ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วิวาห์ทาสชีคเถื่อน

    ลำดับตอนที่ #12 : ว่าที่คู่หมั้น 1

    • อัปเดตล่าสุด 5 มิ.ย. 66




    3.

     

    ว่าที่คู่หมั้น

     

     

     

     

     

     

     

    ชีคฟาอิดและเจ้าหญิงยานีจัดโต๊ะดินเนอร์ไว้รอต้อนรับเจ้าชายรัชทายาทอย่างสวยงามตามเวลานัดหมาย โดยเจ้าหญิงดานิยาถูกจับแต่งตัวด้วยชุดอาบาย่าสีเขียวไพรสดใสที่ขับผิวขาวเนียนให้ดูผุดผาดยิ่งขึ้น

    เมื่อรัชทายาทเสด็จมาถึงพร้อมด้วยกุหลาบช่อใหญ่สีแดงสด เจ้าหญิงดานิยาเดินตามบิดาและมารดาออกมารอต้อนรับตามมารยาท

    ชีคราเมซจุมพิตหน้าผากของชีคฟาอิดและภรรยาตามธรรมเนียมที่คนในราชวงศ์ทักทายกัน แล้วเดินมาถึงคนที่สามที่ยืนคอยอยู่ในชุดสีเขียวไพรปักเลื่อมอย่างสวยงาม

    เจ้าหญิงดานิยาไม่สวมฮิญาบเช่นเดียวกับพระมารดาซึ่งเป็นหญิงทันสมัย และโดยกฎระเบียบของประเทศนี้อนุโลมให้ผู้หญิงทุกคนเลือกได้ว่าจะสวมฮิญาบหรือผ้าคลุมศีรษะหรือไม่ แม้ว่าธรรมเนียมแต่ดั้งเดิมของชาวอาหรับกำหนดให้ผู้หญิงต้องปกปิดหรือคลุมผมให้มิดชิด

    ผู้มาเยือนที่เพิ่งเคยพบหน้าเจ้าหญิงในวัยสิบแปดปีเป็นครั้งแรกจึงได้เห็นเส้นผมสีน้ำตาลเข้มประกายทองที่ถูกเกล้าเป็นมวยอย่างสวยงาม เปิดใบหน้าเรียวสวยกับลำคอเรียวระหงขาวผุดผ่อง

    “สวัสดี...ดาเนีย”

    เสียงห้าวทุ้มทักทายพร้อมกับจดจ้องไม่วางตาจนคนถูกมองเริ่มรู้สึกประหม่าขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

    “สวัสดีค่ะเจ้าชาย”

    ร่างสูงสง่าในชุดกันดูร่าสีขาวพร้อมสวมผ้าคลุมศีรษะแบบหนุ่มอาหรับที่เรียกว่า ผ้ากุตรา ซึ่งเป็นสีขาวเช่นเดียวกันทำให้ร่างผึ่งผายของเจ้าชายรัชทายาทแลดูงามสง่าอย่างที่ดานิยาเคยเห็นในจอโทรทัศน์อยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่เคยได้มีโอกาสมองอย่างพินิจพิเคราะห์เช่นตอนนี้

    เขาส่งช่อกุหลาบสีแดงมาให้ ดานิยาจึงต้องยื่นมือออกไปรับด้วยท่าทีไม่แน่ใจ แล้วจากนั้นก็แทบต้องกลั้นหายใจเมื่อร่างสูงใหญ่โน้มใบหน้าลงมาหาแล้วจุมพิตหน้าผากนวลเนียนของหล่อนเหมือนอย่างที่เคยทำเมื่อหลายปีก่อน

    ตอนนั้นหล่อนยังเป็นเด็กหญิงจึงไม่รู้สึกใดๆ เพราะเป็นการทักทายกันตามปกติทั่วไปอยู่แล้วในประเทศนี้ ทว่าวันนี้หล่อนไม่ใช่เด็กหญิงอีกต่อไป ริมฝีปากที่แตะลงบนหน้าผากจึงทำให้รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งใบหน้าเพราะไม่เคยถูกชายหนุ่มคนใดแตะต้องมาก่อน นอกจากพี่ชายแท้ๆ หรือญาติสนิทเท่านั้น

    หลังจากนั้นดานิยาก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตา กระทั่งเดินเข้ามาถึงโต๊ะอาหารขนาดใหญ่นั่งได้ราวๆ ยี่สิบคนภายในห้องโถงที่ตกแต่งอย่างหรูหรางดงามสำหรับรับรองแขก

    “น้ายานีสบายดีนะครับ ไม่ได้เจอกันนานเลย”

    “สบายดีค่ะ แล้วเจ้าชายเป็นยังไงบ้างคะ”

     -------------------------------------------------

    ฉบับเต็ม "อันคัท" มีที่ E-book เท่านั้น
    ดาวน์โหลดกดลิงค์ที่รูปปกเลยค่ะ

    ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนผลงานค่ะ
    ------------------------------------------------------




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×