คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ชมรมดูดวง
มันน่านัก = =^^ ทันทีที่เสียงกริ่งสวรรค์ดังขึ้นหมอนั่นก็ฉุดกระชากลากถูฉันมาตามพื้นราวกับไม้ม๊อบ
กลับบ้านไปฉันจะฟ้องพี่ชายสุดเลิฟเลย คอยดู!ไม่ๆ ต้องฟ้องพี่มิรินด้วย ก๊ากๆ
กึก!
นี่เรากำลังเล่นอะไรกันเนี่ย เกมลากแล้วชนเรอะ!? เพราะนายฟรายเดย์หยุดกึกหน้าห้องมรณะ เอ๊ย!ห้องประธานนักเรียนแท้ๆ ฉันที่กำลังคิดอะไรเพลินๆก็ชนเข้ากับแผ่นหลังอันแสนล่ำบึก = . , = นี่ไม่ได้คิดหื่นอะไรเลยนะ แต่ก็ต้องขอแอบยอมรับไม่ได้ว่าไอ้หมอนี่เป็นมนุษย์เพศชายคนแรกที่ฉันเห็นดีเห็นงามว่าหล่อได้ใจขนาดนี้ > __ <
“ฉันขอความเห็นอีกรอบ = =;; เธอยังกล้าเหยียบเข้าห้องนี่ได้อีกเหรอ”
“ทำไม = __ = ยัยนั่นจะกระซวกนายรึไง”
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง”
ดู...ดู๊...ดู ดูมันคิด แต่แอบเห็นด้วยวุ้ย -*- รังสีออร่าอันตรายเข้าขั้นวิกฤตส่งตรงดิ่งมาจากยัยกีวีน้ำยาล้างห้องส้วมแน่นอน ยิ่งเข้าใกล้ห้องนั้นมากเท่าไร นายเดย์ก็ยิ่งเหงื่อตกมากขึ้นเท่านั้น ว่ะฮ่าๆ อยากหัวเราะจนเหาะได้ คุณชายสำออยกลั้นใจยืนค้างเป็นเวลาสามนาทีเต็มก่อนจะเริ่มเคาะลงบนประตูด้วยเสียงมดตด = __ =
“ใครค่ะ”
“ผมเองครับ เดย์ = __ = ;;;”
“ห๊า!?น้องเดย์!? รอพี่กีวีหนึ่งนาทีนะจ๊ะ อ๊ะ!ไม่ซิ สามสิบวินาทีจ๊ะ!!”
ทันทีที่สิ้นเสียงขอส่วนบุญ เสียงของพังถล่มทลายดังโครมครามออกมานอกห้องประธานนักเรียนด้วยความเร็วราวทอร์นาโด เราสองคนยืนตัวแข็งมองประตูไม้เซ็งเคร้งพลางจินตนาการว่ายัยประธานนักเรียนถล่มห้องเละเทะไปถึงไหนแล้ว = =
“ขะ...เข้ามาได้จ๊ะ ^ ^”
“ครับ = =;;;”
แอ๊ด~
ว้าว~ = [ ] = ยอดมากอ่ะเจ๊ ทำได้เยี่ยงไร ห้องประธานนักเรียนที่ฉันคาดว่าก่อนหน้านี้มีพวกลิปสติก แป้งหนาๆไว้โปะหน้า อายแชร์สยอง(หรือที่ใครๆเรียกมันว่าอายแชร์โดว์ อืม...ฉันพูดไม่ผิดใช่มั๊ย > . < ) และอะไรเทือกเขาเหล่ากอที่คนอย่างฉันไม่มี พวกมันไปกองหลบมุมอับตรงข้างเสาอย่างสวยงาม
นอกจากกองเอกสารที่เหล่าคณะกรรมกรไม่เคยแตะต้อง ยังมีอาม่าโปะหน้าหนาเตอะเสล่ออยู่กลางห้อง
อ๊า = __ = ควรพูดว่ายังไงดีอ่ะ มันเหมือนยัยเพิ้งในชุดนักเรียนแสนสวยซะมากกว่า ปากหล่อนก็แดงแปร๊ดยังกับเพิ่งจกตับเสร็จ ผมฟูๆยังกับที่ขัดส้วม นายควรเรียกยัยนี่ว่าฝอยขัดหม้อมากกว่าพี่กีวีนะ > O <
“มะ...มาหาพี่กีวีเหรอจ๊ะ > /// < ”
“เอ่อ...”
“หุหุหุ พี่รู้จ๊ะ พี่รู้ว่าน้องเดย์สุดหล่อคงเขินซินะ > /// < ”
“พี่กีวีครับ...= O =;;”
“นี่ป้า = __ = ฟังไอ้หมอนี่พูดหน่อยซิ พูดเองเออเองเป็นอีบ้าไปได้”
“กรี๊ดดดด~!!!ว่าไงนะ!?ป้างั้นเหรอ!นังเด็กบ้านี่เป็นใครฮะ!”
“ต๊าย ฟังแล้วจั๊กจี้หัวใจจัง > O <”
“อย่ามากวนประสาทฉันนะ!!”
“แม่จ๋า ~ หนูกลัวจังเลย T ^ T ”
“กรี๊ดดดดดด~!!!”
“เลิกกรี๊ดเป็นปอบลงได้แล้ว ขี้หูฉันเต้นแทงโก้หมดแล้ว = __ = ”
“น้องเดย์ค่า T __ T ”
แล้วยัยนั่นก็กลับไปฉอเลาะใส่นายคุณชายสุดหล่อต่อทันที เชอะๆเลียก้นเลียหางหมอนั่นต่อไปเถอะ ไม่เห็นรึไงว่าหน้าไอ้หมอนั่นเหมือนดมขี้เต็มแก่แล้ว
“เฮ้อ~ พอเถอะครับๆ วันนี้ผมมาขอตั้งชมรมใหม่ครับพี่กีวี”
“ฟื้ดๆ T . , T ตั้งชมรมเหรอจ๊ะ?”
“ครับ ชมรมดูดวง = __ = ;;”
“ชมรมดูดวง!!O __ O”
ตกใจเบาๆก็ได้ ไม่ต้องเอาน้ำลายมากระเด็นใส่หน้าฉันกับนายเดย์หรอก โครตเกรงใจเลยป้าจ๋า - O - พอหันมามองคนข้างๆนายหน้าบูดก็มองฉันเหมือนว่า ‘บอกแล้วว่าอย่าให้ฉันมาพูด!!’ หรือไม่ ‘ถ้ารู้แล้วก็อย่าลากฉันมาเหยียบห้องนี้อีก!’ เป็นไปได้ทั้งสองทาง = __ =;;;
“ใช่ครับ ผมต้องขอพี่กีวีอนุมัติด้วย...”
“กรี๊ดดด~ > V < เท่จังเลยค่าน้องเดย์ เดี๋ยวนี้พวกผู้ชายชอบเท่อะไรแปลกๆนะค่ะ!”
“= O =”
และนี่คือสีหน้านายเดย์ หมอนี่คงอยากตะโกนใจจะขาดดิ้นแด่วๆว่า ‘ฉันทำเพราะความจำเป็นโว้ย!!’ เป็นอีกครั้งที่หมอนี่ต้องเก็บไว้ในใจเงียบๆเพราะยัยหัวฟูฟ่องกำลังเซ็นยึกยื้อด้วยความกระดี๊กระด๊า ทันทีที่การเซ็นใบทะเบียนสมรสจบลง(เอ๊ะ!?เขาเรียกว่าสัญญาเหรอ = __ =??) เดย์ก็รีบคว้ากระดาษตรงโต๊ะขึ้นมาแล้วคว้ามือฉันออกจากห้องด้วยความเร็วสูง โดยไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณยัยประธานที่ร้องเสียงโหยหวนรัญจวนใจ
“ขอบคุณมากนะครับพี่กีวี ^ __ ^!!!!!”
“น้องเดย์ค่า~ T __ T จะรีบไปไหน รอพี่กีวีก่อนซิ!”
“ไปก่อนนะยัยป้าผีกระหัง = O =!!”
“กรี๊ดดดดดดดดดด~!!!!!!!”
พลีน Said :
ทุกคนคงรู้จักแล้วใช่มั๊ยว่าฉันเป็นใคร = __ = ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องเรียนอันแสนน่าเบื่อน่ารำคาญ มีไอ้เพื่อนบ้าอย่างไอ้ป๊อปหลีสาวอยู่ข้างๆ ยัยพวกนี้ก็บ้าคนหล่อกันซะจริง ก็อย่างนี้ละนะ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้หญิง
= __ = ;; (แล้วแกไม่ใช่ผู้หญิงรึไง??)
ครืด~
“ท่านเดย์กลับมาแล้ว O V O ”
“= ___ =”
และอีกสิ่งที่ฉันไม่รู้เลยคือทำไมยัยพวกบ้านี่ต้องมาเรียกไอ้เดย์เพื่อนฉันว่าท่านชาย คุณชาย ฟังแล้วมันขนลุกพึลึก รู้นะว่ามันหล่อ เท่ ยั่วใจยัยหื่นทั้งหลายแหล่คงเพราะว่าฉันเจอหน้ามันตั้งแต่ตอนร้องไห้ขี้มูกโป่งละมั้ง แต่ฉันแปลกใจมากกว่า...เมื่อเช้ามันลากผู้หญิงมาด้วย!O ^ O แอบช็อกเล็กน้อยค่ะท่านผู้ชมทั้งหลาย ตั้งแต่เกิดมาสิบหกปีนอกจากฉัน พี่มิรินด้า และแม่ของมันก็ไม่เคยเห็นมันยุ่งเกี่ยวกับเพศหญิงจนฉันเคยสงสัยว่ามันเป็นเกย์รึเปล่า = = คนที่มันลากเข้ามาน่ารักน่ากอดชะมัดยาด ตัวเล็กนิดเดียว หน้าตาเข้าขั้นสวยและน่ารักทีเดียวตาไม่โตเหมือนตุ๊กตาแต่ก็โตกว่าคนทั่วไปแหละ แถมผมยาวน่าเล่นจริงๆ
“เฮ้ย พลีน ฉันรู้ว่าแกว่างมาช่วยเข้าชมรมฉันหน่อยได้มั๊ย ไอ้ป๊อป ไอ้จินและไอ้พลัสด้วย!”
“นี่คือวิธีการขอร้องของแกรึไงว่ะ = =”
อันนี้ฉันเห็นด้วยกับแกว่ะไอ้พลัส
“แล้วชมรมห่าเหวอะไรอีก ร้อยวันพันปีไม่ยักกะสนใจนี่หว่า”
“เออน่าไอ้จิน เร็วๆเข้าชมรมนี้ต้องมีคนไม่ต่ำกว่าหกคน พี่กีวีอุตส่าห์ลดจำนวนคนให้แล้วนะ”
“ใช่ๆ = O = ยัยฝอยกะละมังขัดหม้ออุตส่าห์เซ็นด้วยความพิศวาส”
ฉันคงลืมบอกไปใช่มั๊ยว่ายัยนี่กวนตีนได้ใจซะเหลือเกิน แต่แอบเห็นด้วยกับคำว่ายัยฝอยขัดหม้อว่ะ 555+
ว่าแต่ชมรมอะไรของพวกมันสองคนนะ ไอ้เดย์ยื่นกระดาษเอสี่มาตรงหน้าพร้อมปากกาตรงหัวกระดาษเขียนไว้ว่า
‘ชมรมดูดวง’
“นี่แกกำลังจะบอกว่าแกกำลังจะดูดวงงั้นเหรอ??” ฉันถาม
“ใช่ = __ =”
“เกิดผีเข้าอะไรอีกละ”
“มันเป็นความจำเป็น...อย่างยิ่งยวด”
“ = ___ = ;;;”
อืม ฉันจะพยายามเข้าใจแกนะ ฉันเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งนาน ทำไมจะไม่รู้ว่าคนนิสัยอย่างมันจะชอบไม่ชอบอะไร แล้วดูดวงเหรอ...ตัดออกจากหัวสมองได้เลย ไอ้หมอนี่ยังเคยด่าฉันด้วยซ้ำว่าดูไพ่บ้าอะไร ไร้สาระชะมัด = __ =^^^(เคืองสุดฤทธิ์)
“เซ็นๆๆ > O < ฉันจะได้ไปยืนให้ป้าหน้าย่น”
“อะไรคือป้าหน้าย่น ยัยแฟนต้า?”
“ก็ยัยป้าตรงห้องธุรการไงล่ะไอ้ป๊อด!”
“ฉันชื่อป๊อปต่างหาก T __ T”
แต่ยัยแฟนต้าก็ยังแหกปากเรียกป๊อปว่าไอ้ป๊อดดังลั่นทั่วห้องพลางใช้กระดาษเคาะหัวไอ้พลัสข้อหามันโอ้เอ้ไม่ยอมเซ็นชื่อซักที
“ไอ้แว่น!เร็วๆเข้าซิ เดี๋ยวนายคุณชายสำออยก็แหกอกฉันหรอก!”
“คุณชายสำออย?? = =”
“ก็นายฟรายเดย์ยังไงล่ะ”
“ฮ่าๆๆ สำออย ก๊ากๆ”
“ยัยปีศาจน้ำแดง = __ =^^^^^^”
แล้วไอ้เดย์ก็จัดการดึงแก้มยัยแฟนต้าเป็นการลงโทษ ส่วนยัยนั่นก็ไม่ยอมแพ้ดึงหูหมอนั่นจนแดง เอาเข้าไปไอ้คู่นี้ = _ = ชอบความรุนแรงกันซะเหลือเกิน
“เธอชอบไม่ใช่เหรอ ^ ___ ^”
“หือ??”
ฉันมองหน้าตี๋ๆของป๊อปพลางทำเสียงสงสัย หมอนั่นชี้ตรงคำว่าดูดวงแล้วยิ้มกว้างให้ นับวันฉันชักรู้สึกแปลกๆเวลาเห็นรอยยิ้มของนายป๊อป รอยยิ้มนั้นเขายิ้มให้ฉันเหมือนให้พวกผู้หญิงที่เขาควงรึเปล่านะ เอ๊ะ?นี่ฉันคิดบ้าอะไรเนี่ย = __ = สงสัยวันนี้เจอเรื่องโลกแตกมาเยอะละมั้ง
“แล้วนี่เราจะเข้าชมรมกันวันไหน?” พลัสถามขึ้นเบาๆ
“วัน...โอ๊ย!...นี้...ยัยปีศาจโมโมโกะ!!ฉันเจ็บนะ T O T ”
“ฉันก็เจ็บ...อูย!!ปล่อยฉันนะไอ้คุณชายวิปริต TT ^ TT ”
“แล้วที่ไหน”
“อ๊าก~!!ยัยบ้า หูฉันจะหลุดออกมาแล้วนะ!!”
“อ๋อย~!นายก็จะทำให้แก้มฉันยืดเหมือนกัน!!”
“ไอ้สามีภรรยาคู่นี้หยุดแสดงความรักกันก่อนได้มั๊ย!?”
“แกซิหุบปาก!”
แล้วทั้งสองก็หยุดการดึงกระชากแล้วหันกลับมาตวาดใส่นายแว่นหล่อจนหมอนั่นหน้าหดลงเหลือสองนิ้ว ให้มันได้อย่างนี้ซิเพื่อน = =;;;
“ฟะ...แฟนต้าจ๋า = =;; ทะ...เธอคงไม่เอาที่นี่หรอกนะ”
“ทำไม = O = ที่นี่แล้วจะทำไม”
“ฉันชักเห็นด้วยกับไอ้ป๊อด เอ๊ย!ไอ้ป๊อปนะ ทะ...ที่นี่มันมี...”
“ผะ...ผี...”
“แฮ่!!!”
“ว๊ากกกกกก~!!”
“ฮ่าๆๆ ก๊ากๆ > V < ”
ให้มันได้อย่างนี้ซิยัยแฟนต้า!= __ =^^ ฉันอย่างจะตบเธอคว่ำจริงๆ ดีนะที่ฉันไม่เผลอกรี๊ดออกมา เสียself ตายเลย แต่นายป๊อป เดย์แล้วก็พลัสกลับร้องดังลั่น สาเหตุที่เรามาร้องเป็นหมาหลงทางก็เพราะยัยปีศาจน้ำแดง(ตามๆไอ้เดย์มัน)พาเราทั้งหมดมาตะลุยทัวร์มหาสนุกที่ตึกร้างข้างๆโรงเรียน!หรือพูดง่ายๆคือมาหาห้องทำชมรมนั่นเอง = __ = ;;
ไม่คิดไม่ฝันว่าคนอย่างยัยพลีนต้องย่างเท้าเข้ามาในตึกร้างที่เตรียมทุบทิ้งอย่างนี้ ขนาดกลางวันแดดเปรี้ยงๆมันยังดูวังเวงชวนสยิวถึงลำไส้ติ่ง แล้วถ้ากลางคืนมันจะสะท้านทรวงขนาดไหน ฉันยิ่งไม่อยากจะคิดอยู่
แฟนต้าผู้นำขบวนเดินร้องเพลงสบายอารมณ์เทียบกับพวกเราอีกห้าคนที่มองรอบๆด้วยสายตาขยะแขยง(มันมีไม้เลื้อย ตะไคร่ขึ้นเต็มเลย ฉันอยากจะบ้า!)
“ได้ฮักกับอ้าย เหมือนใจได้ปริญญา ~ > O < ”
“หยุดร้องจะได้มั๊ย = __ =++”
ดีๆไอ้เดย์ ฉันเชียร์ให้แกพูดอยู่ = __ = /
“ไม่ถูกใจเหรอ O . O เปลี่ยนๆ ยังจำไม่เคยลืมเลือนคอยเตือนตัวเองเอาไว้ ~ ที่ฉันเรียกเดย์ไอ้ควาย ยังเก็บเอาไว้ในใจเรื่อยมา ~ ”
“โอ๊ย!ฉันอยากจะฆ่าเธอจริงๆ!!”
ว้าย~ ฟรายเดย์ผู้ใจเย็นเกิดอาการกริ้ว ฮ่าๆช่างเป็นภาพหายากยิ่งจริงๆ เอิ๊กๆ ก่อนที่เดย์จะลงมือจับยัยเตี้ยโยนลงตึก ยัยนั่นก็ร้องออกมาอย่างลิงโลด (เชื่อมั๊ยว่ายัยนี่สูงแค่ร้อยหกสิบสองสูงแค่หูฉันเอง)
“ถึงแล้ว! > V < ”
“O [ ] O ;;;;” – สีหน้าทุกคน(รวมถึงฉันด้วย)
“นี่เธอพาพวกเรามาที่ไหนเนี่ย!!!??”
“อ้าว??ไม่ถูกใจเหรอ”
ถูกใจ?...ถูกใจมากเลยยัยบ้า!!ไอ้ห้องนรกนี่มันอะไรกัน ยิ่งกว่าห้องเก็บของซะอีก รกขนาดรังหนูเรียกพ่อเลย T __ T แต่ยัยนั่นทำหน้างง ก่อนจะคว้ากุญแจดอกเบ้อเริ่มจากใต้โซฟาผุพังออกมา ถ้าปามาถูกหัวไอ้ป๊อปมันจะแตกมั๊ยหนอ??
“โอมเพี้ยง มะลอกก๊อกกึ๋ย บึ๋ยๆ ชิ้งๆบิ้งๆ”
“= ___ = ;;;”
คิดเหมือนฉันมั๊ยทุกคนว่ายัยนี่มันบ้า!พอท่องเพี้ยงๆแบกแดดเสร็จแฟนต้าก็ลุยทะเลเอกสารขึ้นราตรงไปหากำแพงที่มีไม้เลื้อยบดบังจนมิด เธอใช้มือตะกุยนั่นนานกว่าหนึ่งนาทีก่อนที่รอยยิ้มอันพึงพอใจปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าจิ้มลิ้ม เมื่อกี้ฉันได้ยินไอ้เดย์เพื่อนยากบ่นเบาๆว่ารอยยิ้มนรก = __ =
กุกๆกักๆ กริ๊ก!
“ยินดีต้อนรับสู่ชมรมดูดวง!^ O ^”
“O __ O!!!”
ยอดเยี่ยมบ๊วยเค็มดอง โรงเรียนเรามีอะไรให้น่าค้นหาอีกเยอะ ห้องที่ยัยปีศาจน้ำแดงเปิดให้พวกเรานั้นเป็นห้องที่สะอาดสะอ้านผิดกับภายนอกโดยสิ้นเชิง ยิ่งกว่านั้นมันยังมีโซฟาขนาดบิ๊กไซส์สามตัว เตียงแบบพับเก็บได้อีกสามตัว ตู้เย็นที่เต็มไปด้วยอาหารและเครื่องดื่ม แอร์ขนาดหลายบีทียู ให้ตายเหอะ!นี่มันห้องสวีทในโรงแรมชัดๆ!(ฉันยังอ้าปากค้างอยู่เลยตอนที่ยัยนั่นเปิดไฟเปิดแอร์หน้าตาเฉย)
“เธอไปเจอที่อย่างนี้มาจากไหน O __ O”
“พี่ไปรท์ไงละ ขอบคุณท่านพี่อย่างสูงค่ะ ^ __ ^”
เราทุกคนมองหน้ากันแล้วยิ้มแหยๆ ลืมนึกไปเลยว่านี่มันน้องใคร = V = ;; พี่สไปรท์เป็นรุ่นพี่ที่หล่อมาก(ยอมรับ)และก็น่ากลัวมากเช่นกัน ฉันจะไม่แปลกใจเลยว่าทำไมท่านพี่แกถึงรู้ทุกซอกทุกมุมของโรงเรียนได้ขนาดนี้
“ไฟมันต้องถูกตัดแล้วซิยัยแฟนต้า * O * ทำไม...”
“ถามโง่ๆ ฉันก็ไปเปิดสวิตซ์ซินายป๊อด”
“แต่ก็ต้องผ่านอาจารย์วันลดา...” จินแย้งขึ้นเบาๆ ฉันเข้าใจว่านายเริ่มกลัวๆยัยนี่เหมือนกัน
“ก็หลอกล่อหน่อยก็ใช้ได้ คิกๆ”
อ๋อ!ฉันรู้แล้ว ที่แท้เสียงกรี๊ดดังลั่นก็มาจากห้องพักอาจารย์นี่เอง = = ยัยแฟนต้าต้องแอบเอาหนูมาปล่อยในห้องนั่นแน่ๆ ยัยโรคจิตเอ๊ย!เธอทำให้ฉันพลอยซวยต้องไปไล่หนูให้อาจารย์วันลดาเลย Y ^ Y
“กลับไปเคลียร์กันยาวเลย ไอ้พี่บ้า = =++”
“บ่นอยู่นั่นแหละ อุตส่าห์หาที่ให้นายได้พ้นจากเงื้อมมือยัยฝอยขัดหม้อนั่นได้แล้วแท้ๆ”
“นี่เธอเป็นห่วงฉันเหรอ”
เดย์หันหน้ามามองแฟนต้าด้วยสายตาซึ้งแบบแปลกๆ
“เปล่า = O = ฉันกลัวโดนยัยนั่นจกตับ”
จบข่าว...คำตอบของยัยนี่ทำเอาทุกคนหัวเราะพรืดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ นายตั้งความหวังสูงไปมั้งเพื่อน หลังจากขำขันกันเสร็จเราก็ลงมือจับจองแย่งมุมส่วนตัว ปัดกวาดเช็ดถูจนลืมไปว่าต้องเข้าเรียนอีกสามชั่วโมง ฉันกลายเป็นเด็กหนีเรียนไปซะแล้ว T T
...................................................................................
กลับมาพร้อมนิยายตอนใหม่เจ้าค่ะ ตอนนี้pinkพิมพ์ล่วงหน้าไว้ก่อนแล้วเลยมาลงให้เพื่อนๆเต็มๆเลย แต่ตอนหน้าคงไม่ลงเต็ม100% แล้วนะเพราะpinkพิมพ์ไม่ทันแหละ แหะๆ = __ =;;; อีกประการคือเรียนพิเศษหนักอ่ะ เพิ่งเปิดเรียนเมื่อสองวันที่แล้วแทบลมจับเลยการบ้านคือพายุ เทสต์บ้าเทสต์บออะไรก็ไม่รู้ คะแนนแสนอุบาทว์ เจ๊รับไม่ได้อย่างแรง T __ T โชคดีที่ไม่เก็บคะแนนนะ
ที่หายไปนานก็ขอโทษด้วยนะคะ T ^ T ถือว่านิยายตอนนี้ไถ่โทษนะ ตอนนี้ก็ถือว่ายาว(รึเปล่า) คนเขียนพิมพ์ทั้งๆที่คิดเนื้อเรื่องไปด้วย ยังไงก็ขอเวลาหน่อยนะคะ กำลังตันๆตื้อๆ ให้กำลังใจกันด้วยนะจ๊ะ
อ้อ!ส่วนใครที่ชอบซากุราอิ ไทจิ ฮี่ๆ = V = อยากจะบอกว่าเตรียมดีใจล่วงหน้าด้วยนะคะ เพราะเริ่มพิมพ์เก็บตอนไปเรื่อยๆทีละนิด
ก็พิมพ์เก็บพร้อมๆเรื่องนี้ด้วย เรื่องของไทจิอาจไม่ถูกใจบางคนเราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะเพราะมันไม่ได้หวานแหววหรือสวีทอะไรเพราะถ้าใครอ่านคุณหนูสุดซ่าส์ฯก็คงรู้เรื่องอ่ะนะ เนื้อเรื่องก็เลยอาจเศร้า pinkตั้งใจจะแต่งเรื่องไทจิต่อจากเรื่องแรกแต่เรื่องนี้แว๊บขึ้นมาก่อนก็เลยแต่งก่อน 555+ ต้องรอหลังจากเรื่องนี้จบละนะ ^ __ ^
ความคิดเห็น