คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : White Dragon No.4 จะน่าอายเกินไปแล้วน้าๆๆ>O
4
อ่า อ่างอาบน้ำที่นี่สบายจังเลย ฮ่า แต่ เฮ้ยไอ้หน้าหล่อนั่นให้เวลาฉันแค่ 5 นาทีนี่ รีบไปแต่งตัวดีกว่า เมื่อคิดได้ฉันก็รีบหยิบผ้าขนหนูขึ้นมานุ่งกระโจมอกและออกจากห้องน้ำทันที และเมื่ออกจากห้องน้ำ ฉันก็รีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของหมอนั่นทันทีทันใด
แอ๊ด (เสียงเปิดตู้เสื้อผ้า)
อืม เท่าที่ดูแล้วเสื้อผ้าของเขาใหญ่กว่าตัวฉันเยอะเลยอ่ะ
รือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ้า! เจอแล้ว ฉันคิดว่าฉันน่าจะใส่ได้นะเพราะว่ามันตัวเล็กที่สุดในตู้แล้วล่ะ มันเป็นเสื้อยืดสกรีนลายมังกรกำลังแคะขี้เล็บ อยากรู้จริงๆเลยว่าหมอนั่นคิดอะไรอยู่ถึงซื้อเสื้อตัวนี้มาอ่ะ-_- แต่ ยังไง เสื้อตัวนี้ก็คือคุณค่าที่พายคู่ควรอยู่ดี และก็…อืม กางเกงตัวนี้ล่ะ น่าจะใส่ได้ล่ะมั้ง มันเป็นกางเกงขาเดฟจ้า ฮ่าๆๆๆๆ ^^ รีบแต่งตัวดีกว่าเหลืออีกแค่นาทีเดียวเอง
เวลาผ่านไป 5 วินาที
หวา >O< กางเกงหลวมชะมัดเลยทำยังไงดีเนี่ย และในขณะที่ฉันพยายามใส่กางเกงอยู่นั้น ก็มีบุคคลหนึ่งเข้ามาโดยที่ไม่ได้เคาะประตู ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากไอ้หน้าหล่อ ><
หมอนั่นเปิดประตูดังคารบาว(แอ๊ด นั่นเอง ฮ่าๆๆๆๆๆ)
“ฉันบอกเธอแล้วใช่มั้ย ว่าห้ามช้า มัวแต่ทำอะไรอยู่ ฮะ!”หมอนั่นพูดพลางเดินตรงมาที่ฉัน แว้ก! ฉันยังใส่กางเกงไม่เสร็จเลยนะ ไอ้บ้า (ได้แต่ด่าในใจ ไม่กล้าด่าตรงๆ กลัวโดนยิงตายก่อนวัยอันควร)
“ไอ้บ้า! นายเข้ามาได้ยังไง ฉันยังแต่งตัวไม่เสร็จเลยนะ >////<”ฉันพูดพลางพยายามดึงกางเกงไว้ไม่ให้หลุด
“ฉันบอกเธอแล้วไงว่าถ้าเธอช้าฉันจะขึ้นมาช่วยเธอแต่งตัวด้วยตัวเอง แล้วนั่น เธอดึงกางเกงไว้ทำไมน่ะ-_-“เขาพูดพลางจับมือทั้งสองข้างฉันออกจากกางเกง
พรึบ!
แว้ก! O0O!!! กางเกงหลุดแล้วจ้า และเมื่อฉันมองหมอนั่นก็ปรากฏว่าเขาหน้าแดง ไอ้บ้า นายจะหน้าแดงทำไมกันยะ >/////< และเมื่อตั้งสติได้ฉันก็รีบดึงกางเกงขึ้นทันที และเมื่อฉันดึงกางเกงขึ้น เขาก็…
“หึ”เขายิ้มเจ้าเล่ห์
“ไอ้บ้า!>0< นายทำกางเกงฉันหลุด แล้วยังจะมีหน้ามายิ้มอีกเหรอ>/////<” หวา แต่ เขายิ้มน่ารักชะมัดเลยอ่า และฉันเพิ่งสังเกตนะ เขามีลักยิ้มด้วยอ่า>///< เฮ้ย ฉันคิดอะไรเนี่ย . .’
“กางเกงหลวมแล้วทำไมไม่บอก ฮึ” เขาถาม
“แล้วใครใช้ให้นายถือวิสาสะดึงมือฉันออกกันเล่า”
“เอาเถอะๆ ฉันไม่เถียงกับเธอแล้ว ขยับมานี่สิ”เขาพูดพลางดึงแขนฉันให้มาใกล้เขา
“นะ นายจะทำอะไรอ่ะ” ก็บอกแล้วไงว่าอย่าดึงแขน เดี๋ยวก็หลุดอีกหรอกน้า
“อยู่เฉยๆเถอะน่า”เขาพูดกระซิบข้างหูฉันด้วยเสียงแหบพร่า แล้วเขาก็โน้มตัวลงมาใกล้ฉันอีก มันจะสะหยิ๋ว กิ้ว ไปแล้วนะ>///< เขาจะทำอะไรอ่ะ ใกล้เข้ามาแล้ว ใกล้แล้ว หวา ไม่ไหวอ่ะ หลับตาดีกว่า >///< ตึกๆๆๆๆๆ
“อ่ะ เสร็จแล้ว”
“ฮะ อะ อะไรอ่ะ” เสียงของเขาทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ เอ๊ะ อะไรเสร็จแล้วอ่ะ
“ฉันคาดเข็มขัดให้เสร็จแล้วน่ะสิ หึ อ๋อ ฉันรู้แล้วเธอกำลังคิดมิดีมิร้ายกับฉันใช่มั้ย ยัยหื่น”อ๊ากกกกกกกกกก รู้ทันนน
“ปะ ป่าวน้า”ฉันปฏิเสธ และเมื่อฉันเงยหน้าปฏิเสธกับเขาฉันก็เห็นความเปลี่ยนแปลงในดวงตาของเขาที่จ้องมองมาที่ เอ่อ เสื้อฉัน ดวงตาของเขากำลังสะท้อนความเจ็บปวดบางอย่างออกมา แต่มันก็แค่แวบเดียวเท่านั้น มันคืออะไรกันนะ แววตาแบบนั้น…
อัพตอนที่4 แล้วค่ามาตามคำเรียกร้องน้าๆๆ อย่าลืมเม้นอีกน้า ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของเราน้า จุ๊บ
ความคิดเห็น