คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ 2
เมื่อืนที่ผ่านมาเป็นืนแรที่หล่อนเริ่ม้นีวิู่ับเา
แ่สาวน้อยอย่าหล่อน็อประหลาใไม่ไ้ที่เาแทบไม่แะ้อหล่อนเลย
นอาูบที่หน้าผาและอหล่อนไว้แน่นๆ ้วยวามีใเพียหนเียวเท่านั้น
“หนูแพรว...อารัหนูมารู้ไหม”
เาบอับหล่อนในอนเ้า่อนะลมาที่โ๊ะอาหารเ้า้วยัน
โยที่ลอทั้ืนเาปล่อยให้หล่อนไ้นอนหลับสบายอยู่บนเียเียวันในห้อนอนว้าและหรูหรา
“่ะ”
“อาลัวหนูเบื่อ้อมาอยู่ับนแ่ทุวัน”
“แพรวั้ใะมารับใุ้อา่ะ
ไม่เบื่อหรอ”
หล่อนบอเา้วยวามรู้สึาหัวใเพราะเาเป็นนที่มีบุุท่วมหัวึไ้เห็นรอยยิ้มบาๆ
ปราึ้นบนใบหน้าที่ยัมีเ้าอวามหล่อเหลาในวัยหนุ่ม
และเป็นเหุหนึ่ที่ทำให้เาเป็นนเ้าู้มีผู้หิเ้ามาพัวพันแทบไม่ไ้า
“่วนี้อายัพาหนูไปเที่ยวไหนไม่ไ้
เพราะ้อไปพบหมอามนั ถ้าะไปเมือนอ็ใ้เวลาหลายวัน รอ่อนไ้ไหม”
“แพรวไม่ไ้อยาไปไหน่ะ
แล้ว...ุอาเป็นอะไระ”
หล่อนไม่เยรู้มา่อนว่าเาป่วยเพราะเท่าที่เยพบัน
เา็ูเป็นปิและแ็แรี
“ไม่ไ้เป็นอะไรมาหรอ
พอีหลายเือน่อนไปรวประำปีแล้วหมอเาบอว่าหัวใเ้นไม่ปิ
แ่รัษาไ้ไม่ใ่เรื่อให่โอะไร”
“ั้นเราอย่าเพิ่ไปไหนเลย่ะ
แพรวเป็นห่วุอา”
“อาเลือนไม่ผิริๆ
หนูแพรวทั้สวยน่ารั แถมยัใีับอามาๆ”
“ุอา่วยที่บ้านแพรวมาั้เยอะแล้ว
แพรว็วระอบแทนอะไรบ้า”
อรรถไ้ยินแล้วส่ายหน้าไปมา้าๆ
เพราะเาไม่ไ้้อารให้แม่สาวน้อยมาอบแทนอะไร แ่เาปรารถนาวามรัาใรสัน
ความคิดเห็น