คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : (( ♥ 3 )) เพื่อนใหม่.
ผมกับดงเฮ(เพื่อนใหม่) เดินกันมาเรื่อยๆจนมาถึงตึกของคหกรรม *0* โอ้วว. มันช่างงามตา ~ แต่ก่อนจะมาถึงความงามตา ..
ต้องพบเจอสิ่งเลวร้ายจากตึก"วิศวะกรโยธา" - -;; ตึกนั้นเหมือนเป็นอะไรที่น้องๆขุมนรกเลยล่ะ! เสียงเครื่องจักรดังไปทั่วตึก แถมยังมีพวกก้อนมะเร็งเดินลอยไปลอยมาเยอะแยะ! เหงื่อไหลไคลย้อยยยยย~ หน้าดำปิ๊ด!! เสียงดังโหวกเหวกโวยวายเหมือนกำลังโดนทรมานทรกรรม =O=; และที่สำคัญ! พวกเวรนั้นแซวดงเฮ = =;; ... ด้วยการผิวปากใส่แล้วพูดจาน่าอ้วก
"คืนนี้ไปนอนบ้านพี่มั้ยน้อง ?" พูดออกมาได้ไง = =;; ดงเฮร้องไห้เลยอิพวกไร้จริยธรรม! อ๊ากกกกกกกกกก. (เหมือนโดนเอง) . ผมเดินตามดงเฮขึ้นตึก เพราะยังไม่เคยมาไม่คุ้นเคย = =; .. ตึกนี้มีครูผู้หญิงด้วยล่ะ ไม่ใช่ธรรมดา! ค่อนข้างเยอะเลยก็ว่าได้ ก็แหงสิ! พวกนรกนั้นจะทำอะไรที่ปราณีตได้ยังไงเล่า ! ครูผู้หญิงเหล่านี้ทำให้ผมหายใจสะดวกขึ้นด้วยน้ำหอมกลิ่นผลไม้ บางคนกลิ่นแรงไปนิด แต่มันย่อมหอมกว่ากลิ่นเหม็นเปรี้ยวจากพวกนั้น =..=;;
"พร้อมจะเจอเพื่อนใหม่หรือยังฮยอกแจ?" ดงเฮหันมาถามผมยิ้มๆ
"อื้ออ!" ผมตอบห้วนๆ ในใจลุ้นมากกก. ใจเต้นตึกตักๆ ๆ
'ผ่างงงง ~!!' ดงเฮเปิดประตูห้องออก ภายในห้องทุกคนกำลังง่วนอยู่กับการทำความรู้จักเพื่อนใหม่ ว๊าวววว~ *0*
ไม่มีใครหน้าตาน่ากลัวเลยสักคนน T^T/ แม่จ๋า.. ฮยอกดีใจจังเลย โฮกกกกกกกกกกกก.
"ฮยองๆมานี้หน่อยสิฮะ~" ดงเฮกวักมือเรียกชายร่างสูงที่อยุ่หน้าห้องให้มาหา ผู้ชายคนนี้จมูกโด่งเป็นบ้าเลยย = =
ตาก็สวยด้วย วิ๊งๆๆ *-*
"พัคจองซูนะ~ หรือเรียกสั้นๆว่าอีทึก ฉันเป็นพี่สตาฟของพวกนายน่ะหรือเรียกง่ายๆอีกอย่างว่า รุ่นพี่" พี่อีทึกว่ายิ้มๆ
"เพื่อนใหม่หรอฮยองงง ว๊าวววววววววววว~ >[]<!" ชายอีกคนนึงวิ่งมายืนข้างพี่อีทึก
"ฉันอีซองมินจ่ะ! ชอบฟักทองมากเป็นชีวิตจิตใจ! ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มี...." ซองมินลากเสียงยาวก่อนจะมีอีกเสียงพูดดังขึ้นมาว่า "คยูฮยอน!!!"
"อ่ะ... =//////////=!! อ่ะ..ไอ่บ้า! นายพูดบ้าอะไรเนี่ยรยออุค!" ซองมินว่าก่อนจะวิ่งเขินไปทุบหลังของรยออุคแก้เขิน
"อ่า.. =____=;;" ถึงผมจะงงๆนิดๆนะ แต่ก็ไม่รู้สึกกลัวคนพวกนี้เลย หน้าตาน่ารักมากกก. เหมือนดงเฮ =O= ที่ผมแยกเพศไม่ค่อยออกเท่าไหร่ 5555. ท่าทางมีแต่เรื่องน่าสนุกสินะ! เพื่อนใหม่ของผม น่ารักๆทั้งนั้นเลยยย .
**********************************************************************************************************
ตอนพักกลางวันผมไม่ออกมานอกตึกเลย เพราะชั้นสองของตึกเป็นห้องครัว พี่อีทึกเลยพาพวกเราทั้ง ผม ดงเฮ ซองมิน แล้วก็ รยออุค มาทำอาหารกินกันที่นี้ ~ พี่อีทึกทำอาหารเก่งมากกก โดยเฉพาะอาหารอิตาเลี่ยน =___= ส่วนผมหรอ?
หมักกิมจิยังไม่รอดเลย 555555.
"นี้ๆๆมากินข้าวได้แล้วซองมิน~" พี่อีทึกที่นั่งอยู่หัวโต๊ะกวักมือเรียกซองมินที่อยู้ไม่ไกลนัก ผมกำลังนั่งมองอาหารต่างๆที่เรียงรายอยู่บนโต๊ะ ไม่น่าเชื่อว่าพี่อีทึกจะทำอาหารเก่งขนาดนี้ T^T มันเยอะไปหมด แต่ละอย่างผมก็ไม่รู้จัก = =;;
ดงเฮหยิบข้าวกล่องลายปลานีโม่ออกมาจากกระเป๋าสะพายของตัวเอง
"นี้ฮยอกแจ.. อยากเห็นข้าวกล่องฝีมือฉันมั้ย?" ดงเฮหันมาถามยิ้มๆ
"อื้มม อยากเห็นสิ~" ผมยิ้มตอบ ว่าแล้วดงเฮก็เปิดกล่องข้าวออก *[]* ~~ อ๊า........ ~! เหมือนข้าวกล่องเด็กอนุบาลเลย!
อ๊ากกกกก.น่ารักวะเห้ยยยยย ถั่วลันเตาที่เรียงรายบนข้าวที่เป็นรูปกบ กับฮ๊อตดอกที่หั่นเป็นคำเล็กๆ น่ากินมากเลยอ่า~
ผมอ้าปากค้างไประยะหนึ่ง ตกตะลึงในความน่ากินของข้างกล่องของดงเฮ
"เป็นไงๆ กว่าจะเรียงได้เนี่ย เหนื่อยแถบแย่เลยนะ~ ฮ่ะๆๆ" ดงเฮหัวเราะเบาๆแบบผู้ดี
"พี่ซองมินทำอะไรอยู่นะ คนอื่นไม่ได้กินข้าวเพราะพี่เนี่ยรู้มั้ยๆ" รยออุคนั่งเท้าคางบนโต๊ะพร้อมกับทำแก้มป่อง
"นึ่งฟักทองอยู่ เสร็จแล้วโว้ยยยยย.รอเอาใส่จานแปปสิ" ซองมินเดินมาพร้อมกับจานที่มีฟักทองนึ่งสีเหลืองอร่าม
"ผมรอจนจาจังมยอนผมเย็นหมดแล้วนะพี่ = =;" รยออุคเหน็บนิดๆ
"เออน่ะ! ฉันทำมาก็ให้นายกินด้วยนั้นแหล่ะ อย่าพูดมากเลยย" ซองมินพูดไปเช็ดช้อนไป
"ไม่เคยมีใครกินฟักทองทันพี่สักคนเหอะ! =O=; แล้วดู.. เอาตั้งไว้หน้าตัวเองแบบนั้นแล้วใครจะไปตักถึง?"
"นี้นายจะกินกันมั้ยเนี่ย?!" พี่อีทึกพูดเสียงดังนิดหน่อย .. แต่สองคนนั้นดูท่าจะไม่ค่อยยอม ต่างส่งสายตาอาฆาตแค้นใส่กัน = =;; สรุปคือ.. มื้อนี้ ไม่มีอะไรที่เป็นฝีมือผมเลยสักอย่าง..... เอาหน่าๆเดี๋ยวต้องทำได้สักอย่าง! ฮี่ๆๆๆ
"เออนี้~ ทุกคนรู้เรื่องไปค่ายหรือยัง?" พี่อีทึกพูดขึ้นในขณะที่กำลังเอื้อมมือไปตักฟักทองของซองมิน
"หืออ? เข้าค่ายอะไรครับ?" ผมหันไปสนใจพี่อีทึกทันที = =; อะไรกันเพิ่งเปิดเทอม!
"ค่ายปรับสัมพันธ์ไง~ อ่าพี่ลืมไป. ฮยอกเด็กใหม่สินะ อาจจะยังไม่เคยไป"
"ครับ =O=;"
"อาทิตย์หน้านะ เครียมตัวดีๆเราจะไปขึ้นเขากัน!"
"ที่เขามีฟักทองกินมั้ยอะ T T?" ซองมินท่าทางเป็นกังวลมาก
"มีสิ ชาวเขาเขาปลูกไว้เยอะแยะเลย" ดงเฮว่ายิ้มๆ
"ห่วงแต่กินนะพี่ ระวังลงพุงแล้วจะปีนเขาไม่ไหว =___,=+" รยออุคพูดเบาๆ แต่มันทำให้ซองมินที่กำลังเคี้ยวฟักทองอยู่แทบอ้วก! = =;;; พวกนี้เล่นอะไรกันเนี่ย...?
"แล้ว.. เป็นค่ายยังไงหรอครับ?" ผมถามต่อ
"ก็~ จะเอาพวกเราทั้งโรงเรียนไปเข้าค่ายกันน่ะ มีการเล่นมเกม เดินทางไกล หนุกๆ เหมือนค่ายลูกเสือนั้นแหล่ะ ^^" พี่อีทึกพูดยิ้มๆ .. ต้องไปใช้ชีวิตร่วมกับพวกก้อนมะเร็งสินะ? = =;;
"แล้วไปกี่วันอ่ะ?" รยออุคถามบ้าง
"น่าจะ 3 วันนะ เอาเถอะๆ เตรียมตัวให้ดีละกัน~"
"สามวัน!! =[]=!!" ผมพูดเสียงดังจนทุกคนหันมามอง
"เปล่าครับๆ" ผมยิ้มหยีๆ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น.. เห้อออออออออ ไปอยู่กับพวกเวรนั้น ตายแน่เรา T____T
ทำไงดีวะเนี่ยยยยยยย !!!???
ความคิดเห็น