คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro..
Intro :
ใบไม้สีเหลืองที่ค่อย ๆ ร่วงหล่นลงมาจากต้นไม้อันเป็นผลมาจากฤดูใบไม้ร่วงที่กำลังย่างเข้ามา.. ร่างสูงโปร่งกำลังเดินไปตามทางเรื่อย ๆ อย่างเชื่องช้า..
ตั้งแต่เล็กจนโตเชว จุนฮงคนนี้ไม่เคยรู้จักคำว่า ‘ความรักความอบอุ่น’ สักนิดเดียว..
เวลามองย้อนกลับไปที่อดีต.. ก็เห็นแต่ความเจ็บปวด..
“คุณจะเอายังไงคะ?! ฉันไม่รู้ล่ะฉันจะส่งจุนฮงไปอเมริกาภายในอาทิตย์นี้!!”
“ทำไมต้องส่งเขาไปที่ไกลขนาดนั้น!”
“คุณอยากให้ลูกรับรู้นักใช่ไหม?! ว่าคุณแอบไปมั่วกับผู้หญิงคนอื่นจนจุนฮงต้องมีพี่ชายขึ้นมาแบบไม่ต้องการ!!”
“หัวสมองคุณมันก็คิดได้แค่นี้ คิดได้แต่เรื่องต่ำ ๆ เบลล่า!!”
“ต่ำเหรอ?! แต่ฉันคงไม่ต่ำเท่ากับเอาไอเด็กยองแจเข้ามาในบ้านของเราหรอก!!”
‘เพี๊ยะ !!’ ฝ่ามือใหญ่ตบลงใบหน้าหวานของแม่เขา จนเด็กชายตัวเล็กที่แอบดูอยู่สะดุ้งตัวด้วยความตกใจ เขาเห็นแม่ของเขากำลังซ่อนน้ำตาจากความเจ็บปวด..
.
.
.
ตึง!
เสียงลูกบอลที่เด้งตกลงมาหยุดลงที่ปลายเท้าของเขา ทำเอาจุนฮงสะดุ้งตัวหลุดออกจากภวังค์ในอดีต เด็กชายตัวเล็ก ๆ กำลังวิ่งมาทางนี้ มือเล็ก ๆ ยื่นมาด้านหน้า จุนฮงก้มเก็บลูกบอลก่อนจะยื่นให้เด็กชายตัวเล็กตาสีฟ้าเฉกเช่นเดียวกับเขา.. ‘Thanks!’ เด็กชายเม้มปากแน่น จุนฮงขมวดคิ้ว ‘Belief in God. Don’t cry anymore’ ขาเล็ก ๆ ป้อม ๆ วิ่งหนีกลับไปทางเดิมทันทีที่พูดกับเขาเสร็จ..
เขาได้เพียงแต่ระบายยิ้มออกมาเบา ๆ ..
เป็นเด็กที่ทำนายชีวิตคนได้รึยังไงกันนะ..
กริ๊ง~
เสียงโมบายแก้วหน้าประตูดังขึ้นทันทีที่เขาก้าวเท้าเข้าไปในบ้าน ‘กลับมาแล้วครับ’ จุนฮงชะโงกหน้าไปมองด้านใน บ้านทั้งหลังดูเงียบสนิท ดูท่า ‘จอง แดฮยอน’ พี่ชายข้างบ้านที่มาเรียนอเมริกาพร้อมเขา จะไม่อยู่แน่แท้.. จุนฮงระบายยิ้มออกมาเต็มใบหน้าหวานใสทันทีที่เห็นโพสต์อิทแปะไว้หน้าตู้เย็น
‘พี่ทำคาโบนาร่าไว้ให้ อุ่นทานได้เลยนะครับ เดี๋ยวดึก ๆ กลับมา’
อย่างน้อย.. เชว จุนฮงคนนี้ ก็รู้จัก ‘ความรัก’
ความคิดเห็น