ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : (SF) รับน้องปี1 II
' พี่เป็นคนที่น่ารักที่สุดในโลกของผมเลยรู้ไหมครับพี่ ' โฮย่าได้กล่าวเอาไว้ (ในใจ)
.
.
.
.
ตอนนี้เวลา 10.00 นาที การประชุมยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ นักศึกษาใหม่บางคนก็ยังนั่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ บางคนก็หลับไปแล้วเพราะไม่สามารถทนกับการประชุมที่แสนน่าเบื่อแถมหอประชุมยังเปิดแอร์อีกด้วย บรรยากาศน่านอนสุดๆ จนรุ่นพี่ปี 2 อย่างพวก one day อดอิจฉาน้องๆไม่ได้ที่ได้นั่งเก้าอี้นิ่มๆแถมยังได้นอนอีก แต่พวกเขานี้สิต้องยืนคุมแถวไม่มีเก้าอี้ให้นั่งสักตัว = =
หอประชุมใหญ่แห่งนี้มีเก้าอี้เลคเชอร์ ไฟเบอร์กลาสแถวละ 20 ตัว แล้วหอประชุมนี้มีตั้งแต่แถว A (หน้าสุด) ถึงแถว Z (หลังสุด) บ่งบอกถึงความกว้างและใหญ่และความเว่อร์ของมหาวิทยาลัยเจเอสวู หนุ่ม one day ยืนคุมแถวคนละ 2 แถว มีแค่เพียงอูยอง แทคยอนกับซึลองเท่านั้นที่คุม 3 แถว
ชางมิน คุมแถว A - B , จุนโฮ คุมแถว C-D , โจควอน คุมแถว E-F
ชานซอง คุมแถว G-H , เจย์ คุมแถว I-J , จินอุน คุมแถว K-L
นิชคุณ คุมแถว M-N , จุนเค คุมแถว O-P , แทคยอน คุมแถว Q-R-S
อูยอง คุมแถว T-U-V , ซึลอง คุมแถม W-X-Y
แถว Z มีนักศึกษานั่งอยู่แค่ 4-5 คนซึลองเลยไม่จำเป็นต้องดู ปีนี้นักศึกษาใหม่เยอะมาก ถ้าย้อนกลับไปตอนพวกเขาอยู่ปี1 นักศึกษาใหม่มีเพียงแค่แถว A-P เท่านั้น
การประชุมยังไม่มีวี่แววว่าจะจบลง พวกเขายืนคุมแถวมานานจนเกิดอาการเมื่อยขาเล็กน้อย จะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาก็ไม่ได้ ฟังเพลงก็ไม่ได้ เพราะประธานคิมสั่งห้าม พวกเขาจึงมีแค่หน้าที่ยืนคุมแถวรุ่นน้องไม่ให้คุยหรือเล่นกันในขณะที่ประชุมอยู่
ชานซองที่ยืนไม่ไหวตัดสินใจนั่งลงที่พื้น ดีอย่างที่หอประชุมนี้ทางเดินเป็นเหมือนขั้นบันได นิชคุณที่เห็นชานซองนั่งนั้นส่งเสียงเรียกอย่างเบาว่าให้เขาลุกขึ้นซะ แต่ชานซองไม่ยอมลุกขึ้นแถมยังตอบกลับนิชคุณแบบไม่มีเสียงว่า 'ฉันอยากกินกล้วย' อีกต่างหาก นิชคุณเลยทำได้แค่ส่ายหน้าเบาๆให้กับชานซอง
ในด้านของอูยองที่ยืนนวดขาของตนเองอยู่นั้นหันหน้าไปส่งซิกกลับซึลองว่า 'ฉันยืนไม่ไหวแล้ววะ' ซึลองทำได้แต่ขยับปากบอกว่า 'ทนหน่อยนะ' พร้อมกับหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ อูยองแยกเขี้ยวใส่ซึลองก่อนจะหันหน้ากลับมายืนฟังเพลงในสมอลทอร์คที่แอบเอาไว้มาเสียบหู ใช่แล้วอูยองกำลังแอบฟังเพลงอยู่
'' พวกเธอเห็นคนที่ยืนคุมแถวของพวกเธอมั้ย ''
ประธานคิมพูด ทำให้นักศึกษาทุกคนหันมามองพวกเขาเป็นตาเดียว พวกเขาทำได้แค่ยิ้มและเกาท้ายทอยแก้เขิน
'' พวกเขามีชื่อว่า one day วงดนตรีของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ พวกเขาได้สร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัยเจเอสวูโดยการประกวดวงดนตรีของแต่ละมหาวิทยาลัยในเกาหลี พวกเขาได้รับรางวัลชนะเลิศ ผมแสดงความยินดีกับพวกเขาด้วยการพาไปเลี้ยงเนื้อย่างชั้นดี ฮ่าๆๆ ''
ประธานคิมพูดติดตลก ทำให้นักศึกษาพากันหัวเราะชอบใจ รวมทั้งพวกเขาด้วย
'' เชิญพวกนายขึ้นมาบนเวทีด้วย มาแนะนำตัวให้กับน้องๆได้รู้จกหน่อย ''
ประธานคิมพูดเสร็จ พวกเขาเลยเดินเรียงแถวขึ้นไปบนเวทีอย่างเขินอาย ก่อนที่ประธานคิมจะเดินออกมาแล้วเดินไปอยู่ข้างๆอูยองกับซึลอง ชางมินที่ยืนอยู่คนแรกของแถวเดินเข้าไปหยิบไมค์ก่อนนะกลับมาที่แถวแล้วแนะนำตัว
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ ชางมิน เรียนอยู่ปี 2 คณะคิตตี้ศาสตร์ ยินดีที่ได้รุ้จักน้องนักศึกษาทุกคนครับ ''
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ จุนโฮ เรียนอยู่คณะเกรียนศาสตร์ครับ ''
'' ฮายยย มายเนมอีส โจควอน เรียนอยู่คณะคิตตี้ศาสตร์ พี่มีหน้าที่ใน one day คือ เป็นหน้าตาของวงครับ ''
โจควอนพูดเสร็จก็เรียกเสียงเราะให้กับนักศึกษา เพือนๆเห็นดังนั่นเลยพากันผลักโจควอน ทุกคนแนะนำตัวกันจนถึงนิชคุณ
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ นิชคุณ นะ อยู่คณะเกรียนศาสตร์ พี่เป็นคนไทยนะครับ *ส่งวิ้งค์* ''
นักศึกษาทั้งหญิงและชายส่งเสียงให้กับนิชคุณ วิ้งค์ของเขาทำให้คนในหอประชุมอยากจะเป็นลม เจย์และแทคแนะนำตัวเสร็จ ถึงตาของอูยองที่ต้องแนะนำตัวบ้างแล้ว
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ อูยอง คณะเกรียนศาสตร์ พี่ชอบเต้นเป็นชีวิตจิตใจครับ ''
'' วู้ววววววววว พี่อูยองครับบบบบบบบบบบบบ! ''
ทันทีที่อูยองแนะนำตัวเสร็จ ก็มีเสียงคนตะโกนขึ้นมาพร้อมกับโบกมือให้เขา คนนั้นคือ โฮย่า นั้นเอง อูยองเห็นดังนั้นจึงทำท่ายิงปืนให้ เพื่อนๆของโฮย่าเลยกระชากตัวโฮย่าให้นั่งลง ไม่นานนักพวกเขาก็แนะนำตัวกันเสร็จ ประธานคิมจึงไล่พวกเขาให้ไปคุมแถวเหมือนเดิมเพราะอีกครึ่งชั่วโมงก็จะประชุมเสร็จแล้ว พวกเขากลับไปยืนคุมแถวเหมือนเดิม ประธานคิมเลยประชุมต่อ
ใช้เวลาไม่นาน การประชุมก็จบลง เวลา 11.30 นาที นักศึกษาทุกคนต่างถยอยกันออกจากหอประชุมนี้ ส่วน one day ก็เดินออกมาทางประตูหลังหอประชุมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเขาเดินไปยังห้องซ้อมดนตรี
พอเข้ามาในห้องซ้อมอูยองเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีธุระต้องไปทำจึงบอกกับเพื่อนๆแล้วเดินออกไปจากห้องดนตรี พวกเขาซ้อมดนตรีกันำแเรื่อยๆ จู่ๆซึลองเกิดอาการปวดปัสสะวะขึ้นมาเลยชวนจินอุนให้ไปห้องน้ำด้วยกันแล้วค่อยมาซ้อมใหม่
หอประชุมใหญ่แห่งนี้มีเก้าอี้เลคเชอร์ ไฟเบอร์กลาสแถวละ 20 ตัว แล้วหอประชุมนี้มีตั้งแต่แถว A (หน้าสุด) ถึงแถว Z (หลังสุด) บ่งบอกถึงความกว้างและใหญ่และความเว่อร์ของมหาวิทยาลัยเจเอสวู หนุ่ม one day ยืนคุมแถวคนละ 2 แถว มีแค่เพียงอูยอง แทคยอนกับซึลองเท่านั้นที่คุม 3 แถว
ชางมิน คุมแถว A - B , จุนโฮ คุมแถว C-D , โจควอน คุมแถว E-F
ชานซอง คุมแถว G-H , เจย์ คุมแถว I-J , จินอุน คุมแถว K-L
นิชคุณ คุมแถว M-N , จุนเค คุมแถว O-P , แทคยอน คุมแถว Q-R-S
อูยอง คุมแถว T-U-V , ซึลอง คุมแถม W-X-Y
แถว Z มีนักศึกษานั่งอยู่แค่ 4-5 คนซึลองเลยไม่จำเป็นต้องดู ปีนี้นักศึกษาใหม่เยอะมาก ถ้าย้อนกลับไปตอนพวกเขาอยู่ปี1 นักศึกษาใหม่มีเพียงแค่แถว A-P เท่านั้น
การประชุมยังไม่มีวี่แววว่าจะจบลง พวกเขายืนคุมแถวมานานจนเกิดอาการเมื่อยขาเล็กน้อย จะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาก็ไม่ได้ ฟังเพลงก็ไม่ได้ เพราะประธานคิมสั่งห้าม พวกเขาจึงมีแค่หน้าที่ยืนคุมแถวรุ่นน้องไม่ให้คุยหรือเล่นกันในขณะที่ประชุมอยู่
ชานซองที่ยืนไม่ไหวตัดสินใจนั่งลงที่พื้น ดีอย่างที่หอประชุมนี้ทางเดินเป็นเหมือนขั้นบันได นิชคุณที่เห็นชานซองนั่งนั้นส่งเสียงเรียกอย่างเบาว่าให้เขาลุกขึ้นซะ แต่ชานซองไม่ยอมลุกขึ้นแถมยังตอบกลับนิชคุณแบบไม่มีเสียงว่า 'ฉันอยากกินกล้วย' อีกต่างหาก นิชคุณเลยทำได้แค่ส่ายหน้าเบาๆให้กับชานซอง
ในด้านของอูยองที่ยืนนวดขาของตนเองอยู่นั้นหันหน้าไปส่งซิกกลับซึลองว่า 'ฉันยืนไม่ไหวแล้ววะ' ซึลองทำได้แต่ขยับปากบอกว่า 'ทนหน่อยนะ' พร้อมกับหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ อูยองแยกเขี้ยวใส่ซึลองก่อนจะหันหน้ากลับมายืนฟังเพลงในสมอลทอร์คที่แอบเอาไว้มาเสียบหู ใช่แล้วอูยองกำลังแอบฟังเพลงอยู่
'' พวกเธอเห็นคนที่ยืนคุมแถวของพวกเธอมั้ย ''
ประธานคิมพูด ทำให้นักศึกษาทุกคนหันมามองพวกเขาเป็นตาเดียว พวกเขาทำได้แค่ยิ้มและเกาท้ายทอยแก้เขิน
'' พวกเขามีชื่อว่า one day วงดนตรีของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ พวกเขาได้สร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัยเจเอสวูโดยการประกวดวงดนตรีของแต่ละมหาวิทยาลัยในเกาหลี พวกเขาได้รับรางวัลชนะเลิศ ผมแสดงความยินดีกับพวกเขาด้วยการพาไปเลี้ยงเนื้อย่างชั้นดี ฮ่าๆๆ ''
ประธานคิมพูดติดตลก ทำให้นักศึกษาพากันหัวเราะชอบใจ รวมทั้งพวกเขาด้วย
'' เชิญพวกนายขึ้นมาบนเวทีด้วย มาแนะนำตัวให้กับน้องๆได้รู้จกหน่อย ''
ประธานคิมพูดเสร็จ พวกเขาเลยเดินเรียงแถวขึ้นไปบนเวทีอย่างเขินอาย ก่อนที่ประธานคิมจะเดินออกมาแล้วเดินไปอยู่ข้างๆอูยองกับซึลอง ชางมินที่ยืนอยู่คนแรกของแถวเดินเข้าไปหยิบไมค์ก่อนนะกลับมาที่แถวแล้วแนะนำตัว
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ ชางมิน เรียนอยู่ปี 2 คณะคิตตี้ศาสตร์ ยินดีที่ได้รุ้จักน้องนักศึกษาทุกคนครับ ''
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ จุนโฮ เรียนอยู่คณะเกรียนศาสตร์ครับ ''
'' ฮายยย มายเนมอีส โจควอน เรียนอยู่คณะคิตตี้ศาสตร์ พี่มีหน้าที่ใน one day คือ เป็นหน้าตาของวงครับ ''
โจควอนพูดเสร็จก็เรียกเสียงเราะให้กับนักศึกษา เพือนๆเห็นดังนั่นเลยพากันผลักโจควอน ทุกคนแนะนำตัวกันจนถึงนิชคุณ
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ นิชคุณ นะ อยู่คณะเกรียนศาสตร์ พี่เป็นคนไทยนะครับ *ส่งวิ้งค์* ''
นักศึกษาทั้งหญิงและชายส่งเสียงให้กับนิชคุณ วิ้งค์ของเขาทำให้คนในหอประชุมอยากจะเป็นลม เจย์และแทคแนะนำตัวเสร็จ ถึงตาของอูยองที่ต้องแนะนำตัวบ้างแล้ว
'' สวัสดีครับ พี่ชื่อ อูยอง คณะเกรียนศาสตร์ พี่ชอบเต้นเป็นชีวิตจิตใจครับ ''
'' วู้ววววววววว พี่อูยองครับบบบบบบบบบบบบ! ''
ทันทีที่อูยองแนะนำตัวเสร็จ ก็มีเสียงคนตะโกนขึ้นมาพร้อมกับโบกมือให้เขา คนนั้นคือ โฮย่า นั้นเอง อูยองเห็นดังนั้นจึงทำท่ายิงปืนให้ เพื่อนๆของโฮย่าเลยกระชากตัวโฮย่าให้นั่งลง ไม่นานนักพวกเขาก็แนะนำตัวกันเสร็จ ประธานคิมจึงไล่พวกเขาให้ไปคุมแถวเหมือนเดิมเพราะอีกครึ่งชั่วโมงก็จะประชุมเสร็จแล้ว พวกเขากลับไปยืนคุมแถวเหมือนเดิม ประธานคิมเลยประชุมต่อ
ใช้เวลาไม่นาน การประชุมก็จบลง เวลา 11.30 นาที นักศึกษาทุกคนต่างถยอยกันออกจากหอประชุมนี้ ส่วน one day ก็เดินออกมาทางประตูหลังหอประชุมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเขาเดินไปยังห้องซ้อมดนตรี
พอเข้ามาในห้องซ้อมอูยองเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีธุระต้องไปทำจึงบอกกับเพื่อนๆแล้วเดินออกไปจากห้องดนตรี พวกเขาซ้อมดนตรีกันำแเรื่อยๆ จู่ๆซึลองเกิดอาการปวดปัสสะวะขึ้นมาเลยชวนจินอุนให้ไปห้องน้ำด้วยกันแล้วค่อยมาซ้อมใหม่
-------------------------------------------------------------------------------------
Seulong Part
ผมกับจินอุนเดินมาเข้าห้องน้ำกันครับ เนื่องจากในขณะที่ผมกำลังเมามันส์กับเกมส์ในไอแพทของโจควอนอยู่นั้น ผมเกิดปวดปัสสะวะขึ้นมาซะอย่างนั้น ทำไมผมถึงเล่นไอแพทของโจควอนอะเหรอ ..... เพราะว่าผมไม่มีตังค์ซื้อครับ ฮาาาาาาาา
'' เออ ซึลองตอนที่อยู่ในหอประชุมอะฉันเห็นรุ่นน้องกลุ่มนึงโดนตา โดนใจฉันมากอะ ''
จินอุนพูดขึ้น ทำให้ผมหันหน้าไปมองมันทันที
'' ตาฝาดเปล่า หอประชุมมืดจะตายแกมองเห็นได้ไงวะ ขนาดฉันอยู่ใกล้อูยอง ฉันยังมองหน้าอูยองไม่ค่อยเห็นเลย ''
ผมตอบกลับจินอุน มันก็มืดจริงๆล่ะครับหอประชุม ผมไม่เข้าใจประธานคิมว่าทำไมถึงไม่เปิดไฟในหอประชุม เปิดแต่ไฟบนเวทีอยากเด่นอยู่คนเดียวหรือไงช้ะ = =
'' มันก็จริงวะ แต่ฉันมองเห็นชัดมากเลยนะ รุ่นน้องกลุ่มนั้นมีออร่ามากอะ ''
จินอุนยังไม่เลิกเพ้อเจ้อ ผมจึงส่ายหน้าให้มันก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อปลดปล่อยสิ่งที่ผมกั้นมานาน ไม่นานผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำแวะล้างมือก่อนจะเดินไปหาจินอุนที่ยืนรอผมอยู่ข้างนอก
'' ปะ ว่าแต่แกเห็นแผลบนมือของไอ้ยองม่ะ ''
ผมหันไปถามจินอุนทันทีที่เดินออกมาจากห้องน้ำ อูยองมันมีแผลที่มือข้างซ้ายครับผมว่าจะถามและแต่ดันลืมซะงั้น
'' เห็นๆ แต่ฉันไม่ได้ถามขี้เกลียดถามสงสัยคงวิ่งล้มตอนที่กำลังวิ่งมาที่หอประชุมมั้ง แล้วทำไมมันไม่ไปทำแผลวะ ''
จินอุนตอบผมแล้วทำหน้าสงสัย อูยองมันมีอะไรปิดบังพวกผมแน่ๆเลย เป็นเพื่อนกันมา 8 ปีไม่รู้ก็บ้าแล้ว!
'' นั้นดิ เดี๋ยวแผลก็เน่าหรอกไม่เคยดูแลตัวเองเลยมันอะ ฉันว่านะ .... ''
ผมไม่ทันได้พูดจบ จินอุนก็หยุดเดินแล้วพูดแทรกขึ้น
'' นะ นั่นไง รุ่นน้องกลุ่มนั้นที่ฉันบอกอะ ซึลองแกหันไปดูดิ เรียนอยู่คณะครุศาสตร์ด้วยวะ ใช่คณะเดียวกับพี่คีย์ที่โจควอนรู้จักเปล่าวะ ''
จินอุนชี้ไปที่รุ่นน้องกลุ่มนั้น ถ้าไม่น่ารักนะผมจะกระทืบมันตรงนี้ล่ะ ช้ะ จะน่ารักขนาดไหนชะ..เชียว =[]='
'' ทะ ทะ ทะ ทำไม นะ น่ารัก ♥0♥ ''
ตอนนี้หน้าเป็นอย่างนี้ล่ะ น่ารักมาก น่ารัก น่ารักที่สุด ฮือออออออออออ ซึลองคนนี้อยากจะเดินเข้าไปมอบหัวใจให้เลยอะครับ เผื่อทุกคนยังไม่รู้ว่า พวกผมทั้ง 11 คน ไม่เคยมีความรักเลย จริงๆนะครับ แฟนก็ยังไม่เคยมี คนที่ชอบก็ยังไม่เคยมี พวกผมเลยโสดจนถึงปัจจุบันนี้ แต่ทันทีที่ผมเห็นรุ่นน้องกลุ่มนั้น หัวใจผมก็เต้นแรงเหมือนมีไฟฟ้ามาช็อตที่หัวใจของผม น่ารักอะครับ ♥
'' อ้าวเห่ย ซึลองจะรีบวิ่งไปไหนวะรอฉันก๊อนนนนนนนนนนนนนนนนน! ''
จินอุนตะโกนตามหลังผม แต่ผมไม่สนใจหรอกครับ ผมต้องไปส่งข่าวกับเพื่อนๆของผมก่อน ผมวิ่งใส่เกียร์หมาระดับ10(?) จนถึงห้องซ้อมดนตรีผมเลยผลักประตูออกไปด้วยความรวดเร็ว ทำให้เพื่อนๆในห้องมองผมด้วยความตกใจ
'' พวกมึงงงงงงงงงงงงง!!นี้ไม่ใช่ความฝันแต่นี้คือเรื่องจริง เหมือนพระเจ้าส่งนางฟ้ามาให้พวกเราเลยวะ! น้องปี 1 คณะครุศาสตร์น่ารักเอี้ยยยย -////- ''
ผมเผลอพูดคำหยาบออกไป คนมันตื่นเต้นอะครับไม่ให้พูดได้ไง แต่ไม่เป็นอะไรครับนานๆพวกผมได้พูดกัน ทันทีที่ผมพูดจบเพื่อนๆของผมก็ตาโตเท่าไข่ไก่(?) อ้าปากค้างจนแมลงวันบินเข้าไปได้
'' เรื่องจริงเปล่าวะ ปกติแกไม่เคยชมใครว่าน่ารักเลยนะซึลอง ''
จุนโฮถามผมขึ้น ผมจะโกหกทำไมวะครับ ถ้าผมโกหกผมไม่ลงทุนวิ่งมาตั้งแต่ห้องน้ำที่อยู่โคตรไกลจากห้องซ้อมเพื่อวิ่งมาบอกข่าวนี้กับพวกมันหรอกนะ ซึลองไม่ได้โง่ขนาดนั้น
'' จริงดิวะ ถามไอ้จินอุนดิ ฉันไม่ได้โกหกเลยนะโว้ย! ''
'' เรื่องจริง พวกฉันสองคนไปเข้าห้องน้ำ แล้วห้องน้ำแม้งอยู่แถวๆคณะครุศาสตร์พอดี น่ารักมากอะครับ พวกแกต้องเชื่อนะเว้ยปกติพวกเราเคยชมใครว่าน่ารักที่ไหนล่ะ! ''
จินอุนพูดให้พวกมันเข้าใจ ทำให้พวกมันตาโตยิ่งกว่าเดินก่อนจะหันมามองหน้ากันไปมาแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกัน
'' ถ้าไม่น่ารักอย่างที่แกบอก พวกฉันจะรุมกระทืบแกสองคนตรงนั้นเลย ไปว้อย ''
เจย์หันมาพูดกับผมและจินอุน ก่อนจะบอกให้เพื่อนๆเดินไปที่คณะครุศาสตร์กัน อย่าอึ้งก็แล้วกันพวกแกฉันรับประกันเลยว่าพวกแกต้องอึ้งในความน่ารักของรุ่นน้องกลุ่มนั้นชัวร์ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ผมว่าผมพูดมากเกินไปล่ะ ป่านนี้อูยองมันยังไม่กลับมาเลย ปล่อยมันไปแล้วกันอดเจอของดีอย่ามาร้องไห้ทีหลังแล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ซึลองขอจบไว้เพียงเท่านี้ครับ บ๊ายบายยยย ♥
'' เรื่องจริงเปล่าวะ ปกติแกไม่เคยชมใครว่าน่ารักเลยนะซึลอง ''
จุนโฮถามผมขึ้น ผมจะโกหกทำไมวะครับ ถ้าผมโกหกผมไม่ลงทุนวิ่งมาตั้งแต่ห้องน้ำที่อยู่โคตรไกลจากห้องซ้อมเพื่อวิ่งมาบอกข่าวนี้กับพวกมันหรอกนะ ซึลองไม่ได้โง่ขนาดนั้น
'' จริงดิวะ ถามไอ้จินอุนดิ ฉันไม่ได้โกหกเลยนะโว้ย! ''
'' เรื่องจริง พวกฉันสองคนไปเข้าห้องน้ำ แล้วห้องน้ำแม้งอยู่แถวๆคณะครุศาสตร์พอดี น่ารักมากอะครับ พวกแกต้องเชื่อนะเว้ยปกติพวกเราเคยชมใครว่าน่ารักที่ไหนล่ะ! ''
จินอุนพูดให้พวกมันเข้าใจ ทำให้พวกมันตาโตยิ่งกว่าเดินก่อนจะหันมามองหน้ากันไปมาแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกัน
'' ถ้าไม่น่ารักอย่างที่แกบอก พวกฉันจะรุมกระทืบแกสองคนตรงนั้นเลย ไปว้อย ''
เจย์หันมาพูดกับผมและจินอุน ก่อนจะบอกให้เพื่อนๆเดินไปที่คณะครุศาสตร์กัน อย่าอึ้งก็แล้วกันพวกแกฉันรับประกันเลยว่าพวกแกต้องอึ้งในความน่ารักของรุ่นน้องกลุ่มนั้นชัวร์ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ผมว่าผมพูดมากเกินไปล่ะ ป่านนี้อูยองมันยังไม่กลับมาเลย ปล่อยมันไปแล้วกันอดเจอของดีอย่ามาร้องไห้ทีหลังแล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ซึลองขอจบไว้เพียงเท่านี้ครับ บ๊ายบายยยย ♥
------------------------------------------------------------------------------
มาอัพอย่างรวดเร็วอะค่ะ 55555555
ตอนหน้าเป็น SF ของโฮย่าแล้วก็อูยองนะค่ะ ^^
ไรท์เริ่มไม่แน่ใจล่ะว่า SF รับน้องปี1 จะมี 4-5 ตอน 55555
ยังไงก็คอยติดตามนะค้า
อ่านแล้วเม้น อ่านแล้วเม้น อ่านแล้วเม้น ไรท์ต้องการกำลังใจ อิอิ ><'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น