คนดีของสังคม

เนื้อเรื่อง

เรียงความเรื่อง  "คนดีของสังคม"

              ตราบใดที่สายโลหิตยังคงไหลเวียนหล่อเลี้ยงหัวใจให้เต้นรัว  ตราบนั้นประสาทสัมผัสทั้ง  ๕  ของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าสัตว์ประเสริฐก็ยังคงทำงานตลอดเวลา  ทุกครั้งที่เหล่ามนุษย์ลืมตาประสาทสัมผัสก็คงรับรู้ได้ถึงแสงที่สาดส่องและทิ่มแทงดวงเนตรน้อยๆ  หากแต่แสงนั้นไม่ใช่แสงจากดวงอาทิตย์หรือจากหลอดไฟใดๆ  แต่เป็นแสงสีที่เต็มไปด้วยกิเลศและความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุด  แล้วจมูกก็เริ่มขยับเพราะระคายด้วยกลิ่นอายของอบายมุข  หูทั้ง  ๒  ข้างก็ลำบากอีกครั้ง  เนื่องจากต้องแยกแยะโทนเสียงที่แทบจะแยกไม่ออกว่าเป็นเสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดและทรมานหรือเสียงที่เกิดจากความสะใจกันแน่  ปากอ้าออกหาวเพื่อบิดขี้เกียจก็ได้กลืนความเห็นแก่ตัวและอาการที่อยากจะชนะผู้อื่นเข้าไปสู่กระเพาะแล้วซึมเข้าสายเลือด  สุดท้ายนิ้วทั้ง  ๑๐  นิ้วก็บรรจงหยิบเอาความไม่ดีและรังสีอำมหิตใส่กระเป๋าอย่างเคย  แล้วจึงนำพาร่างกายที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายและความชั่วร้ายออกมาเผชิญกับโลกกว้าง  นี่คือเรื่องจริงและนิสัยจริงของบุคคลที่เกิดขึ้นในสังคม  และกำลังจะทวีมากขึ้นไปอีกด้วย  แต่ก็ไม่ใช่ว่ามนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้จะมีแต่สิ่งที่ไม่ดีเพียงอย่างเดียว  ทุกชีวิตย่อมมีความดีอยู่ในตัว  ต่างกันแค่ว่าความดีกับความไม่ดี  สิ่งไหนจะมากกว่ากัน  บุคคลใดที่มีความดีมากกว่าความไม่ดี  เราก็มักจะเรียกว่าคนดี  แต่คนดีที่แท้จริงนั้น  ไม่ได้ดีกับใครหรืออะไรเพียงสิ่งเดียว  แต่จะต้องดีกับทุกสิ่งและทุกชีวิตบนโลกนี้ด้วย  เราจึงจะเรียกว่าคนดีของสังคม

         องค์ภควัณ ศรี สัตยาไส บาบา นักบุญชาวอินเดีย หากมองอย่างผิวเผินแล้ว  ท่านก็เป็นแค่ชาวอินเดียคนหนึ่ง  มีรูปร่างสัณฐาณที่ไม่ใหญ่มาก  มีทรงผมที่เป็นเอกลักษณ์คือผมที่ชี้ฟู  บางคนเห็นรูปท่านก็เกิดอาการหัวเราะ  แต่นั่นได้พิสูจน์ให้เราเห็นว่ามนุษย์นั้นมองกันเพียงแต่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น  ไม่ได้มองหรือทำความรู้จักเข้าไปในส่วนลึกที่แท้จริงของหัวใจ  ตัวข้าพเจ้าเองก็ไม่ได้รู้จักหรือสนิทสนมกับท่านเป็นการส่วนตัว  แต่ข้าพเจ้าเป็นบุคคลหนึ่งที่นับถือและศรัทธาในตัวนักบุญคนนี้  คำว่านักบุญนั้นเป็นคำที่มีความหมาย  ซึ่งหมายถึงผู้ที่ละเว้นจากการทำบาปแล้วประพฤติแต่ส่วนที่เป็นบุญ  น้อยคนนักที่จะได้รับคำว่านักบุญ  ท่านนั้นไม่ได้เพียงแต่เป็นนักบุญแต่ท่านยังพยายามให้เราเป็นนักบุญหรือคนดีอีกด้วย  คนดีที่ไม่ได้ดีเฉพาะกับตัวเอง  แต่ยังแบ่งปันความดีและมีคำสอนไว้คอยเตือนและสะกิดใจให้เราทำแต่สิ่งดีๆตลอดเวลา  ทุกครั้งที่เราสวดมนต์ภาวนาขอสิ่งต่างๆจากท่าน  ท่านก็พยายามที่จะมอบสิ่งต่างๆให้เราให้ได้มากที่สุดเท่าที่ท่านจะทำได้  มีคนจำนวนมากที่นับถือท่าน  แทบจะทุกวินาทีที่มีคนภาวนาขอสิ่งต่างๆหรือพูดคุยกับท่าน  แต่ท่านก็สนใจและใส่ใจกับเราทุกคน   ยามใดที่เราทุกข์ท่านยิ่งทุกข์กว่า  จะมีสักกี่คนที่ยอมรับเอาความเจ็บปวดของผู้อื่นมาใส่ตัวเอง  บางครั้งท่านเดินไม่ได้  ไม่ใช่เพราะท่านไปประสบอุบัติเหตุใดมาแต่ท่านได้รับเอาความเจ็บปวดจากพวกเราไปต่างหาก  ท่านเป็นคนดีและเสียสละ  ด้วยความดีนี้ทำให้หลายๆคนเรียกท่านว่าพระเจ้า  เนื่องจากมีหลายๆครั้งที่ท่านจะแสดงปาฏิหาริย์ให้เราได้เห็นกัน  แต่สิ่งที่ท่านแสดงออกมาไม่ใช่เพราะต้องการโด่งดัง  แต่เพราะต้องการช่วยผู้อื่นต่างหาก  ความดีที่ไม่มีวันหมด  คำสอนที่ไม่มีวันลบเลือน  คนดีๆอย่างท่านที่หาไม่ได้ที่ไหนอีกแล้ว

          บาบา เป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวหัวใจชาวสัตยาไสไว้ไม่ให้หลงไปในทางที่ผิด  เริ่มจากการไม่เบียดเบียนสัตว์โดยการรับประทานอาหารมังสวิรัติ  ต่อมาก็เป็นการฝึกสมาธิโดยการนึกถึงแสงสว่าง  แล้วยังจะคุณธรรมทั้ง  ๕  ประการและหลักคำสอนอีกมากมาย  ซึ่งสิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่พวกเราชาวสัตยาไสจะยังคงรักษาและปฏิบัติสืบต่อไป  ในทุกๆเช้าเราจะนึกถึงแสงสว่างที่แผดเผ่าเอาความไม่ดีไปให้หมดจากใจพวกเราและใส่ความดีเข้าไปแทน  พวกเราจะเป็นคนดีโดยเริ่มจากสังคมเล็กๆอย่างโรงเรียนสัตยาไส  และจะพยายามทำความดีกับสิ่งมีชีวิตทุกๆชีวิตในโลกนี้  สังคมบนโลกนี้ช่างกว้างใหญ่  แต่สำหรับสังคมเล็กๆที่เหมือนบ้านหลังที่  ๒  ของข้าพเจ้าอย่างโรงเรียนสัตยาไสนั้น  ทุกๆคนที่นี่ถือว่าเป็นคนดีที่สุดเลย