คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โลกอีกใบของอนาลิเซีย
“ไปเถอะจ๊ะ” ลินท่าร์พลักเอนาลี่ย์เบาๆ เอนาลี่ย์หันมามองลินท่าร์อย่างลูกแมว ลินท่าร์ก็ยิ้มให้เอนาลี่ย์ด้วยความเอ็นดู เอนาลี่ย์ก็เดินขึ้นรถไปอย่างไม่มีปฏิกิริยาอะไร
เมื่อเอนาลี่ย์ขึ้นไปบนรถเธอก็เห็นพี่ชายทั้ง 2 ของเอนาลี่ย์คือ ดาเนลกับดิอาร์ ดาเนลมีผมสีดำเงินดวงตาสีน้ำเงินเข้มอันเป็นเอกลักษณ์เป็นผู้ชายที่ขี้เล่น แล้วก็ชอบแกล้งเอนาลี่ย์เสมอส่วนดิอาร์มีผมสีน้ำตาลออกไปทางดำนิดหน่อยดวงตาสีเขียวน้ำทะเลเป็นคนที่สุขุมแล้วก็ไม่ค่อยพูดเท่าไรนัก ดิอาร์เค้านั่งอ่านหนังสือภูมิศาสตร์อย่างตั้งใจอยู่เบาะหน้าขณะที่ดาเนลกำลังนั่งเคี้ยวถั่วอยู่เบาะหลัง
“เฮ้ เอนาลี่ย์เธอไปทำอะไรมา” ดาเนลพูดพลางขยับมาใกล้ๆเอนาลี่ย์
“ฉันเบื่อ”
“โธ่ ไม่เอาน่าเอนาลี่ย์ยัยนู๋สมองบื้อ”
“ดาเนล”เอนาลี่ย์หันมาค้อนดาเนลยกใหญ่
“อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิรู้ไหมมันเหมือนกับเจ้าราฟานเลยนะ” ราเฟนเจ้าปลาทองที่มีวุ้นอยู่ตรงหน้า
“ดาเนล >_< !!!!!!” เอนาลี่ย์จู่โจมเข้าทุมที่อกของดาเนลขณะที่เค้าก็ระเบิดเสียงหัวเราะใส่เธอ
รถแล่นผ่านจัตุรัสเลนส์คอน มาไม่กี่ร้อยเมตรก็จอดลงที่มุมตึกแห่งหนึ่งที่นี้ทั้ง 3 ต้องเดินไปยังรงเรียนอีก 500 เมตรเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าพวกเค้าเป็นใคร ก่อนที่จะถึงวันสถาปนา
เอนาลี่ย์เดินลงมาคนแรกตอนนี้เอนาลี่ย์กลายเป็น เอน่าร์ เอลตัน หญิงสาวที่มีแว่นตาสีชมพูม่วงเป็นเพื่อนติดตัวตอนนี้เอนาลี่ย์จะดูเป็นเด็กธรรมดาที่มีผมตรงสีดำสนิทจากวิกที่ฟาเรลหามาให้ให้ ดวงตาสีน้ำตาลทั้งดาเนลและดิอาร์ก็เช่น ดาเนลก็คือ พิลเลอร์ เอลตัน ดิอาร์ก็คือ เดล เอลตัน ดาเนลมีผมสีน้ำตาลทองและตาสีดำ ส่วนดิอาร์มีผมสีน้ำเงินเข้มจนเกือบดำ ตาสีฟ้าตอนนี้ทั้งสามก็คือคนทั่วๆไปแล้ว
******************************
“เอน่าร์”เสียงของเออนี่ย์เพื่อนรักของเอน่าร์ เออนี่ย์ร้องทักขณะที่ตัวเธอห่างจากเอน่าร์ประมาณ 2 ช่วงตึก เอน่าร์โบกมือกลับ เออนี่ย์รีบวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว แล้วมายืนหอบข้างๆเอน่าร์
“เออนี่ย์ไหวรึเปล่า”
“สบายมากจ๊ะ” เออนี่ย์ยิ้มไปพร้อมๆกับเสียงหอบ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ เดล” เดลละสายตาจากหนังสือภูมิศาสตร์มามองที่เออนี่ย์
“อรุณสวัสดิ์ครับ” เออนี่ย์ได้แต่ยิ้มและเขินส่วนเดลหรอเค้าก็หันไปอ่านหนังสืออย่างเดิมดูท่าทางเค้าจะไม่สนใจใครเลยด้วยซ้ำ
“ไงจ๊ะ เออนี่ย์”พิลเลอร์ทักขึ้น
“อยู่แล้วค่ะ พิล”เออนี่ย์หันมาตอบรับอย่างสดใส
“แยกกันตรงนี้แล้วกันนะค่ะ พิล เดล” เอน่าร์พูดขณะที่เธอก็กำลังเอากระเป๋าจากพิลไปพร้อมๆกัน แต่พิลกลับยกกระเป๋าของเอมี่สูงขึ้นจนเอมี่เอื้อมไม่ถึง
“พิล เอามานะ เดี๋ยวนี้ด้วย พิล”เอน่าร์พยายามไขวาขว้ากระเป๋าเธอเหมือนลูกแมวที่กำลังจะเอาไหมพรมสร้างความตลกให้แก่พิลอย่างมาก
“พอเถอะ พิล” เดลเอามือด้านซ้ายจับแขนของพิลไว้แล้วกดลงมาจนระดับที่เอมี่หยิบกระเป๋าได้ เป็นครั้งแรกที่เค้าละสายตาจากหนังสือ เอน่าร์รีบคว้ากระเป๋าอย่างรวดเร็ว
“ขอบคุณ เดล” เอน่าร์รีบคว้าแขนเออนี่ย์และวิ่งไปให้ไวที่สุด
ความคิดเห็น