คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1.
Chapter1
"กริ๊งงงงงง" เสียงกริ๊งบอกเวลาหมดคาบเรียน "เยยยยย้" แหม่นักเรียนแต่ละคนนะ
บทสนทนา ลู่ฮาน คยองซู
"ลู่ฮาน นายจะกลับบ้านเลยมั้ยอ่ะ"
"อ่อๆ เราก็ว่าจะกลับแล้วอ่ะ"
"นายจะกลับยังไงอ่ะ"
"อ๋อ เซฮุนมารับอ่ะ นายจะกลับด้วยกันมั้ยอ่า"
"อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวเราต้องไปเคลียร์งานอ่ะ อาจจะกลับมืดๆ"
"อ้าวว นั่นไงเซฮุน แล้วนั่นใครอีก สองคนอ่ะ สงสัยเพื่อนมั้ง"
"อ๋อ นั่นหรอเซฮุนงั้น เราไปแล้วนะ บ้าย บาย" ดีโอพูดพร้อมกำลังเดินออกไป
"บ้าย บาย เจอกันพรุ่งนี้นะ"
เซฮุน ชานยอล จงอิน
"ลูลู่ คุยกับใครอ่าาครับ" นี่ผมหึงนะเนี่ยน่ารักกว่าผมตั้งเยอะ
"อ๋อ เพื่อนลูลู่เองอ่ะ" แหม่สองคนนี้คุยกันสะเราสองคนไม่มีตัวตนเลย (ชานยอล,จงอิน)
"ชื่ออะไรอ่ะ ทำไมผมไม่รู้จักเลยง่ะ"
เอิ่ม อีเซฮุน ทีมึงคุยกะเพื่อนนี่แบบ... แล้วดูคุยกะแฟนแบบมุ้งมิ้งเหลือเกินนะมึง
"เอ่อ เค้าชื่อคยองซูหน่ะ เป็นประธานนักเรียนอ่ะ น่ารักนะนิสัยดีด้วยนะ" แหม่ ลู่อวยเพื่อนสะไม่มีเล้ยยยยย
"พี่ลู่ครับผมขอชื่ออีกรอบหน่อย"ไคออกโรง
"อ่อๆ คยองซูหน่ะ"เอิ่มตอนนี้ผมรู้แล้วหล่ะว่าเรื่องเป็นมายังไง
"อ่อๆ งั้นไอ้ยอลไปซ้อมบาสกันเถอะ มัวแต่ยืนนิ่งเป็นพระอยู่ได้"
"เออๆไปดิๆ" อ่าวกูยังมีตัวตนอยู่หรอวะ
"เออๆไอ้ฮุนงั้นกุไปละนะ พี่ลู่ผมไปก่อนนะ โชคดีมึง"
ตกเย็น ที่โรงยิม
"ตึก ตึก ตึก" เสียงลูกบาสกระทบพื้นโรงยิม ตอนนี้ก็โพ้เพ้แล้วเลยมีเพียงแค่ ชานยอล กับจงอิน
"เห้อออออ เหนื่อยจังวะ" จงอินรู้สึกเหมือนไม่ได้เล่นมานานมากแล้วแต่จิงๆแล้วก็แค่ตอนปิดเทอมพักผ่อน
"เออ หว่ะ เหนื่อยชิบหายเลย กุว่าทีหลังต้องมาซ้อมบ่อยๆแล้วแหละ"ชานยอลผู้ที่ก้ไม่ต่างจากจงอิน เหงื่อท่วมตัวเต็มไปหมด
"เออ กุว่าเราไปอานำ้กับเถอะ" หลังจากนั้นสองคนก็ไปอานน้ำแล้วก็แยกย้ายกับกลับบ้านแต่ระหว่างทางกลับ ผมเห็นคยองซูกำลังล็อค
ห้องประธานนักเรียนอยู่ก็เลยแอบอยู่ๆแถวนั้นไม่อยากให้เค้ารู้ตัวเลยแอบเดินตามมา แต่ตอนออกนอกโรงเรียนแล้วรู้สึกว่ามันไม่ค่อย
ปลอดภัยเท่าไหร่เลยจะเดินเข้าไปใกล้อีกหน่อย
แต่ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้
.
.
.
.
"ว่าไงน้องสาว จะไปกับพี่มั้ยน้อง ท่าทางน่ารักนะเรา" เสียงอันธพาลแถวนั้นเดินเข้าไปรุมคยองซู แล้วก็ลวนลาม แต่ผมก็ได้ยินเสียงแย้ง
ขึ้นมา
"ใครน้องสาวแกมิทราบ" โอ้โห แม่เจ้านี่เลยครับแม่ของลูกผมเลยครับ แต่พวกมันลวนลามพี่เค้าเยอะมากครับจนผมทนไม่ไหวเลย
"เห้ยยย มายุ่งอะไรกับแฟนกุ"จิงๆผมก็กลัวนะ แต่ขอพระเอกไว้ก่อน
"แล้วมึงเป็นใคร"มันสวนกลับมาแบบหาเรื่อง
"กูเป็นแฟนพี่เค้าพวกมึงไม่มีสิทนะ นั่นแฟนกูกูแตะต้องได้คนเดียวนะ พวกมึงอย่า "พี่เค้าเห็นแบบนั้นเลยเดินเค้ามาหลบข้างหลังผม
ตัวพี่เค้าสั่นมากเหมือนกลัวสุดขีดผมเลยจับมือพี่เค้าไว้
"พูดอย่างนี้น่าจะสั่งสอนไอ้เด็กนี่สะหน่อยละ"
"ตุบบบบ!!!!!!!!!!" ผมรู้สึกว่าวูบไปสักพักก็เพิ่งรู้ตัวว่าโดนไอหมอนั่นชกที่หน้าหล่อๆของผมสะแล้ว
Kyungsoo part
ผมกลัวนะ กลัวที่รุ่นน้องคนนี้จะมีเรื่องผมเลยตัดสินใจวิ่งแบบเร็วสุดขีดทั้งๆที่ไม่ลืมฉุดรุ่นน้องมาด้วยจนวิ่งหนีพวกอันธพาลทัน
"เห้ยย พี่ผมยังไม่ได้ต่อยหน้ามันเลยเนี่ย ดูดิหน้าหล่อๆของผมจะเสียโฉมมั้ยเนี่ย"เด็กนี่หลงตัวเองชะมัด แต่มองดีๆหน้าก็คุ้นๆนะ
"นายนี่หน้าคุ้นๆนะ"อ๋อผมจำได้แล้วเด็กคนนี้ที่ชนผมเมื่อเช้าไง
"พี่นี่สมองปลาทองหรอครับ ผมก็คนที่ชนพี่เมื่อเช้า แล้วก็ช่วยพี่ไว้เมื่อกี้ไง"ไอ้เด็กนี่กวนตีนชะมัด
"ทำไมเราจะไม่ได้หล่ะ คนที่ทำให้วันเปิดเทอมวันแรกของเราซวยแล้วไง"มาไม้นี้ผมก็กลับไม้นั้นครับ
"พี่นี่ผมช่วยพี่ไว้นะไม่คิดจะขอบคุนเลยหรอ ดูดิ ปากแตกเลย" แต่ก็จิงๆครับปากเค้าแตกแถมเลือดออกอีกด้วย
"เออๆ ขอบคุนพอใจยัง"เด็กคนนี้กวนตีนชะมัด
"ยังครับ บ้านพี่อยู่ไหนเดี๋ยวผมไปส่ง"อย่างผมจะยอมหรอ
"ไม่เป็นไรหรอก นายรีบกลับบ้านไปเหอะ"
"ถ้าพี่ไม่ให้ผมไปส่ง ระวังจะเจอเหมือนเดิมนะ" ผมก็กลัวดิเมื่อกี้มันเกือบข่มขืนผมแล้วนะ
"เออๆ ก็ได้ๆ" จำใจชัดๆ
"เยสสสส " ดีใจเกินไปละเด็กนี่
"แล้วบ้านนายอยู่ไหนหล่ะ"
"แถวๆนี้แหละพี่"
ขณะทางเดินถึงบ้านเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันเลยจนตอนถึงบ้าน
"นายส่งแค่นี้ก็ได้นะ" จริงๆผมกลัวน้องเค้าโดนข่มขืนอ่ะเลยอยากให้รีบกลับอ่ะ แต่เดี๋ยวนะดำๆแบบนี้เค้าคงมองไม่เห็นหรอก แต่ถ้าเห็นก็อาจจะเสื้อลอบยด้
"อ่อ โอเครครับ" น้องเค้ากำลังหันกลับผมเลยยื้อไว้ก่อนด้วยการจำมือไว้ก่อน
"อะไร หรอ"จงอินหันมาแต่น้องรีเควสมาที่ผมจับมืออ่ะดิ
"อะ...เอ่ออ โทดที" ผมไม่รู้แล้วจะพูดยังไง
"ขอบคุนนะวันนี้ที่ช่วยไว้ แล้วก็เมื่อเช้าที่ไปส่งที่ห้องพยาบาล" ผมเห็นหน้าน้องยิ้มๆนะ
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ แค่ให้มาส่งที่บ้านก็ดีแล้ว ผมไปนะ"จงอินกำลังจะไปแต่ผมก็พูดออกมาจนได้
"กลับบ้านดีๆนะ" ทำไมรู้สึกร้อนๆที่หน้า อากาศมันก็ไม่ร้อนนะ สงสัยผมจะบ้า
Jongin Part
"กลับบ้านดีๆนะ"
โอ้โหหหหหห นี่แหละครับ "แม่ ของ ลูก ผม ใน อนา คต"
ผมจะเอาคนนี่แหละ แม่
อันยองผู้อ่านก่อน 555555555 อันนี้รีไรต์ใหม่ 5555555 หายไปนานเลยย
อ่านแล้วให้กำลังใจ เราด้วยยนะ เม้นน=กำลังใจ ติชมได้นะค้า เราเพิ่งเริ่มเขียนเรื่องแรกเลยย ขอบคุนที่เข้ามาอ่านน้าา ไปคุยกับเราได้นะ @ppineee
ความคิดเห็น