คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : White Dragon No.5 ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆนะ>
5
ณ ห้องโถงกลางคฤหาสห์
ตอนนี้ฉันก็มาสิงสถิตอยู่ที่ห้องโถงในคฤหาสห์ที่ใหญ่โตมโหฬารมาก คฤหาสห์หลังนี้ตกแต่งภายในแบบยุโรปและเริดหรูอลังการงานสร้างมากเลยล่ะ
“เธอคิดจะปล้นบ้านฉันเหรอ ฮะ มองซะขนาดนี้”เขาเอ่ยขึ้น หวาๆๆๆ เขารู้ได้ไงอ่า เย้ย ม่ายช่ายยย
“เปล่าสักหน่อย เอ่อ และนี่นายจะบอกฉันได้รึยังว่านายจับตัวฉันมาทำไม”
“หึ ได้ ก่อนอื่น ฉันจะขอแนะนำตัวก่อนนะ ฉันชื่อโรม ฉันเป็นหัวหน้าแก๊งมังกรขาว ยินดีที่ได้รู้จักนะ”เขาพูดพลางยื่นมือมาเช็คแฮนด์ เขาชื่อโรมหรือเนี่ย
“ฉันชื่อพาย เป็นนักเรียนม.ปลายธรรมดาๆ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”และฉันก็ยื่นมือไปจับมือเขา
“เอาล่ะ ในเมื่อเรารู้จักแล้ว ก็มาเข้าเรื่องกันดีกว่า”เขาพูดพลางทำหน้าจริงจังอีกแล้วอ่าT^T
“เรื่องอะไร”ฉันถาม
“เธอรู้มั้ย ว่าตอนนี้พี่สาวของเธออยู่ที่ไหน”
“เกี่ยวอะไรกับพี่สาวฉันล่ะ นายจับตัวฉันมาทำไมกันแน่!”
“ฉันถาม! เธอมีหน้าที่แค่ตอบคำถามฉันเท่านั้น!!”เขาตะคอกเสียงดัง แว้กกกก ทำไม่ต้องตะคอกเค้าด้วย เค้ากลัวน้าTOT
“อย่าดุฉันสิ กลัวแล้ว ฉันตอบก็ได้ พี่สาวฉันก็อยู่ที่บ้านฉันน่ะสิ”ฉันตอบ
“อย่ามาโกหกฉัน ฉันให้ลูกน้องฉันไปค้นที่บ้านเธอแล้วแต่ไม่มีวี่แววของพี่สาวเธอเลย!”เขาพูดเสียงเรียบปนหงุดหงิด จะเป็นไปได้ยังไงกันพี่แพรวก็ต้องอยู่ที่บ้านสิ เรื่องนี้มันไม่ชอบมาพากลแล้วล่ะ
“บอกความจริงกับฉันมา ถ้าไม่อยากให้ตัวเองเดือดร้อน”
“ก็ฉันบอกไปแล้วไงล่ะ นายยังจะเอาอะไรกับฉันอีก!”
“บอกมา!!!”เขาพูดพลางกระชากแขนฉัน จนทำให้ตอนนี้ฉันและเขาเราอยู่ใกล้กันมาก ตึกๆตึกๆ หวานี่ฉันใจเต้นแรงเหรอเนี่ย กับเขาเนี่ยนะ มะ ไม่มีทาง><
“ปล่อยฉันนะ”
“เธอก็พูดความจริงกับฉันสิ ว่าพี่สาวของเธออยู่ที่ไหน” โรมพูด แล้วฉันจะไปรู้มั้ยเนี่ยว่าพี่แพรวอยู่ที่แห่งหนตำบลใดTT^TT แต่ถึงรู้ฉันก็ไม่มีทางบอกกับเขาหรอก
“ฉันไม่รู้จริงๆ นี่นา “ไม่บอกๆ><
“เอาล่ะ ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง บอก! มา!-_-^”โรมพูดเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความกดดัน
ทำไมเขาถึงอยากรู้นักหนาว่าพี่สาวของฉันอยู่ที่ไหน ไม่ได้การละ อย่างนี้ยอดนักสืบ” มะระ “ ต้องออกปฏิบัติการตามล่าหาความจริงซะแล้ว^O^ แต่…ฉันว่าเราควรเอาตัวรอดจากไอ้หน้าหล่อตรงหน้าก่อนดีกว่านะ><
แกร่ก!
O_O หา! เสียงอะไรอ่ะ และเมื่อฉันเงยหน้าขึ้นก็พบกับ… วัตถุมันวาวที่ถูกขัดมาอย่างดี จ่ออยู่บนหัวฉันอีกแล้วTOT แง่ง ชาติที่แล้วฉันเป็นเพื่อนกับปืนใช่มั้ยเนี่ย เจอกันบ่อยจังนะตัวเองTTOTT และมันก็ทักทายฉันตามประสาเพื่อนเก่าประมาณว่า’เจอกันอีกแล้วนะเจ๊ อยากลั่นใส่หัวเจ๊จังเลย^^’ อ๊ากกกกกกกกก!!!! ฉันไม่อยากเจอแก๊!!
“ฉะ ฉันไม่รู้จริงๆนะว่าพี่สาวของฉันอยู่ที่ไหนอ่า แต่ว่าครั้งสุดท้ายที่เจอกัน พี่ของฉันไปทำงานน่ะ><”ฉันพูดเสียงสั่น จะไม่สั่นได้ไงล่ะ ปืนจะจูบกระหม่อมฉันอยู่แล้วอ่าTOT
“อืม…โอเค ฉันจะเชื่อเธอ เพราะว่าเธอคงไม่กล้าโกหกฉันหรอก แต่ถ้าเธอโกหกหัวเธอกระจุยแน่!!!” เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ย๊ากกกกกกก อย่าขู่เค้าเลย แค่นี้เค้าก็กลัวจนอยากจะสลายกลายเป็นอากาศแล้วจ้าTT
“ฉันไม่โกหกนายหรอกน่า แต่…ฉันถามจริงๆเถอะนะ ทำไมนายถึงอยากรู้ว่าพี่สาวฉันอยู่ไหนนักล่ะ หรือว่า O_Oพี่สาวฉันติดหนี้นาย แล้วไม่ได้คืน นายเลยส่งคนมาตามหาพี่ฉัน แต่ดันมาเจอตัวฉันเลยจับตัวฉันมาใช้หนี้แทน ม่ายยยยยย O[]O”ม่ายน้า ถึงฉันจะชอบคนหล่อ แต่ฉันก็รักนวลสงวนตัวน้า><
“นี่! เลิกคิดอะไรไร้สาระได้แล้ว ยัยหื่น พี่เธอไม่ได้ติดหนี้ฉัน แต่ฉันต้องคิดบัญชีกับพี่เธอ ”
“พี่ฉันไปทำอะไรให้นายกันฮะ ถึงได้ตามหาแทบพลิกแผ่นดินขนาดนี้ พี่ฉันเป็นแค่พนักงานธรรมดาคนหนึ่งเองนะ”
“พนักงานธรรมดางั้นเหรอ? อย่าล้อฉันเล่นน่ะ”เขาพูดเหมือนกับเรื่องนี้มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อ พี่ฉันทำงานเป็นพนักงานไม่ได้เหรอไงกันยะ>0<
“หน้าฉันมันล้อเล่นหรือไงกัน-_-“ฉันก็มีโหมดจริงจังนะเออ
“หึ นี่เธอไม่รู้จริงๆเหรอเนี่ย ให้ตายสิ ยัยนั่นคงไม่เคยบอกอะไรกับเธอเลยสินะ”
“พี่ฉันบอกกับฉันทุกเรื่องนะ!”ฉันค้าน
“ไม่จริง หึ ขนาดน้องสาวตัวเองยังกล้าที่จะโกหก ยัยนี่ไว้ใจไม่ได้จริงๆด้วย”โรมพูด อะไรกัน นายนี่เขาพูดอะไรของเขากันเนี่ย อ๊ากกกกกกกกกกกก>0< ฉันงงไปหมดแล้วนะ อะไรคือไม่จริง!!!><
“นายพูดอะไรของนายกันแน่! นายพูดเหมือนกับว่าพี่สาวของฉันมีอะไรปิดบังฉันอยู่ บอกมานะ!!”ฉันพูดแกมบังคับ เย้ๆในที่สุดฉันก็ได้เป็นฝ่ายบังคับสักทีนะยัยนักเขียน(เดี๋ยวฉันก็เขียนให้ถูกมดกัดตายซะเลยนิ ฮ่าๆดีใจทีหลังสะใจกว่า)อย่าเลยจ้าTT แม่คลอดฉันมาเพื่อให้ฉันถูกมดกันตายเหรอ ช่างเป็นเกียรติแก่วงค์ตระกูลฉันจริงๆ-_-เย้ย ฉันจะนอกเรื่องทำไมกันเนี่ย เข้าเรื่องๆ
“เธอไม่จำเป็นต้องรู้หรอก”เขาพูด อ๊ากกกกกก!! ฉันอยากรู้นะเฟ้ย
“บอกฉันมา!!!”
“ถ้าเธอยังกล้าตะคอกใส่ฉันอีกทีเดียวล่ะก็ เธอจะไม่ได้มายืนแบบนี้อีกแน่!! -*-“ แง้! เอะอะๆก็ขู่อ่าTT
“ง่ะ TOT”และทุกคนได้โปรดอย่าลืมว่าปืนยังคงทักทายหัวฉันอยู่นะ ไม่เมื่อยเหรอ วางก่อนก็ได้นะ เค้าเกรงใจ ไม่เอานะเกรงใจ ไม่ดีหรอกเกรงใจ ไม่เอานะเกรงใจ ยังไงก็เกรงใจ ฮือออออ
“เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน เธอกลับไปที่ห้องได้แล้ว”เขาพูด
“แต่ว่านาย…”
ชิ้ง!!! ชิ้ง!!!!
“ก็ได้จ้าTT”ขู่ได้ขู่ดีนะจำไว้><
และขณะที่เขากำลังจะเดินไปนั้น เขาก็เอ่ยขึ้นมา
“อ่อ เดี๋ยวตอนเย็นฉันจะให้แม่บ้านเอาเสื้อผ้าขึ้นไปให้เธอเปลี่ยนที่ห้อง และถ้าเธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ให้ลงมารอฉันที่ห้องอาหารด้วย ห้ามเกิณ6โมง และห้ามสายเด็ดขาด ถ้าเธอกล้าสาย คงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ”พอพูดเสร็จเขาก็เดินจากไปทันที เหอะ ชอบจริงๆเลยนะ บงการชีวิตคนอื่นเค้าเนี่ย! หึ่ย!!
แถมให้อีกหนึ่งตอนค่า เผื่อใครที่อ่านแล้วค้างนะ อย่าลืมเม้นเค้าน้า ใครเม้นให้จุ๊บเคนได้หนึ่งที>///< (ฉันว่าเธอไม่ตายดีแน่ ยัยนักเขียนกิ๊กก๊อก-_-!!! --->เคน) อุีย ไปดีกว่า กลัวคนหล่อรุมรังแกอีก โฮะๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น