คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #49 : บทลงโทษ 2
-------------------------------------------------
ดานิยาพยายามคู้ขาสองข้างขึ้นด้วยความอับอายเพราะรู้ว่าดวงตาคมวาวกำลังจ้องอยู่ราวกับสิงโตที่กำลังจะตะครุบเหยื่ออันแสนโอชะ
“ร้องไห้ทำไม!”
ราเมซก้มลงถามด้วยเสียงหงุดหงิดที่เด็กสาวร้องจนตัวสั่น
“ปล่อย...ดาเนีย...”
เจ้าหล่อนละล่ำละลักบอกโดยไม่ยอมสบตากับเขาอีกต่อไป
“ปล่อยแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้”
“ชีค...ได้โปรด...”
เขาก้มลงไปหาแล้วบดจูบริมฝีปากที่เพิ่งอ้อนวอนเสียงสั่น ทั้งที่รู้ว่าหล่อนไม่เต็มใจแต่ความงามเกินกว่าหญิงใดก็ทำให้ราเมซอดใจไม่ไหวอีกต่อไป
ยิ่งดานิยาร้องไห้ไม่หยุด ร่างกำยำก็ยิ่งอยากเอาชนะ เพราะไม่เคยยอมแพ้ให้ใครง่ายๆ มาก่อน
ราเมซประกบปากแนบแน่น บดจูบสาวน้อยอย่างหื่นกระหายโดยไม่สนใจเสียงสะอื้นในลำคอเพราะต้องการสั่งสอนให้เจ้าหญิงคู่หมั้นจดจำเขาไปจนวันตาย
ที่สำคัญหล่อนไม่มีสิทธิ์แต่งงานกับใครอีก เพราะเขาได้ประกาศิตไปแล้วว่าหล่อนต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
สองมือใหญ่ๆ กอบกุมแล้วบีบเคล้นอกอวบตูมอย่างไม่คิดจะปรานีจนเด็กสาวที่ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนรู้สึกเจ็บจนต้องร้องออกมา ก่อนที่ใบหน้าสากระคายจะลากเลื้อยลงไปหาแล้วคลุกเคล้าจูบไซ้อกอวบตูมอย่างหื่นกระหายในอารมณ์
ดานิยาสะอื้นถี่ๆ อยู่หลายครั้งก่อนจะหมดสติไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อร่างงามแน่นิ่งไปแล้วคนที่ทั้งเคล้นคลึงและจูบไซ้อกคู่งามก็เริ่มรู้ตัว
“ดาเนีย!”
ราเมซเลื่อนตัวขึ้นมาหาแล้วก็เห็นว่าสาวน้อยหมดสติไปแล้ว จึงเรียกหล่อนซ้ำๆ อีกหลายครั้งแต่ปรากฏว่าร่างบอบบางก็ยังแน่นิ่ง
“ดาเนีย...”
ใบหน้างดงามเจิ่งนองไปด้วยน้ำตาและกำลังสลบคอพับแบบคนหมดสติ เขารู้ว่าหล่อนคงกลัวจนเป็นลมไปแล้ว แต่ใครจะคิดว่าสาวก๋ากั่นอย่างเจ้าหญิงดานิยาจะเป็นลมง่ายๆ ขนาดนี้
ถ้าเขาจะเอาแต่ใจตัวเองแล้วปลดปล่อยอารมณ์กับเรือนร่างของหล่อนต่อไปอีกก็คงทำได้ แต่ราเมซกลับทำไม่ลงเพราะไม่เคยเมคเลิฟกับใครในสภาพที่ฝ่ายหญิงหมดสติ อันที่จริงเขาไม่เคยขืนใจใครเลยด้วยซ้ำ
ดานิยาเป็นหญิงสาวคนแรกที่เขาคิดจะครอบครองหล่อนแม้จะต้องใช้กำลังปลุกปล้ำโดยที่เจ้าหล่อนไม่เต็มใจ แถมยังร้องไห้แทบตลอดเวลา
ความคิดเห็น