คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ~No Name รักใสสะกิดใจนายจอมยุ่ง...2 [50%]
เขาไม่ใช่แฟนต้า... !!!!
แล้วนี่มันใครวะ หรือว่าพี่ฉันให้ที่อยู่ผิดและจงใจแกล้งฉัน
เป็นไปได้หรอ !!!!
"อ่ะ... เอ่อ"
"....."
"....."
"....."
"=///= ขะ... ขอโทษ"
"-__-||| --> -__- --> -O- --> >O< ฮะ... ฮ่าๆๆๆ" เขาขำอะไรน่ะ
"ขำอะไร - -+ +(ชิ้ง)"
"ฮะ..ฮ่าๆๆ อุ๊บ ฮ่าๆๆๆ อึก ขำเธอไง ฮ่าๆๆ โคตรขำ"
"ฉันขอโทษไปแล้วนะ"
"อื้อ.. ฮ่าๆ เธอน่าขำเป็นบ้า" ฉันมงหน้าเขาด้วยสายตาสงสัย แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรมาก
"แล้ว... แฟนต้า"
"อ๋อ พี่ฉันน่ะหรอ เขาไม่อยู่บ้านหรอก ฉันก็ไม่เข้าใจที่เธอพูดหรอกนะ เธอรู้อะไรมั๊ยที่เธอพูดมาน่ะ มันไม่น่าเป็น
เรื่องจริงเลย เธอไปหาข้อมูลให้แน่ชัดก่อนจะมาด่าพี่ฉันดีกว่านะ ฮ่าๆ..อึก" เขาพูดจบก็ขำ... อีกแล้ว เขาขำอะไร
นักหนา
"ฉันไม่เข้าใจอ่า หมายความว่าไงว่าให้ไปหาข้อมูลอีกทีอ่า"
"ก็ให้เธอไปถามพี่เธอให้แน่ใจก่อนน่ะสิว่าเสียใจเรื่องอะไร" เอ๊ะ? ยังไม่เก็ตอยู่ดี ช่างเถอะๆ ฉันรีบกลับบ้านดีกว่า
เขาต้องขำที่อยู่ๆ ฉันมาบุกบ้าน ชาวบ้านชาวช่องแน่ๆเลย ว่าแต่มันน่าขำตรงไหนฟระ -__-^^
"เอ่อ.. งั้น... ฉันกลับก่อนนะ ถ้ามีเรื่องอะไรจะมาใหม่" เขามองหน้าฉันประมาณว่า จะมาอีกรอบหรอ แล้วก็หัน
หน้าไปยิ้มทางอื่น...เลิกยิ้มแล้วก็หัวเราะสักทีสิยะ ไม่งั้น ฉันจะเข้าไปกินแกแล้วนะ อุ้ย...ไม่ใช่ๆ (เริ่มเผยทาสแท้)
ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้อง 208 ทันที ระหว่างทางที่ฉันเดินไปที่รถ ก็มีคนมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ บ้างก็หัวไป
หัวเราะแล้วก็ซุบซิบๆกัน และตรงนั้นมีกระจกใบใหญ่ติดอยู่ นั่นทำให้ฉัน ประจักษ์แล้วว่า เขาขำอะไรฉันนักหนา...
ก็ชุดที่ฉันใส่อยู่น่ะสิ เป็นชุดนอน แถมเป็นลายคิตตี้ เท่านั้นยังไม่พอ รองเท้า กรี๊ดดดด มันคนละแบบกันน่ะสิ แถม
คนล่ะสีอีก(ข้างนึงเป็นส้นสูง ข้างนึงเป็นเต๊ะหนีบ สีเขียว กับ ชมพู) กรี๊ดดดดดดดด โคตรอายย โฮกกก O///O
.........[[50%]].........
-แยมโรลล ห้าสิบ อิอิ T^To
ความคิดเห็น