คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
เสียเือม้านับร้อยห้อทะยานวิ่ฝุ่นลบนพื้นินัสะเทือนสนั่นหวั่นไหว ม้าเลื่อนัวรวเร็วราวลมพายุ ทหารฝีมือเ่ล้าล้วนวบบึ่ไปามเส้นทาที่ไ้รับเบาะแสมา
"เร็วเ้าามหาให้เอ"
เสียห้าวอทหารนายหนึ่เร่เร้าพรรพวออระายัน้นหาให้เร็วที่สุ่อนฟ้ามื พื้นที่ว้าปลุมไป้วย้นไม้น้อยให่วาทาเอาไว้าว่าหนีไปไ้ไม่ไล
"แ่นเียวเหุใึหาัวไ้ยาเ่นนี้"
เสียทหารนายหนึ่วบม้าเร่รีบมารายานาว่าเป็นหัวหน้าอทหารลุ่มนั้น
"เราามไปทุ้านบริเวโยรอบล้วนเป็นหน้าผา้านล่าเป็นเหวลึ นอ่อนแอนานั้นหาไม่นอนมบนพื้นห้า็เหวไปแล้วอรับ"
เาวบม้าูบริเวโยรอบเป็นริัทหารผู้นั้นล่าว ้านล่าเป็นหุบเหวลึมีทะเลสาบนาให่รอรับอยู่เบื้อล่า
นทั้นะหายไปอย่าไร้ร่อรอย็มีทาเียวเท่านั้น
"้าะไปรายานท่านแม่ทัพว่าเาายแล้วิว่าไม่น่าหนีรอไปไ้"
พูบ็หันหลัลับนำทาออไปอย่ารวเร็วถึแม้ไม่มั่นใแ่เมื่อัวนหายไปไม่มีทาิเป็นอื่นไปไ้ เาอ่อนแออย่านั้นหามีีวิรอ็เินมนุษย์แล้ว
ร่าใ้อหินืบลานออมาอย่าเื่อ้าลมหายใแผ่วเบาบ่บอัเนว่าอาารหนัหนา ร่าายแม้ไม่ไ้บอบ้ำหรือมีบาแผลใแ่เพราะวามอ่อนแอมาเนิ่นนานลับูสาหัสยิ่ว่า
วะวันเิ้าแสแเริ่มร้อนแรท่ามลาพายุลมหนาวลับลายเป็นพร่าเลือน บรรยาาศมืรึ้มลทันาล้ายเ้าสู่่วโพล้เพล้ านั้นไม่นานทุอย่า็ับมืล
ความคิดเห็น