The Cursed Resort คืนสยองรีสอร์ทมรณะ (TW)

“น..นี่มันไม่จริงใช่ไหม” หนิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว หลอดไฟติดๆดับๆทำให้เธอมองเห็นได้ไม่ชัดนักรวมถึงตัวเธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อด้วยว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นเรื่องจริง

ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าโหดร้ายเกินกว่าที่หญิงสาวตัวเล็กๆอย่างเธอจะรับได้ ร่างมนุษย์ถูกแขวนห้อยโตงเตง ชิ้นส่วนขาดหายไม่เหลือชิ้นดี ทั่วพื้นเจิ่งนองด้วยเลือดที่ไหลย้อยลงมาจากร่าง กลิ่นคาวเลือดสดๆส่งกลิ่นคละคลุ้งเสียจนหนิงแทบจะฝืนทนหายใจต่อไปไม่ไหว อวัยวะต่างๆภายในร่างกายถูกล้วงออกมาวางประดับไว้รอบๆห้อง ลำไส้ถูกห้อยแขวนระโยงระยางดุจสายรุ้งหลากสีที่ประดับในคืนวันคริสมาสต์

และที่สำคัญที่สุด... ใบหน้าของร่างที่ถูกแขวนอยู่ซึ่งเหลือเพียงซีกเดียวนั้น ...คือเพื่อนของเธอ เพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอ

“ซันนี่... ไม่จริง!” หนิงถึงกับล้มทั้งยืนเมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

“มันเป็นความฝัน...ต้องเป็นความฝันแน่ๆ” หนิงกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า รู้สึกถึงหัวใจที่บีบคั้น เธอก้มลงมองพื้น หยาดน้ำตาหลั่งรินพร้อมกับหัวใจที่แตกสลาย “อยาก...ตื่นจากฝันบ้าๆนี้ซะที...ได้โปรด”

ในขณะที่หนิงก้มหน้าก้มตา สวดมนต์อ้อนวอน พลันมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาฉุดให้หนิงตื่นจากความฝัน เธอแหงนหน้าขึ้นมองหวังที่จะได้เห็นเพื่อนๆเข้ามาปลุกเธอจากฝันร้ายนี่เสียที

ทว่าสิ่งที่เธอพบกลับเป็น...

             “ความฝันอะไรจะสวยงามแบบนี้ล่ะหนิง” เพื่อนอีกคนหนึ่งของเธอหิ้วศีรษะที่เหลือเพียงครึ่งซีกของซันนี่เดินออกมาจากทางเดินที่มืดมิดมานั่งอยู่ข้างๆพร้อมด้วยรอยยิ้มวิปลาส

“เงยหน้ามองดูรอบๆให้ดีสิ อา...งดงามจริงๆ มันเหมือนภาพศิลปะที่รังสรรค์โดยเทพเจ้าชัดๆ เธอมองไม่เห็นหรือหนิง” อดีตเพื่อนของเธอมองไปยังร่างไร้หัวของซันนี่และรอบๆห้องที่ถูกชโลมเลือดด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย

เมื่อชื่นชมสิ่งที่เธอเรียกว่าศิลปะได้ชั่วครู่ เธอก็โยนชิ้นส่วนหัวที่ไม่สมประกอบของซันนี่ทิ้งไปเบื้องหลังอย่างไม่ไยดี จากนั้นจึงดึงมีดเปื้อนเลือดที่เหน็บไว้ด้านข้างออกมาก่อนจะหันมากล่าวกับหนิงด้วยรอยยิ้ม “ยินดีด้วยนะหนิง ที่วิ่งมาเจอฉันพอดี ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปตาม ว่าแต่... เรามาเริ่มจากตรงไหนดีนะ”

               “ทำไมถึงเป็นจ.....” หนิงกล่าวยังไม่ทันจบคำ มีดสีเงินคมกริบก็พุ่งเข้ามาเต็มปากก่อนจะตวัดฉีกกระชากโพรงแก้มพร้อมเฉือนลิ้นของเธอออกไป

               “แหม....เป็นเหยื่อก็อย่าพูดมากสิจ๊ะ ขืนพูดมากไปจะได้แผลเพิ่มเอานะ คิกๆ” ผู้สะบั้นลิ้นของเธอกล่าวอย่างอารมณ์ดี

               และนั่นก็เป็นเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยินก่อนจะหมดสติไปพร้อมดวงที่ดับลงอย่างที่ไม่สามารถจะเปิดมันขึ้นมาได้อีก

*************************