ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Don’t forget u!! ไม่มีวันที่ฉันจะลืมเธอ

    ลำดับตอนที่ #2 : ทำไมไม่ใช่เธอ???

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 49


        วันนี้แล้วสินะที่จะได้เห็นประธานนร.คนใหม่
    “ทำไมต้องอยู่คนละห้องกะยัยเมย์ด้วยนะ ขี้เกียจเดินจริงๆ”ฉันเดินไปบ่นไปขณะไปห้องเรียนเมย์
    “เมย์ๆดีจ้า”
    “ดีจ้า อ้อมมาแต่เช้าเลยนะ”
    “ตาเธอเป็นอะไรน่ะ บวมเฉ่ง”
    “เมื่อคืนอินไปหน่อย นอนตี3แหนะ”
    “เอาอีกแล้วนะเนี้ย ห่วงสุขภาพบ้างนะ”เมย์เป็นคนชอบอ่านนิยายเกาหลี หากเรื่องใดที่ซึ้งๆเธอมักจะอินจนร้องไห้ เช้ามาตาเธอก็จะบวมเฉ่งอย่างวันนี้
    “ง่วงจังเลย”
    “งั้นงีบก่อนเหอะ บายจ้า”
    “จ้า”

             หลังจากที่เมย์กลับไปฉันก็นั่งงีบฟุบอยู่บนโต๊ะ
    โป๊กๆๆเสียงเคาะโต๊ะฉัน
    “น้องครับๆ”
    “ค่ะ”
    “เพื่อนพี่เค้าฝากมาขอเบอร์น้องอ่ะครับ”
    “ใครล่ะค่ะ”
    “ประธานนร.น่ะครับ”
    “หรอค่ะ”
    “แล้วเบอร์อะไรล่ะครับ”
    “09572xxxx”
    “ครับ ขอบคุณครับ”แล้วพี่เค้าก็วิ่งหายไปเลย
    “งง”-*-
    “โอ้โห คุณเหรัญญิกมีคนมาขอเบอร์ด้วย”
    “นี่ๆอย่ามาแซวเลย จ่ายค่าห้องวันนี้รึยัง จ่ายมาซะเนื่องจากปากนายหาเรื่องเอง”
    “อยากได้มาเอาเองสิ 555+”บอลวิ่งรอบห้อง

            คาบเรียนศิลปะ
    “เมย์ๆครูให้จับกลุ่ม5คน ขาดอีก1คนใครกีอ่า”
    “ใครดีๆ.....”
    “รีบๆนะครูให้ลงไปเรียนที่ห้องเรียนชั้นล่าง”
    “อืม...”
    “ขออยู่ด้วยคนจิครับบ...”
    “บอลหรอ”
    “เมย์ว่าไง”
    “โอเคๆๆ ไงก็ได้ เอาไว้ใช้งาน อิอิ”
    “หุหุ”
    “ป่ะ ลงไปได้แล้ว”
    “บอลไปเอาอุปกรณ์จิ”
    “อืมๆๆ”
    “เมย์ๆพี่โต๊ะล่างโน้นเค้าบ๊ายบายเค้าอ่ะ”
    “หา..ไหนๆ”
    “มาแล้ววๆๆ”
    “อะไรกันๆๆ”
    “เห่ยป้าเมย์นั่นมันคนตอนเช้าที่มาขอเบอร์เธอนี่”
    “หา ไหนบอลคนไหน”
    “คนที่นั่งตรงข้ามประธานนร.คนใหม่ไง”
    “หรอ?”
    “หน้าเหมือน...หนุมานเลยว่าป่ะ 55+”
    “โต๊ะนั้น จะฟังครูไหม หัวเราะ คุยกันอยู่ได้”
    “ฟังครับ/ค่ะ”
               พักเที่ยงแล้วว
    “เมย์ไปกินข้าวกะนิดนะ”
    “จ้าได้เลย หิวแล้วเหมือนกัน”
    “บอลไปด้วยคนจิ”
    “ไม่ให้ไปด้วย”
    “ใครถามเธอ ป้าเมย์ เราถามคุณนิดคนสวยต่างหาก”
    “หรอ”
    “ป่ะๆ ไปกินด้วยหมดนี่แหละ”
    “เมย์ๆพี่ชินอ่ะ”(พี่ชินคือประธานนร.คนใหม่)
    “ไหนหรอ”
    “ยืนอยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวไง ที่หัวโผล่มาคนเดียวอ่า”
    “อือๆเห็นแล้วๆ”
    “ไป...”
    “เดี๋ยวบอลไปซื้อข้าวรอนะ จะไปจองโต๊ะให้ด้วย”
    “จ้า”
    “ไปต่อแถวร้านก๋วยเตี๋ยวป่ะเมย์”
    “ไม่เอาอ่า เขิน”
    “ไม่เป็นไรหรอกน่า”
    “ก็ได้ๆๆ”*-*
    “พี่เค้าเดินมาแล้วๆๆ”นิดกระซิบฉันข้างหู
    “....”สั่นๆๆๆ
    “.....”พี่เค้าเดินมาแล้วก็ยิ้มให้
    “หุหุ เมย์เค้ายิ้มให้เธอด้วยอ่ะ อิจฉานะเนี้ย”
    “ว่าไปน่า”
    “เส้นเล็กลูกชิ้นหมู2ชามค่ะ”แล้วเราก็กำลังเดินไปหาบอลที่โต๊ะ
    “น้องๆครับ”พี่ชินเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน
    “นี่ครับ”พี่ชินยื่นถุงขนมให้ฉัน
    “......”ฉันรับไว้แบบงงๆ
    “เพื่อนพี่เค้าฝากมาน่ะครับ”
    “ใครค่ะ”
    “ก็คนที่บ๊ายบายน้องเมื่อก่อนเที่ยงนี้ไง”
    “หรอค่ะ”ฉันทำหน้างงๆ
    “รับไว้เถอะครับ เดี๋ยวคนให้เค้าจะเสียน้ำใจนะครับ”
    “ค่ะ..”แล้วพี่ชินก็เดินไป
    “อะไรน่ะ ป้าเมย์ก๋วยเตี๋ยวอึดแล้วนะ”บอลแซว
    “เปล่าๆ”
    “บอลไปซื้อขนมก่อนนะ เดี๋ยวมา”
    “จ้า”นิดตอบเสียงหวาน
    “เมย์เป็นอะไรอ่ะ”
    “ไม่รู้สิ พี่เค้าไม่น่าพูดเลย ว่าเพื่อนเค้าฝากมา”
    “อือเนอะ อุตส่าห์ ฝันหวาน อิอิ”
    “อือ”
    “มาแล้วจ้า นิด”
    “บอลซื้อติมมาฝาก”
    “ขอบคุณจ้า”
    “นี่ของป้าเมย์...”
    “ขอบใจ”แล้วพวกเราก็เดินขึ้นห้องไป
    “เมย์เลียๆจะหยดแล้ว”
    “หา...”
    “เอามานี่เลย ไม่อยากกินทำไมไม่บอก”
    “เปล่านิ”
    “เปล่าไรไม่เลียสักนิดนึง”
    “เอามาจิจะกินแล้ว”
    “ไม่ๆบอลจะกินเอง”
    “บอล งอนหรอ”บอลทำหน้าบูด
    “อือ”แล้วบอลก็เดินไปนั่งที่โต๊ะเรียน
             เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวเมย์ไปหาอ้อมที่ห้องดีกว่า
    “อ้อมนั่งตรงไหนนะ”
    “ดีครับ”พี่ชินโผล่ออกมาจากประตูห้องเรียนอ้อม
    “ค่ะ พี่มาทำอะไรหรอค่ะ”
    “มาติดไปประกาศน่ะครับ”
    “หรอค่ะ”
    “ครับ พี่ไปก่อนนะ”พี่ชินยิ้มแล้วก็ไป
    “นั่นไง อ้อม”
    “เมย์คนนี้หรอ”
    “อืมๆใช่แล้วไ
    “เค้าคุยกะเมย์ด้วยหรอเนี้ย โหอิจฉาเลย”
    “อิอิ”
    “แล้วห้องอ้อมเลิกเรียนรึยังอ่ะเนี้ย”
    “เลิกได้สักพักนึงแล้วล่ะ”
    “จ้าป่ะ กลับบ้าน”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×