กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ

EX 11...

หลงโหย่วอี้กวาดสายตามองจูฟางหรงตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า วันนี้นางแต่งกายงดงามมากจริง ๆ งามเสียจนเรียกว่าล่มเมืองเลยทีเดียว มือที่กำหมัดไว้แน่นคลายออก หลงโหย่วอี้สงบใจเมื่อเห็นร่องรอยจากการจองจำสุดป่าเถื่อนของตนบนข้อมือเล็ก

และแน่นอนจูฟางหรงจงใจให้เขาได้ชมความถ่อยของตนที่ได้กระทำกับนางเอาไว้

“ช่างเถอะ คราวหน้าก็ให้ตรงเวลาด้วย ไม่เช่นนั้นข้าจะลากคอเจ้ามาด้วยตนเอง”

“เพคะ” จูฟางหรงแสร้งสลด ทว่าภายในใจกลับยิ้มกริ่ม ดูเหมือนนางทำสำเร็จไปหนึ่งก้าว แม้จะสั่นคลอนจิตใจเขาได้ไม่มาก แต่ก็ถือว่าไม่เลวมิใช่หรือ

จูฟางหรงมองสวามีด้วยความพินอบพิเทา ยิ่งเห็นความอ่อนน้อมว่านอนสอนง่ายของชายาตนหลงโหย่วอี้ก็ยิ่งหงุดหงิด ประหนึ่งมีบางอย่างติดค้างในใจ เพราะจูฟางหรงทำให้เขารู้สึกพ่ายแพ้ เดิมทีคิดว่านางจะร้องงอแงโวยวาย ไหนเลยจะคิดว่านางกลับออกมาพบเขาด้วยใบหน้าและรอยยิ้มพริ้มเพราราวไม่โกรธเคือง

ร่างสูงสะบัดกายเสียงดังพรึบ จูฟางหรงมองตามแผ่นหลังกว้างด้วยรอยยิ้มของผู้มีชัย

โหย่วอี้อ๋อง ท่านก็เป็นบุรุษผู้หนึ่งไม่ใช่หรือ เพียงถูกมารยาหญิงล่อหลอกท่านก็วางตัวไม่ถูกเสียแล้ว

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่มีนอกกายนอกใจแน่นอน หลักการบรรยายมุมมองพระเจ้าทำให้ผู้อ่านร่วมรู้เห็นไปกับเหตุการณ์นั้น ๆ หากเนื้อหาไม่ถูกใจอย่างไรไรท์ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ สามารถคอมเมนต์อินในบทบาทของตัวละครได้เต็มที่ค่ะ รบกวนไม่คอมเมนต์ในเชิงที่บั่นทอนจิตใจไรท์นะคะ ทุกการแนะนำไรต์ล้วนใส่ใจและยินดีนำมาปรับปรุงแก้ไขค่ะ อย่างไรแล้วโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกเนื้อหา ภาพประกอบ หรือเผยแพร่ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากทางนักเขียน หากพบการกระทำที่ละเมิดดังกล่าว ขออนุญาตดำเนินคดีตามกระบวนการทางกฏหมายต่อไป