คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : palette : 06 ( 100%)
ใล้เย็นแล้ว ายหนุ่มมอนาฬิา้อมือ
สลับับอาาศ้านอ เหมือนฝนะเลย นัวสูเินมาเรื่อยๆ
นเอรุ่นน้อเรทเวลเวท เาึ่วิ่ึ่เินะะทัทายแล้ว็ไปวนยัยัวเล็
แ่พอเินไปใล้ๆ ไอรีนไม่อยู่ั้นเหรอ
" โอปป้า สวัสี่ะๆ " น้อๆโ้ศีรษะให้เา
านยอลยิ้มให้ ถามเ็ๆเรื่อาน
แ่เพราะท่าทาะเ้อมอไปรอบๆ พวเธอแอบมอหน้าันำๆ
" ออนนี่ไม่อยู่่ะ ออไปับอยแล้ว็พี่เมเนเอร์ "
" อะ อ๋อ "
านยอลหัวเราะออมานิหน่อย
เา่อนะอัวลับ ไปไหนนะ ไม่เห็นบอเลย หยิบมือถือส่ไลน์หาพี่เมเนเอร์อเธอ
พี่เาไม่ไ้อบลับ แ่ส่ที่อยู่มาให้แทน านยอลยิ้มว้านี้สินะที่เรียว่ามีแบอัพี ายหนุ่มำลัะออาึ
แ่เา้อรอไอ้เฮุนนี้สิ
" มาแล้วววว "
" เออ ะที รอนราอ "
" ฮยอ็เวอร์ ผมละเบื่อ "
" ไปรับไอรีน่อนนะ ันะไปส่แที่หลั "
" ฮั้นแน่ มีรับแฟน " ลั้นยิ้มอนโนล้อ เะามันไปที
" แล้วโทรไปบอพี่เายั ว่าะไปรับ "
" ไม่อ่ะ ันะไปเอร์ไพร์ "
" เหม็นวามรั " เฮุนเบ้ปา พวเาออาึ
านยอลไม่ไ้เอารถัวเอมา เพื่อวามสะวในารไปไหนมาไหนแล้วไม่มีใรำไ้
เาเอารถธรรมามาใ้ มันเป็นรถอพี่ยูราที่ื้อไว้แ่ไม่ไ้แะเลย
ถ้าปล่อยไว้นานเรื่อะเสีย านยอลเลยอยืมึ่พี่สาวเา็ให้ ายหนุ่มเอามาใ้นะลายเป็นรถัวเอแล้ว
" พี่ว่ามันนานไปรึเปล่า " เฮุนนั่เบนรถ ฝน้านอแล้ว อาาศเย็นล ฟ้าาสีส้มลายเป็นสีำสนิท
านยอลอรถอยู่หน้าึอบริษัทโทรทัศน์
นัวสูหมอบับพวมาลัย สายายั้อที่หน้าึ
พอเห็นพี่เมเนเอร์เินออมาเาีัวึ้นพร้อมับยิ้มว้า รีบหยิบมือถือโทรหาอีน
แ่อนที่เาำลัะโทรออ านยอล็้อิ้วมว มีแ่ อยับพี่เมเนอเอร์
ำลัะึ้นรถ แล้วยัยนั้น
" เหี้ย ! ใรว่ะ " เฮุนาโ
านยอลรู้สึเหมือนหัวใเ้น้าลเรื่อยๆ ไอรีนเินออมาาึ
พร้อมับผู้ายที่เาไม่รู้ัื่อแุ่้นหน้า
สีหน้ายิ้มแย้มเธอยัไม่เยยิ้มแบบนี้ับเาเลย…เธอ้าร่มให้ไอ้นั้น
่อนมันเหมือนะอถือให้แทน ายหนุ่มำมือแน่นนเส้นเลือึ้น
เาโทรออ ไอรีนหยุเินหยิบโทรศัพท์ึ้นมา
านยอลิว่าถ้าเธอรับโทรศัพท์เาะถามเธอีๆว่าทำไมไม่ึ้นรถับอย แ่ว่า
มันไม่เป็นแบบนั้น ไอรีนัสายแล้วเ็บโทรศัพท์ลประเป๋าเหมือนไม่มีอะไรเิึ้น
เธอั้ใ…ไม่รับสาย หมอนั้นเหมือนถามอะไรัอย่า แ่ไอรีนส่ายหน้า อารม์เาเหมือนมีใรมาสาน้ำมันให้ไฟมันระพือ
านยอลไม่ลัเลที่ะบีบแร่เสียั นสอนนั้นหันมามอ แล้วเาเห็นัเ็ม 2 า
สีหน้าใอไอรีน
" พี่ไอรีน ไปหาอะไริน่อนไหม แล้ว่อยเ้าึ "
" อื้ม นาย็อยู่่อเหรอ ูฮยอ "
" รับ ผม้อุยอียาวอ่ะ " ไอรีนระับแฟ้มให้แน่น ลม้านอแรมาๆ
นัวเธอะปลิว เินแปลๆ เธออยาะรี้ เาเป็นนัแสที่เธอปลื้มมา นัม ูฮยอ
ไอรีนลอบมอหน้าหล่อๆอน้อ เหมือนฝันเลย ถึะเยุยโทรศัพท์ันมาบ้า
แ่นี้เป็นรั้แรที่เาอยู่ับเธอนานนานี้ เธอ้าร่ม แ่มันูทุลัทุเล
เพราะเธอถือแฟ้มไป้วย
" เี๋ยวผมถือร่มให้ "
" อ่า อบุมา " เสียโทรศัพท์ในระเป๋าเสื้อันหนาว ไอรีนหยิบึ้นมาู านยอลเหรอ
ิ้วเรียวมว เี๋ยว่อยโทรลับแล้วัน ไอรีนัสาย
" ใรเหรอ "
" ไม่มีอะไรหรอ " เธอยิ้มให้เา
" อบุมานะ ที่่วยส่เรื่อบทมาให้ แล้ว็เรื่ออ้วย
ถ้าไม่ไ้นายนี้แย่แน่ "
เธออยาะยมือไหว้เาริๆ ิทีู่ฮยออายุน้อยว่า เพราะเานี้แหละ่วยสอนเธอเรื่อานแส
เป็นที่ปรึษาให้้วย แถมยัหาร้านออแบบเรื่อนรีที่ไอรีนอวาม่วยเหลือไปอี
" วันหลัไปหาอะไรอร่อยๆินีไหมรับ แ่ว่าไม่เอาเยอะเหมือนวันนั้นนะ รั้นี้ผมเลี้ยเอ " หิสาวหัวเราะ รั้ล่าสุที่เอน้อ เธอโนอยลาไปานเลี้ยับเพื่อนนัแส
" เี๋ยวผมวนพี่แบฮยอนไป้วย ั้แ่ถ่ายเรื่อมูนเลิฟเวอร์ไป ผมไม่่อยเอพี่เาเลย " ไอรีนาโ เธอรีบหันไปบอนอายุน้อยว่า ถ้าแบฮยอนมา านยอล้อรู้แน่ว่าเธอแอบหนีเที่ยว
" หมอนั้นยุ่ๆแหละ
ไม่้อวน็ไ้มั้ "
" เหรอรับ อ๋อ ี้าร์ที่พี่สั่ ำลัะ… "
ปรี้
!!
เสียบีบแร่ันเาและเธอสะุ้
เธอหันมอามเสีย บีบแร่แบบนี้เสียมารยาทมา ทำไมถะ เธอิยัไม่บประโย
าลมโเบิว้า ไอรีนหยุเิน เธอรู้สึว่าเท้ามันหนันเิน่อไม่ไ้
แ่เห็นรถหิสาว็ำไ้ านยอล
นัวเล็วิ่ออาร่ม ฝนเม็ให่ระทบหน้าเธอ าเรียวพยายามวิ่ให้ทัน ฝั่นับไม่ไ้ปิระ สีหน้าอานยอลทำให้เธอหน้าเสีย เร่ฝีเท้าให้เร็วึ้นเพื่อ้ามฝั่ถนน แ่ว่าไม่ทันะแล้ว รถอายหนุ่มับออไปไล่อให้เธอวิ่้ร็วแ่ไหน็ไม่ทันอยู่ี
" พี่ไอรีน เป็นอะไรรับ ! " นัม ูฮยอวิ่เ้ามาหาเธอ
ร่มันให่ันร่าบาาเม็ฝน หัวใอปวหนึบึ้นมา ไอรีนไม่มีอะไระแ้ัว
เธอุยับูฮยอริๆ แ่ว่าเธอไม่ไ้รัเา ไม่ไ้ิอะไรแบบนั้น านยอลโรธเธอแน่ๆ
ไอรีนลั้นหายใ ่าเาสิ…เธอะแร์ทำไม ไม่ไ้เป็นอะไรันะหน่อย
ถึะิแบบนั้นแ่น้ำาเธอลับไหลลมาื้อๆ ทำไมเธอ้อสนใวามรู้สึอผู้ายนนี้้วย
ไม่วรเลย ไม่วรริๆ
" ไอ้ เฮุน เิอะไรึ้น "
" พวนายไปที่ไหนันมา "
" แล้วานยอลทำไมสภาพเป็นแบบนั้น "
" ใเย็นๆ ผมอบไม่ทัน !! " โอ
เฮุนยมือปิหู ทุนเอาแ่รุมถามเาไม่หยุ แถมไม่เว้น่อว่าให้เาอบอี
เริ !
" อบเร็วๆิว่ะ "พวพี่พูออมาพร้อมัน
" พี่เว้นให้ผมอบ่อน !! " ทุนนิ่ไป เฮุน สูหายใเา่อนะเริ่มเล่าเหุาร์ทั้หม ไม่อปิห่าเหว อะไรทั้นั้นเาเื่อว่านอื่น็พอรู้ๆเรื่อไอรีนนูน่าับานยอลฮยอบ้า เฮุนนั่สวอร้อ่อพระเ้าลอทาที่ลับมาหอ พี่านยอลับรถไม่ลัวาย เฮุนแถบะฝั่ร่าับเบาะรถ แอบสสารไอรีนนูน่าเาเห็นเธอวิ่ามรถ แ่านยอลไม่ยอมมอเธอเลย พวเาไ้แ่ถอนหายใไม่รู้ะ่วยยัไ ถ้าไอรีนะมีนที่อบอยู่แล้ว็ไม่น่าแปลใ เพื่อนเานี้แหละที่ไม่ยอมทำอะไรให้มันัเน เหมือนานยอลำหินไว้ในมือสุท้ายนที่เ็บ็ัวเอทั้นั้น ไม่รู้ะทำยัไ ถ้ามันิไ้ันิ เรื่ออาะไม่เป็นแบบนี้ ปาร์ านยอล เอ้ย
ร่าบานอนะแมอออไปนอหน้า่า
ผิวาวเนียนูีเียว ืนเือนมืสนิท
มอไม่เห็นแม้ระทั้วาว มือเรียวับโทรศัพท์ึ้นมาู ไม่มี้อวามหรือสายโทรเ้าานที่เธอำลัรออยู่
เปลือาบวม่อยๆปิล
หิสาวระับผ้าห่มให้แน่นึ้นันัวเอาวามหนาวเย็นออาาศ้านอ
เธอวระีใไม่ใ่เหรอ านยอละไ้เลิยุ่ับเธอ
แ่ว่าถ้าเาโมโหนเปิเรื่อนั้นล่ะ เธอับวไม่เหลืออะไรแน่ๆ ไอรีนทั้ัวล
ทั้ลัวีันมั่วไปหม อาารปวหัวลายเป็นไ้หวั็เล่นานเธอ พอิภาพเ่าๆ็ย้อนเ้ามาให้หัว วันที่เปลี่ยนีวิเธอไปลอาล
" ไอรีนนน "
" านยอล ! มาไ้ไเนี้ย "
" เราแอบอู้านมา " พูที่เล่นที่ริ ใบหน้าหล่ออมยิ้มแล้วมอ้ายมอวา
ายหนุ่มเาท้ายถอยเินๆ ่อนะส่ถุอะไรัอย่าให้เธอ ไอรีนทำหน้าสสัย
" นมนะ โมยมาาที่ร้าน "
" เลวมา ฮาฮ่า " นัวเล็หัวเราะร่า พร้อมับรับถุพลาสิในมือเา พอลอแ้มๆู
เหมือนะเป็นุี้นะ
" ุี้๊อโแลิป
เอาไปแบ่น้อๆ้วยอย่าินนเียวหมล่ะ " ถูหมัเล็ๆ้นแนไม่แรมา
ไอรีนทำหน้าเหมือนโรธเา แ่านยอลรู้เธอแ่หยอเท่านั้นแหละ
" ไ้ๆพวนั้นีใแน่ๆเลย ว่าแ่นาย
มาทำอะไรแถวนี้ " ไอรีนหิวน้ำเลยออมาื้ออะไราู้เรื่อื่ม
อยู่ีๆานยอล็มาาไหนไม่รู้ ไปมาๆอย่าับผี
" อ๋อ พอี….ะะเอานมไปให้เธอนี้แหละ " ไอรีนมวิ้ว ไม่รู้เธอรู้สึไปเอหรือานยอลที่ทำท่าทามีพิรุธ
" อบุนะ ที่หลัไม่้อเอามาให้เรา็ไ้ "
" ไม่เป็นอะไรหรอ บ้านเรารวย "
" น่ามั่นไส้เนาะ " ปาเล็ๆเบะใส่เา านยอลยิ้มว้า
สุท้ายไอรีน็ลับมายิ้ม
" ไป้อม่อเหรอ "
" เราไม่้อมแล้ว วันนี้พี่เาปล่อยเร็ว ะว่าะลับบ้านเลย
านยอลล่ะ "
" มี้อม่อ น่าเบื่อะมั
อยาไปเที่ยวแบบเธอับพี่ยูราบ้า"
พอนึถึรนี้แล้วเสียายพี่สาวเาไปัมีิ้เล็ๆันับพวเพื่อนๆน้อๆ
ึ่มีแ่ผู้หิไ านยอลเลยไม่มีสิทธิไปามระเบียบ
" เที่ยวที่ไหน แ่ิน้าวเถอะ " ไอรีนเลือเรื่อื่ม 2 วเหมือนัน
พอใส่แบ์ แล้วเรื่อื่มออมา เธอยืนอีวให้เา านยอลยิ้มว้า
" อ่ะ เี๋ยวเหนื่อยาย
อบุสำหรับนมนะ "
" อบุ….ือว่า "
" ? "
" ืนนี้ เราโทรหานะ…." ไอรีนระพริบาเร็วๆ สอสามรอบ เธอมอหน้าเาแปลๆ านยอลรู้สึไ้
หรือว่าเารบวนเธอ
" อื้อ ไ้ " ไอรีนเปิวน้ำแล้วระอึๆ
แบบไม่มอหน้าเา นัวเล็รีบปิฝา่อนะส่สีหน้าที่อธิบายไม่ไ้มาให้ วาม้อาหิสาวเหมือน้อารรู้อะไรบ้าอย่า
เธอปิบัอะไรเาอยู่รึเปล่า
" แล้ว็อาทิย์หน้า
พี่ัปาร์ี้ที่บ้านไปไหม? "
" อ่า ถ้าว่าันไปแน่นอน อบุที่วน "
" เบ ูฮยอน ! "
" ่ะ ! " นัวเล็รีบหันามเสีย านยอลโ้ให้พี่เมเนเอร์อเธอ นนี้เาไม่รู้ัแหะ
ไมุ่้นหน้าเลย แ่สีหน้าไม่สบายใอนเห็นเาับเธออยู่้วยัน านยอลพอเ้าใ
ลัวเรื่อเทสินะ
" อย่าพึ่ลับ
พอีมีเรื่อานะุย้วย พี่รอห้อทำานนะ "
" ่ะ หนูไปเี๋ยวนี้แหละ
านยอลไป่อนนะ อบุสำหรับนมอีรอบ ั้ใ้อมนะ "
" อ่า โอเๆ แล้วเอัน" ไอรีนยิ้มให้ านยอลยิ้มอบ สายาเามออีนที่เินามเมเนเอร์ไปนลับสายา
" พอๆ "
" อาร๊ายยยยยยยยยยย ไม่ม๊าววววววว "
" เวรรรม " นัวเล็ุมมับ
เธอไ้แ่มอนัวสูเลื่อยไปับโ๊ะระ เอาไี
ไอรีนอยาะอวาม่วยเหลือาเพื่อนนอื่นแ่สภาพแ่ละน็ไม่แพ้ัน
แม้ระทั้พี่ยูรา พี่ยูราหลับไปั้แ่เมื่อไหร่เนี้ย!
" านยอลนายเมาแล้วไปนอนีๆ " เธอเี่ยๆเาโยใ้ปลายเท้า อ่าห๊ะ
ปลายเท้าริๆูเสียมารยาทแ่ับานยอลมัน้อแบบนี้แหละ
นัวเล็ถือานไปเ็บับเพื่อน 2 3
นที่มีสิ นอนั้นพวที่เหลือเหมือนศพ อนเ็บอหันไปเอานยอลระน้ำเปล่าอึๆ
แ่บอว่าเป็นเหล้า แล้วบอเธอว่าไม่เมา? ลมา อยาะหัวเราะ
เินลับมาอีรอบหลัาปลุเพื่อนไปนอนันที่ห้อีๆ
นเหลือนิ้๋ออยู่นเียว ไอรีนนั่ล้าๆ านยอลยิ้มให้เธอนาหยี
อะไรอเา เธอไ้แ่หัวเราะเบาๆ อย่าับเ็แหนะ
" สวยั….."
" ?
ห๊ะ " หิสาวระพริบาปริบๆ
หมอนี้มเธอั้นเหรอ ริมฝีปาบาระเบิเสียหัวเราะ
" เมาแล้ว านยอล ไปนอนในห้อไป นอื่นหลับหมแล้วนะ " สายาเลื่อนไปมอนาฬิารผนั ี 2 แล้วเหรอ แนยาวๆผามาที่ไหล่เธอ ไอรีนทำหน้าเอื้อม เมาที่ไรวอแวลอ ีนะที่เป็นเธอถ้าเป็นผู้หินอื่นหมอนี้วยแน่
" เอาแนออไปเลย ! " ใบหน้าหล่อเลื่อนมาใล้นเธอหอนี้
ไอ้บ้าเอ้ย สร่าเมามาเมื่อไหร่นะ ะัให้หน้าหาย
" านยอล นี้บอให้ ! " มือให่ับเอวเธอแน่นลมหายใร้อนผ่าวเป่าร้นอเธอ
ไอรีนพยายามผลััวานยอลออไป แ่มันแทบไม่ยับเลยอะไรัน
วามรู้สึเห่อร้อนที่แ้มทำให้ไอรีนหุหิ
ายหนุ่มหัวเราะิั
เาึเธอเามาอแน่นว่าเิม นิหน่อยว่าทำไมเ็บๆหัวเหมือนมีนทุบเลย
านยอลแนบแ้มับผิวอุ่นๆ แ่วามเ็บที่ศีรษะยิ่แรึ้น นเาร้อโอโอย
" เ็บบบบ "
" เ็บ็ปล่อยสิ !! ไอ้ "
" อยาอ "
" อไม่ไ้ อย่ามาทำัวรุ่มรามนะ
เราะฟ้อพี่ยูรา! "
" อยาอ ูฮยอน โอ้ย ฮือออ " เสียร้อับสีหน้าเ็บปวทำให้หิสาวหยุทุบเา
านยอลาปรืบมอใบหน้าหวาน ? ทำไมหน้าแั เธอไมสบายรึเปล่า
้วยวามเป็นห่วและวามไม่มีสิ ายหนุ่มใ้หน้าผาเาแนบับเธอ มันร้อนๆ้วย แหะ
" ไม่สบายเหรอ ? " วาลมโมอเาอย่าื่นๆ
ใบหน้าเนียนอยู่ใล้ ยิ่ริมฝีปาสีแเรื่อเม้มแน่นเา อยาะ้มลไปวยโอาส
แ่อยารู้ว่า ริมฝีปาแๆนั้น ะนุ่มและหวานนาไหน แล้วใรที่ะเป็นนไ้สัมผัส
ิถึรนี้แล้วรู้สึไม่พอใพิล ทำไมว่ะ ทำไมเธอูไม่ออว่าเาอบ!
" …… "
" เธอโ่ "
" ! "
" เธอโรโ่เลย โ่ๆๆ"
" นี้นาย่า ันเหรอ! "
" ไม่ไ้่า เราบอเธอโ่ ยัยโ่
ยัยนิสัยไม่ี "
" อะไรอนาย ห๊ะ ? " สีหน้าไม่พอใอไอรีนไม่ไ้ทำให้านยอลลัวันิ อนนี้เาไม่ลัวอะไรทั้นั้น
อบุแอลอฮอล์
" นิสัยไม่ี ันอบเธอ
ทำไมเธอไม่อบันบ้า "
" ….. " สีหน้าหิสาวูนิ่ผิปิ านยอลไม่เ้าใับารแสอออไอรีน เธอูไม่่อยใ ทำไมล่ะ และมีแ่เหุผลเียวในหัวเา
" เธอรู้เหรอ? ว่าันอบเธอ "
" นายเมาแล้ว .
" เธอรู้ ! "
" อย่ามาล เลิอไ้แล้ว หายใไม่ออ "
" อโทษ…"
ถึปาะบอไปแ่เา็ยัอเธอเหมือนเิม
" อ๊ะ ! " นัวเล็หลับาปี้อนร่าเธอถูเาลไปที่พื้น านยอล้อมร่าไอรีน แนยาวๆัเธอไว้ไม่ให้ไปไหน และอนนี้ในหัวเธอ็เบลอนิไม่ออว่าวระทำอย่าไรเสีย้วยสิ
" านยอล…มะ ไม่เล่น "
" เธออบเราไหม "
" ….. "
" ไม่อบเหรอ ? " สีหน้าผิหวัทำให้หิสาวใเสีย นี้เาำลัทำผิแ่เธอลับไปรู้สึสสารเาไ้ยัไ
านยอลใ้นิ้วเลี่ยเส้นผมที่บัใบหน้าาวออ ไอรีนหมือหเท้า
เธอมอทุารระทำอเา เห็นถึแววาเ็บปวที่เธอไม่อยาะเห็น
" ูฮยอน….ทำไมไม่อบ " เสียทุ้ม่ำัอยู่้าหู ยิ่ริมฝีปาแะผะแผ่วลบนผิวแ้มยิ่ทำให้เธอัวสั่น
" านยอลไม่เอา ฮะ ! " มือให่สอเ้าใ้เสื้อเธอ
ไอ้นี้ !! พร้อมับใบหน้าที่เลื่อน่ำลเรื่อยๆ
" อื้อ ! " ริมฝีปาร้อนลแนบแน่น
เายับปาูบแรๆ ้ำไป้ำมา แ่วามิบ้าอย่าทำให้านยอล่อยๆผละออ
" ….เธอไมู่บอบเรา " ไม่รู้ว่าเพราะเมารึอะไร น้ำาเารื้น ไอรีนไม่เห็นอยาูบเาเหมือนที่เาอยาูบเธอ แปลว่าเธอไม่อบเาสิน่ะ ทำไมเาโ่แบบนี้
านยอลเลื่อนัวออ เานั่อยู่ับพื้นมอเธอนิ่ๆ ใบหน้าแล่ำาฤทธิ์แอลอฮอล์ ไอรีนมอหน้าเา สีหน้าเธอแปลๆ เารู้สึเหมือนะร้อไห้ ลั้น้อนสะอื้นทีุ่อยู่อ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร านยอลรู้สึว่าไอรีนเามาใล้เรื่อยๆ แ่พริบาเียว ริมฝีปานุ่ม็ลที่ริมฝีปาเา แนเล็โอบรอบลำอแร่ มือให่ยึ้นมาปรับอศาใบหน้าเธอ เาูบเธออบ ูึเหมือนเ็เอาแ่ใ เสียราเล็ๆยิ่ทำให้เาสิแ หิสาวันัวายหนุ่มออเธอหอบหายใ วาลมโมอเ้ามาในาานยอล สายาที่ไอรีนไม่เยเห็น แววาเาูน่าหลไหลและอันรายเหลือเิน
" นายเมา "
" ….เราไม่ไ้เมา " าเาแถบลืมไม่ึ้น นัวสูโนเน ่อนะ่อยๆลไปนอนที่พื้น
ศีรษะทุยหนุนอยู่ับันุ่ม
" ันไม่ไ้เมา " เสียึมำบ่นออมา
" เี๋ยวนาย็ำไม่ไ้….เหมือนอนนั้น "
" หื้อ อะไร " านยอลไม่เ้าใ อนนั้น
ืออนไหน อยาารปวหัวเล่นานเาหนัึ้นเรื่อยๆ
สัมผัสอุ่นื้นแนบอยู่ที่แ้ม มันเป็นวามรู้สึสุท้าย่อนสิอานยอละ่อยๆหายไป
มาแล้ววววววววววว ่าาาาาาาาาา รี้ ทานโทษนะ่ะ อแนบรูป
ั๊ลร๊า แไม่ิไม่ฝันว่า 2 นนี้ะมีรูปู่ แล้วูาพี่ ำอะไรนานั้นน ฮืออ เรือแล่นแล้ววว ถึเรื่อริเาะเป็นเพื่อนร่วมานเรา็ไม่สน เราอิ้น แ ไม่ไหวแล้วุแม่ ราบอบุ kbs อนแรนึว่าไอรีนะเป็น mc ู่ ิน แ่เป็นาานแทน อรี้หน่อยไม่อยมีโมเม้น รี้
แอบแวะมาอัพ่อนลับบ้านแล้วไปึ้นหวอ่อ แฮปปี้นิวเยียรรรนะ๊ะเ็ๆ มีวามสุมาๆ ให้วามรัับฟินี้เยอะๆนะ่ะ ุ๊บๆเ็ๆ
ความคิดเห็น