ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    CAVE flower ถ้ำดอกไม้นิรันดร์

    ลำดับตอนที่ #4 : คำทำนาย

    • อัปเดตล่าสุด 26 เม.ย. 54


    หลังจากที่เขาบังคับฉันขึ้นม้าของเขาและเริ่มออกเดินทางจนกระทั่งมาถึงที่หมาย...

    O_O <<<<<<< นี่คือหน้าตาของฉัน

    -_- <<<<<<<< นี่คือหน้าตาหมอนี่

    "อะไรกันเนี่ยนายทำไมพามาที่ปราสาทล่ะ แล้วพามาทำไม จะคุยอะไรกับฉันมิทราบย่ะ"

    "โว้ยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!หนวกหู จะร้องหาพระแสงอะไรเล่า นี่คือปราสาท โรส แบล็ค แล้วที่พามาทำไมน่ะ เพราะฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ และจะจับเธอสอบสวนว่า มาจากไหน เป็นคนที่ไหน ทำไมไม่รู้ดินแดน บิวตี้ฟูล เข้าใจยังเพราะฉะนั้น ระหว่างเดินไปที่ห้องสอบสวน ช่วยปิดปากเงียบหน่อยได้ไหม -_-+ "

    ตอนแรกฉันกะจะโวยวาย ให้เขาประสาทเสียเสียหน่อยแต่คงจะทำไม่ได้แล้วล่ะฉันกลัวสายตาของเขา ที่บอกว่าให้เงียบๆหน่อยน่ะ เป็นสายตาของปีศาจชัดๆ หลังจากเดินไปได้สักพักฉันกับอีตานี่ก็เดกินมาถึงหน้าบันไดเวียนแล้วก็จะเอ๋กับใครคนนึงเขา เป็นผู้หญิงวัยกลางคน (แต่หน้าเด็ก) กำลังเดินลงมาด้วยสีหน้ายิ้มแป้น

    "กลับมาแล้วหรอจ้ะ คอลิน ลูกแม่ มาให้แม่กอดหน่อยสิจ้ะ"

    "แม่ครับ -_-! ผม 14 แล้วน่ะจะให้แม่กอดอีกหรอครับ และตอนนี้ผมก็มีเรื่องที่จะต้องสอบสสวนยัยนี่ครับ"

    "อ้าว! O_O ไม่ใช่แฟนของลูกหรอกหรอ ตอนแรกที่เห็นลูกจับมือกับเขาตอนที่ช่วยเธอลงจากหลังม้ามันสง่างามมากเลยน่ะ >< แม่นึกว่าลูกจะพาแฟนมาลูกจักเสียอีก น่าเสียดายจังเลยน่ะจ้ะ งั้นแม่ไปก่อนน่ะจ้ะ รักลูกจ้ะ จุฟๆ"

    "แม่อ่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" อีตานี่ร้องลั่นทันทีที่แม่ของเขาพูดจบอาจจะเป็นเพราะแม่ของเขาหอมแก้มเขาเหมือนเด็กๆก็ได้มั้ง หรือไม่ก็ถูกกล่าวหาว่าฉันเป็นแฟนเขา (แต่ก็อยากจะให้เป็นใช่ไหมล่า~~~กิ้วๆ : นักอ่านเงามืด   จะบ้าหรอย่ะยัยคนแต่ง : โรลีนีเทีย)

    "เธอรีบเดินมาสิ!!!" เขาแผดเสียงลั่นหลังจากอารมณ์เสียจากเมื่อครู่นึง

    "รู้แล้วๆน่า"

    ณ ห้องๆนึง

    "มาช้าจริงๆเลยน่ะ คอลิน นายเป็นคนบอกให้ฉันมาเองไม่ใช่หรอ เป็นคนเชิญแต่ดันมาสายสะเองแย่ๆ"

    "หุบปากซ่ะ!!!! เฮฟ"

    "คร้าบ~~~ T^T "

    "เธอนั่งลงเดี่ยวนี้"

    "อ่ะจ้ะ" อึ่ย น่ากลัว

    "เอาล่ะ เราจะเริ่มสอบสวนเธอแล้วน่ะ เธอชื่ออะไร"

    ถามทำไมฟร่ะ!!ฉันคิดในใจ "โรลีนีเทีย โรส"

    "มาจากที่ไหน"

    "ลอนดอน"

    "ลอนดอนอยู่ที่ไหน"

    "อังกฤษ"

    "อังกฤษอยู่ที่ไหน"

    เอ๊ะ!อะไรของหมอนี่ อังกฤษอยู่ที่ไหน อังกฤษก็ต้องอยู่บนโลกสิจะมาอยู่บนดาวอังคารหรือไงฟร่ะ "โลก"

    "โลก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! อย่างงั้นหรออออออออออออออออออออออออ"

    "นายจะแหกปากหาพระแสงอะไรเล่า"

    "ธะ--เธอมาจากโลก เอ่อ... เป็นลม"

    อ้าว!เฮ้ย!ฉันพูดอะไรผิดอย่างงั้นหรอถึงเป็นลม

    "เป็นไปไม่ได้ คำทำนายจะเป็นจริงได้ยังไงกัน" หมอนี่ก็อีกคนพูดอะไรเนี่ย

    "เธอมาจากโลกอย่างงั้นหรอ แน่น่ะ"

    (- -) (_ _) (- -) (_ _)   

    ฉันพยักหน้าตอบทันที

    "คำทำนายบอกว่าอะไรเธอเคยได้ยินบ้างไหม"

    "ม่าย~~~"ฉันตอบอย่างเบื่อหน่ายเต็มทีแหละ

    "คำทำนายบอกว่า สักวันนึงตอนฉันอายุ 14 ฉันจะเจอคู่แท้ที่มาจากดาวโลกอายุ 14 และจักสามารถปลดปล่อยผู้เคราะห์ร้ายจากถ้ำดอกไม้ปีศาจ"

    "หา?งง?"

    "ไม่จริงหรอกเธอเนี่ยน่ะ เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ"

    "เธออายุเท่าไร"

    "14 ทำไมหรอ"

    "เป็นไปไม่ได้"

    อะไรของหมอนี่น่ะ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง คำทำนง ทำนายอะไร ปลดปล่อยผู้เคราะห์ร้าย ถ้ำดอกไม้ปีศาจ โอ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!! ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว เฮ้อ!ช่างมันเถอะ







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×