ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไอดารี่สีชมพู

    ลำดับตอนที่ #1 : บทเริ่มต้นชีวิตที่ไม่ได้แสนสุขเหมือนกับชื่อ

    • อัปเดตล่าสุด 16 พ.ย. 49



    ตอนที่1   บทเริ่มต้นชีวิตของนางสาวแสนสุข

     แสนสุข    เตชะภักดี   คือสาวน้อยผู้ที่มีแต่ความสุขสบาย   เหมือนดังชื่อของเธอ   เธอเป็นลูกสาวของเจ้าของสวนองุ่นหลายร้อยไร่แสนสุข       “  ทวีศักดิ์  ”  คือบิดาของเธอ    ส่วนมารดาของเธอคือ  “  สารภี  ”  แสนสุข  หรือที่คนงานส่วนใหญ่ในไร่มักเรียกเธอว่า  หนูแสน   เธอเติบโตมาด้วยความรักที่พ่อและแม่ทะนุถนอมมา  ดังนั้นชีวิตของเธอจึงมีแต่ความสุขสบาย   ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นถึงลูกสาวของเจ้าของไร่  แต่เธอก็ยังเป็นคนติดดิน    ไม่ถือตัว  คนงานในไร่จึงรักใคร่เธอทุกคน   ตอนนี้เธออายุ  19 ปี    เธอเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยชื่อดังในจังหวัดเชียงใหม่    ตอนนี้ชีวิตของเธอเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง   เธอทุ่มอ่านหนังสือเพื่อสอบเข้าเรียนที่เดียวกับ  “ สุวัตน์  ”   รุ่นพี่โรงเรียนมัธยมซึ่งตอนนี้เรียนอยู่คณะวิศวะ ในมหาลัยนี้   และเธอก็ทำได้   นิสัย  ฐานะของแสนสุขนั้นดีไปหมด  ยกเว้นหน้าตา  แต่ก็ไม้ได้ถึงขนาดว่าจะดูไม่ได้เลย  เพียงแค่ว่าเธอไม่ค่อยจะทันสมัยเหมือนคนอื่นๆ   ตอนนี้เธอได้เข้ามาเรียนในคณะวิศวะ  คณะเดียวกับสุวัตน์หรือพี่วัตน์ที่เธอปลื้มนักปลื้มหนา   สุวัตน์หรือพี่วัตน์  เป็นนักกีฬาว่ายน้ำ   รูปร่างหน้าตาดีจึงเป็นที่หมายปองของสาวๆ  หนึ่งในนั้นก็คือแสนสุข
      เธอชอบสุวัตน์มากขนาดว่าลงทุนสมัครเข้าชมรมว่ายน้ำ  เพื่อที่จะได้เรียนพร้อมกับพี่วัตน์     ตอนนี้เข้ามาในมหาลัยเธอช่างโชคดีอะไรเช่นนี้  เพราะพี่วัตน์ดันเป็นพี่สายรหัสของเธอ   วันนี้เป็นวันแรกที่เริ่มเรียนวันแรก  เย็นนี้ตอนห้าโมงสายรหัสของเธอนัดไปเลี้ยงต้อนรับกัน  เธอจึงมีความสุขยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ได้ทั้งวัน 
    ห้าโมงเย็น  เวลาที่เธอรอคอยก็มาถึง
    “  น้องสายรหัส  12  มารวมกันตรงนี้เลยครับ   ”  เสียงพี่วัตน์เรียกให้ไปรวมตัวกัน
    “  ค่ะ  น้องๆถ้ามารวมตัวกันแล้ว  ช่วยกรอกข้อมูลลงในกระดาษที่พี่ๆได้แจกไปให้นะค่ะ    เขียนชื่อจริง  ชื่อเล่น  ที่อยู่  และเบอร์โทรศัพท์ลงไปนะค่ะ  ”  เสียงใสๆของพี่แตง  ที่บอกชี้แจงรุ่นน้อง
    และตอนนี้พระเอกของเราก็มาแล้ว   เขาเดินตรงมาที่เราด้วย  เกิดอะไรขึ้นนะ  ฟ้าเอาโชคชะตาของชั้นมาเล่นเหรอเนี่ย   ไดอารี่จ๋า  เป็นกำลังใจให้แสนด้วยนะ  
    “  น้องแสนสุขใช่มั้ยครับ  น้องมาจากโรงเรียน xxxx  ใช่มั้ยครับ  ”  พี่วัตน์ถาม
    “  ค่ะ  ทำไมเหรอค่ะ  ”  แสนสุขตอบ
    “  พี่ก็จบจากโรงเรียนนี้  ยินดีที่ได้รู้จักครับ  น้องชื่อเล่นว่าอะไรเหรอครับ  ”  เค้าถาม
    “  แสนค่ะ  ”  ชั้นตอบ
    “  ครับน้องแสน  คือพี่จะมาบอกว่าถ้าน้องมีปัญหา  หรือมีข้อสงสัยอะไร  น้องสามารถปรึกษาพี่ได้นะ  ”  เค้าบอก
    “  ค่ะ  ” ชั้นตอบ
    “  อะแห่ม  อะไรว่ะ  เพิ่งเปิดเรียนได้วันเดียว  หัวงูใส่เด็กแล้วเหรอ  ไอ้วัตน์ ”  เสียงพี่อ๊อฟ  แกล้งหยอกพี่วัตน์
    “  อะไรว่ะ   ไม่มีใครเค้าเป็นเหมือนแกหรอก  ”  พี่วัตน์โต้กลับ
    “  เออ   น้องอย่าไปยุ่งกับมันมากนะ  เดี๊ยวจะเสียเด็กหมด  ”  พี่อ๊อฟยังไม่เลิก
    “  จะไปไหนก็ไปเลยไป  เดี๊ยว  เดี๊ยวจะโดนมิใช่น้อย  ”  พี่วัตน์ขู่ไป
    “  เออ  ไปก็ได้  ขี้เกียจยุ่งกลับวัวแก่  ”  พี่อ๊อฟจะไปแล้วยังไม่เลิก
    “  น้องแสน  อย่าไปฟังมันมากนะ  มันไร้สาระ  ” เค้าบอก
    “  ค่ะ ” ชั้นตอบได้แค่นี้  ก็มันเขินนิ   ฟ้าเห็นใจเราแล้วล่ะไดอารี่จ๋า
    “  น้องอยู่หอในใช่มั้ย  มีรถหรือปล่าว  คงไม่มีอยู่แล้วเรียบร้อยน่ารักอย่างนี้  เค้าจะพาไปเลี้ยงร้านแถวตลาด  เดี๊ยวไปกับพี่นะ  ”  เค้าบอก
    “  ค่ะ  ”  ชั้นตอบ  ชั้นเขินจะแย่อยู่แล้วก็ดันมาชมต่อหน้าอย่างนี้
      หลังพี่เค้ากว้างจัง   เราจะมีโอกาสได้สัมผัส  ได้มองอย่างนี้อีกเมื่อไหร่นะ  ชั้นคิดขณะซ้อนมอเอตร์ไซค์ไปร้านที่รุ่นพี่สายรหัสนัดไปเลี้ยง
    “  ถึงแล้วครับ  ”  พี่วัตน์บอกในขณะที่ชั้นนั่งเหม่อ  คิดอะไรต่ออะไรก็ไม่รู้
    “  ค่ะ ขอบคุณค่ะ ” ชั้นตอบ

     

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    วันนี้แค่นี้ก่อนนะค่ะ
    อย่าลืมล่ะ  รอรุ่นว่าความรักของแสนสุขจะเป็นยังไงต่อไป
    ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ    
       +++ หนอนหนังสือสีชมพู +++


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×