คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 8
แอร์ในรถลิมูีนให่ทำานอมันเียบๆ สร้าวามเย็น่ำให้ับผู้โยสารที่นั่อยู่้านใน เษมหันมามอหน้าเ้านาย หยั่ใอีฝ่าย้วยำถาม
“ทำไมุปล่อยใหุ้ศรุึ้นเสียใส่ไ้?”
“ทำไมเาะทำไม่ไ้ล่ะ?” ำถามย้อนลับฟัูผ่อนลาย รอยยิ้มาๆ ปราึ้นมาบนใบหน้าทีู่ริัอยู่ลอเวลา
เษมไม่เยเห็น...ไม่เยเห็นเ้านายอยู่ในอารม์ีเหมือนวันนี้เลย
พิพัน์เป็นนแปล แ่เา็เื่อว่า เ้านายไ้ิอะไรในแ่มุมที่ับ้อนเินว่าที่นอื่นะเ้าใ นั่นทำให้เาลายเป็นนที่ประสบวามสำเร็อย่าที่ไม่มีใรามไ้ทัน
วันนี้พริมามาร่วมานโว์เปิัวเรื่อประับเพรอลเลั่นใหม่ที่หล่อนรับเป็นแบรน์แอมบาสเเอร์ให้ับสิน้า รวมไปถึพ่วำแหน่ผู้ถือหุ้นสิบห้าเปอร์เ็นอมูล่าทั้หมที่บริษัทมี รอรับินปันผลำนวนมาในแ่ละรอบรึ่ปี
เพรเม็ามแพรวพราวส่อประายอยู่บนเนินอ ่าหูอหล่อนประอบไป้วยเพรราวน์ัสีมพูน้ำามหนึ่ะรั ส่อประายนูโเ่นไปทั้าน
“สร้อยเส้นนั้นสวยมาเลยนะะ มินอยาไ้”
เสียุ้นหูที่ัมาา้านหลัทำให้หิสาวหันไปมอ ใบหน้าแล้มิ้มลิ้มสวยามนั้นพริมาำไ้ถนั แ่น้าายลับเป็นนอื่นที่หล่อนาไม่ถึ
ุวิบูลย์ นัธุริเ้าอสนามอล์ฟที่พ่ออหล่อนอบไปออไร์ฟเวลาว่า
หิสาวะพริบา วามใล้นิสนิทสนมทำให้รู้สึสะิลึๆ อยู่ในใ
“อยาไ้อันไหน็บอเาไปเลย...สร้อยแ่ไม่ี่บาทเท่านี้ผมื้อใหุ้ไ้”
รอยยิ้มลิโลีใปราึ้นบนใบหน้าาม ่อนะหันไปบอพนัานที่ยืนอยู่ใล้ให้รับออเอร์ไปสำหรับัส่ให้ามมาทีหลั มินราหันไปหอมแ้มน้าายฟอให่ ยอมให้อีฝ่ายโอบเอวแล้วเินมเพรที่เหลือ่อแ่โยี
“เมียน้อยนใหม่”
เสียเปรยัึ้น้าหู รศี...ีอีโอเ้าอานยิ้มอยู่ในหน้า ยามพูถึลู้านใหม่อย่าไม่่อยเรในรับฟั
“เห็นเาพยายามับไฮโอีนที่เป็นารา้วยัน แ่สุท้ายไม่สำเร็ ไ้เสี่ยวิบูลย์แทน อ้วนหน่อยแ่็ีว่าเปย์่อน้าเ่”
พริมารู้สึหน้าาแทนหิสาวรหน้า มินราไม่ทราบ หรือหาทราบ็อาไม่สนใว่า นรอบายะพูถึัวเออย่าไร
“เามีนรัอยู่แล้วไม่ใ่เหรอ?... ุรศี่าวผิหรือเปล่าะ?”
“โนสวมเามานานแล้วล่ะ่ะ แ่ผู้าย็แสนีเินไป ยอมให้ทุอย่า ระับมินราเาทะเยอทะยานไม่ยอมหยุแ่นี้ โยเพาะอนนี้แฟนเ่าเาำลัะล้มละลาย เาไม่เอาัวเอมามปลัั้อนเลือินับผู้ายที่มีแ่ัวแน่นอน”
นฟัเม้มริมฝีปา ลอเวลาที่เป็นแฟนับมินราหล่อนเห็นแ่วามริใและวามทุ่มเทในัวอศรุ แ่ไม่ิเลยว่า สุท้ายเาะลายมาเป็นัวลในสายานอื่น
น่าเสียายแทนศรุริๆ ...
หิสาวถอนหายใ ยืนุยับรศีอยู่อีรู่ให่่อนะเินไปรวมับแอมบาสเเอร์นอื่นอาน เพรบนออหล่อนทอประายสใส เป็นเพรแท้น้ำาม ที่สวยับาและราาแสนแพ
หล่อนไม่เยสนใว่าัวเอะเป็นเพรหรือะเป็น้อนรว.. เพราะทุอย่าล้วนมีวามสวยามไ้หาถูเียระนัยให้เหมาะสม แ่้อนรวบานิที่โนแ่นสวยามแล้ว ะทำัวเอให้ไรุ้่าไปทำไมหล่อนแสนเสียาย
โปริามอน่อไป
วันนี้ะไปอัมสเอร์ัมรับ เสาร์อาอาะเียบหายไปถ้ายัไวันอาทิย์ะรีบลับมาน้า
ความคิดเห็น