คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พรหมลิขิต
โอ้ไม่นะเพื่อนฉัน ฉันเพิ่งจะเสด็จลงมาจากเครื่องเมื่อ 5 นาทีก่อนแต่ตอนนี้ฉันดันมาอยู่ในคอนเสริตที่แสนวุ่นวายนี้เพียง 3 นาที เฮ้อเบื่อเพื่อนฉันซะจริงบ้าดาราอยู่ได้ --*--
“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด แบล็คขา เรดขา ไวท์ขา เร้นจ์ขา หล่อขาดใจเลยค่า” ///*-*/// เพื่อนฉันพูดเองแหละเพื่อนฉันนี่ปกติรึเปล่าว่ะเนี่ย? มันมีอะไรกันนักกันหนากะอีแค่ผู้ชายยืนร้องเพลงบ้าๆบอๆไม่รู้ทำไมถึงดังได้ขนาดนี้ ?-? งงแต็กเลยกะอีแค่หล่อนิดๆหน่อยๆเราจะอธิบายลักษณะรูบร่างให้ล่ะกันว่ามันจะหล่อแค่ไหนคนแรกนะชื่อแบล็ค มีผมเป็นสีน้ำดำมีแววตาที่ดำสนิทแฝงความเร้าร้อนอยู่ในตัวแต่ก็สู้พี่ไอซ์เราไม่ได้หรอกนายเรดมีผมสีออกแดงส้มเท่ระเบิดขาดใจเรายอมรับเลยว่าโคตรหล่อ --*-- ส่วนไวท์ผมออกทางสีเทาๆออกดำปลายๆผมส่วนคนสุดท้ายนายเร้นจ์ผมออกไปทางส้มเหลืองอ่อนๆถึงสีผมจะเป็นแบบนี้แต่หล่อขาดใจจนใจสาวๆต้องละลายอยู่กับที่เลยล่ะส่วนฉันชื่อเมย์ผมยาวสีดำสนิทสวยที่สุดในคอนเสริตนี้เลยแหละ ^0^ โฮะโฮะ โฮะ “ หวานฉันกลับบ้านก่อนนะ” --*--
“เอออยากกลับก็กลับไปดิ กรี๊ดดดดดดดดดดแบล็คสุดหล่อเลยค่า” ///*.*/// ยัยหวานยัยเพื่อนเลวเห็นดารานักร้องดีกว่าเพื่อนเชอะ T0T
“งั้นเราไปนะ” --*--
“เออจะไปไหนก็ไปสิ” ยัยเพื่อนโหดไล่เพื่อนได้ลงคออ้อรู้แล้วว่าลืมอะไรลืมบอกไปว่าเรามาเมืองไทยเพราะเรามาเรียนต่อปริญญาโทเพราะอะไรน่ะหรอก็เพราะคุณแม่สุดที่รักสั่งให้ลูกสุดสวยมาเรียนต่อที่ไทยเพราะค่าเทอมมันถูกกว่าที่อเมริกาน่ะสิ --*-- แม่เรานี่งกโคตรๆเลยนะเนี่ยแล้วเราก็เดินออกมาจากคอนเสริตที่แสนวุ่นวายฉันเดินตามฟุตบาทข้างถนนพร้อมที่จะเรียกแท็กซี่ ( -*-)-- “แท็กซี่...........จอด..............”
เอี๊ยด............................. รถแท็กซี่เขียวเหลืองมาจอดอยู่หน้าฉัน
“ไปไหนครับ” คนขับแท็กซี่ถามฉัน
“สุขุมวิทค่ะ”^_^
“เชิญเลยครับ” ^^
“ค่ะ” หลังจากตอบคำถามคุณคนขับรถแท็กซี่เสร็จก็ขึ้นนั่งรถข้างหลังเหมือนคุณนายเลยล่ะและไม่มีการสนทนาระหว่างฉันกับคนขับแท็กซี่จนถึงสุขุมวิทบ้านอาของฉันเลยล่ะ
“นี่ค่ะ”ฉันยื่นเงินให้กับคนขับแท็กซี่แล้วจากนั้นฉันก็ลงไปหาคุณอาของฉันท่านรวยมากเลยล่ะแม่ก็เลยให้ฉันมาอยู่กับคุณอาที่นี่ -- --^ แอ๊ด............................ประตูบ้านเปิดขึ้นฉันก้าวเข้าบ้านไป Oo >> oO
เหมือนกับว่าบ้านมันหลังใหญ่ขึ้นแหะ “ป้าชุมมมมมมมมมหนูกลับมาแล้ว”
“คุณหนูเมมาแล้วค่ะคุณนาย” ป้าชุมพูดขึ้นพร้อมกับไปเรียกคุณอา
“โอ้หลานรักของอาอาจัดที่ไว้ให้นอนแล้วจ้ะวันนี้คงเหนื่อยล่ะสิเข้าบ้านไปนอนเถอะ”
“ ค่ะ” ^0^ หลังจากที่เข้าถึงบ้านคุณอาก็เริ่ม ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่หยุดสักที่ฉันเลยขออาขึ้นมาพักหน่อยเพราะวันนี้เหนื่อยแล้ว ฉันจำได้ว่าฉันซื้อไดอารี่มาจากอเมริกานี่น่าเออยู่ไหนหว่าเจอแล้วเจอแล้ว
11/4/49
วันนี้เราด้มาเรียนต่อที่ไทยฉันจึงจำยอมต้องมาอยู่กับคุณอาที่ไทยพอกลับมาถึงฉันคิดว่ายัยหวานเพื่อนที่แสนดี หรือ เลว พาฉันไปดูคอนเสริตที่ไม่ค่อยน่าดูสักเท่าไรแต่วันี้ก็เหนื่อยสุดๆไปเลยถ้ามีวันข้างหน้าก็ต้องมีอนาคตฉันเชื่อว่าอย่างงั้น
*****************************************************************************************
จบไปอีกหนึ่งวันเต็มๆขอนอนให้สบายเลยล่ะกัน คร่อกกกกกกกกกกกกกฟี้
“ฮาววววววววววววเช้าแล้วสินะ” อืมเมื่อวานหลับยังไม่ได้อาบน้ำเลยอ่ะT0Tถึงว่าเหม็นอะไรกลิ่นตุๆฟุดฟิดฟุดฟิด กลิ่นมาจากเอไกล้ๆตัวเนี่ยแหละ อี๊เหม็นเสื้อกับกลิ่นตัวเนี่ยหว่าแล้วนี่มันก็สายแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย T0T “ ป้าชุมมีอะไรกินมั่งคะ”
“ข้าวต้มค่ะ”
“หนูไม่กินนะหนูสายแล้ว”
“สายอะไรคะโรงเรียนคุณหนูเข้าเก้าโมงนะคะ”
“งั้นหนูก็ตื่นเร็วน่ะสิ”
“ค่ะ งั้นไปกินข้าวต้มเถอะค่ะ”
“ค่ะ” จากนั้นฉันก็เริ่มสวาปามข้าวต้มตรงหน้าภายในเวลา5นาที่เท่านั้นจากนั้นฉันก็ลาป้าชุมเพราะโรงเรียนที่จะไปเป็นโรงเรียนประจำกว่าจะได้เจอกันก็วันเสาร์-อาทิตย์น่ะสิT0Tน่าสงสารคนสวยจังเลยอ่ะ หลังจากที่ฉันบ่นซะยืดยาวก้มาถึงโรงเรียนวิทย์วิทยาที่ดังในตอนนี้ พอฉันลงจากรถฉันเริ่มใช้ตาเรด่าค้นหาคุณครูที่ฉันเข้ามาสมัคร เอ๊ะ ใช่ครูคนเมื่อกี้เปล่าหว่าใช่ไม่ใช่ก็ต้องเข้าไปถามแล้วล่ะ “สวัสดีค่ะอาจารย์”
“สวัสดีจ้ะ เอ๊ะเธอคือคนที่มาสมัครกับอาจารย์ใช่มั้ย”
“ใช่ค่ะ”ถ้าไม่ใช่จะมาสลอนตรงนี้หรอคะ --*--
“งั้นตามมาจะพาไปหาเพื่อนๆของเธอ”
“ค่ะ”
ความคิดเห็น