“PB” ตอนพิเศษ : กว่าจะเป็นเรื่อง PB (สัมภาษณ์คนเขียน)

เนื้อเรื่อง

“PB” ตอนพิเศษ : กว่าจะเป็นเรื่อง PB (สัมภาษณ์คนเขียน)

ทุยเดือน             ผู้แต่ง

ทุย SoMZazZ เรียบเรียง

อ่ะแฮ่มๆ กราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้องที่รักและเคารพทุกท่าน วันนี้จะมาสัมภาษณ์คนเขียนกันนะฮะ อ่ะๆมาเริ่มกันเลยฮ่ะ

คนสัมภาษณ์ : สวัสดีฮ่ะ อาจารย์

ไอ้คนเขียน   : ก๊ายยยๆ >o< แหม๋ๆๆ สวัสดีฮ่า แหม๋ๆๆๆ อย่าเรียกอาจารย์เลย

               มันเขิลอ่า  ,,>o<,, เรียกไอ้คนแต่งก้อพอแย้วน้า

คนสัมภาษณ์ : ฮ่ะๆ ไอ้คุณคนแต่ง

ไอ้คนเขียน   : เหอะๆ -_-‘ สุภาพไปป๊าวนั่น เอาเหอะๆ มีรัยว่ามาเลยดีก่า

คนสัมภาษณ์ : ไอ้คุณคนแต่งเนี่ย ไปเอาพล๊อตเรื่องมาจากไหนฮ้า

ไอ้คนเขียน   : เอ่อ.....ก้อ.....แบบ......อารมณ์อ่ะ.......มานมากะอารมณ์.......มีอารมณ์

               มะหร่ายก้อแต่งม่ะนั้น แบบบางทีมานต้องใช้เวลาอ่ะ เพราะเราต้อง

               คิดหลายๆตลบอ่ะ ให้มานออกมาดีอ่ะ แต่ที่แต่งออกมาได้ขนาดนี้เนี่ย..

               เป็นเพราะหน้าตาดีล้วนๆ ^o^

คนสัมภาษณ์ : ขากกกกกกกกกกกก........ถุ๊ย (เสียงของบางสิ่งบางอย่างสีเขียวข้นหนืด

               หลุดออกมาจากปากไอ้คนสัมภาษณ์) เอ่อ ขอโทดที่เสียมารยาทฮ่ะ

               แต่ทีหลังพูดอะไรหัดคิดซะมั่งนะฮะ

ไอ้คนเขียน   : เออ....แล้วกุจะจำไว้ กุไปล่ะนะ เมิงไม่ต้องสัมภาษณ์แล้วสาดดดด

               ไสหัวไปเลยไป๊ๆๆๆๆๆ

คนสัมภาษณ์ : แหม๋ๆๆๆ เดี๊ยนล้อเล่งฮะ ไอ้คุณคนแต่งง่ะสวยจะตายไปน้า

               โอ๋ๆๆๆๆ

ไอ้คนเขียน   : เออ.....ดอก....มีรัยว่ามาเร็วๆ กุจะไปหา บิน คิน ตัน แล้ว

คนสัมภาษณ์ : ฮ่ะๆๆๆ ได้ฮ่ะ แล้วเรื่องนี้เขียนยากมั๊ยฮ่ะ

ไอ้คนเขียน   : เหอๆๆๆ ยากยิ่งก่าเปิดอเล็กซานเดอร์สาขา 2 อีก ก้อแม่งตัวเอกแม่ง

               มีตั้ง 11 ตัว แต่งทีปวดหัวที เพราะต้องดึงลักษณะเฉพาะของแต่ละตัว

               ออกมา โอ้วแม่เจ้าอย่าให้พูด

คนสัมภาษณ์ : อ่ะฮ่ะ ก้อมีแค่นี้แหละฮะ

ไอ้คนเขียน   : ค...วยไรเมิงเนี่ย มาถามแค่นี้แล้วก้อไป เด๋วกุให้อภิชชี่จับตุ๊ยแม่ง

               หรอกสาดดดดด จะไปไหนเมิงไปเลยไป๊

คนสัมภาษณ์ : โถ่ E ดอก เมิงคิดว่าเมิงสวยนักงัยสาดดด กุก้อมีมือมี TEEN นะ

               เว้ย มาตบกันเลยดีก่าม่ะ

ไอ้คนเขียน   : เออ....เอาดิ ไอ้ตัวกินไก่ในน้ำ ของเมิงเค้าไม่เรียกมือ เรียก TEEN

               โว้ย เค้าเรียกขาหน้ากะขาหลังโว้ย

คนสัมภาษณ์ : ม่ะ มาเล๊ยยยยย........................

(ตุ๊บตั๊บๆๆๆ พลักๆๆๆ อี้ว่อๆๆๆๆๆ ตายแน่ๆๆๆๆ โพล้งเพล้งๆๆๆ)

เวลาผ่านไป..................นานชิบหาย

ไอ้คนเขียน   : บ้าๆๆๆ ตะเองอ่ะ ทำเค้าแรง เค้าเจ็บนะ

คนสัมภาษณ์ : แหม๋ๆๆ ก้อตะเองน่ารักอ่ะ คริๆๆๆ ขอเค้าอีกรอบนะตะเอง

ไอ้คนเขียน   : บ้าๆๆๆๆ อย่านะๆ อ๊างงงงงงงงงงงง................

.............จบบริบูรณ์...............