คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอน 2
ตลาดนัดเอดินเบิร์ก
"เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนพระราชา ม้าทรง 1 ตัว ดาบ 1 เล่ม คทา 1 อัน กระเป๋าเงินพระราชาและหนังสือเรียนอีก 7 เล่ม ซวยแล้วสิเราคนเดี่ยวแต่ต้องซื้อของตั้งมากมาย รู้งี้เรียกโกโดมมาเป็นเพื่อนก็ดีสิ" ลูคัสหรือลูเคียน่ารำพันกับตัวเองเพียงคนเดียว แล้วเผลอไปชนกับคนๆหนึ่งเข้า
บุรุษผิวขาว ผมสีทอง มีดวงตาสีม่วงอะมีธีสต์ หน้าตาหล่อเหลาใช้ได้ แต่ดูแล้วแววตาหงุดหงิดไปหน่อย รู้ไหมว่าคนหงุดหงิดง่ายมักจะแก่เร็วนะ
"โทษที นายรู้ป่าวว่าร้านขายเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนพระราชาอยู่ที่ไหน" เสียงของลูคัสดังขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงการรักสนุก
"ไม่รู้" ลอเรนซ์ตอบด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดพร้อมกับเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
"คนอะไรแล้งน้ำใจชะมัด ถามก็ไม่ตอบ"
และแล้วเสียงที่ดังมาจากข้างหลังถามขึ้นว่า "นายจะไปร้านขายเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนพระราชาหรอ เดี๋ยวเราพาไปเอง เราชื่อไธนอส ทิลดอล เป็นนักรบจากบารามอส แล้วนายละ"
"อ๋อ...ใช่ เราชื่อลูคัส ซาโดเรีย เป็นผู้วิเศษหรือซาตานแห่งทริสทอร์ นายนี่ดูน่าคบกว่านายนั่นเยอะเลยนะ" แล้วทั้งสองคนก็เดินไปที่ร้านขายเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนพระราชา
"เอาชุดนักเรียน 7 ชุดเลยครับ" เสียงของลูคัสบอกกับเจ้าของร้านเมื่อวัดตัวเสร็จ
"ของผมก็เอา 7 ชุดเหมือนกันครับ" เสียงของไธนอสดังขึ้นตามมา
เมื่อทั้งสองคนออกมาจากร้ายขายเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนพระราชาก็เดินต่อไปเพื่อจะไปที่ร้านขายกระเป๋าเงินพระราชาและหนังสือเรียน "นายรู้หรือป่าวว่าที่โรงเรียนมีหอพักทั้งหมด 4 หอ" ไธนอสเริ่มเป็นฝ่ายชวนลูคัสคุยก่อน
"ก็พึ่งรู้จากนายนี่แหละ" ลูคัสตอบพร้อมกับส่ายหัว แล้วไธนอสก็สาธยายให้ฟังว่า "ที่โรงเรียนพระราชามีหอ 4 คือ ปราสาทขุนนาง ป้อมอัศวิน ปราการปราชญ์ แผ่นดินประชาชน โดยที่แต่ละหอจะมีหน้าที่แตกต่างกันไป โดยที่จะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ปราสาทผลาญทรัพย์ ป้อมผจญภัย ปราการลับสมอง แล้วก็แผ่นดินแรงงาน ฉันอยากอยู่ป้อมอัศวินแล้วนายละอยากอยู่หอไหน ลูคัส"
ลูคัสคิดซักพักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมาว่า "ปราสาทผลาญทรัพย์ฉันไม่อยู่แน่ๆ เพราะมันไม่มีอะไรน่าสนุก ปราการลับสมองอันนี้คงต้องคิดแล้วคิดอีกเพราะฉันไม่ชอบใช้หัวซักเท่าไหร่ แผ่นดินแรงงานยิ่งแล้วเข้าไปใหญ่เลย ถ้าจะให้สนุกจริงๆก็น่าจะเป็นป้อมผจญภัย เอาเป็นว่าฉันจะอยู่ป้อมผจญภัยกับนายก็แล้วกัน"
"ไม่ใช่ว่าอยากอยู่หอไหนก็ได้อยู่นะ นายต้องผ่านการทดสอบพลังก่อน โดยจะทดสอบจากมงกุฎ ดาบ คทา แล้วก็แหวนก่อนแต่ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเค้าจะทดสอบกันยังไง"
"ถ้านายไม่รู้ฉันก็ยิ่งไม่รู้เข้าไปใหญ่" และแ ล้วทั้งสองคนก็ซื้อของทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยเพราะว่าทั้งคู่มี ม้า ดาบ และคทา กันอยู่แล้ว
โรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก
"ว่าไง เราสองคนได้เจอกันอีกแล้วนะ" เสียงของลูคัสดังขึ้น พร้อมกับตบบ่าของไธนอส "เราว่าเค้าจะจัดห้องให้เรายังไง"
"ที่นี่จะมีหัวหน้าชั้นปี โดยที่หัวหน้าชั้นปีจะได้อยู่ห้องที่ใหญ่สุด ฉันรู้แค่นี้แหละ" ไธนอสตอบ
"แล้วถ้าเราไม่ได้เป็นหัวหน้าชั้นปีก็สามารถท้าสู้กับหัวหน้าชั้นปีได้ โดยที่ถ้าชนะหัวหน้าชั้นปีก็จะได้เป็นหัวหน้าชั้นปีแทน" เสียงของโรเวนดังขึ้น พร้อมกับดวงหน้าชวนมอง ทั้งสง่าราศี ความองอาจและความรอบรู้ฉายชัดในเวลาเดียวกัน นัยน์ตาสีน้ำเงินที่ฉายประกายความเป็นกันเองและอ่อนโยน
เจ้าชายแห่งเจมิไน เสียงของลูคัสดังขึ้นในใจ
และแล้วเสียงของรุ่นพี่ก็ดังขึ้น "คนที่จะได้อยู่ในห้องหัวหน้าชั้นคือ โรเวน ฮาเวิร์ด ไธนอส ทิลดอล ลูคัส ซาโดเรีย และลอเรนซ์ ดอร์น"
ที่ห้องหัวหน้าชั้นปี
นายหน้าบูดมาอยู่ที่นี่ด้วยหรอเนี่ย แถมได้อยู่ห้องเดียวกันอีก แบบนี้ต้องแกล้งซะให้เข็ด
"สวัสดีลอรี่" เสียงชวนยั่วโมโหของลูคัสดังขึ้น
เฟี้ยว...ฉึก
"ถ้านายยังอยากมีชีวิตอยู่เรียกชื่อฉันให้ถูกด้วย" น้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดพร้อมกับใบหน้าที่บูดบึ้งไม่สามารถทำให้ลูคัสสลดได้เลย
สนุกแฮะ หลบมีดบินแบบนี้ก็ดีถือโอกาสฝึกภายในตัวเลยเรา
"ฉันว่าเรามาแนะนำตัวกันดีกว่านะ ฉันชื่อ ไธนอส ทิลดอล เดอะวอริเออร์ ออฟ บารามอส" ไธนอสแนะนำตัวขึ้นคนแรกเพราะเห็นท่าจะไม่ดี แต่ก็ยังมีแววตาระริกรักสนุกที่เหมือนกับลูคัสซ่อนแล้วอยู่
"ฉันชื่อ โรเวน ฮาเวิร์ด ปริ๊น ออฟ เจมิไน" เสียงของโรเวนเอ่ยขึ้นเป็นคนที่สอง
"ส่วนฉันชื่อ ลูคัส ซาโดเรีย เดอะซอเซอร์เรอร์ ออฟ ทริสทอร์" เสียงของลูคัสเอ่ยขึ้นเป็นคนที่สาม และนึกในใจว่า
แต่ถ้าอยู่ที่ทริสทอร์หรือที่อื่นจะชื่อว่า ลูเคียน่า ซาโดร่า เป็นเจ้าหญิงต้องคำสาบของทริสทอร์ ฉันไม่ได้โกหกพวกนายนะ เพียงแต่แค่บอกไม่หมดถ้ารู้ทีหลังอย่าโกรธก็แล้วกัน
และคนสุดท้าย "ลอเรนซ์ ดอร์น เดอะพรีส ออฟ แอเรียส"
"อืม... นายไม่ต้องแนะนำตัวหรอก เพราะฉันรู้ว่านายชื่อ ลอ...รี่" และแล้วลูคัสก็ได้หลบมีดที่ปามาอย่างรวดเร็ว แล้วลูคัสก็พูดต่อเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นว่า "โรเวน ไธนี่ ลอรี่ พวกนายจะนอนเตียงไหนกัน ฉันขอนอนริมหน้าต่างนะเพราะฉันชอบแสงจันทร์พอมองแล้วมันรู้สึกอบอุ่น"
"นายที่แปลกนะ มองแสงจันทร์แล้วอบอุ่น ฉันนอนริมตู้แล้วกัน" โรเวนพูดขึ้นพร้อมกับเสียงหัวเราะ
ก็แม่ฉันเป็นราชินีจันทราหนิ ถ้าไม่รู้สึกอบอุ่นละสิแปลก
"งั้น ฉันนอนเตียงที่สองละกัน ฉันไม่ชอบแสงจันทร์เท่าไหร่หรอก มองแล้วแยงตา แต่ถ้าราชินีจันทรานี่ก็คนละเรื่องกัน 555" พอไธนอสพูดเสร็จหน้าตาที่ยิ้มแย้มของลูคัสก็บูดบึ้งทันทีด้วยความหวงแม่บุญธรรม
"แบบนี้ลอรี่ก็ต้องนอนเตียงที่สามสิ"
เฟี้ยว...ฉึก
"นายอยากตายจริงๆใช่ไหม" ลอเรนซ์พูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดปนกับระอา
"นายปามีดแบบนี้ไม่ดีนะลอรี่ ดูสิห้องเป็นรูหมดเลย" ลูคัสพูดขึ้นแล้วเดินไปเก็บมีดที่ลอเรนซ์ปาทั้งหมดส่งคืนให้ ส่วนไธนอสกับโรเวนกลั้นขำแทบตายเพราะไม่เคยเจอใครที่กวนประสาทอย่างนี้มาก่อน และแล้วลอเรนซ์ก็ได้เข้าไปอาบน้ำ ดังนั้นบทสนทนาบทใหม่ก็ดังขึ้น
"ตะกี้นายเรียกฉันว่าไธนี่ แล้วทำไมไม่เรียกโรเวนว่าโรวี่ด้วยละ" ไธนอสถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
"ไม่รู้สิ สัญชาตญาณของซาตานมันบอกว่าไม่ควรเรียกโรเวนอย่างนั้น" ลูคัสตอบออกมาโดยที่สงสัยตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไม
"ดีแล้วหล่ะ ที่นายไม่เรียกอย่างนั้นแสดงว่าสัญชาตญาณของนายนี่ใช้ได้จริงๆ" โรเวนเอ๋ยปากด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแต่รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรแฝงอยู่ "แต่นายก็ไม่ควรเรียกลอเรนซ์เค้าอย่างนั้นด้วยนะ เพราะไม่รู้ว่านายจะหลบมีดบินไปได้อีกสักเท่าไหร่"
"ไม่หรอก ฉันรู้สึกว่าลอรี่น่าแกล้ง คนอะไรบูดบึ้งได้ตลอดเวลา อย่างกับนักบวชหน้าบูด" แล้วเสียงหัวเราะของทั้งสามดังขึ้น เมื่อลอเรนซ์ออกมาจากห้องน้ำ โรเวน ไธนอส และลูคัสก็ได้เข้าไปอาบน้ำตามลำดับ โดยที่โรเวนบอกเพื่อนๆก่อนนอนว่าเป็นคนนอนตรงเวลาและไม่ชอบให้ใครมาปลุกตอนกลางคืน เพราะฉะนั้นถ้าคิดจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแล้วอย่าทำเป็นอันขาด และเพื่อนๆก็รับปากเป็นอย่างดี
ความคิดเห็น