วายร้ายที่รักขอพักหัวใจไว้ที่ยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ เมื่อปีก่อน

บทนำ-"คำว่ารักอาจจะมีนิยามตามตำรา แต่คำว่ารักเธอมิอาจหานิยามจากใจฉันได้ เพราะมันกว้างเกินกว่าจะอธิบายความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ลึกๆภายในใจฉันนี้ อยากให้เธอได้รับรู้ไว้นะ" เซนพูดขึ้นพลางสบสายตาคู่นี้ของฉัน

"ฉันซาบซึ้งนะที่เธอพูดกับฉันอย่างนี้ ^^" ฉันพูดอย่างเคลิบเคลิ้มไปกับคารมของคนปากหวานอย่างเซน

"สตรอเบอร์รี่...เธอหลงกลฉันอีกแล้วสินะ..ยัยสตรอเฉิ่ม เธอเชื่อหรือไงว่าฉันจะบอกรักเธอ...ฝันไปเหอะ"

เซนพูดอย่างขำๆ

"อีตาบ้า...เซน นายหลอกฉันหรอ แล้วใครบอกว่าฉันหลงกลนายกันเล่า" ฉันรีบแก้ตัวอย่างตะกุกตะกักทันที

"555+...ยัยสตรอเฉิ่ม" เซนหัวเราะอย่างสะใจ

                T_T โธ่...โดนหลอกเลยเรา อีตาบ้าเซน...นายวายร้าย มาหลอกเราได้ลงคอ แย่จังกำลังเคลิ้มๆเชียว

คารมของนายวายร้ายเซนนี่หลอกเขาได้ไปทั่ว แม้แต่ฉันเองที่รู้จักนิสัยนายนั่นเป็นอย่างดียังต้องหลงกลเลย ><

"นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วล่ะที่เธอถูกฉันหลอก...ขอนับก่อนนะ น่าจะซัก 11 ครั้งได้ล่ะมั้ง รวมครั้งนี้ก็ 12" เซนพูดอย่างเยาะเย้ย

"ไม่จริง !!! ฉันขอป่าวประกาศ ณ ที่ตรงนี้เลยนะว่าฉันจะไม่ยอมถูกนายวายร้ายหลอกอีกต่อไปแล้ว" ฉันพูดเสียงดังจนเป็นจุดสนใจของคนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้น

                น่าขำสิ้นดี ที่ฉันพูดมันออกไป แต่ช่างเถอะ นายนั่นจะได้รู้ซักที ว่าฉัน...สตรอเบอร์รี่จะไม่ยอมถูกใครหลอกอีกแล้ว !!!...นายวายร้าย นายทำช้านขายหน้า แล้วไหนจะครั้งก่อนๆอีกที่นายแกล้งฉันสารพัดเลย ฮือๆ...ToT

"ไม่เชื่อหรอก เดี๋ยวเธอต้องถูกฉันแกล้งอีกแน่ๆ 555+" เซนพูดพลางหัวเราะอย่างสะใจ

                หลังจากที่ฉันได้ยินประโยคนั้นลอยเข้าหู ฉันก็วิ่งกลับเข้าไปในห้องเรียนทันที ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก ฉันกลัวจะถูกอาจารย์ทำโทษต่างหาก แต่นายนั่นยังคงยืนเซ่ออยู่ แต่ก็ช่างเหอะ ให้ถูกทำโทษซะบ้างก็ดี ^^