คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตในโรงเรียน
ไม่กี่นาทีเอน่าร์กับเออนี่ย์ก็มาถึง..................
โรงเรียนเปอซีส โรงเรียนที่ตั้งอยู่ในเมืองริเซลย่า
นับว่าเป็นโรงเรียนที่มั่งคั่งและเก่าแก่ที่สุดในประเทศปองมัวส์
“สวัสดีค่ะคุณเอลตัน”
“ค่ะครูจีนส์” เอน่าร์หันไปยิ้มให้กับครูจีนส์ เธอเป็นครูสอนวิชาคณิตศาสตร์ของเอน่าร์
“คุณแมคครายคุณ 2 คนมาพร้อมกันหรอค่ะ” ครูจีนส์พูดขึ้นด้วยความประหลาดใจ
“ใช่ค่ะ”เออนี่ย์ตอบ
“ไปกันเถอะ เอน่าร์” เออนี่ย์สะกิดเบาๆก่อนที่เธอจะคว้าแขนของเอน่าร์ไปที่ตู้ล็อคเกอร์
“เธอลากฉันออกมาทำไม”เอน่าร์ถามขึ้น
“เพราะฉันรำคาญครูจีนส์น่ะสิ”เออนี่ย์พูดขณะพยายามไขตู้ของเธอ
“เดี๋ยวหล่อนก็เกลียดพวกเราหรอก”เอน่าร์พูดด้วยสีหน้าเครียด
“ช่างหล่อนสิ”จนป่านนี้เออนี่ย์ก็ยังไขตู้ของเธอไม่ได้
“โธ่เจ้าบ้าเอ้ย” เออนี่ย์เอามือเคาะตู้ของเธออย่างแรง1 ครั้ง แค่ครั้งเดียวจนประตูตู้นั้นเปิดออกมา เอน่าร์ได้แต่ขำ
“ฉันว่ามันคงอยากออกกำลังกาย” เอน่าร์พูดไปหัวเราะไป
“เอมี่เธอกล้าขำฉันหรอ” เออนี่ย์ทำหน้าโกรธแต่ยิ่งดูก็ยิ่งเหมือนฮิปโปตอนกำลังหาวมากกว่า
“อืม” แรงหัวเราะของเอน่าร์มากขึ้นเรื่อยๆ
“ยัยเอน่าร์” เออนี่ย์กระโดดเข้ายีผมของเอน่าร์เบาๆทั้งคู่ต่างก็ระเบิดเสียงหัวเราะใส่กัน
- - - - - - -- - - - นักเรียกทุกคนจะเข้าเรียนภายใน 10 นาที- - - -- - - - - -- - - - -- - --- - - - -- -
เสียงประกาศจากทางโรงเรียนดังขึ้นเด็กทุกคนล้วนแต่เดินไปทางห้องเรียนของตน รวมทั้งเออนี่ย์ด้วย
“ไม่ต้องรอฉันหรอกนะ” เอน่าร์พูด
“อ้าว ไม่ต้องรอหรอ” เออนี่ย์พูดอย่างสงสัย
“จ้า”
“แล้วแต่นะ” เออนี่ย์รีบจ้ำไปยังห้องเรียน เอน่าร์เริ่มไขล็อคเกอร์ของเธอแล้วก็เอารองเท้ามาเปลี่ยน เธอสังเกตเห็นว่า
“เอ๊ะนี่มันกระเป๋าของพิล ไม่นะโอ้พระเจ้า” เอน่าร์อยากจะบ้าตายเธอต้องไปเอากระเป๋าที่พิลงั้นหรอ ไม่สิพิลเอากระเป๋าไว้ที่ล็อคเกอร์นิน่า ดีเลย เอมี่ค่อยเดินไปที่ตู้ล็อคเกอร์ที่ห่างจากตู้ของเธอไป 4 แถว
“ล็อคเกอร์พิล.........พิล..........พิลนี่ไง”เอมี่ดีใจมากๆที่เห็นล็อคเกอร์พิลขณะที่เอมี่กำลังจะเอื้อมมือไปไขกุญแจก็มีมือใครบางคนจับมือเธออยู่
“จะทำอะไรนะ”ชายหนุ่มที่มีผมสีทองพูดขึ้น 'ให้ตายสิข้อมือนายนี่แข็งเป็นบ้า'เอมี่พยายามเอามือออกจากมือของเค้าคนนั้น แต่ก็ไม่มีวี่แววเลย
- - - -- -- - -------- - - - - -- -เหลืออีกเพียง 5 นาที- ---------- - - - -- - - - -- - - - -- -- ---- -- -- --
“ปล่อยฉันนะ”เอน่าร์กลัวที่จะเข้าห้องเรียนสายเป็นที่สุด
“ไม่เธอคือขโมย”
“ไม่ใช่ฉันคือ................” เค้าไม่ฟังเอน่าร์เลยเค้าลากเอมี่ไปยังโรงยิม.........โรงยิมที่พิลซ้อมรักบี้อยู่ไง
“นินาย ฉันเป็นน้องของพิลนะ”
“ใครๆก็อยากมีพี่ชายยังพิลทั้งนั้นแหละ” เอน่าร์คิดว่า'ฉันคนหนึ่งแหละที่ไม่อยากมี'
“นินายหยุดเดี๋ยวนี่นะ” หยุด........เค้าหยุดลงอย่างกระทันหันทำให้หน้าของเอน่าร์ไปกระแทกกับแผ่นหลังของเค้าอย่างจัง
“โอ้ย” เอน่าร์เอามือมาจับที่หน้าของเธอ นายคนนั้นจับมือของเธออีกข้างยกขึ้นมาระดับหน้าของเอน่าร์ตอนนี้หน้าของเค้ากับเอมี่ห่างกันเพียงแค่มือของเอน่าร์เท่านั้นเอมี่รู้สึกได้ถึงลมหายใจของเค้าที่หายใจรดมือของเธออยู่ ดวงตาสีฟ้าที่ดูอ่อนโยนมองจ้องมาที่เอมี่อย่างเกรียวกราด
“เงียบซะ.........ฉันรำคาญ” เอน่าร์เริ่มกัดริมฝีปากล่างเธอใช้แรงทั้งหมดพลักเค้าออกอย่างรวดเร็วแล้ว.........วิ่ง ...........วิ่ง..............และวิ่ง ในสนามที่กว้างมากๆเป็นสนามแข่งรักบี้ที่ใหญ่ที่สุดในปองมัวส์แต่ที่พิลซ้อมน่ะเป็นสนามที่เล็กกว่านี้นิดเดียว
“หยุดนะ” เค้าวิ่งตามเธอมาติดๆ
“อย่าตามฉันมานะ”
“ยัยหัวขโมย”
“ฉันไม่ช่าย.................ย”เค้าวิ่งเข้ามาด้านหลังของเธอแล้วโอบเอน่าร์จากด้านหลัง
“ปล่อยนะ” เอน่าร์พยายามกระโดดและสายหัวไปมาเพื่อที่ว่าผมน่าจะไปปัดถูกอะไรสักอย่างให้เค้าปล่อยเธอได้ล่ะนะ เค้าเอาใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อปลายเส้นผมของเค้ามีเหงื่อไหลออกมาเล็กน้อยมาเทินไว้ที่ไหล่ของเอมี่
“นายทำอะไรน่ะ” เอมี่พูดขึ้นด้วยเสียงที่สั่นคลอเพราะเหนื่อย
“ไปกันฉันเถอะนะ” เค้าพูดไปหอบไป
ความคิดเห็น