ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : I Like You 2
I Like You 2
ผมำลัะไปเ็บอเพื่อะับหอแ่็วาสะ่อนแ่นนั้น็ือน้อยอแอพี่บี
"ฮยอ ผมออยู่ที่นี้่อนไ้ไหม ะ2ั่วโม"ยอแอ้อนผม ถ้าเป้นใรมาเห็นยอแอนนี้็้อยอมหม
"็ไ้ แล้วทำไมไม่ลับพร้อมพวฮยออะ"ผมถามอย่าสสัย็พันี้น้ออบลับึว่านอื่นบาที็ลับะีหนึ่ีสอทั้ที่วนี้พวเสร็ารโปโมเพลAไปเเล้วว่าะมีานแ่สอาน็ืออนเสิร์ที่ไทยและที่ี่ปุ่นึ่ทั้สออนนี้ว่าะัั้เือนหน้า
"ผมะอยู่แ่เพล่อให้บอะ มันใล้บแล้ว"ยอแอธิบายเหุผล
"แ่เท่าที่ฮยอรู้ยอแใ้เวลาแ่เพลนี้มานานแล้วนะ ั้แ่โปโมเพลAแล้ว"ผมถามอย่าสสัย
"โห ฮยอผมไม่ไ้แ่แ่เนื้อร้อะหน่อยผมแ่ทำนอ้วย"ยอแอบ้วยน้ำิอลหน่อยๆ
"OKๆๆเ๋วเที่ยืนฮยอะับรถมารับนะ"ผมพูอย่าเป็นห่ว ใรบาละอยาให้อรัอห่วัวเอลับเอละ เ๋วะโนนะมีนมาลวนลามน้อยอแอผม ผมมีสิทธิลวมลามไ้นเียวเท่านั้น
"ับๆๆฮยออย่ามารับผมสายนะ ถ้าสายผมอล OKนะับ ฮยอไปไ้แล้วพวฮยอนอื่นเ้ารอพี่อยู่เียวนะ บายๆเ๋วเอัน"ยอแพูเสร็็วิ่เ้าห้อแ่เพลทันที
"หึหึ น่ารัอย่านี้ืนนี้โนแน่"ผมพูับัวเอเบาแล้วเินไปที่รถ
"ไอ้แบอมทำไมมึมา้าอย่านี้ฮะ พวเรารอั้นานแล้วนะ แล้วยอและ"ผมว่าละมาถึรถเมื่อไร้อมีเสียไอู้เนียร์นแรแล้ว
"็น้อยอแออยู่แ่เพล"ผมบอไอู้เนียร์อย่าใเย็นแ่อีใหนึ่ผมอยาะ่าไอู้เนียร์ั้แ่เย็น อบไปอยู่ใล้ยอเเบ่อยเลยเิน
"เ๋ว ผมอ......"ไอ้แ็ยัพูไท่ทันบผม็พูเเทร็ผมรู้อะว่ามันะออะไรผม
"ไปเถอะฮยอ"ผมบอให่พี่เมเนเอร์ออรทันที่่อนที่ไอ้แ็อไปอยู่เป็นเพื่อนยอแ
สวัสีับผมยอแเสียหลัอวอนนี้ผมอยู่เียวในห้อแ่เพลส่วนัวอผม ผมไม่อยาะบอว่าเพลที่ผมำลัแ่ให้ใรบ้านอยู่ ทุนเื่อไหมผมรู้นะว่าเบีฮยอแอบรัผมทำไมถึรู้็เบีอบมาลวมลามผมอนนอนเป็นประำ สสัยเบีฮยอะไม่รู้ว่าผมรู้แล้วว่าฮยอรัผมแ่ผม็ไม่สามารถรัฮยอไ้เพราะอนนี้ผมยัรัษาแผลเ่ายัไม่หาย เบีฮยอ่วยรอผมแปปนึผมอรัษาแผลนี้หายเมื่อไรผมะเปิใูแ่อนนี้ผมยัไม่สามารถลืมเ้าไ้ พอแหละไม่เล่า้อีว่าแเพล่อีว่า
.
.
.
.
.
2ั่วโม่อมา
.
.
.
.
.
"โอ๊ย!! ปวหลัว่าะเสร็"ผมนั่มอมาที่ัวเอั้ใทำมาว่าเือบสามเือนเพี่อนนเียว
๊อ ๊อ
สสัยเบีฮยอมาแหละเ็บีว่า แ่พอเปิประูไปนนนั้นับไม่ใ่เบีฮยอแ่เป็น
.
.
.
.
.
.
.
.
"อูยอฮยอ!!!!!"
อาะไม่สนุสู้อนนึไม่นะ้ออโทษมานะที่นี็เพราะวันนี้รีบแ่เินไป
"ฮยอ ผมออยู่ที่นี้่อนไ้ไหม ะ2ั่วโม"ยอแอ้อนผม ถ้าเป้นใรมาเห็นยอแอนนี้็้อยอมหม
"็ไ้ แล้วทำไมไม่ลับพร้อมพวฮยออะ"ผมถามอย่าสสัย็พันี้น้ออบลับึว่านอื่นบาที็ลับะีหนึ่ีสอทั้ที่วนี้พวเสร็ารโปโมเพลAไปเเล้วว่าะมีานแ่สอาน็ืออนเสิร์ที่ไทยและที่ี่ปุ่นึ่ทั้สออนนี้ว่าะัั้เือนหน้า
"ผมะอยู่แ่เพล่อให้บอะ มันใล้บแล้ว"ยอแอธิบายเหุผล
"แ่เท่าที่ฮยอรู้ยอแใ้เวลาแ่เพลนี้มานานแล้วนะ ั้แ่โปโมเพลAแล้ว"ผมถามอย่าสสัย
"โห ฮยอผมไม่ไ้แ่แ่เนื้อร้อะหน่อยผมแ่ทำนอ้วย"ยอแอบ้วยน้ำิอลหน่อยๆ
"OKๆๆเ๋วเที่ยืนฮยอะับรถมารับนะ"ผมพูอย่าเป็นห่ว ใรบาละอยาให้อรัอห่วัวเอลับเอละ เ๋วะโนนะมีนมาลวนลามน้อยอแอผม ผมมีสิทธิลวมลามไ้นเียวเท่านั้น
"ับๆๆฮยออย่ามารับผมสายนะ ถ้าสายผมอล OKนะับ ฮยอไปไ้แล้วพวฮยอนอื่นเ้ารอพี่อยู่เียวนะ บายๆเ๋วเอัน"ยอแพูเสร็็วิ่เ้าห้อแ่เพลทันที
"หึหึ น่ารัอย่านี้ืนนี้โนแน่"ผมพูับัวเอเบาแล้วเินไปที่รถ
"ไอ้แบอมทำไมมึมา้าอย่านี้ฮะ พวเรารอั้นานแล้วนะ แล้วยอและ"ผมว่าละมาถึรถเมื่อไร้อมีเสียไอู้เนียร์นแรแล้ว
"็น้อยอแออยู่แ่เพล"ผมบอไอู้เนียร์อย่าใเย็นแ่อีใหนึ่ผมอยาะ่าไอู้เนียร์ั้แ่เย็น อบไปอยู่ใล้ยอเเบ่อยเลยเิน
"เ๋ว ผมอ......"ไอ้แ็ยัพูไท่ทันบผม็พูเเทร็ผมรู้อะว่ามันะออะไรผม
"ไปเถอะฮยอ"ผมบอให่พี่เมเนเอร์ออรทันที่่อนที่ไอ้แ็อไปอยู่เป็นเพื่อนยอแ
สวัสีับผมยอแเสียหลัอวอนนี้ผมอยู่เียวในห้อแ่เพลส่วนัวอผม ผมไม่อยาะบอว่าเพลที่ผมำลัแ่ให้ใรบ้านอยู่ ทุนเื่อไหมผมรู้นะว่าเบีฮยอแอบรัผมทำไมถึรู้็เบีอบมาลวมลามผมอนนอนเป็นประำ สสัยเบีฮยอะไม่รู้ว่าผมรู้แล้วว่าฮยอรัผมแ่ผม็ไม่สามารถรัฮยอไ้เพราะอนนี้ผมยัรัษาแผลเ่ายัไม่หาย เบีฮยอ่วยรอผมแปปนึผมอรัษาแผลนี้หายเมื่อไรผมะเปิใูแ่อนนี้ผมยัไม่สามารถลืมเ้าไ้ พอแหละไม่เล่า้อีว่าแเพล่อีว่า
.
.
.
.
.
2ั่วโม่อมา
.
.
.
.
.
"โอ๊ย!! ปวหลัว่าะเสร็"ผมนั่มอมาที่ัวเอั้ใทำมาว่าเือบสามเือนเพี่อนนเียว
๊อ ๊อ
สสัยเบีฮยอมาแหละเ็บีว่า แ่พอเปิประูไปนนนั้นับไม่ใ่เบีฮยอแ่เป็น
.
.
.
.
.
.
.
.
"อูยอฮยอ!!!!!"
อาะไม่สนุสู้อนนึไม่นะ้ออโทษมานะที่นี็เพราะวันนี้รีบแ่เินไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น