[SF/OS] B2ST - JUNSEOB&etc.

ลำดับตอนที่ #2 : : : SHORT FIC : : #1 Just enough .. แค่หอมปากหอมคอก็พอแล้ว !

SF : Just enough .. แค่หอมปากหอมคอก็พอแล้ว !
Pairing : Junhyug x Yoseob
Rate : NC-??
Note : ก็แค่เห็นแพลงแล้วอยากแต่ง มันดูน่ารักดี ???? 5555555 // หวังว่ารีดคงไม่เบื่อไรไรเตอร์คนนี้นะ ฮร่า 

คำเตือน : มันเกรียนนะ .. และระวังคุณจะตกหลุมรักจุนซอบมากขึ้น มากขึ้น ~
* สุดท้าใครไม่เม้นไรเตอร์เพลียที่จะพูดค่ะ โปรดอย่าทำเป็นนักอ่านเงาเลยนะค้ะ *

อยากชวนให้เธอมาหอมปากหอมคอ 
และนั้นมันคือความรักที่ฉันต้องการ 
ก็ยังไม่ชัวร์ว่าฉันจะทนได้นาน 
ก็ยังไม่ลองจะรู้ได้ไง ว่าอันที่จริง

เพลงไทยที่ฟังแล้วน่าเต้นนั้นดังขึ้นเป็นระยะๆหลังจากที่ผมเปิดไอพอดเครื่องโปรด อันที่จริงผมก็ไม่ได้ฟังเพลงไทยเป็นนักเท่าไหร่แต่พอดีผมเจอเพลงนี้มันค่อนข้างน่ารักในความคิดผม ผมจึงไปหาคำแปลจากเพลงแล้วก็นั่งฟังจนถึงทุกวันนี้ นี่ก็เกือบจะรอบที่ร้อยแล้วสำหรับเพลงหอมปากหอมคอ ..



"ฮันนี่ ทำไรอยุ่เอ่ย >///<" จู่ๆไอ้คน่ได้ขึ้นชื่อว่าแฟนผมก็โผล่มาจากด้านหลังก่อนจะจัดการถอดหูฟังผมแล้วแอบขโมยหอมแก้มผมไปด้วย



"ไอ้บ้าจุนฮยอง ฉันฟังเพลงอยู่ !"ผมแทบจะวีนใส่ก่อนจะดึงหูฟังผมกลับ



"รู้แล้วน่าก็คนมันอยากหอมแฟนตัวเองผิดหรอ"ไอ้ขี้เก๊กที่ใครต่อใครว่า พออยู่กันสองคนเมื่อไหร่หมอนี่ก็ขี้อ้อนจนผมอยากจะถีบให้มันกระเด็นไปสักทีสองที



"ไอ้หื่นเอ้ย~"ส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะยัดหูฟังเข้าหู



"นี่แล้วฟังเพลงอะไรอยู่ ขอฟังด้วยคนสิ"ไม่ว่าปล่าว ไอ้บ้าจุนฮยองก็ดึงหูฟังข้างซ้ายผมไปอย่างรวดเร็วก่อนจะหยิบไอพอดผมไปเพิ่มเสียง



"เพลงนี้อีกแล้ว .. "ไอ้คนที่แย่งไปฟังเมื่อกี๊กับทำปากยื่นก่อนจะส่งหูฟังคืนผม



ให้มันได้งี้สิ ฟังก็ฟังไม่รู้เรื่อง แล้วยังทำตัวน่าเตะอีก เมื่อไหร่ไอ้คนที่อยู่ข้างๆผมนี่จะเป็นแบบในเพลงบ้างนะ ..แต่ก็คงไม่ดีเท่าไหร่หรอกมั้ง ไม่งั้นผมเปลืองตัวตาย 555

ไอ้การหอมปากหอมคอ 
จะหยุดทุกอย่างให้มีแค่ฉันกับเธอกับเราสองคน 
อย่ามองว่ารักอยู่ไกลอย่าไปวกวน 
อย่าไปรีบร้อนกระวนกระวาย

"อื้อ ~"ผมรู้สึกได้สิ่งที่บุกรุกอยู่ตรงริมฝีปากของผมก่อนที่ผมจะลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย..แล้วผมก็พบกับ ง้ะ!



"ไอ้บ้าจุนฮยอง อ๊ากกกกก ~"ผมเตะผ่าหมากไอ้บ้านั่นหนึ่งทีก่อนจะยันตัวเองลุกขึ้นมาอย่างหัวเสีย คนกำลังฝันหวานแต่ก็ถูกขัดเพราะไอ้หื่นนี่ ~ ให้ตายสิ >///<



"อ้ะ เตะมาได้ เจ็บนะฮันนี่อ่า ~"กุมขมับจุนฮยองน้อยก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นมาจากที่โดนเตะลงไปล่างเตียง



"ก็ใครให้นายมาลักหลับฉันเล่า !"ผมทำปากยื่นก่อนจะมองไปตรงนั้นของจุนฮยองก่อนจะยื่นมือตัวเองไปจับอย่างไม่อายสักเท่าไหร่



"อืม ~ จะแตะ แตะหาอะไร อ๊าาาาาา ><"เพราะผมอดหมันใส้ไม่ได้ ทันทีที่จุนฮยองพูดจบผมก็บีบมันอย่างแรงแต่จุนฮยองคงไม่เจ็บเท่าไหร่เพราะมีกางเกงกั้นอยู่ก่อนที่ผมจะลูบส่วนนั้นขึ้นๆลงๆช้าๆพลางยกยิ้มขึ้นอย่างสะใจนิดๆ



"นี่..ต้องการแกล้งกันใช่ไหมฮ้ะ..อื้อ...ไอ้ตัวเล็ก"พูดติดๆขัดๆพลางทำปากยื่นอย่างไม่สบอารมณ์



เพราะจุนฮยองรู้ว่าโยซอบไม่มีทางที่จะยอมมีอะไรง่ายๆและอย่างยิ่งคือเมื่อตอนโดนปลุกขณะที่หลับฝันดีอยู่ ..



"ก็เห็นอยากนี่น่า ก็เลยจัดให้"ผมบอกอย่างอารมณ์ขัน ใช่ว่าผมจะไม่มีความรู้สึกอย่างที่ว่าแต่ผมต้องกลั้นเอาไว้เพราะไม่อยากตกเป็นเหยื่อไอ้หื่นนี่ตอนตี 3 หรอกนะ ! 



"คิดว่าฉันไม่รู้ทันหรอ"จุนฮยองบอกก่อนที่ผมจะถูกหมอนั่นสะบัดมือออกแล้วคร่อมผมแทน



"พอเลย ฉันง่วงนะ"ผมดันหน้าจุนฮยองออกก่อนจะพยายามผลักแต่ก็ไม่ได้ผลเพราะจุนฮยองแรงเยอะกว่าผม T{}T



"ไม่รอดแน่ที่รักของผม หึหึ ปลุกอารมณ์ผมแล้วคิดว่าผมจะปล่อยง่ายๆหรอ"บอกอย่างมีเลศนัยก่อนที่จุนฮยองจะก้มมาจูบผมอีกครั้งและมันก็ไม่ใช่จูบธรรมดาเพราะไอ้บ้านั่นดันลิ้นเข้ามาในปากผมก่อนจะถูมันเล่นกับฟันแต่ล่ะซี่ของผม .. ผมจะอดใจไม่ไหวแล้วนะ



"อื้อ~"ผมเปล่งเสียงออกมาเบาๆเมื่อจุนฮยองละริมฝีปากออก



"คิดว่ารุกฉันเมื่อกี๊ จะไม่รู้หรอว่านายต้องการมันมากแค่ไหน ; ) " อ๊ากกก ~ ผมละเกลียดรอยยิ้มแบบนี้ของจุนฮยองสะจริงๆ ผมร้องในใจอย่างกระวนกระวายเมื่อรู้สึกได้ว่าคืนนี้ผมคงไม่รอดกลับไปนอนแบบสบายๆได้แล้วล้ะ .. ไม่น่าไปเล่นกับคนหื่นอย่างหมอนี่เลย ไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรต่อ ผมก็ถูกไอ้บ้าจุนฮยองลุกล้ำสิทธิโดยมือของไอ้บ้านั่นมาลูบไล้ส่วนขาอ่อนของผม "อ่า~" ไม่ทันได้คิดอะไรต่อผมก็รู้สึกได้ว่านี่อาจจะเป็นการกระตุ้นที่ดีอย่างหนึ่งของจุนฮยองก็ได้



"ห้ะเห้ย นายจะถอดมันทำไมห๊า~"ผมโวยทันทีที่มือสากๆของไอ้บ้านั่นลูดกางเกงเลย์สีแดงของผมออกอย่างง่ายดายทำให้เผยเห็นถึงโยซอบน้อยของผมที่กำลังตั้งเด่อยุ่ตรงกลางทั้งที่กางเกงในผมก็ยังไม่ได้ถูกดึงออกแต่มันกลับตั้งเหมือนจะทะลุกางเกงในออกมาให้ได้



อ๊ากกก ผมอยากจะเอาหน้าทรุดดิน
ทั้งๆที่มีอะไรกันหลายทีแล้วแต่ผมก็ยังไม่ชินสักที T^T

แต่ฉันรักเธอ อยากทำความรักของเราให้มีความหมาย 
อยากกอดเธอไว้นานๆ อยากสัมผัสร่างกาย 
แต่ไม่อยากทำร้ายอารมณ์อ่อนไหว

"ฉันรักนายน้ะ"เมื่อมีอะไรกันหรือบางวันไอ้บ้าจุนฮยองนี่ก็จะบอกผมทุกครั้งที่อยากบอก



"รู้แล้วน่าแต่ช่วยอย่าโถมตัวนายมาเต็มแรงแบบนี้ได้ป้ะ ฉันหนัก >///<"ที่จริงก็ไม่ได้หนักเท่าไหร่หรอกแต่พอดีไอ้จุนฮยองน้อยมันโดนโยซอบน้อยของผมเนี่ยแหล่ะ สำคัญ .. ผมชักนึกถึงเพลงหอมปากหอมคอทันที แต่ผมว่าตอนนี้แค่หอมปากหอมคอก็คงไม่พอสำหรับจุนฮยองและผมแน่ๆ และดูเหมือนจุนฮยองจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ เขามองไปยังส่วนล่างที่อยู่ใต้ท้องน้อยของผมก่อนที่จุนฮยองจะลุกขึ้นแล้วถอดกางเกงลงอย่างรวดเร็ว



"มาดูไหมว่าของใครใหญ่กว่ากัน"ผมทำตาโตเมื่อไอ้บ้านั่นกวนประสาทผมและพูดอย่างไม่อาย



"ไอ้บ้ากาม"ผมพูดเมื่อมองสิ่งนั้นของไอ้บ้านั่นห้อยต่งเต่งไปมา แค่มองก็รู้แล้วว่าใครใหญ่กว่ากัน .. ให้ตายสินับวันผมยิ่งติดความหื่นไอ้บ้านี่มาสะแล้ว ตกลงผมหรือจุนฮยองกันแน่ที่บ้ากามกว่ากัน ?



"มองตาไม่กระพิบเลยนะ"ยิ้มอย่างกระหยิ่มก่อนที่หมอนั่นจะลูดกางเกงในผมลงและกลับไปลูดของตัวเองลง .. ตอนนี้ทั้งผมและจุนฮยองไม่เหลืออะไรบังส่วนสำคัญเลยสักคน และผมก็คงไม่ต้องอายแล้วมั้งเพราะมีอะไรกันหลายครั้งแล้ว และผมก็ไม่ได้คิดอะไรต่อเมื่อจุนฮยองน้อยมาจ่ออยู่ที่ปากผม T{}t



"ยื่นมาทำไม น่าเกลียดน่า~"ผมสะบัดจุนฮยองน้อยออกไปให้ไกลปากผม ไม่ได้รังเกลียดอะไรหรอกนะแต่ผมไม่ชินมังสะมากกว่า



"ฉันรู้ว่าฮันนี่รู้น่ะ ~"พูดหน้าตายด้านก่อนที่จะจับมันมาจ่อปากผม ผมรู้ว่ายังไงก็เบี่ยงไม่ได้แน่ๆก่อนที่ผมจะยื่นมันเข้าปากเหมือนอย่างเคยๆ "อื้อ~" ผมครางเบาๆก่อนจะขูดรีดสิ่งนั้นขึ้นและลงอย่างชำนาญ แต่รสชาติของมันก็ยังไม่ชินเสียเลย 



"อื้อ~"เสียงจุนฮยองครางพอๆกับเสียงที่ผมครางไป ร่างของจุนฮยองขยับขึ้นและลงตามแรงขูดรีดของผม



"พอแล้ว เดี๋ยวฉัน..ต่อ~"จุนฮยองบอกผมก่อนจะดึงจุนฮยองน้อยออกจากปากผมแล้วขยับตัวเองให้ทับไปกับร่างผมก่อนที่จะจุมพิตที่ปากเบาๆและลากลิ้นไปตรงคอซับเหงื่อของผมไปตามทาง



"อ่า ~"ผมคราง



"ฉันรักนายน่ะโยซอบอ่า ~ "บอกไปพลางลูบมือไปมาตรงท้องน้อยของผมอย่างรู้สึกบอกไม่ถูกก่อนจะหันไปเล่นหน้าอกที่ชูชันของผมและจูบมันลงเบาๆตรงกลางหน้าอกผม "อ่า ~"ผมครางออกมาไม่หยุด ผมว่าตอนนี้สติของผมคงไม่อยู่กับตัวแล้วแน่ๆ



"ฉัน อ่า ~ รักนายเหมือนกันจุนฮยอง อื้อ"เพราะปากอุ่นๆของจุนฮยองครอบครองส่วนล่างของผม ผมก็แทบจะเด้งตัวขึ้นมาทันทีเพราะไม่ทันได้ตั้งตัว



"อ่า~~"ผมเปร่งเสียงอีกครั้งเมื่อจุนฮยองขูดรีดสิ่งนั้นเหมือนกับที่ผมเคยทำให้



"มะไม่ไหวแล้ววววว ~ จุนฮยองอ่า ~"ผมสติแตกทันทีก่อนจะบอกอีกคนด้วยเสียงที่แหบพล่า เหมือนจุนอยองก็จะไม่ไหวเหมือนกันเขาเริ่มผลิกให้ผมคว่ำตัวลงก่อนจะกางขาผมออก "ถ้าเจ็บก็บอกนะโยซอบ"จุนฮยองบอกผมก่อนที่ผมจะรู้สึกได้ถึงนิ้วที่จุนฮยองแทรกเข้าไปยังช่องทางนั่น "อ่า ~" ผมไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่รู้สึกดีด้วยซ้ำ ผมครางออกมาเบาๆก่อนที่จะรู้สึกได้ถึงนิ้วที่เพิ่มมาของจุนอยอง 



"อ๊าาาาาาาาาาาา"เพราะความรู้สึกหรึหันต์อย่างบอกไม่ถูกผมถึงเปร่งออกมาอย่างหยุดไม่อยู่



"จะเจ็บหรอ"คนที่กำลังสใจอยู่กับสิ่งที่ตัวเองทำเงยหน้าขึ้นมา ผมที่นอนคว่ำอยู่ส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว



"ทะทำเร็วๆสิ อื้อ ~ ฉันไม่ไหวแล้ว"เมื่อได้ฟังคำตอบผม รู้สึกว่าจุนฮยองจะเข้าใจก่อนที่เขาจะดึงนิ้วออกมาอย่างรวดเร็วจนผมสะดุ้งเฮื้อกและเพียงไม่กี่นาทีผมก็รับรู้ได้ถึงสิ่งที่อ่อนไหวของจุนฮยองกำลังจ่อปากทางนั่นอยู่



"เจ็บก็ร้องออกมา อย่าเก็บ~"จุนฮยองบอกผมเบาๆก่อนที่ผมจะรู้สึกตัวว่าถูกสิ่งนั้นเข้ามาอยู่ในร่างกายตัวเองเรียบร้อย



"อ่า ~"ผมเปร่งเสียงออกมาก่อนที่จุนฮยองจะขยับร่างตัวเองขึ้นและลงอย่างเบาๆ



"อ๊า ~"ผมเริ่มจะหยิกกับหมอนของตัวเองอย่างรู้สึกเจ็บปวดแต่ไม่ทรมานเลย "อื้อ ~ จุน จุนฮยอง อ่า ~"ผมไม่รู้าผมจะพูดว่าอะไรแต่ในสมองตอนนี้ของผมมีแต่ชื่อของอีกคนเต็มไปหมด



"อื้อ ~ โยซอบอ่า ~"เพราะจุนฮยองเองก็รู้ได้ว่าอีกไม่นานเขาจะไปถึงปลายทางเขาเปร่งเสียงออกมาอย่างดังก่อนจะขยับร่างตัวเองขึ้นและลงอย่างไม่ปราณีผม 



"อือ~"ผมกัดฟันเบาๆ ไม่ได้รู้สึกปวดแต่รู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูกกับสิ่งที่คับแน่นอยู่ภายในร่างกาย



"อ่ะ อ่า ~ จะถึงแล้วโยซอบ อ่า ~"จุนฮยองขยับร่างกายแรงขึ้นเรื่อยๆก่อนจะเปร่งเสียงออกมาไม่หยุดเช่นเดียวกับผมที่ขยับตัวเองตามด้วยเบาๆและมือที่จิกกับผ้าห่มจนยับยู่ยี่และเพียงไม่กี่นาทีผมก็รับรู้ได้ถึงจุดปลายทางที่จุนฮยองบอกเมื่อกี๊



"อ๊า ~"ทั้งผมและจุนฮยองเปล่งเสียงออกมาพร้อมกันก่อนที่ร่างจุนฮยองจะทับผมเหมือนกับหมดแรง



"ฉะฉันรักนาย โยซอบอ่า"เสียงจุนฮยองแหบพร่าจนผมแทบจะไม่ได้ยินแต่ก็รู้สึกได้ก่อนที่สติของผมจะดับไปพร้อมๆกับจูบที่ไหล่ของผมอย่างแผ่วเบา



จุนฮยองฉันก็รักนายเหมือนกัน ..







/ Special Part * 



"นั่งฟังเพลงอะไรอยู่เนี่ย ฮันนี่"คำถามนี้ดังขึ้นมาเหมือนทุกๆวันก่อนที่ผมจะทำหน้าบึ้งใส่จุนฮยอง เพราะเรื่องเมื่อสองวันก่อนผมยังเคืองไม่หายเลย หมอนั่นทำผมตื่นสายและเอบจะไปทำงานไม่ทันด้วยซ้ำ 



"ยังงอนไม่หายอีกหรอเนี่ย"จุนฮยองรู้ทันผมไปสะทุกเรื่องก่อนจะขยับตัวเองมานั่งใกล้ผมและดึงหูฟังผมไป



"อ่าวไม่ใช่เพลงเดิมแล้วนี่"เมื่อจุนฮยองฟังเขาก็แปลกใจทันทีที่ผมไม่ได้ฟังเพลงเดิมเหมือนทุกๆครั้ง



"มันแปลกตรงไหนไม่ทราบ!"ผมกระแทกกระทั้นถามไป



เพราะเขานั่นแหล่ะที่ทำให้ผมไม่อยากฟังเพลงนั้นอีกแล้ว~
ให้ตายสิ ผมพูดจริงๆนะ ผมว่าเพลงนั้นมันไม่เหมาะกับผมแล้วล้ะ



"อะไรเล่า~ ฉันผิดหรอ"จุนฮยองทำตาแป๊วใส่ผมก่อนจะทำปากยื่น ผมไม่ได้ตอบเขาก่อนที่จะยืดหูฟังคืน



"แล้วนี่ฟังเพลงอะไรเนี่ย ดูนากลัวชะมัดเลย"จุนฮยองถามผมอีกครั้ง



"ไม่รู้จักหรอ เพลงนี้ดังจะตายนะในไทยนะ"เพราะจุนฮยองไม่เคยฟังเพลงไทยเขาจึงไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรสักเท่าไหร่ เพราะวันๆก็ฟังแต่เพลงเกาหลีและที่สำคัญต้องเพลงแนวแร๊พๆด้วย



"ใครจะไปรู้"ทำปากยื่นก่อนจะสะบัดหน้าไปอีกทาง



"เดี๋ยวฉันร้องให้ฟัง ฟังดีๆนะ"ผมบอกก่อนที่จะยิ้มเล็กน้อยๆให้จุนฮยองหันกลับมาทำตาแป๊วอีกครั้งเหมือนกับตั้งใจจะฟังเขาร้องเพลง



"ไปลงนรกสะเทิดที่รัก ฉันจะลงโทษเธอ ไป ไป !!"ผมว่าไม่ค่อยเหมือนร้องเท่าไหร่ออกจะเป็นการตะหวาดเขาสะด้วยซ้ำ เพลงเมื่อครู่ที่ผมร้องไปทำให้จุนฮยองยิ่ง งง มากขึ้นแต่ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเขาก่อนจะหันมาฟังเพลงในไอพอดเหมือนเดิม




ขืนจุนฮยองรู้ความหมายผมก็ได้โดนอีกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเนี่ยสิ !
THE END 






talk w/Writer 


- เนื้อเรื่องเกรียนมากกกกและไม่ตรงกับเพลงนี้เอาสะเลย แต่ก็ยังแต่ง ตอนแรกกะจะไม่ให้มันเกรียนด้วยซ้ำแต่แต่งไปแต่งมามันก็ออกมาเกรียนจนได้
- ส่วนเอ็นซีโครตจะแข็งกระด้างงงงงงง 5555 แต่งไปก็รับไม่ได้ เหมือนพวกอินโนเซ้น ที่แต่งเอ็นซีไม่เป็น กรั่กๆ
- แอบมีน้องโยออนทอปเล็กน้อย สะใจเล่นๆ หุๆ
- รู้สึกฟิคจุนซอบช่วงนี้หายากตัวเองเลยต้องแต่งตามความต้องการของตัวเองเลยสะนี่  ~ 55
- อยากเวิ่นกับไรเตอร์เรื่องจุนซอบ บีสท์ บลาๆ ~ ฟอลมาได้เค้อะ @chokH2en
- สุดท้าย ใครไม่เม้นไรเตอร์จะไปเข้าฝันนะเฟ้ยยยยยย 55