มรดกสุดวุ่นลุ้นหัวใจให้ลงล็อค

ลำดับตอนที่ #3 : มรดกกองที่1:ชายหนุ่มยาจกที่เจ้าเล่ห์

ทุกคนมีสิทธิมีความรัก.....
....แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้ดังความรักดั่งที่ฝันเอาไว้

"เราเลิกกันเถอะ"
เสียงหวานใสของหญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากเรียวบางสีแดงสดพยายามขยับอย่างเย็นและแล้วหยาดน้ำสีใสไหลลงมาจากดวงตาสีน้ำ้ตาลกลมโตคู่สวย เปลือกตาบางพยายามปิดซ่อนดวงตาที่สั่นเครือนั้นเพื่อหวังจะปิดกลั่นน้ำตา เสียงหวานใสเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นเสียงที่อู้อี้จากการร้องไห้ ก่อนจะพาร่างกายอันบอบบางน่าทะนุทะนอมไปซบกับแผ่นอกกว้างของชายหนุ่มตรงหน้าแล้วร้องไห้อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงได้โดยง่าย
"ฮึก..ฉัน..ขอ..โทษ นะเกียร์ คุณเป็นคนดีมาก แต่ว่า...ฮึก"
ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน แล้วใช้มือใหญ่หนาลูบหลังที่สั่นเทาของหญิงสาว ใช่ เขารู้แล้วว่าเขาเป็นคนที่ดีมากแต่ว่า...
"ไม่เป็นหรอก ผมเข้าใจ ถ้าเราเจอกันในคราวหน้าคุณต้องสัญญากับผมนะว่าเราต้องได้ไปเที่ยวด้วยกันอีก ในฐานะเพื่อน"
ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบที่ข้างหูของร่างบาง โดยไม่ลืมเน้นคำว่าเพื่อน เพื่อปลอบใจสาวสวยตรงหน้าที่กำลังร้องไห้จนตาคู่สวยแดงบวม
หญิงสาวจึงพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจ ก่อนจะหยุดร้องไห้แล้วผละจากอ้อมกอดอันอบอุ่นของคนตัวใหญ่กว่า
"ฉันจะไม่ลืม... คุณนะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างจริงๆค่ะ"
ริมฝีปากบางสวยเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มอันเศร้าสร้อย ก่อนจะเดินหันหลังกลับไปโดยทิ้งคนข้างหลังไว้กับความอ้างว้าง
"เฮ้อ คนนี้ก็ไม่ได้เรื่องอีกแล้ว"
ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม หรือเกียร์เอ่ยขึ้นมาอย่างเหนี่อยหน่ายด้วยรอยยิ้มอันสิ้นหวัง หวังจะหลอกเอาเงินจากยัยคุณหนูหน้าสวยนั้นแต่แผนกลับมาพังไม่เป็นท่าเพราะไอ้แก่ที่เป็นพ่อของเด็กนั้นจับไต๋เค้าได้ซะก่อน เอาล่ะคราวนั้จะหาเงินใช้หนี้ยังไงดีนะ หาเหยื่อใหม่หรือลองวิ่งราวป้าแก่ๆที่เดินผ่านไปเมื่อกี้นี้ดี? แค่คิดแค่นั้นก็ทำให้มีความสุขแล้วเอาหล่ะ คราวนี้เหยื่อตัวใหม่จะเป็นคุณหนูใสซื่อหรือมาดามที่แสวงหารักแท้กันนะ?