ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    CAVE flower ถ้ำดอกไม้นิรันดร์

    ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 25 เม.ย. 54


    "ย้ะฮู้!!!!!!วันไหนที่ดีที่สุดในโรงเรียนก็ต้องเป็นวันนี้แหละ ไปทัศนศึกษาที่ต่างจังหวัด >< ช่างเป็นวันที่ดีอะไรแบบนี้หน้อ"

    "เพ้ออะไรอยู่ได้จ้ะ โรเทีย ^=^ แค่ไปทัศนศึกษาเองน่ะจ้ะ"

    "โธ่!!!เฮเลน เธอรู้ไหมว่าคราวนี้ไปกี่วัน"

    "รู้สิจ้ะ คราวนี้ไป 3 อาทิตย์เลยนี่จ้ะ"

    "ก็ใช่น่ะสิ!!!เพราะงี้แหละ ถึงสนุกไม่ต้องเรียน"

    "แต่เขาให้ไปหาความรู้น่ะจ้ะ โรเทีย"

    "รู้น่า~~~เฮเลน" 

    "นักเรียนเกรด 8 ทุกคนมาขึ้นรถเดี่ยวนี้ไม่งั้นจะทิ้งไว้ที่นี่แหละน่ะ" ก่อนที่เฮเลนและโรลีนีเทียจะได้พูดอะไรต่อ อาจารย์ท่านนึงก็ไล่ให้นักเรียนเกรด 8 ขึ้นรถ

    และฉันยังไม่ได้แนะนำตัวสิน่ะค่ะ ฉันชื่อโรลีนีเทียค่ะ โรลีนีเทีย โรส ฉันเป็นเด็กผู้หญิงอายุ 14 ปีค่ะและวันนี้โรงเรียนฉันเขาก็ให้นักเรียนเกรด 8 ไปทัศนศึกษาที่ต่างจังหวัด นักเรียนหลายๆคนที่ได้ยินดังนั้นส่วนใหญ่ก็อึ้งอ่ะค่ะ เพราะว่านับวันพันปีโรงเรียนไม่เคยจัดให้ไปต่างจังหวัดเลยค่ะ แต่จู่ๆก็มาจัดสะงั้น ทุกคนก็เลยอึ้งค่ะแถมยังไปตั้ง 3 อาทิตย์ มันดีมากเลยค่ะ พอฉันกับเฮเลนก้าวขึ้นรถบัสที่ดังสนั่นไปด้วยเสียเพื่อนร่วมห้องทั้งหลายส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายค่ะ เสียงดังได้ใจมากค่ะจนผู้หญิงต้องยอมแพ้เลยค่ะ พอก้าวขึ้นรถบัสแล้วนั่งได้ไม่ถึง 10 นาที รถบัสก็เคลื่อนตัวออกทันทีค่ะ ตอนนั้นแหละค่ะที่เฮเลนหมดความอดทน

    "นี่!!!!พวกนายเบาๆหน่อยสิจะแหกปากหาพระแสงอะไร!!!!!!!!!!!!!!!!!"

    "จริงด้วย จะแหกปากหาพระแสงอะไรก็ไม่รู้" เพื่อนของเราอีกคนพูดขึ้นช่วยเฮเลน

    "เราจะพูดพวกเธอจะทำไม"

    "ไม่รู้หนวกหู" เฮเลนพูดขึ้น ตอนนั้แหละค่ะที่ปิ๊ง!ไอเดียขึ้นมาได้ ฉันจึงกระซิบบางอย่างกับเฮเลนและเฮเลนก็ยิ้มกรุ่มกริ่มอย่างเจ้าเหล่ทีเดียวและพูดขึ้นว่า

    "นี่!!!ถ้าพวกนายแหกปากอย่างเงี้ยแล้วจะมีแรงไปเที่ยวได้หรอ เมื่อถึงแล้วน่ะ เอาแต่แหกปากเดี่ยวก็หมดแรงสะก่อนได้เที่ยวหรอก หลับๆไปเถอะเดี่ยวพอไปถึงน่ะ พวกนายจะกระปรี้กะปร้า แหกปากร้องลั่นแค่ไหนก็ได้น่ะ"

    "เออ!จริงด้วย" พวกผู้ชายพูดพร้อมกันพร้อมกับแข่งหลับมาราธอนกัน

    "เยี่ยมมากเลยอ่ะ เฮเลนเธอทำได้ยังไงอ่ะ"

    "โรเทียบอกฉันน่ะ"

    3 ชั่วโมงต่อมา (เร็วปานสายลม -_-)

    และหลังจากนั่งรถมา 3 ชั่วโมงรวดเราก็มาถึงที่หมายแล้วค่ะ รถบัสจอดเข้าที่จอดรถและเนื่องจากอยู่ชั้นสองฉันจึงสามารถเห็นตัวอาคารที่เราจะพักได้ค่ะ มันคล้ายๆบังกะโลค่ะแบ่งเป็นบ้านๆ หลังนึงก็ใหญ่อ่ะค่ะคงอยู่ได้หลายคนและบังกะโลก้เป็นสีน้ำตาล

    "โรสวยจังเลยอ่ะ"

    "จริงด้วยสิ เลนไม่ยักรู้ว่าจะสวยขนาดนี้น่ะเนี่ย"

    "เอ้าๆลงไปกันได้แล้วนักเรียน ที่นี้อาจารย์ขอแจ้งให้ทราบเลยน่ะ หอพักของผู้หญิงจะอยู่ฝั่งซ้ายเพราะใกล้กว่า ของผู้ชายจะอยู่ขวาซึ่งไกลกว่า และที่นี่จะแบ่งเป็นหลังๆและหลังนึงก็อยู่ได้ 6 คนเลือกตามาสบายเลยว่าจะอยู่ห้องไหน และตอนนี้จน 3 ทุ่มเป็นช่วง ฟรีทามล์จ้ะ"

    "เย้!!!!"จบเสียงของอาจารย์นักเรียนก็โห่ร้องอย่างดีใจที่ต่อไปนี้จนถึง 3 ทุ่มเป็นช่วง Free time

    "เฮเลนพอฉันจัดของเข้าห้องพักเสร็จแล้วฉันขอไปเดินเล่นที่สวนหน่อยได้ไหมจ้ะ และอีกประมาณ 15 นาทีมาตามฉันหน่อยได้ไหมจ้ะ"

    "ได้สิโรน (โรลีนีเทียเรียกสั้นๆได้ว่าโรนค่ะ)"

    "ขอบใจจ้ะ"



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×