คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : The protect ::บอดี้การ์ดลับ พิทักษ์ยัยตัววุ่น Unit : : : ||one||
น่าเบื่อสุดๆ ใครเคยมีความรู้สึกนี้ป่ะ แบบโคตรตอนนี้เลยอ่ะ เบื่อสุดๆ ไม่มีอะไรที่น่าเบื่อเท่าการฟังอาจารย์ประจำชั้นโชว์แร็บด่าอยู่ ห้องอื่นๆเขาก็ปล่อยกันไปหมดแล้วเลยแต่ห้องฉันนี่ล่ะ ที่ต้องทนฟังแร็บหมอรำต่อไป เห้ออ มิน่าถึงไม่มีปั๋วจนอายุปานนี้ไง ขบงขบวนสุดท้ายก็ไม่เหลือแล้ว
"เอาล่ะเจอกันวันเปิดเทอมนะ"ฝันไปเลย ฉันมีอนาคตที่สดใสอยู่แล้วอย่าฝันที่ฉันจะได้เรียนม.4กับแกปีหน้าเด็ดขาด ปล.พูดแล้วไม่คืนคำ
"เอาไงต่ออ่ะ ยัยสาม"เสียงเพื่อนซี้ปึกของฉันที่นั่งอยู่ข้างกันบ่งบอกว่ามันได้ตื่นจากการฟังเจ้โหดแร็บสด
"ไปดูผลสอบดิ ยัยแพร ไม่ติดได้เจอยัยเจ๊นั่นแน่"ฉันกับแพรก็ได้ระเห็จไปดูผลสอบที่ DM โฮะๆ ก็โรงเรียนที่ได้ชื่อว่ามีคนหล่อเยอะที่สุดไงล่ะ ก็เลยเล่นเอาปีนี้นักเรียนมากมายต่างพากันแห่ไปสอบ แน่นอนว่าต้องมีฉันแน่
"ไมคนเยอะจังว่ะ ไอ้สาม"แพรชูคอกับหน้าสวยๆของมันขึ้นพยายามดูบอร์ดประกาศผลสอบ ฉันล่ะอิจฉามันจริงๆ ถ้ามันไม่เกิดเป็นเพื่อนฉันนะ ฉันคงตบมันเพื่อความสุขของฉันแน่ โฮะๆ อย่างว่าฉันมันโรคจิตตัวจริงเลยขอบอก
"ถามพระแสงดิ"มันมองฉันด้วยสายตาอาฆาตนิดๆ ก่อนที่จะแวกผู้คนไปดูผล แล้วออกมาด้วยใบหน้าที่ดูยินดี ติดชัวร์ นังนี่ไม่มีเก็บอาการเลย
"แกก็ติดไอ้สาม"โล่งอกไปโม้ไว้ซะมาก ถ้าไม่ติดโดนพี่ๆเหยียบจมดินชัวร์ๆ เราเลยตกลงกันว่าไปฉลอง กันที่ห้างสรรพสินค้าซึ่งอยู่ตรงข้ามกับโรงเรียน แหม่ๆ ช่างเป็นอะไรที่ควรชวนโดดเรียนจริงๆ และนอนว่าอย่างยัยสามต้องมีวันออกนอกโรงเรียนเพื่อไปทัศนศึกษาห้างสรรพสินค้าเป็นแน่แท้ โฮะๆ
พอเรานั่งลงยังร้าน KFC ที่มีตาแก่ผมขาวใส่สูทเชิญลูกค้าอยู่หน้าร้าน ยัยแพรก็เหล่ไปยังหนุ่มหล่อสองคนที่อยู่โต๊ะข้างหลังฉัน เฮ้ออ ยัยเพื่อนคนนี้ ชอบจริงเชียวไอ้เรื่องผู้ชายเนี่ย เอ๊ะๆ อย่าคิดว่าฉันหึงมันนะคะ ไม่ใช่เด็ดขาดเพียงแต่ ทำไมฉันต้องนั่งหันหลังให้หนุ่มๆด้วย
"อยากกินอะไรยัยแพร"หลังจากฉันหันไปมองๆสองสามรอบก็เริ่มปลง ไม่เห็นจะหล่อตรงไหน เทียบไม่ติดกับไอ้สมเกียติร์ หมาที่บ้านฉันเลย มันเนี่ยนะ หางตั้งชี้สวยงามตามตำรา ไอ้พวกนี้หรอก็แค่เห็บ แค่หมัดเท่านั้นเอง
"ผู้ชาย เฮ้ยย อยากกินไก่ป๊อบ แล้วแกจะกินอะไรสาม"หึๆ เรื่องมากเดี๋ยวได้กินส้นเท้าสวยๆแน่นอน หึๆ
"พิซซ่า หน้าซีฟู๊ด" มันทำท่าอย่างกับจะกินหัวฉันเข้าไปทั้งหัว ก่อนเดินไปที่เค้าเตอร์ ฉันเลยออกมาดูสร้อยคอที่อยู่ร้านตรงข้าม ซื้ออะไรเป็นของขวัญมันดีว่ะ อุส่าต์สอบเข้าได้
"เอาอะไรครับ"พี่ร้านขายสร้อยถาม พูดได้คำเดียวว่าปิ้งคูณสองไม่ต้องถอดสแควฯ
"พี่พอมีสร้อยรูปดาวบ้างไมคะ"ฉันจำได้ว่าแพรชอบรูปดาวเป็นชีวิตจิตใจ ห้องทั้งห้องมันก็มีแต่ดาวเนี่ยล่ะ พี่เขาพยักหน้าก่อนเดินไปหลังร้าน พร้อมหยิบมีดด้ามยาวก็จวกเข้าที่ฉัน ม่ายยยย น่ะ
"น้องๆ ได้แล้วครับ"จะเป็นไปได้ไง ฉันสะบัดหัวก่อนเอื้อมมือรับแต่แล้ว ความซวยก็มาเยือน จะอะไรซะอีกก็มีหนุ่มหน้า ไอ้สมเกียติ์ร ที่หล่อกว่าหลายเท่ามาฉกไปซะดื้อๆ
"พี่อ็อฟ ผมจองก่อนนะ"ไอ้เวร ฉันกำลังจ่ายน่ะเฟ้ย นี่ๆ แล้วทำมาเป็นตีสนิทกับเจ้าของร้าน ฝันไปเลยย่ะฉันไม่ยอมให้ง่ายๆหรอก
"แต่ฉันจ่ายเงินก่อน"ฉันพูดแล้วเอาเงินจำนวน2500 บาทถ้วนยัดใส่มือพี่อ็อฟของฉัน(โฮะๆ) ก่อนฉกสร้อยดาวที่ถูกฝังในไม้กางเขนมา ก่อนแลบลิ้นใส่แล้ววิ่งไปยังร้านKFC ที่ยัยแพรกำลังหอบไก่ กับพวกน้ำมาพวงไปด้วยหนุ่มที่(ไหน)หล่อ มาช่วยเป็นลูกมือในการถือ คนสวยทำอะไรก็ไม่ผิด ฉันคิดได้อย่างเดียว
"ขอบคุณมากน่ะ ฟินที่ช่วยแพร นั่งกินด้วยกันสิ"แพรชวน แหม่ๆ ยัยนี่ได้ทีชักเอาใหญ่
"ไม่เป็นไรแพร พอดีเรามากับเพื่อนน่ะ เดี๋ยวมันจะยุ่งยากซะป่าว"เจ้าชายในฝันของยัยแพรก็เดินจากไป แต่แล้วนางมารร้ายอย่างนังแพรก็ผิดผีจับข้อมือฟินไว้ มัน(ส์) ชั่งดุเดือด เลือดพุ่งราวกับดูมวยชก(นังบ้า)
"นั่งเหอะ"แล้วด้วยความเกรงใจหรืออะไรไม่ทราบนายฟิน ก็มองหน้าฉันทีนึงก่อนนั่งลง มองทำไมว่ะ ก็อย่างว่าคนมัน สระอวย วอ สวยขนาดนี้
"ไอ้ฟินถ้าเมิงนั่ง ล่ะขาดกัน"โอ้วว เสียงใครที่ไหนดังมา ฉันหันไปดูก็พบกับไอ้คนนั้นที่อ้างว่าเป็นเจ้าของสร้อยเส้นนี้ นี่กะเอานิ้วมาจิ้มกันให้ตายเลยใช่ป่ะ
"เป็นไรว่ะ ไอ้เกียร์ ทำหน้าเหมือนกบพบรักเลย"นายฟินพูด พูดแบบนี้ก็เอาใจหญิงสามไม่เลย โฮะๆ จุ๊ฟๆ
"ยัยป้านี่สิ เอาสร้อยดาว ร้านพี่อ็อฟไป" 'ยัยป้า'งั้นหรอ ถึงขาดแล้วสิ เฮ้ย ฆาต
"ป้าบ้านแกสิ ฉันน่ะทั้งสาวทั้งสวย ไม่ทราบว่าใช้ตาข้างไหนมอง"นายนั่นมองฉันด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความขบขัน ขบขัน!! งั้นหรอ ว่าที่นางสาวไทยคนนี้ของสู้ตายเพื่อเกียรติ และเอาความสวยเป็นเดิมพัน(ถึงจะมีอยู่น้อยนิดก็เหอะ)
"ก่อนที่มันจะเป็นเรื่องมากกว่านี้ ผมขอตัวก่อนดีกว่า ไปไอ้เกียร์ เดี๋ยวเจ๊รอนาน"แล้วฟินกับไอ้กบนั่นก็ไปพร้อมของกินที่พวกเขาซื้อ จะทิ้งไว้ซักหน่อยก็ไม่ได้
"แกไปโมโหกับนายเกียร์นั่นตั้งแต่ชาติไหนห๊ะ ยัยสาม"เฮ้อออ ฉันแทบกระอักไก่ที่อยู่ในปากออกมาเมื่อได้ยินชื่อไอ้กบนั่น
"ก็เพราะ ไอ้นี่ไง เอ้า"ฉันโยนสร้อยไปทางแพรมันรับได้ก่อนยิ้มด้วยความพออกพอใจ แหม่ฉันเสี่ยงด้วยหน้าอันสวยๆไปชิงเอามาเลยน่ะเนี่ย
"ขอบใจ เอ้า สำหรับแก"มันโยนสร้อยขอมือให้ฉัน สวยจางงง เลย ฉันชอบสีฟ้าน่ะ
"ขอบใจว่ะ นี่แกทำเองใช่ป่าว" มันยิ้มๆเราสองคนก็กินกันจนอิ่มน่ำสำราญ ฉันควักเงินค่าไก่ไปเกือบ500บาท ตาแก่นี่ขายของแพงจัง (ตาแก่KFC)
"เอาไงต่อ สามไปเที่ยวต่อหรือกลับบ้านเลย"แพรมองฉันเพื่อขอความคิดเห็น เห้อออ คิดเองเป็นมั๊ยเนี่ย
"กลับบ้านว่ะ ที่บ้านฉันจะฉลองแกมาบ้านฉันดิ คุณยายอยู่ด้วย"บ้านแพรไม่ใครอยู่เลยเพราะเขาทำงานกัน
"เอาดิยังไงฉันกลับบ้านก็ไม่เจอพ่อแม่อยู่ดี เดี๋ยวแวะบ้านฉันเอาเสื้อผ้าก่อนนะ"อย่าคิดเด็ดขาดว่ามันจะเป็นพวกขาดความอบอุ่นมันไม่เคยขาดความอบอุ่นเลย ก็มันมีเพื่อนอย่างฉันไว้เป็นเพื่อนเล่นตั้งแต่เด็กน่ะสิ ถ้ามันไม่ไปนอนบ้านฉัน ฉันก็จะมานอนบ้านมัน ฉันเข้าใจความรู้สึกที่ไม่มีแม่หรือพ่ออยู่ในบ้าน มันเหงาแค่ไหน พ่อแม่ฉันเสียแล้วน่ะ แต่ฉันก็มียายกับตาที่คอยดูแลฉัน พูดแล้วก็รักยายที่ซู๊ดดด เลย
"เชิญค่ะคุณหนู"แม่บ้านฉันพูดก่อนเปิดรั้ว โทษทีแต่บังเอิญว่าที่บ้านฉันเป็นเศรษฐี ฉันแนวหน้าของประเทศเลยทีเดียว โฮะๆ
"อืม นี่พี่หนึ่ง กับพี่สองกลับมาบ้านยัง"ฉันพูดก่อนเดินเข้ามาในบ้าน
"แต๊นนนน"เสียงหนวกหูดังขึ้น ลูกน้องตา พยายามทำไรเนี่ยยย ไม่เข้าใจเลย
"ยินดีด้วยครับคุณหนู"ลูกน้องตาพยายามยืนเรียงกันพอมองไปจนสุดทางก็พบกับไอ้พี่หนึ่งและพี่สอง แฝดนรกมหาประลัย
"บ้านแกนี่สุดยอดเลยว่ะ ไอ้สาม"ฉันควรภูมิใจดีมั๊ยเนี่ยกับการที่มีคนมีร่วมยินดีกับการที่ฉันสอบติดมากขนาดนี้ แต่บอกตามตรงไมแม่งเวอร์จังว่ะ
"มาแล้วหรอจ๊ะ ที่รักของหนึ่ง"แฝดผมแดงพูดขึ้น พูดแบบนี้เดี๋ยวก็...
"สามเค้าเป็นที่รักของสองตั้งหากใจมั๊ยจ๊ะ ที่รัก" พูดไม่ทันขาดคำแฝดผมทองก็ดังขึ้น พวกนี้เขาชอบชิงดีชิงเด่ดน่ะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนที่ผลัดกันได้ที่หนึ่งที่สองกันตลอดแล้วก็เรื่องรักน้องด้วย ไม่ยอมแพ้กันเลย
"เบาๆหน่อยรู้แล้วว่าพี่สองคนรักเค้า แต่เห็นเพื่อนเค้าไมเนี่ย อายคนอื่นบ้างสิ"ฉันดุอย่างไม่ใส่ใจนักก่อนเอาแขนยาวๆของพี่ทั้งสองออก แล้วจูงมือแพรมาใกล้ๆ
"กอดแพรด้วย แพรเพื่อนเค้า"แพรทำหน้าจะปฏิเสธแต่ก็โดนTwin Hell(แฝดนรก)เอาเข้าไปกอด สองคนนี้ชอบมีน้องสาวน่ะ
"เอาล่ะๆ ในเมื่อหลานสาวของตาทั้งสองคนมาถึงแล้ว ตาก็มีของขวัญมาให้"สยอง พูดได้คำเดียว คงไม่เหมือนวันเกิดปีที่แล้วของฉันหรอกนะ ที่ได้ก็ทัวร์เปิดพิสดาร ที่คุณตาเข้าใจว่าฉันชอบ ฉันเคยไปเสวนาเรื่องนี้ที่ไหนถ้าไม่ใช่ไอ้แฝดนรกนั่นพูดขึ้น เรื่องแกล้งน้องเนี่ยร่วมมือร่วมใจกันสุดฤทธิ์
"คุณตาหนูแพ้ขนแมวน่ะ"ฉันพูดกันไว้ก่อนเพื่อคุณตาจะไม่รู้
"ตารู้แล้ว เอาล่ะเด็กๆยกของขวัญมา ส่วนนี่ของหนูแพรมามา"แพรค่อยๆเดินไปยังตาก่อนนั่งลง เพื่อนฉันเป็นคนมีมารยาท โฮะๆ
กล้องพัสดุขนาดใหญ่โตมโหฬารถูกยกมาด้วยลูกน้องของตา เอาแล้วสุนัขแน่เลย ฉันแพ้ขนแมวแล้วก็เกลียดสุนัขด้วยที่สำคัญฉันเกลียดเด็กเล็กด้วย เพราะฉันไม่ใช่นางสาวไทย (แล้วไอ้ข้างบนนั้นล่ะ) ฉันไม่ชอบเด็กแต่ฉันชอบผู้ใหญ่นะ โฮะๆ พี่หนึ่งและพี่สองต่างหัวเราะกันคิกคัก เป็นอะไรเนี่ย
"ใหญ่จังคุณตา มันคงสำคัญเกินไป หนูว่าหนูไม่เอาดีกว่า"ฉันเข้าไปกอดคุณตา กล้องของขวัญถูกว่างไว้ตรงหน้าคุณตา
"ไปเปิดดูเองแล้วหนูจะชอบ ตาไม่รับคืนนะถ้าหนูคืนตาจะผิดหวังมาก"ผิดหวัง ไม่น่ะฉันไม่เคยทำให้คุณตาผิดหวังมาก่อน เอาเหอะๆ ยังไงซะมันก็ไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงฉัน หรอก
ฉันเดินไปยังเจ้ากล่องแสนประหลาด จะมีอะไรออกมาจากในกล้องน่ะ เครื่องบินป่าว บ้าจริงเครื่องบินจะไปอยู่ในนี้ได้ยังไง ฉันคงเริ่มประสาทเข้าทุกทีแล้วล่ะ ฉันเอามือไปแกะโบว์พอแกะเสร็จกล่องนี่ก็เปิดออกเอง ข้างในเป็น
ไอ้กบพบรัก ม่ายยยน่ะ
"ยัยป้า"
"ไอ้กบ"ตาคิดไงเนี่ยยยย
"เอ้านี่รู้จักกันแล้วหรอ ไม่สนุกเลย"พี่หนึ่งพูดขึ้น สนุกหรอ แผนพี่บ้าแท้ๆเลย ให้ฉันต้องมาเจอกับไอ้คนที่ไม่รู้จักคำว่ามารยาท ชิๆ แต่พอฉันจะอ้าปากคืนให้คุณตาคุณตาก็พูดขึ้นมาก่อนว่า
"เป็นไง ตารู้ว่าหลานรักของตาชอบ"คุณตายิ้ม เวรๆ ฉันเป็นพวกแพ้รอยยิ้มของคุณตาด้วยสิ เฮ้อ
"ชอบค่ะ ขอบคุณมากนะคะ สำหรับของขวัญถึงมันจะแปลกก็เหอะ"แปลกนั่นละคำจำกัดความของนายกบ แต่นายแปลกนายนั่นไม่ปริปากซักคำอยากรู้จริงว่าทำไมนายกบถึงมาอยู่ที่นี่ได้
ความคิดเห็น