  ฉันลืมหันขวับไปต่างพี่ชายและน้องชายสุดรักของฉัน น้องชายฉันดูอึ้งๆ แต่ทว่าพี่ชายพยักหน้าก่อนจะเดินมาล่ะพูดว่า 

" คุณไวท์เขาซื้อตึกนี้ แถมยังเป็นหลานของท่านประธานของโรงพยาบาลเรา พี่กะจะบอกแกแหละแต่บอกไม่ทัน " 

เพล้ง!

ไม่ใช่เสียงแก้วที่ไหน แต่เป็นหน้าฉันที่แตกแล้วแกอีก ฉันหันกลับไปมองร่างสูงที่อยู่ตรงหน้า เหงื่อฉันเริ่มตก ดวงซวยอะไรว่ะเนี่ย ผัวก็นอกใจไปนอนกลับรุ่นน้องที่ฉันรัก แถมตอนนี้จะโดนไล่ออกจากบ้าน งานที่โรงพยาบาลอีก โอ้ยยยยย หนูจูเครียดดดดดด ทำไงดีว่ะทีนี้! ช่วยหนูจูด้วยคะ ฮรือออออT^T

ฝากกดFAV และเป็นกำลังใจให้ด้วยน้า 

#ช่วยหนูจูด้วย

ฝากกดติดตามนิยายอีกเรื่องน้า 

Fall in love with husband สามีขารักฉันซะ!

B
E
R
L
I
N
?