คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ปีศาจหมู T __ T (50%)
“เรื่องทั้งหมดก็เป็นเช่นนี้แล = __ =;;;”
“ยัยหมูอวกาศสลาตัน O . O ก๊ากๆๆๆๆ จี้เส้นดีว่ะไอ้ป๊อด”
ยัยน้ำแดงทุบโต๊ะหัวเราะเสียงดังลั่นไม่อายฟ้าอายดิน = = ปัดโถ่เอ๊ย!ฉันอายนะโว้ย ผมเล่าเรื่องที่ยัยหมูตอนหน้าหลุมดวงจันทร์บอกรักสายฟ้าแลบให้ไอ้พวกเพื่อนเวรทั้งหลายฟังและผลตอบรับก็ดีเกินคาดอย่างที่เห็นแหละหัวเราะสนั่นไม่เกรงใจผู้ถูกกระทำอย่างผมสักนิด = O =
“เอาน่า อย่างน้อยยัยหมูบินก็ไม่มาข้องเกี่ยวกับนายแล้วละ ^ ___ ^”
“แกเป็นคนที่เข้าใจฉันมากที่สุดเลยไอ้จิน T __ T ”
ผมทำท่าจะเข้ากระโดดกอดมันแต่ต้องโดนตีนมันก่อนนะ = __ = ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเห็นผู้ชายหวงตัวอย่างมันเป็นคนแรกนี่แหละ ผมเลยหันมาอ้อนยัยพลีนข้างๆแทน ฮี่ๆ = V = ยัยนั่นขี้สงสารจะตาย
“พลีนจ๋า T ^ T ฉันจะทำยังไงดี”
“อยู่เฉยๆ”
ผมคงเข้าใจอะไรผิดไปซินะ ยัยพลีนพูดพลางหยิบเยลลี่รสโค้กใส่ปากเคี้ยวหงับๆ เธอจะเย็นชาไปถึงไหนจ๊ะที่รัก T ^ T เอ๋??แต่ถ้ายัยพลีนเป็นเนื้อคู่ผมจริงๆก็คงจะดีน่าดูแฮะ เหอๆ = . , =
“พี่ป็อปค่า~”
“= ___ =”
“เนเน่มาหาสุดที่รักแล้ว Where are you??”
“= O =;;;”
แน่นอน...ไม่มีใครพูดเพราะไอ้สามตัวเพศชายชิ่งหายไปตั้งแต่คำว่าพี่ป็อปค่าแล้ว = =++ ขอบใจมากไอ้เพื่อนเลิฟที่ไม่ช่วยเป็นไม้กั้นหมาเลย มีแต่ยัยปีศาจน้ำแดงกับเจ๊พลีนที่นั่งมองการกลิ้งของสิ่งมีชีวิตที่ตรงดิ่งมาทางพวกเรา
“ว้าว O __ O นั่นน่ะเหรอหมูตอนสลาตันของนาย”
“มันจะใช่ต่อเมื่อตัดคำว่าของนาย!”
“ยัยนั่นเป็นอุกาบาตกลับชาติมาเกิดมากกว่า = O =”
พูดอีกก็ถูกอีก!ยัยคอนเน่นั่นน่ากลัวกว่าเมื่อวานอีก T ^ T ผมบรรยายไปแล้วใช่มั๊ยว่าเมื่อวานหล่อนใส่เสื้อเอวลอยมาแต่วันนี้คุณเธอใส่เสื้อสายเดี่ยวเสียวจะหลุดพร้อมกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ แต่งตัวแบบนี้คุณแม่ไม่ว่าเหรอ TT O TT
ทุกสายตาจับจ้องมาที่เนเน่อย่างเกรงกลัวแต่เธอก็ยังคงแสยะยิ้มเป็นนางสาวไทยเขมือบเด็กด้วยปากกว้างๆเคลือบด้วยลิปสติกสีส้ม ขนตาปลอมกำลังกระพริบปริบๆอย่างน่าขนลุก = = ไม่มีใครพูดพร่ำทำเพลงใดๆพลีนก็จัดการกระชากผมวิ่งสุดแรงเกิดแข่งมาราธอนกับยัยหมูคอนเน่
“เฮ้!= O = หล่อนน่ะนังอุกาบาต”
“แกว่าฉันเหรอ!?O __ O”
“เปล่า ฉันด่าแกต่างหากยัยหมูอวกาศสลาตัน”
“กรี๊ดดดด!!!!ตายซะเถอะ บังอาจมาว่าเนเน่สุดสวย!”
“สุดสวย??= __ = ไปหาหมอตรวจสภาพสายตาก่อนดีมั๊ย”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด~!!!!!!!!!!!!!!!!”
เราสองคนหยุดวิ่งกึกเมื่อเสียงกรี๊ดสนั่นแผ่นดิน ยัยน้ำแดง!O o O ยัยนั่นฉีกยิ้มกว้างเมื่อยัยน้องเนเน่สติแตกและกำลังจะถลาเข้ามาตบ เธอจะรนหาที่ตายเร็วทำไม T O T แต่ผมคิดผิดอย่างแรง!เมื่อยัยแฟนต้าซัดหมัดเข้าตรงหน้าเนเน่อย่างจังๆ
ผัวะ!!
“กรี๊ด!!!!จมูกฉัน จมูก!!”
“ยี้แหยะ = __ = นี่เธอกล้ายัดเยลลี่ใส่จมูกด้วยเหรอ”
“ละ...เลือด!O __ O ไม่นะ!ฉันเลือดออก!”
“ว้าย น่ากลัวจังเลย = __ = ”
ยัยนั่นแสร้งทำเป็นปิดปากอย่างตกใจ เธอเพิ่งชกยัยนั่นจนซิลิโคนหักเองนะ = O = ;;; แต่ตอนที่ยัยปีศาจน้ำแดงเผลอยัยหมูตอนก็จัดการตบหน้าเธอเข้าครั้งหนึ่ง
เพียะ!!!
“แกต้องไม่ตายดีแน่นังเตี้ย!เข้ามาเลย”
“แกซิที่จะตายศพไม่สวย นังหมูตอน!!”
แย่แล้ว T O T ตอนนี้แฟนต้าเริ่มเดือดจัดแล้ว ยัยนี่เป็นประเภทไม่ยอมคนยิ่งโดนท้ามาแล้วก็อย่าหวัง...อย่าให้ผมพูดเลย มันน่ากลัวเกินจะบรรยาย น้องเนเน่ก็ก้มลงมองแฟนต้าด้วยสายตาร้อนระอุไม้แพ้กัน(ไม่แปลกหรอกที่เธอจะสูงกว่าในเมื่อใส่ส้นสูงหนากว่าตั้งสิบเซนติเมตร!!)
ทันทีที่สิ้นเสียงเนเน่ก็จัดการวิ่งเข้ามาผลักยัยน้ำแดงจนล้มกับพื้นก่อนที่แฟนต้าจะโดนตบเธอก็ผลักเนเน่ก่อนจะขึ้นค่อมด้วยอาการโมโห
“หึ!คนที่ตบฉัน มันต้องโดนเป็นยี่สิบเท่า!”
“กรี๊ด!!!!”
เพียะ!
เพียะๆ!!
เพียะๆๆ!!!
ยัยแฟนต้าจิกผมยัยหมูอวกาศขึ้นมาตบซ้าย ตบขวาอย่างไม่เกรงใจหมา ทุกคนที่มองการตบระหว่างสองสาวถึงก็ซี้ดเจ็บแทนตามๆกัน แค่คุณภาพเสียงก็บ่งบอกถึงความเจ็บ = __ =;;; ยัยนั่นต้องมือหนักยิ่งกว่าส้นเท้าแน่ๆ เพราะมุมปากของยัยเนเน่เลือดออกแล้ว อ๊าก~หยุดเถอะ T ^ T ยัยนี่ปกติไม่สวยอยู่แล้วเดี๋ยวก็ยิ่งดูไม่ได้หรอก
“เฮ้ย!O o O ยัยปีศาจน้ำแดง!”
“แฟนต้า!หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
“กรี๊ด!ดารารัตน์!อย่ามาทะเลาะตบตีกันในสถานที่ศึกษานะ!หยุด!!”
เดย์ พลัส จินพยายามลากแงะแกะยัยแฟนต้าขณะที่อาจารย์อัญชลีอาจารย์ห้องฝ่ายปกครองกรีดร้อง สภาพของเนเน่ไม่ต่างจากไอ้ด่างข้างถนนเลย = __ = หัวที่เหมือนสายไหมอยู่แล้วกับฟูฟ่องจนเหมือนใครเอาที่ดูดอากาศไปไว้บนหัว มันเละเทะเหมือนอีเพิ้งที่สุด ใบหน้าอันอวบอูมเต็มไปด้วยบลัสออนลายมือสีใหม่ซึ่งได้รับการอนุเคราะห์จากยัยแฟนต้าที่ละเลงการตบอย่างไม่มีลิมิตเต็มๆห้านาที ปากหนาๆก็เจ่อขึ้นจนน่ากลัว
ไม่มีใครกล้ามองยัยคอนเน่สักนิดเพราะมันน่าสยดสยอง = __ =;;; ส่วนไอ้ทั้งสามตัวกำลังควบคุมยัยแฟนต้าให้นิ่งเฉย อาจารย์อัญชลีก็แบกใบหน้าโหดๆด่ากราดเรียงคนแทนที่ยัยแฟนต้าจะสำนึกผิดกลับจ้องอาจารย์ลูกตาแทบถลน ฉันว่าไอ้เดย์ไม่มีมารยาทแล้วเธอมารยาทแย่ยิ่งกว่ามันซะอีก = O = ;;;
“ดารารัตน์!การที่เธอมาตบตีกันในสถานศึกษาเป็นเรื่องไม่สมควรอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการจ้องหน้าฉันแบบนี้!!”
“แล้วการที่หนูมองหน้าอาจารย์มันผิดกฎหมายรึไงคะ = __ =^^^”
“ดารารัตน์!!!”
“อีกอย่างหนูไม่ได้เริ่มก่อนนะ ยัยหมูบินนั่นจะเข้ามาตบหนูก่อนเอง!”
“เธอจะแก้ตัว...”
ซ่า~!!
และเป็นอีกครั้งที่อาจารย์อัญชลีและทุกคนอ้าปากค้าง ผิดกับยัยแฟนต้าที่แอบหัวเราะสะใจเมื่อยัยเนเน่ตัวดีพยุงตัวเองขึ้นแล้วสาดน้ำเป็ปซี่แก้วใหญ่สองแก้วเต็มๆหน้าอาจารย์ สาบานได้ว่าเธอจะสาดเข้าหน้ายัยแฟนต้าแต่อาจารย์แกกลับหันหน้ามาทางเนเน่ สรุปคือรับเต็มๆ = [ ] =
ติ๋ง ติ๋ง ติ๋ง
“เกะกะจริงๆยัยนี่!ไม่รู้รึไงว่าฉันต้องเคลียร์กับยัยบ้าเตี้ย!!”
“เธอ...”
“ทำไม!!บังอาจมาจ้องหน้าฉันเรอะ!?ยัยป้าหน้าเหี่ยว!”
จึกๆ เจ็บใจมั๊ยครับท่านอาจารย์อัญชลี ถึงท่านจะแกหงำเหงือกแค่ไหนก็อย่าพูดอะไรที่เป็นความจริงตรงๆไปหน่อยเลย อาจารย์ถึงกับตัวสั่นสะท้านทำให้ยัยแฟนต้าที่กำลังแหกปากหัวเราะอยู่เงียบลงได้ = =;; บรรยากาศชักเริ่มทวีความร้อนระอุขึ้น ทำให้นักเรียนทุกคนถอยหลังกรูออกอย่างไม่รู้ตัว
“เธอไม่ใช่เด็กนักเรียนโรงเรียนนี้ใช่มั๊ย”
“เอ๊ะ!?”
“ยัยเด็กไม่มีมารยาท!!ฉันจะสั่งสอนเธอเอง”
“ = [ ] =!!!!”
โครม!!
พูดไม่ออก บอกไม่ถูกจงเชื่อในสิ่งที่เห็น อาจารย์อัญชลีคว้าถังที่บรรจุน้ำถูพื้นสีดำๆเทาๆสาดใส่ยัยเนเน่จนเปียกปอนตั้งแต่หัวจรดหาง แถมกลิ่นมัน...อย่าให้บรรยายสรรพคุณ = ^ = มันเหม็นนรกมากมาย ยัยคุณน้องเนเน่ถึงกับอึ้งจนกล่องเสียงปรอทไม่ทำงาน และยัยแฟนต้าอีกคนที่มองภาพตรงหน้าแล้วแอบกลืนน้ำลายเฮือกๆ
“พวกเธอที่เกี่ยวข้องทั้งหมด...ตามฉันเข้าไปที่ฝ่ายปกครอง!!!!”
คนแต่งจะอัพไม่ทันแล้วเจ้าค่ะ TT O TT !!!!!!!อาจจะต้องห่างหายซักเล็กน้อยเพราะช่วงนี้โดนการบ้าน สอบ และงานกีฬาสีรัดตัว = O =!!!! ล่าสุดเพิ่งกินคำว่าสอบไม่ผ่านฟิสิกส์ไปหนึ่งตัว ช็อกสนั่นโลก T ^ T ประวัติชีวิตฉันไม่เคยมีคำว่าสอบไม่ผ่านนะ
รับไม่ได้อย่างแรง(มากๆๆๆๆๆ)เพราะฉะนั้นจะแอบไปซุ่มเงียบ ฮี่ๆ = V = ก่อการกบฏเล็กน้อย ช่วงนี้เวลาเลยไม่ค่อยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
ลืมๆๆๆๆ!!!!ถ้าอัพเพิ่มกี่%จะเขียนไว้ตรงช่องคำบรรยายนะคะ ตอนท้ายทุกครั้งที่ลงนะคะ ^ __ ^ บ๊ายบาย
ความคิดเห็น