(( SJ ♥ WON X HYUK )) PSYCHOSIS ,

ลำดับตอนที่ #2 : (( ♥2 )) เปิดเทอม.

ในที่สุด... วันนี้ก็มาถึง วันมหาวิปโยคของมนุษยชาติ(?) มันมาถึงแล้วว! วันเปิดเทอมมมมม ~!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.  แม่ผลักไสไล่ส่งผมออกจากบ้านแต่เช้า แถมยังให้พ่อขับรถออกมาส่ง
(แม่บอกว่ากันผมหนีไปที่อื่น ไม่ยอมเข้าโรงเรียน =O=) ผมเดินเซ็งๆมองรถเบนซ์คันงามของพ่อขับออกไปจากรั้วโรงเรียน
ในโลกนี้ ผู้ชายคนเดียวที่ผมจะข้องเกี่ยวด้วยก็คือพ่อ =___=;;  ผมนั่งลงที่ม้าหินเล็กๆ มองดูกลุ่มก้อนสิ่งมีชีวิตคล้ายๆก้อนมะเร็งเล่นกีฬาที่เค้าเรียกันว่า'บาส'กันอย่างครื้นเครง ~ เหงื่อแต่ละคนสามารถเอาไปทำแอ่งเก็บน้ำได้เลยทีเดียว ...
หน้าตาเกรอะกรังอุดมไปด้วยเม็ดสิวและคราบมันต่างยิ้มย่องให้กับความสำเร็จในการชู๊ตบาสเข้าห่วง โดยไม่แคร์สายตาประชาชีเลยว่าใครมองมันอยู่ เอิ่มม..ผมไม่ได้เป็นโตรคเกอร์นะ! =[]=!! วันนี้วันเปิดเทอมวันแรก แต่ทุกคนต่างเดินไปทั่วเหมือนวันปกติ ยังเข้าห้องเรียนไม่ได้ ต้องรอสัญญาณก่อน ในใจผมอยากจะเข้าไปแทบตาย! แต่ก็นะ...เห้ออออ ต้องมานั่งดูไอ่พวกก้อนมะเร็งพวกนี้เดินชนไปชนมา ผมนั่งก้มหน้านิ่งไม่กล้ามองใครที่เดินผ่าน กลัวง่ะ! TOT;

"เห้ยยไอ่เสี่ยว! วันนี้จะไปฟันเด็กแถวไหนมั่งวะ?" เสียงไอ่พวกนรกนั้นคุยกันเสียงดังมากกกกกกกก. ถามเหมือนเป็นเรื่องปกติ! ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องพรรค์นั้น! =[]= พวกแกไม่ละอายโลกมั่งหรือไงวะเนี่ยย

"กะว่าจะเดินไปอ่อยๆหน่อยวะ เผื่อติด ถ้าเอาไอ่ซีวอนไปด้วยนะมึงง ไม่ต้องห่วง แบกสาวกลับเป็นกระบุง" ยัง.. ฉันแอบด่าแกในใจยังไม่รุ้เรื่องอีก(ใครจะไปรู้?)

"เออว่ะ! จริงด้วย งั้นมึงไปกะกูนะไอ่วอน นะๆกูขอร้อง" ก้อนมะเร็งหนึ่งในนั้นกระแสะเข้าหาเพื่อนของมัน ผมนั่งมองตาปริบๆในใจก็ได้แต่กร่นด่า เหมือนมันไปโกงค่าแชร์แม่ผม(?)

"แต่กูไม่ชอบอะไรแบบนี้ว่ะ มึงก็รู้..." ก้อนมะเร็งผู้โชคร้ายตอบห้วนๆ ก่อนที่จะโยนลูกกลมๆนั้นลงห่วง
"แต่กูเป็นเพื่อนมึงนะเว้ย! เพื่อนอะ เพื่อนนน!! ไม่คิดจะช่วยหน่อยหรอวะ?" ก้อนมะเร็งนั้นเดินเข้าไปกอดคอก้อนมะเร็งอีกตัว =O=;;

"กูทำแบบนี้กี่ครั้งแล้วหืมม ? มึงก็อ้างทั้งปี กูไม่ไปอะเพิ่งเปิดเทอมเอง หาเรื่องชั่วแล้วนะมึง ..." เห้ออ ฟังพวกเนื้อร้ายคุยกัน น่าเชื่อชิบบ . ไปเดินเล่นดีกว่า.. ผมเดินไปเรื่อยๆ พบเจอกับก้อนมะเร็งมากมายหลายหลาก =__=;; แต่เอาเป็นว่าไม่น่าชมเลยสักตัว ผมเดินมาเรื่อยๆผ่านตึกนั้นตึกนี้ โชคดีนะนี้เพิ่งเปิดเรียนน่ะ ไม่งั้นได้เจอพวกเนื้อร้ายเยอะกว่านี้แหงๆ =[]='' 
ตรงนั้นมีสนามหญ้าด้วย สวยจัง *0*~ ไร้พวกเนื้อร้ายด้วยอ่า ... ว๊าวๆเราเป็นผู้ค้นพบหรือเปล่านะ!? ฮี่ๆๆ ถ้างั้นจะแอบมานั่งเล่นบ่อยๆ ~ ผมล้มตัวลงนอนในสนามหญ้าขนาดไม่ใหญ่มาก แต่มีสวนดอกไม้ล้อมรอบ โอยย.. ง่วงจังเลย = =
ถ้านอนจะมีพวกเนื้อร้ายมาแถวนี้มั้ยนะ ? (วิตกจริต!) ว่าแล้วผมก็ค่อยๆกางแขนกางขาออก หญ้านี้โคตรนิ่มเลยย!!

"นั่งด้วยได้มั้ย?..." เสียงเล็กๆของใครบางคนทำให้ผมลุกขึ้นนั่ง
"..^^.." ผมยิ้มเฉยๆ แต่มองไปมองมา... =_______= ทำไมมีผู้หญิงในที่แบบนี้วะ ?
"มานั่งสิ~" ผมตบหญ้าข้างๆเบาๆ อ่า.. หน้าใสมากเลย >O< สวยวะเห้ยยยย . หลงโรงเรียนป่าวน้ออ ~
"ผมอีดงเฮนะ ^^; "
"...=[]=!!!"  ช๊อค! ชื่อผู้ชายนี้หว่า! เห้ยยยย!! กระเทยหรือเปล่า ? หรือทอม ? อ๊ากกกกกกกกกก. หน้าตาแยกเพศยากชะมัด! T^T ..
"ผู้ชาย?" ผมถามห้วนๆ หน้าตาสงสัยโลกมาก ต้องการคำตอบ !
"อื้มม ทำไมหรอ?" ดงเฮว่ายิ้มๆ -////////- โอยย.. ตกลงชายแน่หรอวะเนี่ย ? สวยไปแล้วนะ!  เห้ยย!! ผู้ชายหรอ ? ผู้ชาย ?
ผู้ชาย = ก้อนมะเร็ง ... =[]=!!
ผมถอยห่างจากดงเฮแบบลวกๆ ทำให้ดงเฮมองผมแบบสงสัย
"ทำไมล่ะ?" ดงเฮถามอีก ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ = =; แปลกนะ ทำไมเขาไม่น่ากลัวเหมือนพวกนั้น...? หรือเพราะเขาสวยเกินไป ? TT
"อ่ะเปล่าๆๆๆ" ผมสะบัดมือปัด
"อื้ม.. ผมแผนกคหกรรมนะ~ ^-^" รอยยิ้มนั้นน ~ อ๊ากกกกกกกกกกก. แม่จ๋าฮยอกไม่กลัวผู้ชายแบบนี้อ่า~ คหกรรมด้วย ฮี่ๆๆๆ เราคงได้อยู่ห้องเดียวกันแน่เลย =w= โฮะๆ จะว่าไปโรงเรียนนี้ก็ไม่เลวร้ายมากนะ ถ้าไม่มีพวกก้อนมะเร็งนั้นเยอะ !
'ติ๊งหน่องตั๊งหนิ่งง~ ติ่งหนุงตั๊งนองง~ ♫' เสียงออดบอกเวลาเข้าห้องเรียนแล้ว เย่ๆ !

"ไปห้องเรียนกันเถอะอ่า..." ดงเฮทำลากเสียงยาวว
"อ่อ อีฮยอกแจ!" 
"อื้มฮยอกแจ!" ว่าแล้วดงเฮก็พยุงตัวลุกขั้นยืนก่อนที่จะยื่นมาให้ผม -//////////- ผมก็ไม่พลาด! 55555 แอบแตะมือนิดหน่อยเอง

***************************************************************************************************
Writer ; ตกลงจะอึนเฮหรอ ? 5555555. ไม่หรอกๆ วอนฮยอกเหมือนเดิมนะ (: 
แต่ว่า.. ผมแต่งนิยายเถื่อนนิดๆแบบนี้เอลฟ์จะว่ามั้ยนะ ? - -" แอบหวั่นๆ(ไม่แอบแล้วกลัวเลย!)
พูดคำหยาบนิดหน่อย เข้าใจกันนิดนะครับ โรงเรียนชายล้วนอ่า.. ^''^;