>>วิจารณ์นิยายสบายๆ สไตล์มะนาวขาว<<

ลำดับตอนที่ #4 : {ส่ง} 海の囁き แว่วเสียงธารา by อสิรยา / Horae (เซ็นรับเรียบร้อย)

#1 : ความคิดเห็นที่ 1

แบบฟอร์ม

ชื่อที่จะให้เรียก : ไอซ์ ก็ได้ค่ะ :3
นามปากกา : อสิรยา / Horae
ชื่อนิยาย :  海の囁き แว่วเสียงธารา
ลิ้งหรือแบนเนอร์ : http://my.dek-d.com/Farra_jung/writer/view.php?id=792268
ระดับที่จะให้วิจารณ์ ระดับ 3 ค่ะ
มีอะไรฝากบอกก่อนไหม :  แอบออกตัว (?) ก่อนค่ะว่าที่เข้ามาเพราะเห็นชื่อเจ้าของบทความ เคยอ่านนิยายของคุณมะนาวขาวเมื่อนานมาแล้ว (ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับเจ้าหญิงเจ้าชาย แล้วก็มีปีศาจ ต้องขออภัยที่จำชื่อเรื่องไม่ได้ค่ะ เอ๊ะ หรือว่าจำผิดตัว =A=;;) และต้องขอบคุณล่วงหน้าด้วยค่ะ

---

PS.  อสิรยา / Horae

Name : Horae< My.iD >  [ IP : 125.25.30.36 ] 
Email / Msn: - ส่งข้อความลับ
วันที่: 2 มิถุนายน 2555 / 14:38

ผลการวิจารณ์
"ลึกลับ ลื่นไหล ท้าทายและลงตัว"
ระดับการวิจารณ์
ขั้นที่ ๓

ขออนุญาตไอซ์จ้า :3 ต่อไปนี้คือคำวิจารณ์ของนาวในฐานะนักอ่านอีกคนหนึ่งนะคะ

จำนวนบท : ถึงบทที่12

เริ่มต้นเลย ชื่อภาษาญี่ปุ่น...ต้องขอออกตัวก่อนว่าแต่ละชื่อค่อนข้างจำยากจริงๆ คงเพราะส่วนตัวไม่ค่อยอยู่กับภาษานี้มากนัก

จะขอวิจารณ์เป็นบทๆไปก่อนนะคะ

ส่วนของบทนำ

ออกจะแปลกไปสักหน่อยที่ริวจินกลับยอมให้เจ้าหญิงโทโยทามะแต่งงานง่ายๆกับคนธรรมดาที่เป็นแค่ชาวประมง

ซ้ำยังไม่เห็นทำอะไรให้เลย มีแต่มาขอให้เจ้าหญิงช่วย ริวจินนี่น้ำใจงดงามจริงๆ คงรักลูกสาวมาก

ที่สงสัยอีกอย่างหนึ่งคือมังกรดำที่เกิดมา กลับมีรูปร่างคล้ายจระเข้..ทำเอาจินตนาการมังกรที่เป็นสัตว์ชั้นสูงดูเพี้ยนไปเลยทีเดียว คาดว่าคงหมายถึงมังกรตะวันตกหรือเปล่า(ของเอเชียจะคล้ายงู) ถ้าให้ดีลองบรรยายเสริมเข้าไปว่าส่วนไหนคล้ายจระเข้(เช่นศีรษะ)และลำตัวเป็นอย่างไร(จระเข้แขนสั้นน่ะค่ะ เวลาอุ้มเด็กอยู่ก็นึกไม่ออก)

ชายหนุ่มทั้งสี่ได้เติบโตขึ้น < ประโยคนี้หมายความว่าจากชายหนุ่มเติบโตไปสู่วัยถัดไปค่ะ ไอซ์สามารถบรรยายได้ว่า'เด็กทั้งสี่ได้เติบโตขึ้นเป็นชายหนุ่ม'

การบรรยายส่วนอื่นๆถือว่าดี ลื่นไหลอ่านแล้วไม่สะดุดค่ะ :)

พอมารู้ว่านี่คือเรื่องต้นกำเนิดของญี่ปุ่นก็เลยอึ้งนิดหนึ่ง เรื่องจริงหรือคะเนี่ย O_O

คำผิดและประโยคสะดุด

ที่นั่นนั่นเอง < ไม่นิยมใช้นั่นนั่น แต่ไอซ์สามารถใช้ ที่นั่นเอง ได้เลยค่ะ

กระทั้ง < กระทั่ง

มีสีขาวจำนวนมากร่วงโปรยโหมกระหน่ำ < เป็นคำขัดแย้งกันในประโยค ร่วงโปรย กับ โหมกระหน่ำ เลือกสักอย่างว่าจะโปรยลงมาหรือจะโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง

โยวไคร้ายที่หมายจะทำลายชีวิตเธอ < ทำลายมีความหมายใหญ่หลวง ในที่นี้สามารถใช้คำว่า ทำร้าย ก็พอค่ะ

โหวงเหวก < โหวงเหวง

มือที่หยาบกร้านเล็กน้อย < คำว่าหยาบกร้านถือว่าเป็นคำเน้นทีเดียว พอเพิ่มคำว่าเล็กน้อยเข้าไป ไอซ์สามารถเลือกเอาสักคำว่าจะใช้หยาบหรือกร้านเพียงเล็กน้อยเพื่อลดความรู้สึกตอนอ่านลงไปได้ค่ะ

เซ็งเซ่ < เซ็งแซ่

ไม่ได้เอ่ยปากห้ามไม่ให้ลูกของพวกเขาเข้าใกล้เธอ < ประโยคนี้ยืดเยื้อเกินไป คำว่าห้าม มีความหมายว่า ไม่ให้ อยู่แล้ว ตัดคำว่าไม่ให้ออกไปได้เลย

กะพริบตา < คำนี้ส่วนมากทางสนพ.จะให้ใช้ กระพริบ มากกว่าค่ะ

จิตภูติ < ถ้าหมายถึงภูตผีร้าย น่าจะใช้ภูตไม่มีสระอิค่ะ ภูติจะมีระดับที่เหนือกว่าและแปลว่าความมั่งคั่ง

แม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกราก < ในย่อหน้าต่อไปมีคำว่าไหลซ้ำอีกคำหนึ่ง ตรงประโยคนี้ตัดคำว่าไหลเป็นแม่น้ำที่เชี่ยวกรากออกไปได้เลยค่ะ

อยู่ไม่ห่างออกไปไม่ไกล < ตัดไม่ออกไปสักที่นึง

การบรรยาย

บางประโยคสั้นห้วนเหมือนถูกตัดทิ้ง แรกๆลดคำว่า 'ที่' ลงบ้างนะคะ

อีกคำหนึ่งที่เห็นบ่อยคือ ผุดลุกขึ้น เท่าที่นับได้รู้สึกจะมีบ่อยเกินไป ลองตัดเป็นลุกขึ้นเฉยๆสลับกันไปก็ได้ค่ะ

แต่โดยรวมแล้วมีสำนวนที่กระชับ ฉับไว อ่านได้ลื่นไหล และมีเสน่ห์ ต้องขอชมเชย

รับรู้ได้ถึงความตั้งใจและทุ่มเทของไอซ์มากทีเดียว เพราะทุกประโยคดูแล้วผ่านการเรียบเรียงมาเป็นอย่างดี

เนื้อเรื่อง

โดยส่วนตัวคุ้นเคยกับดวงตาที่มีสีน้ำทะเล ทำให้ไม่คิดว่าเป็นสีที่แปลกแต่อย่างใด คนต่างชาติก็ตาสีนี้ อีกทั้งในความหมายของน้ำทะเล ย่อมมีประกายของทะเล ถึงแม้จะหมายถึงดวงตาสีแปลกๆของคนญี่ปุ่นก็ตาม ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่าเป็นสีที่น่าหวาดกลัวเลย

แต่ถ้าลองเปลี่ยนเป็นสีที่ฟังดูฟ่าฟางกว่านี้ล่ะ สีน้ำข้าว สีขุ่น ฟ้าขุ่น ฟ้ามัว อะไรแบบนี้จะแสดงถึงความน่ารังเกียจได้มากกว่า

บทแรกๆรู้สึกว่าจะเดินเรื่องเอื่อยไปสักหน่อย แต่เพราะบรรยายได้ลื่นไหลจึงอ่านได้เรื่อยๆค่ะ

กว่าจะรู้อายุของนางเอก ทั้งที่ตอนแรกๆมีการบรรยายถึงอายุคนอื่นไว้ ก็เลยเกิดสงสัยมาตลอดว่าซาโยริอายุเท่าไหร่

หลังจากที่กลุ่มองเมียวจิออกมามีบทบาท ก็ถึงกับต้องเอาสมุดมาจดทีเดียวว่าใครเป็นใคร ชื่ออะไรกันบ้าง

ปริศนาบางอย่างเริ่มคลี่คลายทีละเล็กละน้อย แท้จริงแล้วโทกิโกะเป็นใคร และซาโยริคือใคร รวมทั้งคิทสึเนะด้วย

แอบลุ้นว่าคิทสึเนะจะเป็นพระเอกหรือไม่ แต่ในเมื่อมีบทบาทมากก่อนใคร ก็เดาว่าน่าจะใช่สินะ (แพ้คนทะเล้น)

ตรงบทย้อนอดีตเจ็ดปีก่อนก็ทำให้นาวแอบกรี๊ดได้ (พอดีเป็นพวกแพ้เรื่องรักๆในสมัยอดีต) แต่ทั้งที่ซาโยะต่างหากที่เติบโตขึ้น คิทสึเนะกลับจำได้

แต่ซาโยะกลับจำคิทสึเนะไม่ได้เสียอย่างนั้น

อ้าวแล้วทีนี้มังกรกับจิ้งจอกจะรักกันได้ยังไงนะ -.-

จุดด้อยคงจะเป็นเรื่องที่เนื้อหาตอนแรกดำเนินเอื่อย ถึงจะดูแต่ละบทมีความสำคัญและความหมายที่ไอซ์สื่อออกมาว่าบทนี้แสดงถึงอะไร

อ่านจนมาถึงบทที่8แล้วก็ยังไม่รู้เลยว่าพล๊อตหลักของเรื่องคืออะไรกันแน่ กระทั่งในบทต่อไปถึงจะรู้สึกลุ้นระทึกไปด้วย

มีจุดนึงที่น่าสงสัย สองผัวเมียพรานที่รับซาโยะมาเลีย้งตั้งแต่แบเบาะ แทนที่จะออกตัวว่าเป็นพ่อแม่แท้ๆแต่กลับบอกความจริงว่าเป็นลูกบุญธรรมเสียนี่ 

ยังรอคอยว่า แว่วเสียงธารา หมายถึงอะไร

ยินดีอย่างยิ่งที่ได้วิจารณ์งานที่มีคุณภาพเรื่องนี้ค่ะ ^^ 

เป็นกำลังใจให้นะคะ

เซ็นรับงานวิจารณ์

ชื่อที่จะให้เรียก :
ชื่อนิยาย :
ข้อเสนอแนะเพิ่มเติมหลังจากได้รับวิจารณ์ :