HUNTER WAR : ยินดีต้อนรับ(?)
________________________________
บรรยากาศภายในโรงเรียนที่แสนร่มรื่น ปกคลุมไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ มีสิ่งของต่างประดับประดาอย่างสวยงาม น้ำพุ ลานนั่ง หรือแม้แต่สวนดอกไม้ ก็ถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ‘ เหอะ.. สมกับเป็นโรงเรียนคนรวยจริงๆ ‘ เธอสบถอยู่ในใจ ก่อนจะค่อยๆเดินสำรวจไปเรื่อยๆ
เธอค่อยๆเดินตามหลังคุณอาจอมหลงตัวเองของเธอไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าเธอแทบจะไม่ได้ฟังที่อาของเธอพูดเลยก็ตาม
ขาเรียวก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ตามไสตล์ของเธอ เธอมองไปรอบๆเพื่อสำรวจจุดต่างๆ ก่อนที่จะทำภารกิจสังเกตุการณ์ และมีระยะเวลานานอย่างไม่มีกำหนด เธอใช้เวลาคิดทั้งคืนว่าควรจะมาดีรึป่าว? แต่ถ้าเทียบกับการที่เธอต้องมาสังเกตุการณ์ แต่เธอได้เจอน้องของเธอที่หายไป แน่นอนว่าเธอต้องรับงานนี้แน่ๆ
แต่ปัญหามันติดอยู่ตรงที่ว่า ..เธอจะเจอกับคนแบบไหนน่ะสิ
หลังจากที่เธอสำรวจเสร็จแล้ว เธอจึงขออนุญาติเธอนำสัมภาระต่างของเธอไปเก็บไว้ยังห้องพัก โดยที่อยู่อาศัยของเธอเป็นบ้านรวมของเหล่าแวมไพร์ เรียกง่ายๆว่าต้องอยู่รวมกับไอพวกแวมไพร์นั่นแหละ -_-
LISA Past :
ถ้าถามว่าทำไมฉันถึงต้องมาอยู่รวมกับเหล่าแวมไพร์น่ะหรอ เพราะฉันเป็น “ ไฮบริด “ ไง ..ไม่เห็นต้องแปลกใจอะไรเลย ใครๆก็รู้ว่าไฮบริดเป็นเผ่าพันธุ์ที่น่ารังเกียจ ถูกเหยียดหยามมาโดยตลอด
แต่เหตุผลจริงๆของฉันที่ปิดบังสถานะเผ่าพันธุ์ นั่นก็เพราะว่าฉันไม่ชอบเป็นจุดสนใจของใคร ฉันรู้สึกอึดอัดกับการที่มีใครต่อใครหลายคนต้องมาจ้องฉันด้วยสายตารังเกียจ
ทั้งชีวิตของฉัน ..ฉันเห็นสายตาแบบนั้นจนฉันชินแล้วล่ะ แต่ก็ไม่เคยเฉยเมยกับมันได้ซักที
ฉันเดินมาจนถึงบ้านพักหลังหนึ่ง ถัดจากนั่นก็มีบ้านลักษณะเดียวกันเรียงต่อไปเรื่อยๆ จนแทบมองไม่เห็นที่สิ้นสุดฉันล่ะสงสารไอพวกเดินกลับหอพักจริงๆ ว่าเสร็จฉันก็เดินตรงไปที่บ้านพักของฉันทันที
[ VAMP 102 ]
‘ บ้านหลังนี้สินะ ..แต่ทำไมบ้านมันมืดแบบนี้ล่ะ ‘ ฉันกล่าวในใจก่อนจะค่อยนำกุญแจไขเข้าไปภายในตัวบ้านอย่างช้าๆ ‘ อ่า..ไม่อยู่กันจริงๆด้วย ‘ ขาเรียวก้าวเดินขึ้นห้องตนอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเธอต้องการที่จะพักผ่อน ด้วยอาการนอนดึก อีกทั้งช่วงนี้ฉันใช้พลังในการกำจัดแวมไพร์เกิดใหม่ ไปเยอะอยู่พอสมควร แต่ฉันแทบไม่มีเวลาได้พักผ่อนจริงๆจังๆเลย
เมื่อถึงในห้อง ไม่รอช้าเธอก็ปิดประตูเพื่อความเป็นส่วนตัวมากขึ้น เธอไม่ชอบให้ใครเปิดประตูพรวดพลาด เข้ามาในห้องฉันซักเท่าไหร่ แต่ว่านี่คือบ้านของคนอื่น ควรป้องกันตัวโดยการล็อคกลอนไว้กันหมาเข้ามาเห่า(เข้ามาด่านั่นแหละ-_-) ว่าแล้วก็ไปอาบน้ำซักหน่อยดีกว่า
End Lisa Past..
ย้อนกลับไปเช้าตรู่ของวันนี้..
“ ย่าห์! ลิซ่า! เธอไม่คิดจะเอาอะไรไปเลยรึไงเนี่ย? “
“ อ้าว..อาเป็นถึงผู้อำนวยการโรงเรียน เสื้อผ้าราคาแค่ไม่กี่วินท์ก็คงซื้อให้หลานได้อยู่หรอกหน่า “
“ แต่หนูก็ช่วยทำตัวให้มันดูกังวลกว่านี้หน่อยสิ T^T แล้วอีกอย่าง… “
“ หนูไม่เอาเสื้อผ้าของหนูไป แต่หนูเอาแมวกับเสื้อผ้าของแมวไปเนี่ยนะ! ลิซ่าย่าห์ “
ลิซ่าเอียงคออย่างสงสัยก่อนก้มมองกระเป๋าที่ใส่ลูกแมวของเธอ ‘ ก็แค่นี้เอง ‘ เธอคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไป
“ ก็ลีโอมันอยู่ตัวเดียวไม่ได้นี่นา ถ้าหนูปล่อยมันไว้ แล้วใครจะให้อาหารมันล่ะ? ถ้ามันหนาวล่ะ? ถ้ามั- “
“ อ่าๆโอเคก็ได้ อาเป็นคนใจดีเรื่องแค่นี้อาสบายมากกก “ เขายิ้มอย่างภูมิใจ ‘ ก็ฉันมันทั้งหล่อและใจดีนี่นา หลานขอแค่นี้ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ฮ่าๆ ‘
หญิงสาวมองดูการกระทำผู้เป็นอาของตัวเองอย่างเอือมระอา พลางส่ายหัวกับความคิดบ้าๆของอาเธอ ไม่รอช้าเธอก้าวขาขึ้นรถคันหรูที่มีราคาไม่ต่ำกว่า 10ล้านวินท์ ‘ จ่ะ! ใช้เงินเปลืองจริงๆ อีกหน่อยก็คงโปรยเงินเล่นแล้วมั้งคะอา -_- ‘
“ อาจะชื่นชมความหล่อของตัวเองอีกนานมั้ยคะ? หนูหิวข้าวแล้วนะ “ นั่นคือเรื่องจริง เพราะเธอตื่นขึ้นมารออาของเธอตั้งแต่ยังไม่ฟ้าสาง ข้าวไม่กงไม่กินมันแล้ว แต่ก็ยังไม่มาสุดท้ายก็มาเกือบสาย พอถามเหตุผลก็บอกว่าเซตผมอยู่เลยมาช้า ‘ นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นอา ฉันจะไม่เข้าใกล้ผู้ชายคนนี้เด็ดขาด หรือไม่ก็ฆ่าทิ้งซะ -_-*’
“ นี่อาเองไง ลิซ่า T^T ทำไมชอบดุอาจัง อาหล่อขนาดนี้หนูดุได้ลงคอหรอ! อาจะไปผูกคอตายใต้ต้นหญ้าเลยคอยดู!!”
“ เดี๋ยวหนูเอาพวงหลีดไปให้นะคะ ..เอ้ะ! รึจะเป็นเจ้าภาพจัดงานดี คืนแรกเอาเป็-… “
“ บางทีอาก็พูดเล่นนะลิซ T-T “
“ หนูรู้ว่าอาก็ยังไม่ได้กินหรอกน่า จะไปกันได้รึยังล่ะคะ ถ้าไม่ไปข้อเสนอของเราก็เป็นอันจบ “ เธอพูดด้วยน้ำเสียงปนรำคาญหน่อยๆ ใช่สิใครจะไม่รำคาญ เธอรออาเธอพูดอะไรก็ไม่รู้มาครึ่งชั่วโมงแล้ว สงสัยคงได้ไปชาติหน้า อาเมน..
“ ไปแล้วจ้าาา แฮะๆ “
รถหรูเคลื่อนออกไป สถานีต่อไปคือ..
..โรงเรียนเซนทารี..
**********50%***********
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย