ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วิวาห์ทาสชีคเถื่อน

    ลำดับตอนที่ #57 : ขอเป็นตัวเอง 3

    • อัปเดตล่าสุด 6 มิ.ย. 66


    -------------------------------------------------

    ฉบับเต็ม "อันคัท" มีที่ E-book เท่านั้น
    ดาวน์โหลดกดลิงค์ที่รูปปกเลยค่ะ

    ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนผลงานค่ะ
    ------------------------------------------------------

    “พี่ไม่เคยสงสัยดาเนีย”

    “ขอบคุณค่ะที่ไว้ใจกัน แต่ดาเนียรู้ตัวดีว่าไม่เหมาะกับใคร ดาเนียไม่อยากเห็นพี่ซัลวาเกลียดดาเนียอีกคน”

    “อีกคน...หมายถึงว่ามีคนเกลียดดาเนีย?

    “ค่ะ เกลียดมากด้วยถึงขั้นอยากจะฆ่าให้ตาย ถ้าไม่ติดว่ายังเป็นเครือญาติกันเขาคงสั่งประหารดาเนียไปแล้ว”

    “ดาเนียหมายถึง...ชีคราเมซน่ะเหรอ”

    “จะมีใครล่ะคะ”

    “เขาเกลียดดาเนียเรื่องอะไร”

    “พี่ซัลวาไม่ได้ยินข่าวลือทั้งหลายที่ออกมาจากในวังเลยหรือคะ”

    “ข่าวลือพวกนั้นมันเชื่อถือได้ที่ไหน”

    “ขอบคุณค่ะที่ไม่เชื่อ”

    “พี่ไม่เชื่อหรอกว่าดาเนียคบผู้ชายมาหลายคนแล้วก็ทำตัวเละเทะไม่สมกับเป็นเจ้าหญิง พี่รู้จักน้องดีว่าเป็นคนยังไง”

    “พี่ซัลวา...ทำไมถึงคิดดีกับดาเนียขนาดนี้”

    “พี่เชื่อว่าดาเนียไม่ทำอย่างนั้นแน่ น้องเป็นเด็กตั้งใจเรียน วันๆ คิดแต่เรื่องจะไปเรียนต่อ แล้วจะให้พี่เชื่อได้ยังไงว่าดาเนียเอาแต่หว่านเสน่ห์เพราะดาเนียไม่เคยหว่านกับพี่เลย”

    ดานิยาฟังมาถึงตรงนี้แล้วอดหัวเราะไม่ได้ เพราะหล่อนไม่เคยพูดจาหรือส่งสายตาใดๆ ในเชิงชู้สาวกับญาติหนุ่มคนนี้จริงๆ เขาเป็นพี่ชายของหล่อนมาตลอดทั้งชีวิต

    “หัวเราะอะไร”

    “ดาเนียไม่หว่านเสน่ห์กับพี่ซัลวาก็ไม่ได้แปลว่าไม่เคยหว่านกับคนอื่นนี่คะ ดาเนียอาจจะแอบหว่านกับใครต่อใครก็ได้”

    “อย่าพูดเล่นสิ”

    “เราจะแต่งงานกันได้ยังไงพี่ซัลวา ไม่เขินแย่เหรอ”

    “เราไม่เจอกันนานห้าปีเชียวนะ พี่คิดถึงดาเนียทุกวัน”

    “โถ...พี่ซัลวา...”

    “พี่อยากให้ดาเนียรักพี่ ไม่ใช่สงสาร”

    “ก็รักอยู่แล้วค่ะ แต่รักแบบพี่ชาย”

    “ไม่เอาสิ เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม”

    “เริ่มต้นยังไงคะ”

    “เริ่มดูใจกัน พี่หล่อขนาดนี้ดาเนียไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ”

    “ก็รู้สึกค่ะว่าพี่ชายหล่อมากก...”

    เจ้าหญิงคนสวยลากเสียงยาวแบบล้อเลียนนิดๆ ก่อนจะหัวเราะขำนายทหารรูปหล่อที่ออกปากชมตัวเองก็ได้ด้วย

    “หรือว่าดาเนียมีคนอื่นแล้ว”

    “ไม่มีหรอกค่ะ”

    “พี่ได้ยินว่า อัฟฮัม ลูกชายนายแบงค์ใหญ่มาหาดาเนียอยู่หลายหนจริงไหม”

    “เคยมาที่บ้านสองครั้งค่ะ”

    “แล้วดาเนียสนใจเขารึเปล่า”

    “คุณอัฟฮัมมาที่บ้านดาเนียกับพ่อของเขาค่ะ เพราะสองสามปีมานี้ท่านพ่อรับตำแหน่งใหม่ในกระทรวงการคลังแล้วต้องทำงานประสานงานกับนายธนาคารใหญ่ๆ อยู่เป็นประจำ”

    “แต่พี่คิดว่าเขาสนใจดาเนีย”

    “ดาเนียไม่ได้คิดอะไรกับเขา”

    ซัลวาได้ยินแล้วใจชื้นขึ้นมาทันทีเพราะอัฟฮัมจัดว่าเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวมากทีเดียวด้วยความเพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้า ฐานะ และการศึกษาที่ไม่เป็นสองรองใครในอมาลิเซีย

    ตามปกติแล้วผู้หญิงอาหรับไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมารับแขกยกเว้นแต่เป็นญาติสนิทกันเท่านั้นอย่างเช่นชีคซัลวา แต่เจ้าหญิงยานี มารดาของดานิยาไม่ยึดถือและปฏิบัติตามธรรมเนียมโบราณจึงออกมารับแขกร่วมกับสามี ดานิยาจึงได้ออกมารับแขกร่วมกับบิดาและมารดาอยู่บ่อยครั้ง

    และนั่นเป็นการเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มหลายคนได้เข้ามาทำความรู้จักกับเจ้าหญิงโฉมงามภายใต้สายตาของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย แล้วหนุ่มๆ แทบทุกคนก็มักจะติดตาตรึงใจในความสวยมีเสน่ห์แบบสาวลูกครึ่งของเจ้าหญิงดานิยา โดยเฉพาะบุคลิกอันโดดเด่นคล้ายสาวยุโรปแต่กริยามารยาทยังดีงามแบบเจ้าหญิงอาหรับ

    “ถ้าอย่างนั้นดาเนียก็แต่งงานกับพี่ได้น่ะสิ”

    “อะไรกันคะ”

    ดานิยาทำหน้าเหลอหลาที่ถูกพี่ชายสุดที่รักรวบรัดเอาง่ายๆ

    “ถ้าน้องยังไม่มีใครก็แต่งงานกับพี่สิ...นะครับ”

    “พี่ซัลวา...อย่าเพิ่งรีบร้อนตัดสินใจเลยค่ะ ดาเนียอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่พี่คิด”

    “พี่ไม่สนใจว่าดาเนียจะเป็นยังไง เพราะพี่รักดาเนีย”

    “แต่ว่า...”

    ดานิยาพูดไม่ออก หล่อนจะบอกเขาได้อย่างไรว่าหล่อนไม่ใช่หญิงสาวบริสุทธิ์และไม่คู่ควรกับชีครูปงามเพียบพร้อมอย่างซัลวาแม้แต่น้อย หล่อนมีมลทินจากชายอื่นมาแล้ว ถ้าเขารู้ความจริงข้อนี้จะรับได้หรือไม่



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×