I Just Realise (งดอัพ)
''ฉันไม่ได้ชอบเธอเเละไม่มีวันที่จะทำ!''...ประโยคที่ผมพูด ทุกอย่างที่ผมคิด มันเริ่มเปลี่ยนไปเเล้ว
ผู้เข้าชมรวม
2,247
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
2.24K
อัปเดตล่าสุด : 4 พ.ย. 58 / 18:25 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรื่องย่อ:
รีซ เด็กหนุ่มYr 11 หน้าตาดี ผมสีน้ำตาล ดวงตาสีฟ้า...ชอบเล่นบาสเกตบอล เข้าชมรมบาสเกตบอลของโรงเรียนกับพวกเพื่อนๆของเขาเเถมยังเป็นนักฟุตบอลของโรงเรียนอีกด้วย ไม่รู้ว่าความเท่จากการเล่นกีฬา ทำให้ อรีน่า สาวน้อยน่ารัก ที่อยู่ Yr10 ชื่นชอบรีซ
อรีน่าบอกรักรีซ เเละคำตอบที่ได้กลับมาก็คือ ฉันไม่ได้ชอบเธอ' เธอจึงพยายามเปลี่ยนเเปลงตัวเองให้ดูดีขึ้น จนกลายเป็นที่รู้จักของทุกคนในโรงเรียน เธอคิดว่าถ้าหากเธอสวย รีซอาจจะหันมาชอบเธอบ้างก็ได้
เปล่าเลย!
รีซยังยืนยันคำเดิมว่าไม่ได้ชอบ - เขารู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่เจอเธอ เขามีเหตุผลของเขา! อรีน่าไม่เคยรู้เลยว่าเหตุผลคืออะไร ส่วนทางเพื่อนๆของรีซไม่ได้ว่าหรือกีดกันอรีน่า พวกเขาออกจะเชียร์เธอด้วยซ้ำ
เรื่องราวมันไม่ใช่เเค่รีซไม่ได้ชอบอรีน่า ไม่ใช่เเค่อรีน่าพยายามเปลี่ยนเเปลงตัวเองเพื่อเด็กหนุ่ม ไม่ใช่เเค่เพื่อนๆของรีซที่คอยเชียร์..มันยังมีเรื่องวุ่นๆอีกเรื่องที่ทำให้หัวใจของอรีน่าเปลี่ยนไป...
ป.ล นิยายเรื่องนี้พระเอกดำเนินเรื่อง เขารู้สึกยังไง ทำไมเขาถึงไม่ชอบอรีน่า
จะได้รู้กันเเน่นอน:)
![รับทำโปสเตอร์ , แบนเนอร์ สนใจ [คลิ๊ก !]](http://image.dek-d.com/25/2810813/111025055)
Friends:
![[Fic Reborn] Mix Shortfic Song](http://image.dek-d.com/25/2484695/111082528)
ถ้าชื่นชอบนิยายตะวันตก ไปเจิมกันได้จ๊ะ>>>
ผลงานอื่นๆ ของ Epicalexia ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Epicalexia
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"G-Comment for comment"
(แจ้งลบ)ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ มาตามนัดแล้วนะคะ! ^^ เริ่มจากตัวละครตามที่ไรเตอร์ขอมาเป็นพิเศษ ตัวละครหลายตัวดูไม่ค่อยสมจริงค่ะ เป็นเพราะว่าไรเตอร์ให้ความสำคัญกับบทพูดและการบรรยายสถานการณ์มากไป เลยไม่ค่อยได้ใส่ใจกับพื้นฐานของตัวละครค่ะ ตัวละครควรจะมีความเป็นตัวของตัวเอง มีนิสัยที่เป็นเอกลักษณ์ หรือมีเหตุมีความหลังที่ทำให้นิสัยของตัวละครเป็นอย่างปัจจุบันน ... อ่านเพิ่มเติม
ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ มาตามนัดแล้วนะคะ! ^^ เริ่มจากตัวละครตามที่ไรเตอร์ขอมาเป็นพิเศษ ตัวละครหลายตัวดูไม่ค่อยสมจริงค่ะ เป็นเพราะว่าไรเตอร์ให้ความสำคัญกับบทพูดและการบรรยายสถานการณ์มากไป เลยไม่ค่อยได้ใส่ใจกับพื้นฐานของตัวละครค่ะ ตัวละครควรจะมีความเป็นตัวของตัวเอง มีนิสัยที่เป็นเอกลักษณ์ หรือมีเหตุมีความหลังที่ทำให้นิสัยของตัวละครเป็นอย่างปัจจุบันนี้ค่ะ ถ้าเอาอย่างคร่าวๆก็คือถ้าทำให้รีดเดอร์อ่านแล้วเดาได้ว่าบทพูดนี้ใครเป็นคนพูดได้ก็จะดีมากค่ะ อีกอย่างคือมีตัวละครมากเกินไป ภายในหนึ่งบทของไรเตอร์มีตัวละครเพิ่มเข้ามาอยู่เรื่อยๆ ทั้งสำคัญและไม่สำคัญ แนะนำว่าตัวละครไหนไม่สำคัญก็อย่าไปอธิบายถึงตัวละครนั้นมากค่ะ อย่าลืมว่านิยายรักหวานแหววสิ่งที่เด่นที่สุดคือพระเอก นางเอก และตัวร้ายค่ะ ปล. การพูดกับเพื่อนไม่ต้องสุภาพมากก็ได้นะ ให้ไรเตอร์คิดถึงเวลาที่ไรเตอร์พูดกับเพื่อน แล้วเขียนออกมาตามนั้นเลยค่ะ จะดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น ตอนนี้มันเหมือนกับนิยายแปลเลยอ่ะค่ะ ^^; อีกอย่างที่ไรเตอร์รีเควสมาคือการบรรยาย บอกตรงๆ...บรรยายละเอียดมากกก ไม่ต้องบอกถึงขั้นยี่ห้อหรือราคาจะดีกว่า ไม่งั้นมันจะเหมือนกับการโฆษณาสินค้าไปเสียก่อน แล้วก็ไม่ควรออกนอกทะเลมากไป เปิดเรื่องมาน่าจะเน้นไปที่ประเด็นหลักของเรื่องเลย เอาประโยคที่รีซบอกตัดความสัมพันธ์กับรีนไปเลยมาขึ้นเป็นประโยคแรกไปเลยก็ได้ น่าสนใจดีค่ะ การออกนอกเรื่องมากๆจะทำให้รีดเดอร์เบื่อเอานะคะ รวมๆแล้วนิยายเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจดี ถ้าเขียนมากๆจะเริ่มชินแล้วดีขึ้นเรื่อยๆ ถ้าสนใจก็ไปเป็นนักเขียนมืออาชีพได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์เต็มที่ ถ้าเมื่อไหร่ได้ตีพิมพ์ก็แจ้งกันมาด้วยนะคะ อ้อ! อย่าลืมมารับงานที่ G-Comment ด้วยเน้อ! http://writer.dek-d.com/kingsley/writer/view.php?id=844288 Thank you มากๆจ้าที่มาใช้บริการ อ่านน้อยลง
Blue Koala | 19 ส.ค. 55
-
2
-
0
"วิจารณ์นิยาย 1.2.3 (โดยนัมเบอร์โฟว์)"
(แจ้งลบ)(วิจารณ์โดยนัมเบอร์โฟร์...) ชื่อเรื่อง : I Just Realise ขอโทษที..พอดี เพิ่งรู้ว่ารักเธอ ความเห็นสำหรับนิยายเรื่องนี้ + ชื่อเรื่อง (8) : อ้าว! พี่จำได้ว่าเคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน พอเข้าไปดู ใช่จริง ๆ ด้วย ได้ข่าวว่ารีไรท์กันใหม่ พี่ก็เลยต้องเข้าไปเช็คดูอีกครั้งก่อนที่จะลงมือวิจารณ์ มาพูดถึงเรื่องหน้าบทความก่อนแล้วกันค่ะ หน้าบ้านสวยและเหมาะ ... อ่านเพิ่มเติม
(วิจารณ์โดยนัมเบอร์โฟร์...) ชื่อเรื่อง : I Just Realise ขอโทษที..พอดี เพิ่งรู้ว่ารักเธอ ความเห็นสำหรับนิยายเรื่องนี้ + ชื่อเรื่อง (8) : อ้าว! พี่จำได้ว่าเคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน พอเข้าไปดู ใช่จริง ๆ ด้วย ได้ข่าวว่ารีไรท์กันใหม่ พี่ก็เลยต้องเข้าไปเช็คดูอีกครั้งก่อนที่จะลงมือวิจารณ์ มาพูดถึงเรื่องหน้าบทความก่อนแล้วกันค่ะ หน้าบ้านสวยและเหมาะกับแนวเรื่องดี แต่ตินิดหน่อยตรงสีตัวหนังสือที่เป็นการเกริ่นนำเรื่อง อย่าใช้สีสะท้อนแสง จาง หรืออ่อนจนเกินไป สีที่เหมาะสม อ่านแล้วรู้สึกสบายตาคือโทนเข้ม มันจะช่วยให้สายตาของเราไม่ทำงานหนักนะคะ หรือถ้าน้องเกิดคิดว่าการใช้สีดำอาจไม่เข้ากับธีมที่ทำ พี่แนะว่าให้ใช้สีโทนเดียวกับธีมแล้วเบรกให้มันขุ่นเข้มจะดีกว่าค่ะ มาดูการจัดหน้ากันบ้าง อืม ในส่วนนี้นะ เตยต้องปรับย่อหน้าและการจัดหัวกับท้ายให้เท่ากันโดยใช้เครื่องมือในเวิร์ดนั่นแหละเข้ามาจัดการ (ย่อหน้าใช้แท็บ จัดเนื้อหาเท่ากันทั้งด้านหน้าและด้านหลังใช้การกระจาย) และตัวอักษรที่น้องบอกว่าเมื่อเอามาวางลงในบทความแล้วเป็นสีเทา ลองเอาวิธีพี่ไปทำดูนะคะ คือให้น้องคลุมดำแล้วใช้สีในเครื่องมือโดยที่ไม่ใช่สีดำอัตโนมัติแต่เป็นสีดำในหลุมสีแทน จากนั้นก็เอาไปวางใหม่ดูนะคะ ปกติแล้วพอกดดูตัวอย่างมันจะขึ้นสีดำให้เลย แต่ถ้าไม่ก็ให้คลุมดำและกดเลือกสีในฟอร์มอัพบทความแทนแล้วกัน (ถ้าไม่ได้ผลก็ลองเข้ามาปรึกษาพี่โดยตรงเลยก็ได้นะ ยินดีจ๊ะ ^^ ) ส่วนชื่อเรื่องก็ดูกระชับ เข้าใจเนื้อเรื่องได้เลยว่าต้องออกมาประมาณไหน ถือว่าดีค่ะ พล๊อตเรื่องโดยรวม (27) : เป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาววัยกระเตาะที่ฝ่ายหญิงเป็นคนตามตื้อหนุ่มน้อยที่ชื่อรีซ แต่หนุ่มรีซดันเป็นพวกใจแข็ง เย็นชา จนทำให้สาวน้อยนามว่ารีนต้องชอกช้ำบ่อย ๆ เหตุเพราะหนุ่มคนนี้มีอดีตที่ลืมไม่ได้ แต่ลึก ๆ ลงไปข้างในก็ดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงขึ้นมาทีละนิด จากตัวบทเรื่องค่อนข้างน่าสนใจในระดับหนึ่งค่ะ เพราะเรื่องราวเริ่มด้วยความไม่ชอบ ไม่พอใจมาก่อน แตกต่างจากเรื่องอื่นที่ค่อย ๆ นับความสัมพันธ์จากศูนย์ไปถึงร้อย แต่สำหรับเรื่องนี้ติดลบมาก่อน ฮ่า ๆ ทำให้คนอ่านคิดว่า เออ...แล้วมันจะชอบสาวน้อยคนนี้ได้ยังไงกันน้าและคอยลุ้นว่าสาวรีนจะชนะใจหนุ่มรีซด้วยวิธีไหน การเล่าเรื่อง การบรรยาย (25) : เตยใช้วิธีเล่าเรื่องโดยให้ตัวนำเป็นคนเล่า มันเป็นการเขียนที่นักเขียนมือสมัครเล่นใช้กันค่อนข้างเยอะ และความท้าทายมันมีอยู่ว่า เตยจะทำออกมาให้คนอ่านจินตนาการได้ไกลแค่ไหน? คนอ่านจะอินไหม? จะคล้อยตามไปกับเรื่องหรือเปล่า? ถือเป็นหัวใจหลักของงานเขียนทุกงาน แล้วพอพี่มาอ่านอีกครั้งดูเหมือนว่าเตยจะเข้ามาแก้ไขในส่วนที่พี่เคยติงไปแล้วด้วย(ดูดีๆ ก็จะเห็นว่าพี่เม้นท์ทุกตอน ^^) แต่ก็มีเรื่องที่จะต้องแก้ไขอยู่ค่ะ เช่นตอนที่น้องเตยบรรยายถึงกลุ่มเพื่อนถ้าเกิดว่าเตยจะเอาเพื่อน ๆ ของรีซมาเป็นตัวประกอบที่จำเป็นในเรื่องแล้ว น้องเตยก็ควรที่จะใส่รูปลงไปด้วยเพื่อให้คนอ่านได้ทราบว่าหน้าตาของแต่ละคนเป็นยังไง (เพราะเพื่อนมีหลายคน) ส่วนการบรรยายลักษณะน้องเตยก็ทำได้ดีแล้วจ๊ะ แต่ถ้าเกิดน้องเตยไม่ได้นำเพื่อน ๆ มาเป็นตัวประกอบสำคัญในบทต่อ ๆ ไป แนะนำว่าให้เขียนบรรยายรวม ๆ ไม่กี่บรรทัดแทน แต่การบรรยายจะทำให้รู้สึกเบื่อหากน้องบรรยายมากเกินไปจนบางทีลืมไปว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือเหตุการณ์ระหว่างตัวพระนาง ลองไปอ่านทวนบ่อย ๆ นะคะ ว่าควรจะตัดส่วนไหนทิ้งไปได้บ้าง เพราะบางอย่างก็ไม่จำเป็นถึงขนาดที่จะต้องอธิบายรายละเอียดลึกขนาดนั้น หันมาสนใจการบรรยายความรู้สึกของรีซให้ลื่นขึ้น และเติมความโดดเด่นให้รีนดูมีอารมณ์ให้มากกว่านี้เพราะอ่าน ๆ ไปดูรีนจะด้อยกว่าซัมเมอร์ไปเลยด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่รีนเป็นตัวเอก ส่วนการใช้ตัวประกอบเชื่อมเหตุการณ์เช่นแซม ที่บอกว่าให้เบอร์โทรกับรีนไป พี่ขอบอกเลยว่าพี่แทบจำไม่ได้เลยว่าแซมออกมาตอนไหนของนิยาย จนต้องกลับไปอ่านใหม่ ส่วนนี้น่าจะให้แซมดูมีบทบาทขึ้นมาหน่อยก็ได้นะคะในตอนที่เล่นบอลกัน อาจจะเป็นว่าแซมเดินเข้าไปทักรีน เพราะเห็นว่ารีนเอาแต่มองไปทีรีซแล้วก็พูดคุยนิดหน่อยจนแซมแอบให้เบอร์มา ซึ่งอาจจะไม่ต้องบอกว่าให้ก็ได้ แต่ทิ้งเหตุการณ์ไว้ว่าแซมเข้าไปคุยกับรีนนะ เพื่อในตอนที่ห้าที่เฉลยนั่นจะได้เกทว่าอ่อ ที่แซมเข้าไปคุยนี่ก็แอบขอเบอร์จากเค้าด้วยนี่เอง ตัวละคร + ความสมจริง (16) : ตัวละครที่ทำให้พี่มองว่าไม่สมจริงก็ดูจะเป็นรีน เหมือนใครต่อใครก็เอ็นดูเธอมากจนเกินไป เหตุผลว่าอ่อนแอมันทำให้พี่รู้สึกว่า เออ...แล้วไงเหรอ? เธอจะทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้เป็นอย่างเดียวเลยหรือไง? แถมพากันเชียร์เธออีกด้วยซึ่งพี่คิดว่าตามปกติคงจะไม่ใช่แบบนี้แน่ ๆ เพราะโดยปกติหนุ่มสาวฝั่งโน่นชอบคนที่โดดเด่นมันใจสุด ๆ ใครอ่อนแอหน่อยนี่เป็นแกล้ง มองว่าเนิร์ดอะไรทำนองนั้น แต่ถ้าเตยอยากเขียนให้มีอารมณ์สาวน่ารักอ่อนไหวง่ายก็ควรเพิ่มเสน่ห์ให้กับเธอ อาจจะเป็นว่าชอบช่วยเหลือเพื่อน มีความสามารถอะไรซักอย่างที่โดดเด่นหน่อยก็ได้ละมั้ง แทนที่จะทำตัวปวกเปียกจนบางทีพี่ก็รำคาญตามรีซ (ฮ่า) ส่วนรีซ บางความรู้สึกยังแสดงออกคล้าย ๆ ผู้หญิง เช่น ความเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนที่ดูจะหวานไปหน่อย หรือคิดเล็กคิดน้อยเยอะเกินไป ผิดวิสัยผู้ชายปกติค่ะ ตรงนี้น้องปรับแก้ได้โดยปรับการเขียนให้ดูแข็งแรง มาดแมนกว่านี้ ตัวอย่างฉากที่เพื่อนหนุ่มของรีซกระโดดโลดเต้นเพราะดีใจที่ได้อยู่ด้วยกัน เปลี่ยนจากกระโดดเป็นแท็กมือกัน ทำท่าประจำกลุ่มแทนก็ได้มันก็จะดูว่ารีซก็เท่ดีนะ หรือเป็นว่าเห็นเพื่อนกระโดดอย่างนั้นก็ทำท่าส่ายหัว หรือผลักเพื่อนแล้วจับล็อกคอหัวเราะแบบขำกลิ้งใส่กันก็ดูเป็นภาพลักษณ์ของเด็กผู้ชายที่ชอบแกล้งกันบ่อย ๆ เป็นต้น ภาษาและคำผิด (8) : พี่ว่าน้องเขียนเรื่องอยู่ในอารมณ์ของแนวที่น้องเขียนได้ดีทีเดียว เหลือแค่เขียนยังไงให้คนอ่านจินตนาการตามได้ง่าย ๆ ลื่นไหล ไม่ติดขัด ซึ่งส่วนนี้สามารถพัฒนาได้เรื่อย ๆ โดยการหาประสบการณ์จากการดู ฟัง อ่าน แหล่งที่ช่วยเหลือได้ดีเยี่ยมคือ เพลง ภาพยนตร์ หนังสือ เพราะบางอย่างเราคงไม่มีประสบการณ์ตรงได้แน่ ๆ เก็บประสบการณ์เยอะ ๆ จากสิ่งเหล่านี้ก็จะทำให้น้องเริ่มเขียนได้ดีขึ้น พัฒนาขึ้น และการเปิดใจรับฟังข้อเสียของเราจากคนอื่นก็ช่วยทำให้เราเขียนงานได้ดีขึ้นด้วยแต่ก็ไม่ได้บอกว่าน้องต้องทำตามคนอื่นหมดนะคะ แค่รับฟังแล้วใช้ความคิดของตัวเองปรับเปลี่ยนหาทางแก้ที่ดีที่สุดให้กับตัวเองก็แล้วกัน พี่เชื่อว่าเตยทำได้อยู่แล้ว ส่วนเรื่องคำผิดจากที่อ่านมาก็มีค่ะแต่ไม่เยอะ แสดงว่าเตยตรวจสอบค่อนข้างดีทีเดียวเลย หมั่นทำบ่อย ๆ นะคะแล้วเราจะเขียนผิดได้น้อยลงอย่างมาก ^^ รวมคะแนนทั้งหมด ชื่อเรื่อง + ความคิดเห็น (8) พล๊อตเรื่อง (27) การเล่าเรื่อง การบรรยาย (25) ตัวละคร ความสมจริง (16) ภาษาและคำผิด (8) รวมทั้งสิ้น 84 คะแนน อ่านน้อยลง
wondermomo | 18 ต.ค. 55
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"วิจารณ์นิยาย 1.2.3 (โดยนัมเบอร์โฟว์)"
(แจ้งลบ)(วิจารณ์โดยนัมเบอร์โฟร์...) ชื่อเรื่อง : I Just Realise ขอโทษที..พอดี เพิ่งรู้ว่ารักเธอ ความเห็นสำหรับนิยายเรื่องนี้ + ชื่อเรื่อง (8) : อ้าว! พี่จำได้ว่าเคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน พอเข้าไปดู ใช่จริง ๆ ด้วย ได้ข่าวว่ารีไรท์กันใหม่ พี่ก็เลยต้องเข้าไปเช็คดูอีกครั้งก่อนที่จะลงมือวิจารณ์ มาพูดถึงเรื่องหน้าบทความก่อนแล้วกันค่ะ หน้าบ้านสวยและเหมาะ ... อ่านเพิ่มเติม
(วิจารณ์โดยนัมเบอร์โฟร์...) ชื่อเรื่อง : I Just Realise ขอโทษที..พอดี เพิ่งรู้ว่ารักเธอ ความเห็นสำหรับนิยายเรื่องนี้ + ชื่อเรื่อง (8) : อ้าว! พี่จำได้ว่าเคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน พอเข้าไปดู ใช่จริง ๆ ด้วย ได้ข่าวว่ารีไรท์กันใหม่ พี่ก็เลยต้องเข้าไปเช็คดูอีกครั้งก่อนที่จะลงมือวิจารณ์ มาพูดถึงเรื่องหน้าบทความก่อนแล้วกันค่ะ หน้าบ้านสวยและเหมาะกับแนวเรื่องดี แต่ตินิดหน่อยตรงสีตัวหนังสือที่เป็นการเกริ่นนำเรื่อง อย่าใช้สีสะท้อนแสง จาง หรืออ่อนจนเกินไป สีที่เหมาะสม อ่านแล้วรู้สึกสบายตาคือโทนเข้ม มันจะช่วยให้สายตาของเราไม่ทำงานหนักนะคะ หรือถ้าน้องเกิดคิดว่าการใช้สีดำอาจไม่เข้ากับธีมที่ทำ พี่แนะว่าให้ใช้สีโทนเดียวกับธีมแล้วเบรกให้มันขุ่นเข้มจะดีกว่าค่ะ มาดูการจัดหน้ากันบ้าง อืม ในส่วนนี้นะ เตยต้องปรับย่อหน้าและการจัดหัวกับท้ายให้เท่ากันโดยใช้เครื่องมือในเวิร์ดนั่นแหละเข้ามาจัดการ (ย่อหน้าใช้แท็บ จัดเนื้อหาเท่ากันทั้งด้านหน้าและด้านหลังใช้การกระจาย) และตัวอักษรที่น้องบอกว่าเมื่อเอามาวางลงในบทความแล้วเป็นสีเทา ลองเอาวิธีพี่ไปทำดูนะคะ คือให้น้องคลุมดำแล้วใช้สีในเครื่องมือโดยที่ไม่ใช่สีดำอัตโนมัติแต่เป็นสีดำในหลุมสีแทน จากนั้นก็เอาไปวางใหม่ดูนะคะ ปกติแล้วพอกดดูตัวอย่างมันจะขึ้นสีดำให้เลย แต่ถ้าไม่ก็ให้คลุมดำและกดเลือกสีในฟอร์มอัพบทความแทนแล้วกัน (ถ้าไม่ได้ผลก็ลองเข้ามาปรึกษาพี่โดยตรงเลยก็ได้นะ ยินดีจ๊ะ ^^ ) ส่วนชื่อเรื่องก็ดูกระชับ เข้าใจเนื้อเรื่องได้เลยว่าต้องออกมาประมาณไหน ถือว่าดีค่ะ พล๊อตเรื่องโดยรวม (27) : เป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาววัยกระเตาะที่ฝ่ายหญิงเป็นคนตามตื้อหนุ่มน้อยที่ชื่อรีซ แต่หนุ่มรีซดันเป็นพวกใจแข็ง เย็นชา จนทำให้สาวน้อยนามว่ารีนต้องชอกช้ำบ่อย ๆ เหตุเพราะหนุ่มคนนี้มีอดีตที่ลืมไม่ได้ แต่ลึก ๆ ลงไปข้างในก็ดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงขึ้นมาทีละนิด จากตัวบทเรื่องค่อนข้างน่าสนใจในระดับหนึ่งค่ะ เพราะเรื่องราวเริ่มด้วยความไม่ชอบ ไม่พอใจมาก่อน แตกต่างจากเรื่องอื่นที่ค่อย ๆ นับความสัมพันธ์จากศูนย์ไปถึงร้อย แต่สำหรับเรื่องนี้ติดลบมาก่อน ฮ่า ๆ ทำให้คนอ่านคิดว่า เออ...แล้วมันจะชอบสาวน้อยคนนี้ได้ยังไงกันน้าและคอยลุ้นว่าสาวรีนจะชนะใจหนุ่มรีซด้วยวิธีไหน การเล่าเรื่อง การบรรยาย (25) : เตยใช้วิธีเล่าเรื่องโดยให้ตัวนำเป็นคนเล่า มันเป็นการเขียนที่นักเขียนมือสมัครเล่นใช้กันค่อนข้างเยอะ และความท้าทายมันมีอยู่ว่า เตยจะทำออกมาให้คนอ่านจินตนาการได้ไกลแค่ไหน? คนอ่านจะอินไหม? จะคล้อยตามไปกับเรื่องหรือเปล่า? ถือเป็นหัวใจหลักของงานเขียนทุกงาน แล้วพอพี่มาอ่านอีกครั้งดูเหมือนว่าเตยจะเข้ามาแก้ไขในส่วนที่พี่เคยติงไปแล้วด้วย(ดูดีๆ ก็จะเห็นว่าพี่เม้นท์ทุกตอน ^^) แต่ก็มีเรื่องที่จะต้องแก้ไขอยู่ค่ะ เช่นตอนที่น้องเตยบรรยายถึงกลุ่มเพื่อนถ้าเกิดว่าเตยจะเอาเพื่อน ๆ ของรีซมาเป็นตัวประกอบที่จำเป็นในเรื่องแล้ว น้องเตยก็ควรที่จะใส่รูปลงไปด้วยเพื่อให้คนอ่านได้ทราบว่าหน้าตาของแต่ละคนเป็นยังไง (เพราะเพื่อนมีหลายคน) ส่วนการบรรยายลักษณะน้องเตยก็ทำได้ดีแล้วจ๊ะ แต่ถ้าเกิดน้องเตยไม่ได้นำเพื่อน ๆ มาเป็นตัวประกอบสำคัญในบทต่อ ๆ ไป แนะนำว่าให้เขียนบรรยายรวม ๆ ไม่กี่บรรทัดแทน แต่การบรรยายจะทำให้รู้สึกเบื่อหากน้องบรรยายมากเกินไปจนบางทีลืมไปว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือเหตุการณ์ระหว่างตัวพระนาง ลองไปอ่านทวนบ่อย ๆ นะคะ ว่าควรจะตัดส่วนไหนทิ้งไปได้บ้าง เพราะบางอย่างก็ไม่จำเป็นถึงขนาดที่จะต้องอธิบายรายละเอียดลึกขนาดนั้น หันมาสนใจการบรรยายความรู้สึกของรีซให้ลื่นขึ้น และเติมความโดดเด่นให้รีนดูมีอารมณ์ให้มากกว่านี้เพราะอ่าน ๆ ไปดูรีนจะด้อยกว่าซัมเมอร์ไปเลยด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่รีนเป็นตัวเอก ส่วนการใช้ตัวประกอบเชื่อมเหตุการณ์เช่นแซม ที่บอกว่าให้เบอร์โทรกับรีนไป พี่ขอบอกเลยว่าพี่แทบจำไม่ได้เลยว่าแซมออกมาตอนไหนของนิยาย จนต้องกลับไปอ่านใหม่ ส่วนนี้น่าจะให้แซมดูมีบทบาทขึ้นมาหน่อยก็ได้นะคะในตอนที่เล่นบอลกัน อาจจะเป็นว่าแซมเดินเข้าไปทักรีน เพราะเห็นว่ารีนเอาแต่มองไปทีรีซแล้วก็พูดคุยนิดหน่อยจนแซมแอบให้เบอร์มา ซึ่งอาจจะไม่ต้องบอกว่าให้ก็ได้ แต่ทิ้งเหตุการณ์ไว้ว่าแซมเข้าไปคุยกับรีนนะ เพื่อในตอนที่ห้าที่เฉลยนั่นจะได้เกทว่าอ่อ ที่แซมเข้าไปคุยนี่ก็แอบขอเบอร์จากเค้าด้วยนี่เอง ตัวละคร + ความสมจริง (16) : ตัวละครที่ทำให้พี่มองว่าไม่สมจริงก็ดูจะเป็นรีน เหมือนใครต่อใครก็เอ็นดูเธอมากจนเกินไป เหตุผลว่าอ่อนแอมันทำให้พี่รู้สึกว่า เออ...แล้วไงเหรอ? เธอจะทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้เป็นอย่างเดียวเลยหรือไง? แถมพากันเชียร์เธออีกด้วยซึ่งพี่คิดว่าตามปกติคงจะไม่ใช่แบบนี้แน่ ๆ เพราะโดยปกติหนุ่มสาวฝั่งโน่นชอบคนที่โดดเด่นมันใจสุด ๆ ใครอ่อนแอหน่อยนี่เป็นแกล้ง มองว่าเนิร์ดอะไรทำนองนั้น แต่ถ้าเตยอยากเขียนให้มีอารมณ์สาวน่ารักอ่อนไหวง่ายก็ควรเพิ่มเสน่ห์ให้กับเธอ อาจจะเป็นว่าชอบช่วยเหลือเพื่อน มีความสามารถอะไรซักอย่างที่โดดเด่นหน่อยก็ได้ละมั้ง แทนที่จะทำตัวปวกเปียกจนบางทีพี่ก็รำคาญตามรีซ (ฮ่า) ส่วนรีซ บางความรู้สึกยังแสดงออกคล้าย ๆ ผู้หญิง เช่น ความเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนที่ดูจะหวานไปหน่อย หรือคิดเล็กคิดน้อยเยอะเกินไป ผิดวิสัยผู้ชายปกติค่ะ ตรงนี้น้องปรับแก้ได้โดยปรับการเขียนให้ดูแข็งแรง มาดแมนกว่านี้ ตัวอย่างฉากที่เพื่อนหนุ่มของรีซกระโดดโลดเต้นเพราะดีใจที่ได้อยู่ด้วยกัน เปลี่ยนจากกระโดดเป็นแท็กมือกัน ทำท่าประจำกลุ่มแทนก็ได้มันก็จะดูว่ารีซก็เท่ดีนะ หรือเป็นว่าเห็นเพื่อนกระโดดอย่างนั้นก็ทำท่าส่ายหัว หรือผลักเพื่อนแล้วจับล็อกคอหัวเราะแบบขำกลิ้งใส่กันก็ดูเป็นภาพลักษณ์ของเด็กผู้ชายที่ชอบแกล้งกันบ่อย ๆ เป็นต้น ภาษาและคำผิด (8) : พี่ว่าน้องเขียนเรื่องอยู่ในอารมณ์ของแนวที่น้องเขียนได้ดีทีเดียว เหลือแค่เขียนยังไงให้คนอ่านจินตนาการตามได้ง่าย ๆ ลื่นไหล ไม่ติดขัด ซึ่งส่วนนี้สามารถพัฒนาได้เรื่อย ๆ โดยการหาประสบการณ์จากการดู ฟัง อ่าน แหล่งที่ช่วยเหลือได้ดีเยี่ยมคือ เพลง ภาพยนตร์ หนังสือ เพราะบางอย่างเราคงไม่มีประสบการณ์ตรงได้แน่ ๆ เก็บประสบการณ์เยอะ ๆ จากสิ่งเหล่านี้ก็จะทำให้น้องเริ่มเขียนได้ดีขึ้น พัฒนาขึ้น และการเปิดใจรับฟังข้อเสียของเราจากคนอื่นก็ช่วยทำให้เราเขียนงานได้ดีขึ้นด้วยแต่ก็ไม่ได้บอกว่าน้องต้องทำตามคนอื่นหมดนะคะ แค่รับฟังแล้วใช้ความคิดของตัวเองปรับเปลี่ยนหาทางแก้ที่ดีที่สุดให้กับตัวเองก็แล้วกัน พี่เชื่อว่าเตยทำได้อยู่แล้ว ส่วนเรื่องคำผิดจากที่อ่านมาก็มีค่ะแต่ไม่เยอะ แสดงว่าเตยตรวจสอบค่อนข้างดีทีเดียวเลย หมั่นทำบ่อย ๆ นะคะแล้วเราจะเขียนผิดได้น้อยลงอย่างมาก ^^ รวมคะแนนทั้งหมด ชื่อเรื่อง + ความคิดเห็น (8) พล๊อตเรื่อง (27) การเล่าเรื่อง การบรรยาย (25) ตัวละคร ความสมจริง (16) ภาษาและคำผิด (8) รวมทั้งสิ้น 84 คะแนน อ่านน้อยลง
wondermomo | 18 ต.ค. 55
-
1
-
0
"G-Comment for comment"
(แจ้งลบ)ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ มาตามนัดแล้วนะคะ! ^^ เริ่มจากตัวละครตามที่ไรเตอร์ขอมาเป็นพิเศษ ตัวละครหลายตัวดูไม่ค่อยสมจริงค่ะ เป็นเพราะว่าไรเตอร์ให้ความสำคัญกับบทพูดและการบรรยายสถานการณ์มากไป เลยไม่ค่อยได้ใส่ใจกับพื้นฐานของตัวละครค่ะ ตัวละครควรจะมีความเป็นตัวของตัวเอง มีนิสัยที่เป็นเอกลักษณ์ หรือมีเหตุมีความหลังที่ทำให้นิสัยของตัวละครเป็นอย่างปัจจุบันน ... อ่านเพิ่มเติม
ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ มาตามนัดแล้วนะคะ! ^^ เริ่มจากตัวละครตามที่ไรเตอร์ขอมาเป็นพิเศษ ตัวละครหลายตัวดูไม่ค่อยสมจริงค่ะ เป็นเพราะว่าไรเตอร์ให้ความสำคัญกับบทพูดและการบรรยายสถานการณ์มากไป เลยไม่ค่อยได้ใส่ใจกับพื้นฐานของตัวละครค่ะ ตัวละครควรจะมีความเป็นตัวของตัวเอง มีนิสัยที่เป็นเอกลักษณ์ หรือมีเหตุมีความหลังที่ทำให้นิสัยของตัวละครเป็นอย่างปัจจุบันนี้ค่ะ ถ้าเอาอย่างคร่าวๆก็คือถ้าทำให้รีดเดอร์อ่านแล้วเดาได้ว่าบทพูดนี้ใครเป็นคนพูดได้ก็จะดีมากค่ะ อีกอย่างคือมีตัวละครมากเกินไป ภายในหนึ่งบทของไรเตอร์มีตัวละครเพิ่มเข้ามาอยู่เรื่อยๆ ทั้งสำคัญและไม่สำคัญ แนะนำว่าตัวละครไหนไม่สำคัญก็อย่าไปอธิบายถึงตัวละครนั้นมากค่ะ อย่าลืมว่านิยายรักหวานแหววสิ่งที่เด่นที่สุดคือพระเอก นางเอก และตัวร้ายค่ะ ปล. การพูดกับเพื่อนไม่ต้องสุภาพมากก็ได้นะ ให้ไรเตอร์คิดถึงเวลาที่ไรเตอร์พูดกับเพื่อน แล้วเขียนออกมาตามนั้นเลยค่ะ จะดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น ตอนนี้มันเหมือนกับนิยายแปลเลยอ่ะค่ะ ^^; อีกอย่างที่ไรเตอร์รีเควสมาคือการบรรยาย บอกตรงๆ...บรรยายละเอียดมากกก ไม่ต้องบอกถึงขั้นยี่ห้อหรือราคาจะดีกว่า ไม่งั้นมันจะเหมือนกับการโฆษณาสินค้าไปเสียก่อน แล้วก็ไม่ควรออกนอกทะเลมากไป เปิดเรื่องมาน่าจะเน้นไปที่ประเด็นหลักของเรื่องเลย เอาประโยคที่รีซบอกตัดความสัมพันธ์กับรีนไปเลยมาขึ้นเป็นประโยคแรกไปเลยก็ได้ น่าสนใจดีค่ะ การออกนอกเรื่องมากๆจะทำให้รีดเดอร์เบื่อเอานะคะ รวมๆแล้วนิยายเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจดี ถ้าเขียนมากๆจะเริ่มชินแล้วดีขึ้นเรื่อยๆ ถ้าสนใจก็ไปเป็นนักเขียนมืออาชีพได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์เต็มที่ ถ้าเมื่อไหร่ได้ตีพิมพ์ก็แจ้งกันมาด้วยนะคะ อ้อ! อย่าลืมมารับงานที่ G-Comment ด้วยเน้อ! http://writer.dek-d.com/kingsley/writer/view.php?id=844288 Thank you มากๆจ้าที่มาใช้บริการ อ่านน้อยลง
Blue Koala | 19 ส.ค. 55
-
2
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น