คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : White Dragon No.1 แรกพบ สบตา ลักพา!?
1
8.00 น.
“ พาย พี่ไปทำงานก่อนนะ อ่อ คืนนี้พี่คงไม่ได้กลับบ้านนะ พอดีพี่จะทำ O.T น่ะ อย่าลืมล็อค
บ้านดีๆด้วยล่ะ ไปล่ะนะ บาย ^^ “ และแล้วพี่สาวที่ฉันคลานตามออกมาจากท้องแม่ก็ขับเฟอร์รารี่คันหรูที่เพิ่งถอยออกมาแล่นออกไปทันที เฮ้อ อย่างนี้ตลอดอ่ะ ประโยคที่ว่า ‘ พาย พี่ไปทำงานก่อนนะ อ่อ คืนนี้พี่คงไม่ได้กลับบ้านนะ พอดีพี่จะทำ O.T น่ะ อย่าลืมล็อคบ้านดีๆด้วยล่ะ ไปล่ะนะ บาย ^^ ‘ ฉันฟังประโยคนี้มาตั้งแต่พี่แพรวพี่สาวฉันเริ่มทำงานเป็นพนักงานของบริษัทแห่งหนึ่งในเมืองนี้แหละ เชอะ ! >0< อ่อ ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ฉันชื่อ พายค่ะ ^^ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ม. 6 ฉันอยู่กับพี่สาว 2 คนค่ะ เพราะพ่อแม่ของฉันเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่ฉันยัง 3 ขวบ ฉันจึงรักพี่สาวของฉันมากและพี่ของฉันก็รักฉันมากเช่นกัน เพราะเรามีกันแค่สองคน แต่ว่าหลังจากที่พี่แพรวเริ่มทำงานในบริษัทนี้ พี่แพรวก็ไม่มีเวลาให้ฉันเลย บางวันก็กลับบ้านดึก และมีบางวันที่กลับตอนเช้า ฉันสงสัยว่าทำไมพี่แพรวถึงกลับบ้านช้าทุกวัน ในเมื่อเป็นแค่พนักงานธรรมดาๆอ่ะ ฉันเคยถามพี่แพรวแล้วแต่พี่บอกกับฉันว่า
‘ กะ ก็ เอ่อ คือพี่ต้องทำงานหาเงินมาให้พายเรียนไง พี่ ละ เลย ทำงานเยอะๆ จะได้ตังเยอะๆ ไง ไม่มีไรหรอก’
แต่ฉันไม่เชื่อหรอกเพราะว่าบ้านฉันก็พอกินพอใช้แต่ไม่ถึงกับรวยเว่อร์เป็นมหาเศรษฐี ยังไงฉันก็ต้องรู้ให้ได้ว่าพี่แพรวทำงานอะไรกันแน่!! แต่... ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะรู้ได้ยังไงอ่ะ แหะๆ >< อย่าเพิ่งมองฉันอย่างนั้นเส่ ขอเวลาคิดก่อน อืม... อ่า! คิดออกแล้ว ฉันจะบุกห้องพี่แพรว เผื่อจะมีอะไรที่มันจะบ่งบอกว่าพี่ฉันทำงานอะไรกันแน่ แต่... เฮ้ย!!! นี่มันแปดโมงแล้วนี่ อ้าย!!! ฉันต้องรีบไปโรงเรียนแล้วนี่ ไม่น่าเลย มัวแต่คิดเรื่องพี่แพรว โอ๊ย! ให้มันได้อย่างนี้เส่ ยังไม่ได้กินข้าวเลย
ตอนเย็น ( หลังเลิกเรียน )
เอ๊ะ! ที่หน้าโรงเรียนเค้ามุงดูอะไรกันเนี่ย ด้วยความอยากรู้ซึ่งเป็นนิสัยส่วนตัวฉันจึงเข้าไปเป็นไทยมุงกับเค้าด้วยคน หุ หุ -.,- เมื่อฉันเข้าไปดูก็พบว่ามีชายชุดดำหน้าตาโหดเหี้ยม 2 คน และชายอีกคนซึ่งมีรังสีอำมหิตกระจายอยู่รอบด้วย บรื้อ! น่ากลัว แต่ว่าชายคนนี้แตกต่างจากพวกสองคนนั้น เพราะว่าเขามีหน้าตาที่หล่อเหลามากกกกกกกกกก ( ให้ ก อีกล้านตัวเลยอ่ะ ) เลยด้วย โดยเฉพาะนัยต์ตาสีนิลนั้นช่างดูลึกลับ ริมฝีปากบางเฉียบอย่างกับผ้าอนามัยแบบสลิม( ดูมันเปรียบเทียบ -_-^) ผมซอยสไลด์ระต้นคอสีดำประกายน้ำเงิน แต่งตัวอย่างกับพวกนายแบบ แอร๊ยยย ผู้ชายคนนี้ช่างหล่อลากกระชากใจฉันจริงๆ อืมๆ อย่างนี้ต้องฉุด แล้วเอาใส่กระเป๋ากลับบ้าน -.,- เอ แต่ว่าคนพวกนี้มาทำอะไรกันที่หน้าโรงเรียนฉันอ่ะ และก่อนที่ฉันจะคิดอะไรไปมากกว่านี้ก็มีบทสนทนาของนักเรียนที่อยู่ข้างๆฉันคุยกัน
“นี่เธอ เธอว่าผู้ชายคนนั้นที่หน้าตาหล่ออ่ะ เขามีแฟนรึยังอ่ะ ฉันอยากได้เขากลับบ้านอ่ะ >0<!!!” คิดเหมือนฉันเลย เอ๊ย!บ้าฉันเปล่าคิดแบบนั้นน้า >///< แต่ว่าถ้าอาจารย์มาได้ยินเข้าคงอกแตกตายแน่ๆเลยอ่ะ เพราะว่าเรียนโรงเรียนหญิงล้วนแท้ๆแต่กลับกระดี้กระด้าเมื่อเห็นผู้ชาย ( แกก็เป็นย่ะยัยพาย)
“น่าจะยังไม่มีล่ะมั้ง คนหล่อใช่ว่าจะมีแฟนกันทุกคนหนิ”
“งั้นฉันก็ยังพอมีสิทธิ์อ่ะดิ”
“ใครว่าฉันต่างหากล่ะ”
“ฉัน!!”
“ฉัน!!!”
และพวกเธอก็เถียงกันอย่างเมามัน -_- ตบกันเลยมั้ยเนี่ย เหอะ แล้วพวกเขามาทำอะไรกันที่หน้าโรงเรียนฉันอ่ะ แต่ฉันก็คิดได้แค่นั้น เมื่อสบเข้ากับสายตาคมกริบของอีตาหน้าหล่อเข้า และดูเหมือนเขาจะหันไปคุยอะไรกับนายหน้าเหี้ยมสองคนนั่นและชี้มาที่ฉัน ฉัน! ฉันเหรอ บ้าน่า ฉันไม่สวยถึงขนาดเค้ามามองฉันหรอกน้า >///< โอ๊ะ เขาเดินมาทางฉันอ่ะแล้วก็ ละ แล้วก็... อุ้มฉันผาดบ่า!! ใช่อ่านไม่ผิดหรอก เขากำลังอุ้มฉันผาดบ่าเดินตรงไปที่รถตู้คันสีดำที่จอดอยู่ตรงข้างประตูทางเข้าโรงเรียนของฉัน โดยมีสายตาของพวกนักเรียนโรงเรียนฉันมองตามมาติดๆ เฮ้ย! แต่ถึงแม้เขาจะหล่อแต่เขาทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ!!!
“นี่นาย! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!” ฉันพูดพลางดิ้นให้หลุดจากพันธนาการของเขา แต่เขาไม่ปล่อยฉันอ่ะ!
“เงียบ!”เขาพูดพลางยัดฉันเข้าไปในรถตู้ของเขา แต่! ใครจะไปยอมกันเล่าถึงแม้เขาจะหล่อลากกระชากใจแค่ไหนแต่ฉันก็ไม่ยอมหรอก ฉันจึงพยายามประทุษร้ายเขาตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบแต่เขาก็ไม่สะทกสะท้านอะไรเลยอ่า แง้ๆ TOT หรือว่าเขาจะเป็นคนเหล็กO_O แอร๊ยยยยย! ตายแน่ฉัน>O<!!!! ไอ้พายตายแน่ ตายแน่ไอ้พาย
“นี่!!! จะยอมไปกับฉันดีๆหรือจะให้ฉันใช้กำลัง”เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงไปด้วยความกดดัน แง้ แม่จ๋าเขาเป็นใครอ่ะ ทำไมถึงได้น่ากลัวอย่างนี้ TT^TT แต่…ลองย้อนกลับไปอ่านบรรทัดข้างบนใหม่นะ คือ ไอ้คำว่า ‘หรือจะให้ฉันใช้กำลัง’ เขาไม่ใช้กำลังตรงไหนก๊านนนนนนนนน ไหนตรงไหนที่มันบ่งบอกว่าเขาไม่ใช้กำลัง คนสวยโมโหแล้วนะ ( มันเปลี่ยนอารมณ์เร็วมาก )
“ฉันว่าฉันคงพูดกับเธอดีๆไม่ได้แล้วสินะ หึๆ ตุ้ง ติ้ง จัดการแทนฉันที ฉันไม่อยากใช้กำลังกับยัยนี่” เขาพูดเสียงเรียบ จนฉันเสียวไปทั้งกระดูกสันหลัง แต่ทำไมไอ้หน้าโหดถึงได้เดินมาหาฉันล่ะ ไม่นะแต่ฉันได้ยินนายหน้าหล่อพูดว่าตุ้ง ติ้ง ระ หรือว่าไอ้หน้าโหด 2 คนนี้ชื่อตุ้งกับติ้ง กร๊ากกกก หน้าโหดมากแต่ชื่อตุ้งติ้ง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ กร๊ากกกกก ครอก! และนั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันคิดและสติของฉันก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย (นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าประมาทเมื่ออยู่ต่อหน้าคนหล่อ)
ยะฮู้ๆ เป็นไงกันบ้างคะสำหรับบทที่1 มาอัพให้เรียบร้อยแล้วนะ เดี๋ยวตอนเย็นจะมาอัพตอนที่2 อย่าลืมเม้นกันด้วยน้า จุ๊บ
ความคิดเห็น