คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : ขอแค่จูบ 3
-------------------------------------------------
“อืม...”
ดานิยาหลบตาแล้วก้มหน้าลง
เพราะใครจะกล้าพูดว่าเชิญจูบเลยค่ะ สาวๆ คนไหนกล้าพูดก็บ้าแล้ว
“พี่ต้องคอยอีกตั้งสามเดือน
ขอชื่นใจนิดเดียวนะครับ”
ชีคราเมซกระซิบบอกที่ข้างหูแล้วกดปลายจมูกโด่งลงบนผิวแก้มนุ่มเนียน
สูดกลิ่นหอมของเด็กสาวอย่างที่ปรารถนามาหลายวัน
มือใหญ่เชยคางเรียวให้เจ้าของเงยหน้าขึ้นมาหาจึงเห็นว่าเด็กสาวรีบหลับตาลงทันที
ริมฝีปากหยักได้รูปจึงประทับลงแล้วบดเบียดอย่างโหยหา
กลีบปากนุ่มเนียนหอมกรุ่นยิ่งเร่งเร้าให้หนุ่มวัยฉกรรจ์คลึงเคล้า
แล้วสาวน้อยก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาในขณะที่ใจยังเต้นโครมคราม
ดานิยาเผลอกอดร่างสูงกำยำในชุดประจำชาติแล้วจูบตอบเขาแบบไม่รู้ตัวเป็นครั้งแรก
ร่างงามแทบจะอ่อนระทวยอีกครั้งกับรสจุมพิตที่ทั้งอ่อนโยนและหนักหน่วงจนแทบหายใจไม่ทัน
“อื๊อ...”
เสียงหวานครางแผ่วๆ
เขาจึงหยุดเพราะกลัวว่าเด็กสาวจะขาดใจตายไปเสียก่อนกับความหิวกระหายของตนเอง
“ดาเนีย...”
ท่อนแขนแข็งแกร่งโอบประคองร่างสูงเพรียวเอาไว้แล้วจ้องมองริมฝีปากสีชมพูจิ้มลิ้มที่ตนเองเพิ่งดื่มด่ำจนช่ำปอด
ร่างงามยังคงหอบหายใจพร้อมด้วยสีหน้าทั้งตื่นเต้นและขัดเขิน
“พี่ไม่อยากออกจากห้องนี้เลย”
“ชีคคะ”
ร่างกำยำช้อนอุ้มเจ้าหญิงแสนสวยขึ้นมาทั้งตัวแล้วพาไปนั่งซ้อนบนตักตรงขอบเตียง
“ปล่อยดาเนียเถอะค่ะ
แล้วเราก็น่าจะออกไปกันได้แล้ว”
ดานิยาเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาเมื่อเขาพามาถึงเตียงนอน
อีกแค่นิดเดียวหล่อนกับเขาก็อาจจะไปอยู่บนเตียงด้วยกันโดยที่ไม่มีใครรู้เห็น
เพราะเขาคงสั่งไม่ให้คนในตำหนักขึ้นมาบนชั้นสองในเวลานี้
“น้องกลัวใช่ไหม”
“กลัวสิคะ”
“อยากออกจากห้องรึเปล่า”
“อยากค่ะ เราไปกันเถอะ”
“อีกไม่นานเราก็จะแต่งงานกันแล้ว ดาเนียยังกลัวพี่อีกเหรอ”
“เอ่อ...แต่ไม่มีใครเขาทำกันแบบนี้นี่คะ”
“ทำอะไร”
“ก็...เข้าหอกันก่อนแต่ง”
“คิดไปถึงไหน”
ชีคราเมซทำหน้าล้อเลียน
แล้วก็เห็นว่าใบหน้าเนียนใสกลายเป็นสีชมพูเข้มด้วยความอับอาย
ความคิดเห็น