คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ไพ่ยิปซี (100% )
สุขสันหรรษาเสียนี่กระไร ^ __ ^ ตอนนี้ฉันแก้ปัญหาเรื่องอีชมรมสุดเซ้งเคร้งนั่นได้แล้ว ต้องขอบพระทัยท่านพี่ชายสุดแสนจะหล่อเหลาจริงๆ พี่ชายฉันนี่พึ่งได้ทุกงาน แหม ~ หนูจะทำให้บรรลุเป้าหมายให้ได้เลยพี่!!
‘แฟนต้าน้องรัก เมื่อน้องสาวของพี่เข้าไปอยู่ที่เซนต์โคโดโมะอย่าลืมคำสั่งสอนนี้เป็นอันขาด! * V *’
‘บอกมาเลยพี่ไปรท์!’
‘สร้างความปั่นป่วน กวนอาจารย์เป็นนิจ แกล้งพวกบ้าจิตแจ่มใส’
‘น้องขอน้อมรับ * O *’
นี่คือบทสนทนาระหว่างเราสองคน ฉันเล่าวีรกรรมของยัยอาจารย์วันเน่า(หรืออาจารย์วันลดานั่นแหละ = =;;) ให้พี่สไปรท์ฟัง พี่ชายฉันลงไปหัวเราะก๊ากกับพ่อในขณะที่แม่กับพี่มิรินแทบด่าฉันเปิง
“แล้วเอาไงต่อดีแฟนต้า”
“แล้วเอาไงอ่ะ ง่ำๆ”
“ฉันซีเครียดนะยัยเดวิล = __ =^^”
“ก็ต้องดูดวงไง!ถามอะไรโง่ๆอีกแล้ว = 3 =”
เจ้าคูก้ามองหน้าฉันตาแทบถล่นออกนอกเบ้า นี่ถ้ามันกลายร่างเป็นคนฉันคงโดนมันเตะตายคาที่นอนเนี่ยแหละ สักพักมันก็ถอนหายใจออกมาแล้วกล่องสีดำยื่นให้ฉัน มันคืออะไรถ้าไม่ใช่ของกินไม่รับพิจารณานะ
“มันคืออะหยั่ง”
“เบิ่งๆ เฮ้ย!พาฉันเพี้ยนอีกแล้ว!ดูซะนี่แหละอุปกรณ์ช่วยเธอ”
ไอ้เหมียวน้อยทำหน้าตาภูมิใจนำเสนอ ชิ!ฉันเปิดกล่องออกมาแล้วก็ต้องขยี้ตามองใหม่ นี่แกจะให้ฉันเอาไพ่ป๊อกเด้ง ไปเด้งๆดึ๋งๆในคุกรึไง = __ = ++
“เป็นไงล่ะไพ่ยิปซี ^ __ ^ ฉันลงทุนไปจิ๊กจากท่านผู้เฒ่ามาเชียวนะ”
“เอามาจากไอ้แก่นั่นงั้นเรอะ!? = O = ไม่ได้เรื่องแหง่ม”
“พูดมาก!จะเอาไม่เอา!”
“เอาก็ได้”
ฉันจำใจหยิบไพ่ขึ้นมา เอ๊ะ = __ = น่าสนดีแฮะ O V O แต่ทำไมมันเยอะจังเลยตั้งเจ็ดสิบแปดใบ = __ =;;
เจ้าคูก้าบ่นๆเป็นหมีกินผึ้ง(ฉันพัฒนาการให้แกเป็นหมีแล้วนะ > . < ) วิธีการดูและอะไรอีกมากมายที่ฉันไม่ฟังมันเลย เอิ๊กๆ ตอนนี้ฉันอยากรู้ว่าของไอ้แก่นี่มันจะได้เรื่องรึเปล่า ต้องไปทดสอบกับไอ้ฟายข้างบ้านฉันซะแล้ว >__<
“จะไปไหน! = O = ฉันยังอธิบายไม่จบเลยนะ!”
“ไปทดสอบ เดี๋ยวมา!”
แล้วฉันก็ปีนข้ามระเบียงห้องนอนออกไป ต้องโทษไอ้เดย์สุดๆบ้านมันใหญ่กว่าบ้านฉันตั้งสองเท่า =[]=
และคุณน้าจะต้องด่าฉันอีกรอบแน่ถ้ารู้ว่าฉันเหยียบหลังคาบ้านสุดสวยนี่ ดีที่มันไม่ใช่สังกะสีไม่งั้นคนที่จะลงไปนอนแอ่งแม้งก็คือยัยเดวิลผู้นี้เนี่ยแหละ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เสียงอะ...เฮ้ย!O . O ยัยปีศาจน้ำแดงแฟนต้า!?”
“ = O =^^^”
ชื่อฉันน่าเกลียดไปในบัดดล ไอ้ฟายเน่า !
“เธอไปทำอะไรตรงนั้นน่ะ = __ = เกิดอยากสยายปีกขึ้นมารึไง”
“แกคิดว่าฉันเป็นกระสืออยากบินกระพือเหินเวหารึไง = O =^^ เปิดประตูเร็วๆซิ!!”
ฉันเร่งชายหนุ่มตรงหน้าอย่างรวดเร็วเพราะฉันคงได้เหินเวหาอย่างที่พูดแน่ถ้ามันไม่เปิดประตู = = หลังคาเวรนี่ก็ลื่นชะมัด T ^ T เดย์ค่อยๆเลื่อนประตูกระจกออกก่อนจะคว้าฉันเข้ามาในห้อง
“แล้วทำไมไม่เข้ามาทางประตูละ ยัยโมโมโกะ”
“เป็นสาวเป็นแส่คุณแม่ห้ามไว้ > V < ”
“= __ = ;;;”
“ล้อเล่น แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศซักหน่อย พอดีได้ของดีอยากเอามาทดสอบ ^ __ ^”
เป็นอีกครั้งที่นายฟรายเดย์ทำหน้าอยากลาโลก อะไรกันย่ะ! = =^^ ฉันแค่ยิ้มเฉยๆนะไม่ได้งับหัวนายซะหน่อย แต่ไม่เป็นไรฉันให้อภัยเพราะมีอะไรที่น่าสนุกกว่านั้น 555+
“นี่เธอจะมาชวนฉันเล่นป๊อกเด้งเหรอ = __ =”
“ = ___ = ”
หมอนี่คิดเหมือนฉันเปี๊ยบ
“ไพ่ยิปซีต่างหาก”
“แล้วเอามาให้ฉันดูทำไม”
“ก็บอกแล้วไงว่าเอามาทดสอบ = =;;”
ฉันก้มหน้าก้มตาล้างไพ่(ไม่ใช่ล้างน้ำนะ!)ก่อนจะสับเหมือนเจ้าแม่วงไพ่ อุวะฮ่าๆ > O < ตานี้ฉันเป็นเจ้ามือเอง แป่ว!ไม่ใช่แล้ว ฉันสับไพ่เสร็จก็ยื่นให้ชายหนุ่มตรงหน้า
“อืมๆ = . = แล้วไงต่อว่ะ ใช่ๆสับไพ่มือซ้ายเก้าที!”
“= __ =;;;”
สวบๆ
“เสร็จแล้ว”
“ใบที่หนึ่งถึงยี่สิบสองเอาใบไหนดีจ๊ะ - V - ”
“ใบที่เก้า = =”
“แถมเกี่ยวกับเรื่อง??”
“เอ่อ = /// = ความ...รัก...”
“พี่มิรินของฉันน่ะเหรอ??”
“ชู่ว!อย่าพูดดังไปซิยัยแฟนต้า > /// <”
ไม่น่าเชื่อ = __ = หมอนี่อายเป็นด้วยอ่ะ เหมือนตุ๊ดไม่มีผิด ก๊ากๆ พูดเล่นน่ะ ฉันพลิกไพ่ขึ้นมาทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าทำหน้านิ่วเหมือนคนกลั้นฉี่ไว้หลายวัน
“ทำไมไพ่มันดูเลวร้ายจังเลยอ่ะ = O =”
“ไม่แน่หรอก = V =;; อาจจะดูร้ายแต่ความหมายดีก็ได้!”
The Tower...ไอ้หอคอยวิบัติเนี่ยอ่ะนะ ฉันจัดการพลิกหน้าหนังสือด้วยความเร็วติดเทอร์โบแล้วก็ต้องฮาแตก มันโครตจะตรงเลย ตรงมากพี่น้อง ฮ่าๆๆ
“ไหนๆ เอามาดูหน่อย”
“โครตตรงเลย ก๊าก~”
“ความรัก สำหรับคนมีคู่ระวังเรื่องทะเลาะมีปากเสียง หรือลงไม้ลงมือ อาจถึงขั้นหย่าร้าง ส่วนคนที่ยังโสดความรักจะไม่สมหวัง...ไม่เห็นตรงซักนิด!!มั่วซั่วสุดๆไอ้ตำราเนี่ย = __ =^^^”
“อยากลองพิสูจน์มั๊ยล่ะเดี๋ยวฉันดูด้ายแดงให้ ^ O ^”
“ขอบใจ = __ =;;; ฉันว่าเธออาจมั่วนิ่มตั้งแต่คู่ไอ้พลีนก็ได้”
“ไม่มีทาง!ฉันเป็นใคร ให้มันน้อยๆหน่อย ฉันไม่เคยดูพลาดก็แล้วกัน!”
ฉันทำหน้ามั่นอกมั่นใจ นายเดย์ก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาปลงๆ จู่ๆความคิดหนึ่งก็ลอยเข้ามาในหัวหนุ่มหล่อ
‘แล้วฉันต้องโดนทรมานอะไรอีกละเนี่ย = _ = ;;;’
ทุกเช้าของโรงเรียนเซนต์โคโดโมะก็ยังคงดำเนินอยู่ทุกวันเมื่อชายหนุ่มสุดหล่อ เป็นที่หมายปองของทั้งหญิงแท้ หญิงเทียมปรากฏตัวขึ้นแต่เสียงกรี๊ดกร๊าดก็ต้องหายไปและแทนที่ขึ้นด้วยเสียงผิวปากวี้ดวิ้วของเหล่าทโมนที่จับจ้องอยู่ที่ร่างเล็กน่ากอด เจ้าของหน้าตาน่ารักแต่ปากแสนกวนอย่างแฟนต้า เด็กนักเรียนคนใหม่ที่กล้าเดินเคียงข้างฟรายเดย์ผู้สูงศักดิ์(?)
“นังนั่นมันคิดว่ามันเป็นใคร บังอาจมาเดินข้างๆท่านชายเดย์เหมือนไม่รู้สึกรู้สา!”
เสียงตะโกนไม่พอใจดังออกมาจากปากเด็กสาวผมลอน ปากที่แต่งแต้มไปด้วยลิปสติกสีแดงเป็นมันแววเม้มด้วยความไม่พอใจ นัยน์ตาจับจ้องจากหน้าต่างลงไปมองเด็กสาวที่ทำหน้าโมโหเมื่อชายหนุ่มอย่างฟรายเดย์ผลักหัวพลางหัวเราะเบาๆ
“ใจเย็นๆฟรุ้ตตี้ > ^ < อีกไม่นานนังนั่นจะต้องรู้สึก หึ!”
“ใช่ๆเบอร์รี่ บานาน่าเห็นด้วย > V <”
“แต่นังนั่นมันเป็นถึงน้องของรุ่นพี่สไปรท์เลยนะ!!ถ้าเกิดมันเป็นอะไรขึ้นมาฉันก็ซวยแย่ซิ!”
“ไม่เป็นไร!ไม่มีใครรู้หรอก”
“นังนั่นเสร็จแน่ บานาน่าขอรับประกัน!”
“ฮัดเช้ย!”
“ปิดปากปิดจมูกเธอหน่อยซิยัยแฟนต้า! > __ < ”
“ฟื้ด โทษทีๆ เหมือนมีใครนินทาฉันอยู่เลย = . , =”
“อย่างน้อยก็ไม่ใช่พวกฉันนะ = =”
พลัสกับจินรีบออกปากเมื่อดวงตากลมโตหันมาจับผิดพวกเขา แต่ทันทีที่ขนมวางลงบนโต๊ะเธอก็หันมาสนใจของกินก่อนทันที
“เธอกำลังกินขนมปังไส้เผือกของฉันอยู่นะ ยัยปีศาจน้ำแดง!= O =^^”
“ง่ำๆ อ้าว? = = ของนายเหรอ?”
“ใช่ = =”
“แต่มันเข้าปากฉันและกำลังจะไหลลงกระเพาะ ฉะนั้นขนมปังอันนี้เป็นของฉันแล้ว = O = ”
“งั้นคายออกมาเลย!”
“อ๊าก!ไอ้ฟายเน่า อุ๊บ! O * O แค่กๆ”
“เฮ้ย!O __ o น้ำๆๆ เอาน้ำมาเร็วไอ้พลีน”
“ถะ...ถ้าฉันตาย ฉันจะหลอกหลอนแก แค่กๆ T __ T”
“อย่างน้อยก็ไม่ได้ตายคาขนมปังไส้เผือกหรอก เธออึดจะตาย”
แล้วอีตาฟายเน่าก็จัดการกรอกน้ำลงปากฉัน แต่ฉันจะตายเพราะมันเอาแต่ประเคนน้ำใส่ปากฉันเนี่ยแหละ T ^ T หลังจากฉันหายค่อกแค่ก มันก็ยึดขนมปังในมือฉันไป ไอ้ขี้งก!
“วันนี้ต้องเข้าชมรมนะ พวกยัยฟรุ้ตตี้กำลังจะลากฉันเข้าชมรมเสริมสวยอยู่ร่อมร่อแล้ว”
“แล้วแกไม่บอกยัยพวกนั้นรึไงว่านายอยู่ชมรมดูดวง”
เจ๊พลีนพูดขึ้นมาหลังจากจิบกาแฟเสร็จ นายเดย์ก็ยิ่งทำหน้าเหยเก แน่ซิ!จะบอกทำเพื่อ?บอกให้พวกนั้นมาฟัดเพื่อนคุณเธอเหรอคะ คุณชายตัวบูดไม่พูดอะไรได้แต่จำใจกัดขนมปังอีกครึ่งที่เหลือ ก๊ากๆ
“จริงซิ ^ __ ^ เมื่อวานฉันทดสอบไพ่กับนายคุณชายสำออยมาแล้วนะ”
“ฉันไม่ได้สำออยนะ = __ =++”
“หุบปากนายซะ! = O =”
“แล้วเป็นยังไงบ้างละยัยน้ำแดง > __ < ”
“เรื่องความรักของหมอนี่เน่าเหมือนหน้าเลยน่ะซินายป๊อด ฮ่าๆๆ > V < ”
“ก๊ากๆ เน่าว่ะไอ้เดย์ นี่ๆดูให้ฉันบ้างซิ > . < ”
“มาเลยๆ ^ O ^ ”
ฉันกางผ้ากำมะหยี่สีดำลงบนก่อนจะจัดการเหมือนเมื่อคืน เจ๊พลีนชะโงกหน้ามาดูด้วยความสนใจ เสร็จฉันล่ะ!คราวนี้ได้เวลาเป็นกามเทพแล้วซินะยัยแฟนต้า เอิ๊กๆ > V <
หลังจากสับๆสวบๆ ฉันก็กรีดไพ่ให้เป็นครึ่งวงกลม ฉันกำลังจะเข้าทรงแล้วนะทุกคน > < นายป๊อดก็ทำหน้าเป็นปลากระดี่ก่อนจะใช้มือซ้ายหยิบไพ่ขึ้นมาใบหนึ่ง
“ถามเรื่องอะไรจ๊ะ โฮะๆ”
“เรื่องเนื้อคู่!ฉันเจอเนื้อคู่รึยัง * V *”
“= ___ = ;;;”
โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด นี่คือสีหน้าของอีตาเดย์ต่างหากเหมือนจะตบกบาลเพื่อนผู้ทำหน้าแบ๊วจังๆซักที เนื้อคู่แกนั่งอยู่ข้างๆฉันไง ยัยนี่ก็เหมือนกัน!ไม่สนใจไอ้ป๊อดซักนิด จับคู่ทีมันยากเย็นขนาดนี้เชียวหรือ T __ T
“The Lover??”
“ไพ่แห่งความรักไงล่ะ แสดงว่านายเจอแล้ว!”
“จริงอ่ะ!?O . O ใครว่ะน้องพอลล่า ซาร่า หรืออั้ม พัชราภา? > V < ”
“ไอ้บ้า!!”
ทุกคนพร้อมใจด่าหนุ่มหน้าตี๋ที่กำลังเคลิ้มๆ ฮ่วย!ฉันจะหมดพลังงานกับมันเต็มแก่แล้ว นายเดย์เริ่มทำตัวมีประโยชน์แล้วล่ะเพื่อนๆ มันทำหน้าตกใจแบบโอเวอร์ๆและเริ่มตอแหลอย่างมีจริต(นี่มันผู้ชายแน่ใช่มั๊ย ช่วยบอกที T T )
“นายลองคิดดูซิ ผู้หญิงที่นายอยู่ใกล้ๆตัวทุกวัน!?O v O ”
“ > V < v (เยี่ยมมาก!ลุยเลยลูก!)”
“เอ๋??ผู้หญิงเหรอ = __ = ฉันรู้แล้ว!”
“O V O!!!” – ทุกคน
“ไอ้ด่างข้างบ้านฉันเอง! > //// < ”
“= O =;;;”
ผัวะ!!
“แกตบหัวฉันทำไมไอ้พลัส T ^ T”
“เอาดีๆซิว่ะ ฉันจะได้ดูบ้าง = __ =”
“อ๋อ!เฮ้ย!คราวนี้จริงๆแล้ว T __ T”
ตี๋น้อยยกมือป้องกันหัวตัวเองก่อนที่ลูกตบจะรุมรอบด้าน ฉันเคยบอกรึยังว่าหมอนี่หน้าตามันไม่เหมาะกับการใช้ความคิดเลยจริงๆ = __ = สงสัยจังว่าเวลามันนั่งทำข้อสอบจะเคร่งเครียดเท่าตอนนี้มั๊ย อาจารย์วันเน่าค่า~!โปรดมาดูลูกศิษย์อาจารย์ด่วน!
“ฉันไม่แน่ใจว่ะว่าจะใช่รึเปล่า = __ =”
“ไม่แน่ใจทำไม??” เดย์ถามขึ้นอย่างฉงน
“ก็ทุกวันนี้ฉันควงสาวสวย หมวย อึ๋มไม่ต่ำกว่าสิบคนพร้อมโทรศัพท์อีกสามเครื่องนะเว้ย! = O = ”
“= ___ =+++”
“แถมต้องเสียค่าซิมเปลี่ยนทุกอาทิตย์เพราะยัยแองจี้โทรมาจิกฉันทุกๆห้านาที!”
“แล้วคุณน้องแองจี้นายเป็นเนื้อคู่นายรึไง”
“จะไปรู้มั๊ยล่ะ = __ =”
แล้วป๊อปก็หันมาตอบพลีนด้วยท่าทางเบื่อหน่าย ฉันว่ามันจะไปกันมั่วนิ่มซะแล้ว นายเดย์หันมามองฉันด้วยสีหน้าเข้าขั้นจิตตก พอๆกับฉันที่อยากจะฆ่าไอ้ป๊อดให้ตายคามือ
( ต่อ 50% ค่ะ > __ < )
Pop : Said
ในที่สุดผมก็ได้ออกโรงซักที > __ < รอคอยมาเป็นชาติยัยน้ำแดงก็มัวแต่จ้ออยู่นั่น ยัยเตี้ยเอ๊ยเพราะเธอแท้ๆทำให้ฉันคิดมากขนาดนี้!ผมคงจะไม่เชื่อมากขนาดนั้นถ้ามันไม่เป็นจริง!แต่สาบานได้ว่าตอนนี้ผมว่าผมน่าจะเจอเนื้อคู่จริงๆนะ = /// =
“คิดอะไรอยู่น่ะป๊อบ”
“ห๊ะ?เปล่านี่พลีน เมื่อไรเธอจะกินเสร็จซักที ฉันอายชาวบ้านชาวช่องเป็นเหมือนกันนะ”
“จะอายอะไร แค่ฉันลากนายเข้ามากินเค้กในร้านข้างโรงเรียนเนี่ยนะ”
ใช่เลย...เธอลากฉันเข้ามาในร้านนี้จะยิ่งทำให้สาวๆมองว่าฉันเป็นเกย์น่ะซิ = = ผมไม่ว่าอะไรหรอกเพราะพลีนลากผมเข้ามากินที่นี่ทุกอาทิตย์อยู่แล้ว
พลีนเป็นเพื่อนที่ผมสนิทมากที่สุดและอาจจะพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมเคยสนิทด้วยในชีวิต(แต่ตอนนี้ต้องเพิ่มยัยแฟนต้าด้วยใช่มั๊ย??) จะบอกว่าสวยมั๊ย...ยัยนี่สวยจะตายแต่โหดชิบหาย
ใบหน้าขาวๆกับดวงตาที่เฉยเมยทำเอาผมต้องแอบเหลือบมองทุกครั้ง เธอเย็นชาแต่ก็อบอุ่น เก็บอารมณ์เก่งถ้าคุณเป็นผมก็บอกได้คำเดียวว่ายัยนี่ทำหน้าแบบอื่นไม่เป็นรึไง?!นอกนั่นยัยปีศาจน้ำแดงคงอธิบายไปหมดแล้ว = =;;
“เอาเถอะ ยังไงเธอก็คงไม่ลากคนอื่นมาอยู่แล้วนี่ = O = ”
“อืม อันนี้อร่อยแฮะ ซื้อกลับด้วยดีกว่า”
เธอตั้งใจตอบฉันมากเลยยัยพลีน = __ = ยัยนั่นใช้เวลาในการกินเค้กสีนรก(สีชมพู)ในร้านโครตจะสุดนรก(มันสีชมพูหวานแหว๋วทั้งร้านเลยนะครับคุณ ผมถึงบอกไงว่าทุกคนจะแอบมองว่าผมเป็นเกย์!)เสร็จก็ตรงดิ่งไปยังเคาร์เตอร์เพื่อชำระเงินและหิ้วไอ้เค้กเวรสองก้อนไปด้วย
“แล้วนี่ยังคิดไม่ออกอีกเหรอว่าใครเป็นเนื้อคู่นาย”
“อือ = ^ = มันเรียบเรียงไม่ถูกอ่ะ ฉันพยายามจดรายชื่อกิ๊กทั้งหมดเท่าที่จะจำได้นะแต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก”
“ไอ้พวกเมียน้อยเยอะก็เงี้ย”
“กิ๊กเฟ้ย ไม่ใช่เมีย”
“จะพยายามเชื่อ”
ยัยนั่นถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะก้าวเท้าเดินออกจากร้านที่แสนอบอุ่น ฤดูหนาวปีนี้เย็นกว่าทุกปีเลยทำให้หญิงสาวกระชับเสื้อหนาวเข้าหาตัว ชายหนุ่มหน้าตี๋ยิ้มบางๆและกระโดดกอดคอเพื่อนสาวอย่างรู้ใจ
“อุ่นขึ้นบ้างรึยังจ๊ะ > __ <”
“แกจะโดนฉันเขกกะโหลกสักทีไง = =++”
“ใจร้ายจัง T __ T ฉันรู้นะว่าเธอขี้หนาว อากาศเย็นๆแบบนี้ยังใช้เสื้อกันหนาวบางๆอยู่ได้”
“ไม่เอาฉันชอบตัวนี้”
หญิงสาวตอบหน้าตาเฉย ป๊อบทำหน้างงก่อนจะยิ้มร่าขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าเสื้อกันหนาวฮู้ดสีครีมตัวนี้เขาซื้อให้ยัยเพื่อนสนิทคนนี้ตอนสมัยอยู่ประถม ข้อหาที่เธอให้เขาลอกข้อสอบมิดเทอมผ่านมาได้
เมื่อถึงทางแยกตรงถนนพลีนก็ขอแยกตัวกลับพร้อมส่งยิ้มเล็กๆมาให้เหมือนอย่างทุกที รอยยิ้มที่เห็นจนชินตา เขามองดูเธอที่เดินแยกเข้าบ้านจนกระทั่งประตูปิดก่อนจะก้าวเท้าแยกตัวออกมา ดูๆไปเหมือนพ่อหวงลูกสาวเลยวุ้ย = __ = ;;; เขาคิดอย่างตลกๆก่อนจะออกตัววิ่งหน้าตั้งเมื่อนาฬิกาข้อมือบ่งบอกว่าตอนนี้เวลาหกโมงเย็น
“ไอ้น้องบ้า!แกเกือบมาสายแล้ววันนี้เพื่อนคุณพ่อจะมาที่บ้านด้วย!”
“รู้แล้วน่าเจ๊แป้ง ป๊อบไม่ได้หูหนวกซะหน่อย = __ =”
“เออ!รู้ไว้ก็ดี คราวก่อนแกชิ่งให้ฉันรับหน้ายัยมฤตยูนั่นคนเดียว นรกชัดๆ”
เจ๊แป้งพี่สาวคนเดียวของสุดหล่อคนนี้(อย่าเพิ่งอ้วกครับ = =;;)พ่นประโยคน่าฟังออกมาตั้งแต่ได้ยินเสียงเปิดประตู พูดถึงพี่ก็คิดถึงยัยแฟนต้าตงิดๆระหว่างเจ๊กับยัยนั่นใครจะด่าเร็วกว่ากันนะ = O = จบๆตอนนี้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงได้แล้ว ผมไม่รู้ว่าไอ้มฤตยูที่พี่สาวสุดสวยกล่าวถึงนั่นคืออะไรแต่มันก็ทำให้พี่สาวผมบ่นต่ออีกครึ่งชั่วโมง คิดถึงสำลีอุดหูจริงๆ TT ^ TT
พ่อมักจะหิ้วเพื่อนๆหรือลูกค้ามากรึ้บที่บ้านประจำและก็เป็นประจำที่แม่เตรียมเฉ่งพ่อด้วย ยังดีที่ท่านพ่อไม่หิ้วนังหนูเข้ามา ไม่งั้นบ้านนี้เลือดสาด * __ * ขณะที่เจ๊แป้งกำลังเตรียมเทศก์ยาวเสียงรถยนต์ก็ขัดจังหวะขึ้นมาก่อนจะเงียบลง พ่อเปิดประตูเข้าพร้อมรอยยิ้มร่า แสดงว่าคงมีข่าวดีละซิ = __ =;;;
“โอ้ ลูกรัก ^ O ^ กลับมาแล้วเหรอพ่อไม่เห็นหน้าลูกซะตั้งนาน”
“ฮะ ไม่เจอกันตั้งนาน = __ =”
เมื่อตอนเช้ายังคุยกันอยู่เลย พ่อผมชักจะต๊องแล้ว
“ใช่ๆนี่เพื่อนพ่อนะ ลุงเกี๊ยวซ่า”
“สะ...สวัสดีดีค่ะ ลุง...เกี๊ยวซ่า??”
“ว้าว ลูกสาวแกสวยจังเลยว่ะไอ้เจ๊ก”
“อย่าริอาจยุ่งกับลูกข้าเป็นอันขาด!”
“เออๆ”
“แล้วนี่ก็...”
“ว้าว หล่อจังเลยค่ะคุณพ่อ * O *”
“= ___ = ;;;”
นี่คือสีหน้าของผม เจ๊แป้งและพ่อ ยัยนี่ชมพ่อผมว่าหล่อเรอะ?!รสนิยมแปลกพึลึกใช้ได้นะยัยหนูน้อย ผู้หญิงท่าทางจะรุ่นเดียวกับผม(แต่แก่แดดกว่าเยอะ)พูดขึ้นมาด้วยอาการกระดี๊กระด๊า ผมดัดเป็นลอนใหญ่ๆย้อมผมสีทองเหมือนขี้ = __ = และเธอก็ยังกล้าที่จะใส่ชุดเอวลอย แม้ว่าหุ่นเธอจะไม่สะสมห่วงยาง(น้อย)แต่ก็ไม่ไร้ซึ่งไขมันกระเพื่อมซะทีเดียว(เจ๊แป้งแอบกระซิบเบาๆว่าเป็นชั้นเลยครับพี่น้อง) หน้าตาหล่อนก็ไม่ได้ดูทุเรศแต่มันเข้าขั้นอุบาทว์เลยมากกว่า = __ =;;; นี่ผมกำลังเผชิญกับหมูอวกาศสลาตันรึเนี่ย
“นี่แหละ สิ่งที่พี่บ่นมาเกือบครึ่งชั่วโมง = = ;;;”
“นี่ลูกชายลุงเองชื่อป๊อป”
“กรี๊ด!> __ < แค่ชื่อเนเน่ก็ใจเต้นแรงแล้วค่ะคุณพ่อ”
“ฮ่าๆ ลูกสาวพ่อสนใจหลานชายคนนี้ซะแล้ว”
“ขอบคุณครับ แต่ผมคิดว่า...”
“ใช่เลยค่ะคุณพ่อ!> O < เนเน่รักพี่ป๊อปค่ะ”
“ = [ ] = !!!!!!!!”
เสียใจด้วยพ่อ แต่ยัยนั่นชมผม = __ = ขอน้อมรับคำว่าหล่อนะแต่คำว่าเนเน่รักพี่ป๊อปกรุณาเก็บไปเถอะ ผมไม่ต้องการ TT O TT
‘แสดงว่านายเจอแล้ว!’
เฮือก!O __ O จู่ๆเสียงยัยน้ำแดงก็โผล่เข้าหัวผมทันที เนื้อคู่...ว๊าก~!!!T O T ไม่นะ ไม่จริง ผมแอบเหลือบไปสแกนยัยหมูอวกาศหัวขี้แล้วก็ต้องรีบหันกลับมา ถ้าผมต้องอยู่กับยัยคอนเน่นี่สองต่อสองผมต้องโดนกระซวกภายในสิบวินาทีแน่ โอ้ว!ทำใจไม่ได้ ยัยนั่นทำตาเยิ้มจ้องผมตาไม่กระพริบแม้ฝนจะตก ฟ้าจะร้อง แผ่นดินจะระเบิด ก็แน่ใจได้เลยว่ายัยนั่นก็จะคงอยู่ท่าเดิม ใครก็ได้ส่งไอ้เดย์มารับเคราะห์แทนกูที!!
..............................................................................................
50%ตามมาแล้ว เย้ๆ รู้สึกว่าpinkจะแบ่งตอนแรกเยอะไปหน่อยนะ = __ =;;; ทำไมไม่สมดุลกันเลยอ่ะ ไม่เป็นไรๆ ขอแค่ลงก็พอแล้ว เมื่อวานก่อนรับน้องเหนื่อยมากๆแต่ก็สนุกดี ถูกทำโทษในห้องแอร์ 555+ อ๊า~ต้องรีบไปก่อนแล้วล่ะ ท่านแม่เริ่มพิโรธเดี๋ยวเรียนพิเศษไม่ทัน ไปละนะ ^ __ ^
ความคิดเห็น