มีนากับพายุ

ลำดับตอนที่ #1 : #1 Introduce -บทนำ-

“เฮ้อ~~~~~”

ฉันนั่งถอนหายใจเป็นครั้งที่หนึ่งร้อยได้มั้งเนี่ย ทำไมทำม๊ายทำมายฉันต้องมานั่งติดแหง็กอยู่บนเจ้าเครื่องบินบ้านี่ด้วยนะ เพราะไอ้เจ้าพ่อบังเกิดเกล้าเพียงคนเดียว อยู่ๆก็บอกว่าจะย้ายกลับเมืองไทย  มาคิดได้อะไรกันป่านนี้เนี่ย  เจ้าพ่อบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาา

อ่ะ ต้องแนะนำตัวเองก่อนสินะฉันชื่อมินนี่ค่ะ (โป๊ก! เสียงเขกกะบาลของพ่อฉันเองค่ะ)  โอเคๆ จริงๆแล้วฉันชื่อมีนาค่ะ อายุงั้นเหรอ ไม่เกินยี่สิบหรอกน่าาาา(บอกๆเค้าไปเหอะว่าอายุ20—โอ๋เอ๋) อะไรกันแค่จะยี่สิบต่างหาก หง่ะ ไม่แก่นะ ก้ออย่างที่บอก เรากำลังจะย้ายกลับเมืองไทยกันค่ะ หลังจากที่ฉันไม่เคยไปเลย (แล้วเค้าเรียกว่าย้ายกลับตรงไหนหว่า-----โอ๋เอ๋) อย่าสใส่เกือกเอือกได้ป่ะวะไอ่คนเขียน ค่ะ คือว่าพ่อของฉันเป็นคนไทยที่แต่งงานกับแม่ฉันที่เป็นคนอเมริกัน ซึ่งม่าม๊าของฉันแอบไปมีความสุขบนสวรรค์ตั้งแต่ฉันอายุได้7ขวบแล้วหล่ะค่ะ ทิ้งไอ้พ่อไม่รักดีไว้ให้ (โป๊ก! ใครสั่งใครสอนให้แกพูดถึงพ่อแบบนั้นนะ ไอ้ลูกไม่รักดี ---พ่อของมีนา)

“ถอนหายใจบ่อย เดี๋ยวแก่เร็วนะพี่มีนา เอ้ย พี่มินนี่”

เสียงของไอ้น้องชายตัวแสบของฉันเองค่ะ มันรีบเรียกฉันว่ามินนี่ก่อนที่มันจะโดนฉันเขกหัวมัน(บ้าง)

“ช่ายๆๆ ยิ่งหน้าแก่อยู่ เดี๋ยวพี่ๆนางฟ้าของชั้นก็นึกว่าเราเดินทางมากับป้าหรอก”

ไอ้พี่ชายตัวดีของฉันพยักหน้าหงึกหงักรับคำกับไอ้น้องชายของฉันอย่างกับคนรู้ใจกันมาสิบปี (อ่าวๆ ก้อเป็นพี่น้องกันไม่ใช่เหรอมานก้อต้องรู้ใจกันสิ-----โอ๋เอ๋)

“หุบปากไปเลยนะไอ้ภา...พี่เมด้วย มาหาว่าน้องที่น่ารักหน้าแก่ได้ไงอ่ะ ถ้ามินนี่ (โป๊ก! พ่อตั้งชื่อว่ามีนามีนามีนา ไม่ใช่มินนี่บอกตั้งกี้ครั้ง ทำไมไม่รู้จักจำห๋าาาาไอ้มีนา --- พ่อของมีนา) อ่ะก็๋ได้ๆ ถ้ามีนาหน้าแก่ พี่เมก้อหน้าแก่กว่าหล่ะ เพราะพี่เมเป็นพี่มีนานี่” 

“ก้อชั้นเห็นแกนั่งถอนหายใจอยู่นั่นแหล่ะ ถอนบ่อยจนคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีอยู่มากมายในอากาศมันมากขึ้นไปอีก ออกซิเจนจะไม่มีหายใจแล้ว”

“หง่ะ ก้อมานเบื่อนี่ พี่เมคิดดู ทำไมเราต้องมานั่งไอ้เจ้าเครื่องบินบ้านี่ตั้งสิบกว่าชั่วโมงด้วยหล่ะ อยู่เมกาก้อดีแล้ว ทำไมต้องถ่อสังขารที่ใกล้จะหมด (มันกำลังหลอกแช่งพ่อมันอยู่รึป่าววะ ไอ้ลูกคนนี้นี่ ----พ่อของมีนา) ย้ายไปอยู่เมืองไทยด้วยอ่ะ ไม่เข้าใจพ่อเลยจริงๆ”

พูดจบฉันก้อเหล่ไปมองพ่อที่จ้องหน้าฉัน(อย่างอาฆาต)

“อ่าว ก้อตั้งแต่พ่อหนีตามแม่แก (อ่าวๆ เดี๋ยวก้อบอกให้แม่มาหักคอตายตามไปซะหรอก---มีนา) พ่อก้อไม่ได้กลับไปเมืองไทยอีกเลย ไม่รู้ตอนนี้คุณปู่ตัดพ่อจากกองมรดกรึยัง....”

แล้วพ่อของฉันก้อตั้งหน้าตั้งตาเล่าถึงความหลังครั้งเก่ากับเจ้าคุณปู่ให้พี่เมกะไอ้ภาฟัง ส่วนฉันหน่ะเหรอ นั่งถอนหายใจต่อไง

“เฮ้อ~~~~”

อ้อยังเล่าไม่จบเลย  นอกจากแม่จะทิ้งพ่อที่แสนจาไม่ได้เรื่อง เอ้ย พ่อที่แสนดี (ต้องรีบเปลี่ยนคำ ไอ้พ่อบ้าแอบส่งสายตาอันเฉียบคมมาทางนี้พร้องเตรียมยกมะเหงกพร้อมที่จะเขกกะบาลใครก้อตามที่มันเป็นลูกไม่รักดีเต็มที่) ไว้ให้แล้วยังทิ้งพี่ชายตัวดีกับน้องชายตัวแสบไว้ให้ฉันอีกสองคนค่ะ

พี่ชายคนโต : เมษา คือชื่อพี่ชายคนโตของบ้านฉันเองค่ะ อายุเหรอ ไม่ห่างจากฉันมากมาย ปีนึงค่ะ จะ21แล้ว (แก่ๆๆๆ)ไม่อยากจะชมเล้ยว่า พี่ฉันมันออกจะหน้าตาดี (ที่ไม่นิดหน่อย) ก้อลองคิดว่าพวกลูกครึ่ง (ครึ่งบ้าครึ่งโง่นะค่ะ<<<<<ฉาดดดด แง้ เสียงไอ้พี่บ้ามันตบหัวฉันค่ะ ไม่มีความเป็นพี่เอาซะเลย)ดูนะค่ะ ตาสีเขียวมรกตที่ได้แบบมาจากแม่ทั้งสองคู่ จมูกโด่ง ปากได้รูป ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ไม่ต้องย้อมแต่อย่างใด สูง ขาว หล่อ แต่นิสัย ใช้ไม่ค่อยได้ ประมาณว่าพึ่งพาไม่ได้หน่ะค่ะ อ้อ สาวๆอย่าหลงไปชอบพี่ชายมีนาเชียว เพราะมันเจ้าชู้มากกกก เพลย์บอยของจริงเชียวหล่ะ (อิอิ พอดีไอ้พี่เมมันหลับตั้งแต่พ่อเล่าความหลังมาได้5นาที เลยได้ทีขอเผาหน่อยเหอะ)

พี่/น้องคนกลาง : มีนา ซึ่งก้อคือฉันเองแหล่ะค่ะ ตอนเด็กๆแม่ชอบเรียกว่ามินนี่ เพราะฉันชอบตัวการ์ตูนที่เป็นแฟนของมิกกี้เมาส์ ถึงขั้นบ้าไปเลยก้อว่าได้ค่ะ (แต่พ่อไม่ค่อยชอบชื่อนี้เท่าไหร่ บอกว่ามีนาเพราะว่าตั้งเยอะ) อายุจะ20 แล้ว หน้าตาก็จัดว่าใช้ได้นะ แหมก้อมีพี่หล่อซะขนาดนั้น สูง ขาว ผมที่ยาวจนถึงกลางหลังบ่งบอกได้ว่าเป็นผู้หญิง (เพราะนิสัยไม่ค่อยจะเหมือนผู้หญิง ก็คิดดู ทั้งบ้านมีฉันเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว) ที่สำคัญ ตาสีเขียวมรกตเหมือนพี่ชายเป๊ะ อันที่จริงพวกเราทั้งบ้านมีตาสีเดียวกันหมดเลยค่ะ อ้อ ยกเว้นพ่อนอกคอกนั่นไว้คนนึง(ซึ่งตอนนี้ก้อหลับไปแล้ว ) ซึ่งมีตาสีดำ อันที่จริงพ่อก้อไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมลูกทั้งสามถึงมีตาสีเหมือนแม่กันหมด

น้องคนสุดท้อง : กุมภา ไม่อยากอธิบายถึงมันมาก มันทั้งแสบ กวน ได้ใจสุดๆ ถึงมันจะอายุน้อยกว่าแต่ทำไมมันสูงกว่าเราก็ไม่รู้

เอาเป็นว่า แนะนำกันแค่นี้ก่อนละกันน้า ก้อฝากเนื้อฝากตัวฝากหัวใจไว้ด้วยละกัน ดีไม่ดียังไง เม้นกันได้