คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #53 : ห้าปีที่ผ่านไป 3
-------------------------------------------------
“แล้วก็ควรจะแต่งกับคนในราชวงศ์ด้วย หรืออย่างน้อยก็ต้องเป็นคนอมาลิเซีย พ่อไม่อยากได้ลูกเขยเป็นฝรั่งผมทองแล้วต้องขายหน้าคนเขาไปทั่ว”
พอมาถึงตอนนี้ เจ้าหญิงวัยยี่สิบสามจึงเริ่มเข้าใจว่าที่ถูกเรียกตัวกลับก็เพราะว่าท่านพ่อของหล่อนกลัวว่าลูกสาวจะไปแอบคบหากับหนุ่มฝรั่งมังค่าแล้วทำให้ท่านต้องเสื่อมเสียอีกครั้ง และคงจะหนักยิ่งกว่าคราวที่แล้วตอนที่ถูกชีครัชทายาทถอนหมั้น
หล่อนจากบ้านเมืองไปนานห้าปี เคยแวะเวียนกลับมาบ้างโดยไม่ยอมพบปะใครทั้งสิ้นนอกจาก ลีอา เพื่อนสนิทคนเดียวที่ไว้ใจได้เท่านั้น ซึ่งเวลานี้ลีอากลับมาอยู่ที่อมาลิเซียแล้วหลังจากเรียนจบจากลอนดอนเมื่อปีที่แล้ว โดยที่มารดาของหล่อนกับลีอาไม่เคยพูดถึงเรื่องราวหรือข่าวคราวใดๆ ให้หล่อนฟังเพราะดานิยาเคยขอไว้ว่าไม่ต้องการรับรู้เรื่องใดอีกแล้ว
ดานิยาจึงไม่เคยรู้เลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่บ้างเพราะหล่อนเองก็ปิดการรับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับบ้านเกิดเมืองนอนทั้งหมด เด็กสาวใช้ชีวิตอยู่ในโลกใหม่ของหล่อนที่สวิตเซอร์แลนด์เท่านั้นและรับรู้เพียงข่าวสารจากฟากฝั่งยุโรปโดยไม่สนใจใครทั้งสิ้น
“แต่ดาเนียไม่อยากแต่งงานกับใครค่ะ ท่านพ่อปล่อยดาเนียอยู่อย่างนี้ไม่ได้หรือคะ”
“จะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตได้ยังไง ตอนนี้อายุตั้งยี่สิบสามแล้ว คนอื่นเขามีลูกกันหมดแล้วทั้งนั้น”
“ก็ช่างคนอื่นเขาสิคะ”
“ดาเนีย!”
ชีคฟาอิดเรียกลูกสาวคนเล็กเสียงเข้มพร้อมกับทำตาดุเข้าใส่เพราะไม่เคยมีลูกคนไหนกล้าเถียงพ่อแม่ในสังคมอาหรับที่ยังยึดถือประเพณีแบบโบราณที่ลูกต้องเชื่อฟังพ่อแม่แบบห้ามบิดพลิ้วใดๆ ทั้งสิ้น
“ลูกไม่อยากแต่งงานนี่คะ ทำไมท่านพ่อต้องคอยบังคับเรื่องนี้”
“แต่เราเป็นผู้หญิง ถ้าไม่แต่งงานมีสามีแล้วใครจะปกป้องดูแล จะอยู่คนเดียวไปได้ยังไง”
“ปกป้องดูแลอะไรคะ ดาเนียดูแลตัวเองได้ค่ะ ไปอยู่สวิตซ์มาตั้งห้าปีก็ยังอยู่รอดมาได้”
“ถ้ารู้ว่าให้ไปเรียนเมืองนอกแล้วกลับมาเถียงฉอดๆ อย่างนี้ พ่อคงไม่ให้ไปหรอก แล้วลูกไม่คิดจะกู้หน้าคืนให้พ่อกับแม่บ้างเลยรึไง”
ชีคฟาอิดถามด้วยสุ้มเสียงที่บอกว่ายังไม่ลืมเรื่องเก่าและเป็นแผลลึกในใจมาจนวันนี้ที่ลูกสาวถูกถอนหมั้นจนกลายเป็นที่อับอายขายหน้าไปทั้งเมือง แถมข่าวถอนหมั้นครั้งนั้นยังกระจายไปหลายประเทศในภูมิภาคนี้อีกด้วย
“กู้หน้าคืนด้วยการแต่งงานกับใครก็ได้น่ะหรือคะ”
“ใครบอกว่าแต่งกับใครก็ได้ พ่อจะให้ลูกแต่งกับเจ้าชายในราชวงศ์ หรือไม่ก็ทายาทนักธุรกิจใหญ่สักคน”
“แล้วใครเขาจะอยากแต่งกับเจ้าหญิงอย่างดาเนียล่ะคะ ชื่อเสียงก็แย่ขนาดนี้ ท่านพ่อยังจะหวังอีกเหรอ”
“เราก็ทำให้เขาอยากแต่งกับเราสิ ลูกเป็นคนสวย ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่ไม่อยากมีเมียสวย แล้วอีกอย่างครอบครัวของเราก็มีทรัพย์สมบัติไม่ใช่น้อย แถมยังเป็นสมาชิกราชวงศ์ เราไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกขนาดที่ต้องไปง้อขอให้ใครมาแต่งด้วย”
ชีคฟาอิดบอกด้วยเสียงติดฉุนเฉียวเพราะยังเคืองไม่หายที่ลูกสาวถูกถอนหมั้นแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวเมื่อห้าปีก่อน
แม้ว่าดานิยาจะทำผิดแต่สุดท้ายคนเป็นพ่อก็ยังอดเข้าข้างลูกสาวตัวเองไม่ได้ ทำผิดแค่ไหนก็ควรจะให้อภัยกันได้เพราะอย่างน้อยก็เป็นคนในราชวงศ์เดียวกัน แต่ชีคราเมซน่าจะโกรธจนหน้ามืดเมื่อรู้ความจริงว่าคู่หมั้นเคยมีชายอื่นมาก่อนซึ่งหนุ่มอาหรับส่วนใหญ่ก็มักจะรับไม่ได้เพราะถือว่าเป็นเรื่องของศักดิ์ศรี
“ท่านพ่อพูดเหมือนมีใครอยากจะแต่งงานกับดาเนีย?”
“มีสิ ไม่อย่างนั้นพ่อจะเรียกลูกสาวกลับมาทำไม แล้วอีกอย่างพ่อไม่ชอบที่ลูกไปทำงานอยู่ตามโรงแรม มันทำให้พ่อเสียเกียรติรู้ไหม”
“สมัยนี้ใครเขายังสนใจกันอีกเหรอคะ ดาเนียว่าเราควรจะปรับความคิดกันใหม่ได้แล้วค่ะ”
ความคิดเห็น